Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: eduation

Sort By:

Limit search:

Radzenie sobie ze stresem i patogenny wzór zachowania A jako predyktory wypalenia szkolnego uczniów

100%

Tomaszek K., Muchacka-Cymerman A.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

2018

vol. 21

issue 3(83)

67-76

The purpose of the study was to evaluate the relationship between coping with stress, type A behaviourand school burnout in primary and secondary school. The study included 255 students aged between 11 to16 years (111 women and 114 men). Variables were measured by three scales: the ESSBS school-burnout,the TAB scale for type A behaviour and the How do you cope? scale and a personal questionnaire. The results indicate significant correlations between all subscales of TAB and a global level of school burnoutand the Burnout from School subscale. Inadequacy in School was not related to type A behaviour. In thelight of the obtained data, there is no relationship between school burnout and the ability to deal with stressin specific situations. The lower the level of school burnout experienced, the greater the ability to use activecoping style. A stepwise multiple regression analysis indicated that the most important predictor of school burnout is a subjective declaration about school performance. Other variables in the regression analysis are: two components of type A (time pressure and hostility), lack of active coping style and age. Those variablesexplain 42% of the variance in Global School Burnout level.

W tekście podejmujemy zagadnienie relacji między radzeniem sobie ze stresem, wzorem zachowania typu A oraz wypaleniem szkolnym w grupie uczniów szkół podstawowych i gimnazjalnych. W badaniu wzięło w nich udział 225 uczniów w wieku od 11 do 16 r. ż., w tym 111 kobiet, oraz 114 mężczyzn. Zadaniem osób badanych była pisemna odpowiedź na otrzymane na arkuszu pytania. Gimnazjaliści wypełniali Skalę ESSBS do pomiaru poziomu wypalenia szkolnego, Skalę TAB dopomiaru WZA oraz skalę JSR Jak sobie radzisz do pomiaru stylów i strategii radzenia sobie ze stresem. Uczniowie wypełniali również ankietę personalną. Stwierdzono istotne korelacje między wszystkimi wskaźnikami WZA a globalnym poziomem wypalenia szkolnego i wyczerpaniem aktywnościami szkolnymi. Odnotowano brak związku między WZA a niedopasowaniem do wymo-gów szkolnych. Dane pokazują, że zasadniczo doświadczanie wypalenia nie wiąże się z sytuacyjnym radzeniem sobie ze stresem. Jednocześnie poziom wypalenia maleje w sytuacji wykorzystywania aktywnych sposobów radzenia sobie ze stresem. Wyniki wielokrotnej regresji liniowej wskazują, że największe znaczenie dla pojawienia się syndromu wypalenia szkolnego ma subiektywna ocena dotycząca wypełniania roli ucznia. Dopiero w dalszej kolejności istotne stają się wskaźniki WZA,tj. pośpiech i wrogość, niski poziom aktywnego radzenia sobie ze stresem oraz dłuższy czas działania stresorów (wiek osób badanych). Zmienne te wyjaśniają ok. 42% wariancji ogólnego poziom wypalenia szkolnego.

Refine search results

1 Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

1 Muchacka-Cymerman A.

1 Tomaszek K.

1 2018

Search results

Radzenie sobie ze stresem i patogenny wzór zachowania A jako predyktory wypalenia szkolnego uczniów