Search results

1

Joanna Nowińska SM, Co słyszysz poza słowem? Sound design Apokalipsy św. Jana, Rozprawy i Studia Biblijne 47, Vocatio, Warszawa 2016, ss. 211

100%

Karczewski M.

Studia Elbląskie

|

2017

|

vol. 18

573-576

2

Różne teksty – podobna wykładnia. Interpretacja prawa a interpretacja Biblii

84%

Dębski B.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2016

|

vol. 1(12)

5-11

PL

Artykuł poświęcony jest podobieństwom pomiędzy wykładnią prawa a interpretacją Biblii. Tekst koncentruje się na mechanizmach leżących u podstaw zarówno zasad interpretacji prawa, jak i Biblii. Po pierwsze, omawia się krótko analogiczne językowe dyrektywy wykładni. Po drugie, wskazuje się pozajęzykowe dyrektywy interpretacyjne. W drugiej części tekstu zwraca się też uwagę na pewne wady pozajęzykowych zasad interpretacji prawniczej. W konkluzjach proponuje się koncepcję, która umożliwia przezwyciężenie tych niedoskonałości.

EN

This paper concerns similarity of interpretation of law and interpretation of the Bible. It focuses on the same mechanisms grounding both the principles of interpretation of law and interpretation of the Bible. First, similar textual principles of interpretation are briefly described. Second, extra-textual principles of interpretation are given. In the second part some shortcomings of legal extra-textual principles of interpretation are also indicated. At the end of the text, a theory that allows to disregard these shortcomings is proposed.

3

Aurora – wierszowana Biblia autorstwa Piotra Rigi (ok. 1145–1209): stan badań i perspektywy

84%

Pludra-Żuk P.

Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi

|

2015

|

issue 9

149-170

EN

The article presents the state of research on Aurora, the verse paraphrase of the Bible composed prior to the end of the 12th century by Peter Riga (died 1209), a canon of the Reims cathedral and a regular canon of the Augustinian monastery located in the same city. As early as during the lifetime of Riga, it was reworked by Aegidius of Paris (ca. 1160–1224). During the Middle Ages, Aurora was exceedingly popular. This popularity is attested by nearly 500 extant manuscript copies, numerous citations in works by other authors, and by translations into the vernacular. In spite of its importance to the Middle Ages, this remarkable text received its editio princeps only in 1965, and even if this edition provides ample material for research on various themes relative to medieval intellectual culture, many issues connected with this text remain to be solved. P. Pludra-Żuk recounts the major fi ndings concerning Peter Riga and Aegidius of Paris, the composition of Aurora, and the specifi city of its reception, emphasising the diffi culties, which arise from the existence of several authorial versions of the text, and nearly contemporary redactions. Pludra-Żuk’s article aims at introducing into Polish historiography issues related to Aurora, which hitherto have practically been absent, while the research fi eld seems quite promising. In particular, one can hope for interesting results from inquiries into the textual transmission and the reception of the contents of Aurora, as well as the scrutiny of its place in the wider intellectual context of medieval Poland.

PL

Artykuł przedstawia stan badań nad Aurorą, wierszowaną parafrazą Biblii spisaną pod koniec XII wieku przez Piotra Rigę (zm. 1209), kanonika katedry w Reims i kanonika mieszczącego się w tym mieście klasztoru augustianów, która jeszcze za życia autora przeredagowana została przez Idziego z Paryża (ca 1160–1224). Opisywany tekst cieszył się w średniowieczu szczególną popularnością, na co dowodem jest blisko pięćset zachowanych do dziś kopii, liczne cytaty u autorów średniowiecznych i opierające się na nim kolejne przekłady. Jednakże pomimo szerokiego wpływu, jaki Aurora wywarła na średniowieczną umysłowość, editio princeps doczekała się dopiero w 1965 r., a choć dzieło stanowi doskonały materiał do badań nad wieloma aspektami odnoszącymi się do historii intelektualnej średniowiecza, dotychczas wiele związanych z nim zagadnień pozostaje nierozstrzygniętych. Artykuł przytacza główne ustalenia dotyczące postaci autora oraz redaktora Aurory, kompozycji tekstu i specyfiki jego recepcji z zaznaczeniem trudności, wynikających z istnienia kilku wersji odautorskich oraz niemal jednocześnie sporządzonych redakcji. Ma na celu wprowadzenie do polskiej literatury przedmiotu zagadnienia do tej pory niemalże całkiem nieobecnego, a dającego nadzieję na nowe istotne ustalenia w zakresie transmisji tekstu i treści zarówno w odniesieniu do tego konkretnego przypadku, jak i w szerszej perspektywie panoramy intelektualnej średniowiecznej Polski.

4

Problem synodalności Kościoła w świetle analizy egzegetycznej perykopy Mk 2,18-22

84%

Włoszczyk M.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2023

|

vol. 43

|

issue 2

37-50

EN

This article is a symbolical reading of the words of Jesus in Mark 2:18-22 in the light of the invitation to the path of synodality made by Pope Francis in 2014. The article shows how the discovery of synodality is a finding of the newnessof the Gospel (young wine) and that it takes flexibility of mind and openness to change (new wineskin). The article consists of three parts: literature presenting of pericope, an exegetical analysis and a discussion of the theological significance of the parable of the young wine and the old wineskins, and how the motifs relate to the “matter of synodality”.

PL

Artykuł jest symbolicznym odczytaniem słów Jezusa na temat postu, zawartych w przypowieści Mk 2,18-22, w świetle zaproszenia na drogę synodalności, które w 2014 r. sformułował papież Franciszek. Artykuł przedstawia, w jaki sposób odkrycie synodalności jest dotarciem do nowości Ewangelii (młode wino) oraz że potrzeba przy tym elastyczności umysłu i otwartości na zmianę (nowy bukłak). Tekst składa się z trzech części: literackiego przedstawienia perykopy, analizy egzegetycznej oraz omówienia teologicznego znaczenia przypowieści o młodym winie i starych bukłakach wraz z odniesieniem tych motywów do „sprawy synodalności”.

5

The Seizure of the Throne by Demetrius I Soter (1 Macc 7:1-4). Theological Interpretation of a Historical Event

84%

Nawrot J.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2021

|

issue 40

7-32

PL

Prezentowana perykopa biblijna 1 Mch 7,1-4 opisuje wydarzenie, które miało miejsce daleko poza zasięgiem działań powstańców machabejskich. Jest jednak ściśle związana z historią narodu wybranego i w istotny sposób wpływa na ewolucję sytuacji polityczno-religijnej Żydów w tym okresie. Szczególnie warta analizy jest adekwatność prezentowanych faktów historycznych oraz teologiczne spojrzenie na nie, którym autor nadaje pierwszorzędne znaczenie. Temu właśnie poświęcony jest niniejszy artykuł zestawiający dane historyków starożytnych z relacją biblijną. W ten sposób historia narodów i królestw ukazana jest jako część wielkiego planu Bożego realizującego się nawet nieświadomie poprzez działanie uczestników toczących się wydarzeń. Taka prezentacja dotyczy bohaterów zarówno głównych, jak i drugoplanowych. Krótki fragment 1 Mch 7,1-4 pokazuje, jak hagiograf świadomie uwypukla pewne fakty, dobiera odpowiednią składnię i słownictwo, aby ukazać działanie Boga. Wprawdzie stoi On za zasłoną ludzkich działań, ale właśnie On decyduje ostatecznie o ich przebiegu.

EN

The presented biblical material (1 Macc 7:1-4) is one of those texts that describe an event happening far away from the scope of influence exerted by the Maccabean insurgents, yet one which is closely connected with the history of the chosen people. As such, it substantially influences the successive events in the political-religious situation of the Jews. What is particularly worthy of analysis is the historical accuracy of the inspired author in presenting facts as well as the theological conception to which primary importance is given in the book. This way the history of peoples, kingdoms and societies is shown as part of God’s magnificent plans which is implemented by all participants of ongoing scenes. Such a presentation concerns both the main and supporting protagonists. The short passage of 1 Macc 7:1-4 reveals how the hagiographer, who knows the theological conception, consciously accentuates certain parts, chooses appropriate syntax and vocabularyto show God’s action in the presented characters and events. God stands behind the curtain of human actions, yet it is Him who decides about their course.

6

O trzęsieniach ziemi w średniowieczu i ich badaniu. Wokół pracy Konrada Schellbacha Erdbeben in der Geschichtsschreibung des Frühund Hochmittelalters. Ursprung, Verständnis und Anwendung einer spezifisch mittelalterlichen Traditionsbildung

84%

Krawiec A.

Kwartalnik Historyczny

|

2022

|

vol. 129

|

issue 3

697-718

EN

The main subject of the article is Konrad Schellbach’s monograph devoted to how the phenomenon of earthquakes was conceptualised in Latin historiography between the late eighth and the mid-thirteenth centuries. The main assumptions of the book and the effects of their implementation are critically analysed, with special attention paid to the selection of the content under study, as well as the possibility of source verification of the theses put forward by the Author. The book is discussed within the broader context of research into old seismic phenomena.

PL

Głównym tematem artykułu jest monografia Konrada Schellbacha poświęcona sposobowi konceptualizacji fenomenu trzęsienia ziemi w dziejopisarstwie łacińskim od końca VIII do połowy XIII w. Została ona omówiona na szerszym tle problematyki badań nad dawnymi zjawiskami sejsmicznymi. Krytycznej analizie poddane zostały założenia pracy oraz efekty ich realizacji, ze szczególnym uwzględnieniem doboru analizowanych treści, a także możliwości źródłowej weryfikacji tez, stawianych w pracy przez Autora.

7

Ut figura sit. Beda Czcigodny o tropach Pisma

84%

Ryczek W.

Vox Patrum

|

2018

|

vol. 69

573-594

EN

The main purpose of the paper is to discuss thirteen tropes presented by the Venerable Bede, a Benedictine monk from the Kingdom of Northumbria, in the manual On figures and tropes (De schematibus et tropis, ca. 710), dedicated to his disciple, Cuthbert. Using the definitions and examples given by Donatus (Ars maior), Bede described thirteen tropes and their variants: metaphor, catachresis, metalepsis, metonymy, antonomasia, epithet, synecdoche (totum a parte, pars a toto), onomatopoeia, periphrasis, hyperbaton (histerologia, anastrophe, parenthesis, tmesis, synchysis), hyperbole, allegory (irony, antiphrasis, enigma, charientism, paremia, sarcasm, asteism), and homoeosis (icon, parable, paradigm). Each of these rhetorical devices was illustrated with examples drawn from the Scripture. Therefore, the categories form the grammatical tradition were transformed into the exegetical means, particularly useful during reading the Bible and discovering its hidden meanings. Deploying tropes for interpretative purposes, Bede proposed the model of exegesis concentrated on both what is signified and the mode of signification.

8

Doktrynalny wymiar "Hexaëmeronu" Roberta Grosseteste

84%

Trepczyński M.

Edukacja Filozoficzna

|

2021

|

issue 72

277-297

PL

W artykule tym uzasadniam, że egzegeza Roberta Grosseteste dokonana w jego dziele Hexaëmeron (będącym komentarzem do opisu sześciu dni stworzenia) została przez niego zaprezentowana jako rodzaj wiedzy, czy bardziej precyzyjnie: jako mądrość, która ma wiele wspólnego z pojęciami scientia i sapientia w ujęciu Arystotelesowym i która przeznaczona jest do nauczania. Egzegeza ta ma więc odgrywać rolę doktryny. Aby uchwycić ten aspekt egzegezy, zaproponowałem, by określać go jako jej „wymiar doktrynalny” lub „doktrynalny charakter”. Grosseteste jasno stwierdza, że będzie w tym dziele traktował o sacratissima sapientia (najświętsza mądrość) i utożsamia ją z teologią. Pokazuję, że porównując ją z naukami, ujawnia on między nimi pewien rodzaj izomorfizmu. Zarysowuje on także ramy metodologiczne dla wykładu Pisma św., uwzględniając wewnętrzny porządek całego projektu egzegezy, z jego punktem centralnym (ze względu na co określam go jako chrystocentryczny) i jego celem. Co więcej, Robert bierze pod uwagę aspekt dydaktyczny tego rodzaju egzegezy rozumianej jako teologia (lub na odwrót), pokazując, że wymaga ona doświadczonych instruktorów. Wreszcie, jego wykład przetykany jest najważniejszymi tezami teologicznymi, a także częściami tekstu, które można postrzegać jako małe traktaty (np. o Trójcy, o wcieleniu, o bezruchu Boga), co oznacza, że dostarcza on poważnego ładunku doktrynalnego. W zakończeniu przywołuję spostrzeżenie Mieczysława Boczara ujawniające, że Grosseteste bardzo pragnął, by teologia była nauczana w kontekście lektury biblijnej.

EN

In this article, I argue that in his Hexaëmeron (a commentary to the six days of creation), Robert Grosseteste presented his exegesis as a kind of knowledge, or more precisely: wisdom, which has much in common with the Aristotelian concepts of scientia and sapientia, and which is intended to be taught. Thus, his exegesis plays the role of a doctrine. In order to grasp this aspect of exegesis, I propose to call it its “doctrinal dimension” or “doctrinal character”. Grosseteste clearly states that he will deal with sacratissima sapientia (the most sacred wisdom) and identifies it with theology. I show that by comparing it with sciences, he reveals a sort of isomorphism between them. He also outlines a methodological framework for the exposition of the sacred scripture, including the internal order of the whole project of the exegesis with its focal point (for which I call it Christocentric) and its goal/end-point. Furthermore, Robert takes into account the didactic aspect of such an exegesis understood as theology (or vice versa), showing that it requires experienced instructors. Finally, his exposition is threaded with the most important theological theses, as well as portions of text which can be perceived as little treatises (e.g., on the Trinity, on the incarnation, on God’s quietude), and thus he provides a serious doctrinal load. In conclusion, I recall Mieczysław Boczar’s account revealing that Grosseteste really wanted theology to be taught in the context of biblical reading.

9

Nowotestamentalny paradoks mocnej słabości w egzegezie biblijnej Orygenesa

84%

Szram M.

Vox Patrum

|

2018

|

vol. 69

611-621

EN

The subject of the article is the extraction and systematization of the basic aspects of Origen’s exegesis of biblical texts on the paradox of strong weakness (Mt 5, 10-11; 2Cor 12, 8-9) and embedding them in the realities of the epoch. According to Origen all human weakness – resulting both from man’s own sins and from the oppression experienced from outside – is a situation that should be used as an opportunity to take up spiritual fight and to accept God’s power, without which man is unable to overcome any difficulties. This interpretation reflects several circumstances of that era: martyr’s piety, consisting in a desire to become like Christ suffering; the necessity of finding a theological justification for various experiences that make a person in a situation of extreme weakness, such as: persecution for faith or the practice of slavery; and finally, the conviction that the final victory is close, resulting from literally understood words of Christ about His return and the end of the world, before this generation passes away (cf. Mt 23, 34). The model of spirituality, developed on the basis of the biblical paradox of strong weakness and consisting in enduring suffering in connection with Christ and with the help of His divine power, has become an indispensable component of Christian piety also in later epochs. It could be a kind of medicine for being too attached to the own human capabilities in spiritual struggle with passions, which was the legacy of extremely conceived stoic ethics and could influence the development of later movements limiting the power of God’s grace in the fight against own weaknesses, such as Pelagianism.

10

„Expositio Symboli Apostolorum” Jana z Kwidzyna jako źródło badań nad średniowieczną teologią i egzegezą biblijną

67%

Karczewski M.

Studia Elbląskie

|

2021

|

vol. 22

329-346

EN

The article presents the work of Johannes Marienwerder (Jan z Kwidzyna) Expositio Symboli Apostolorum as a source of research on medieval theology and biblical exegesis. The study contains four points: 1) Johannes Marienwerder als the autor of Expositio; 2) Expositio Symboli Apostolorum against the background of other literature of Johannes Marienwerder; 3) the edition of Expositio in Olsztyn; 4) Expositio Symboli Apostolorum as a source of scientific research. The purpose of the article is to draw attention to the publication of the entire medieval work and his tranlation in polish. The basis are the manuscript Johannes Marienwerder, Expositio Symboli Apostolorum N. 1977 (1401) from the Biblioteka Gdańska PAN in Gdańsk (Poland) and the manuscript 299 n. 163a 0 175b from the Jagiellonian UniversityLibrary in Cracow. This is the first modern edition of the entire work in print.

PL

Przedmiot artykułu stanowi prezentacja Expositio Symboli Apostolorum Jana z Kwidzyna (1343 – 1417) jako źródła badań teologicznych i egzegetycznych. Opracowanie zawiera następujące zagadnienia: 1) Jan z Kwidzyna jako autor Expositio; 2) Expositio Symboli Apostolorum na tle piśmiennictwa Jana z Kwidzyna; 3) Edycja olsztyńska Expositio; 4) Expositio Symboli Apostolorum Jana z Kwidzyna jako źródło badań naukowych. Cel artykułu stanowi zwrócenie uwagi na finalizowaną publikację transkrypcji i tłumaczenia na język polski całości dzieła. Jest ona oparta na manuskrypcie średniowiecznym Joannes Marienwerder: Expositio Symboli Apostolorum – Rękopis 1977 datowanym na rok 1401 przechowywanym w Bibliotece Gdańskiej PAN. W przygotowaniu publikacji posiłkowano się także manuskryptem 299 n. 163a 0 175b z Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jest to pierwsze nowożytne wydanie całości dzieła drukiem.

11

Mary as a Sign of God’s Mercy Toward Women and the World

67%

Szczepkowska M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2017

|

vol. 16

|

issue 1

EN

In the plan of God’s Mercy, Mary plays a unique and irreplaceable role as the Mother of Jesus and as a sign of God’s Mercy towards all women and the entire world. As a sign, Mary significantly resembles other women both because of her sex and because of Jesus’ attitude towards the women he met. This attitude is so clear that it conveys that women experience God’s mercy in a particular way and that they have a specific vocation in the world. Particular chapters of the Bible tell us about Mary as a sign of Divine Mercy, about God’s Mercy toward women, and about women as the ones who bring Divine Mercy to the world.

PL

Artykuł ukazuje, że w planie Bożego Miłosierdzia Maryja odgrywa jedyną i niepowtarzalną rolę jako Matka Chrystusa. Jednocześnie jest Ona znakiem miłosierdzia Boga wobec wszystkich kobiet i całego świata. W znaku Maryi można bowiem dostrzec podobieństwo do innych kobiet, tak ze względu na płeć jak i na postawę Jezusa wobec napotkanych niewiast. Postawa ta jest na tyle jednoznaczna, że pozwala mówić o szczególnym doświadczeniu Bożego Miłosierdzia przez kobiety i o specyficznym powołaniu kobiet w świecie. Poszczególne rozdziały mówią o Maryi jako o znaku Bożego Miłosierdzia, o Bożym Miłosierdziu wobec kobiet oraz o kobiecie jako niosącej Boże Miłosierdzie wobec świata.

12

Die Bibel als erste Erkenntnisquelle der Theologie

67%

Hofmann P.

Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii

|

2010

|

vol. 2

5-20

PL

W artykule zostało postawione pytanie: czy Biblia jest najważniejszym źródłem teologicznego poznania, czy „pierwszą teologią”? Wydaje się, że w Biblii znajduje się implicite „pierwsza teologia” Kościoła. Jednakże, jak sądzi B. S. Childs, tekst kanoniczny, ostateczny, nie utożsamia się z ostatecznym znaczeniem tekstu. Teologia akademicka reflektuje nad słowem Bożym właśnie po to, by poznać jego ostateczne znaczenie. Jako „druga teologia” jest ona zależna od Biblii jako tekstu pisanego i interpretowanego w Kościele. Dlatego głównym zadaniem teologii jest wydobycie owego teologicznego pokładu w Biblii i skonstruowanie metody pozwalającej to czynić (G. Steins). Biblia sama nie wystarczy, lecz musi być odczytywana wzgodności z Tradycją Kościoła jako jednym z najważniejszych locus theologicus. Podejście filozoficzne jest ważnym locus adscripticius, jednakże nie jest w stanie pomóc teologicznej apologetyce ani nie może zbudować wiary Kościoła.

13

Izydora z Sewilli "De ortu et obitu patrum": studium źródeł traktatu

67%

Krynicka T.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 83

285-316

EN

Isidore of Seville’s treatise De ortu et obitu patrum is a remarkably intertextual work. The Holy Writ is its fundamental hypotext. While referring biblical Salvation history, Isidore demonstrates his acquaintance with the numerous writings of different authors. Tracing of the relations between selected chapters of the treatise (1. Adam; 26. Aaron; 41. Hosea; 45. Jonah; 59. The three young men [in the blazing furnace]) and their sources and models let us come to the conclusion that Isidore demonstrates his writer’s independence as well when composing the majority of particular relations (precisely those based on sources other than biblical vitae), as when creating the conception of the entire work, which can be regarded as a hybrid of exegesis and hagiography, and had not had a prototype in the earlier Christian literature.

PL

Traktat Izydora pt. O narodzinach i śmierci świętych ojców jest wybitnie intertekstualnym utworem. Jego podstawowy hipotekst to Pismo Święte. Referując czytelnikowi biblijnedzieje zbawienia, Izydor z Sewilli zdradza znajomość licznych pism wielu chrześcijańskich autorów. Prześledzenie zależności między wybranymi rozdziałami opracowanego przez niego traktatu (1. Adam; 26. Aaron; 41. Ozeasz; 45. Jonasz; 59. trzej młodzieńcy [w piecu ognistym]) a jego źródłami i wzorcami pozwala stwierdzić, że jest on autorem oryginalnym, gdyż wykazuje się dużą samodzielnością zarówno w komponowaniu większości poszczególnych relacji (a dokładnie tych spisanych na podstawie źródeł innych niżbiblijne vitae), jak też przy opracowaniu koncepcji dzieła będącego hybrydą egzegezy i hagiografii oraz niemającego prototypów we wcześniejszym piśmiennictwie.

14

Balaam’s she-ass and the coin in the fish’s mouth, or the problem of Biblical humour

67%

Gorzkowski A., Gorzkowski A.

Ruch Literacki

|

2019

|

issue 3

15

Hermeneutyka i egzegeza biblijna w dobie ponowoczesności

67%

Kręcidło J.

Scriptura Sacra

|

2012

|

issue 16

47-60

EN

The article aims to analyze the present status quo of the biblical hermeneutics and exegesis in the frame of the postmodern culture. The author first defines the meaning of the terms included in the title of the article. Then postmodernism as a cultural and a philosophical currant is analyzed. On this background the author shows the threads and benefits of biblical hermeneutics and exegesis related to theories and practical implements of the postmodern ideas in the contemporary culture. Finally the answer to the question "Is it possible to reconcile the historical-critical and postmodern interpretation of the Bible?" is sought.

16

The meaning of the noun ὁρκισμός in 1 Macc 6:62

59%

Nawrot J.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2018

|

issue 32

7-27

PL

The discussed text of 1 Macc 6:62 contains the noun ὁρκισμός, which defines an oath givento the leader of the Maccabean revolt by the king, and which is worthy of investigation. The fact that this oath is taken by the most noble person in the country, and is given to his adversary who played the highest role in the insurrection, i.e. that of the leader, reveals the term’s significant value. Additionally, the two surrounding verbs related to the activity of taking an oath show that the term must be interpreted as an extremely important activity undertaken solemnly with a high degree of responsibility on the part of the one who takes it, so that he can keep it. What is at stake is personal honor, which guarantees the trust of the other party. An oath taken in such a way should be kept by any means necessary, even if this would require the highest costs and efforts from the one who made an oath to its beneficiary. If breaking the oath entirely ruins one’s honor, then no office can compensate for one’s loss of authority. In the discussed book, this downfall is also related to the fact that, contrary to the Jews, promises are never kept by the Gentiles.

EN

The discussed text of 1 Macc 6:62 contains the noun ὁρκισμός, which defines an oath given to the leader of the Maccabean revolt by the king, and which is worthy of investigation. The fact that this oath is taken by the most noble person in the country, and is given to his adversary who played the highest role in the insurrection, i.e. that of the leader, reveals the term’s significant value. Additionally, the two surrounding verbs related to the activity of taking an oath show that the term must be interpreted as an extremely important activity undertaken solemnly with a high degree of responsibility on the part of the one who takes it, so that he can keep it. What is at stake is personal honor, which guarantees the trust of the other party. An oath taken in such a way should be kept by any means necessary, even if this would require the highest costs and efforts from the one who made an oath to its beneficiary. If breaking the oath entirely ruins one’s honor, then no office can compensate for one’s loss of uthority. In the discussed book, this downfall is also related to the fact that, contrary to the Jews, promises are never kept by the Gentiles.

17

Teologiczna symbolika wybranych postaci historii Izraela w mowie Matatiasza (1 Mch 2,51-61)

51%

Nawrot J.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2015

|

issue 29

117-138

EN

The core of Mattathias’ deathbed speech addressed to his sons and all the participants of the Maccabaean rising (1 Macc 2:51-61) is the command to be faithful to the law and the covenant as a foundation of patriotism as it was then understood – love of one’s homeland and defense of traditions that constituted the identity of the people who inhabited it. The biblical author recalls the major figures in the history of Israel to show the struggle of the insurgents as a continuation of the history created by the heroes of the past. The object of the article is to present the theology of those particular figures from the history of Israel in the context of the then ongoing events whereby they became models to follow and a source of perseverance in the undertaken struggle against the pagan invaders from the Seleucid empire.

18

Implikacje dialogu – studium na temat spotkania Jetro i Mojżesza

43%

Walkowiak K. K.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2012

|

vol. 65

|

issue 4

EN

The pericope concerning the meeting of Moses and Jethro (Ex 18, 1–27) provides a number of interesting conclusions about the nature of the interreligious dialogue. Using biblical exegesis, literary analysis, as well as with the comments of Jewish rabbis, the article takes on the task to further examine the nature and consequences of the dialogue. While recognizing the meeting of the Midianite priest and Moses as a “moment of dialog”, the importance of the exchange of gifts in the process of dialogue has been particularly stressed. To make this dialogue possible, Jethro first heard and traveled to the desert, and in turn, Moses stood out in front of his father-in-law and told what God made with Israel. The outcome of this dialogue turned out to be a burning offering by the priest Jethro, participation in cult in honor of God, YAHWEH. Making the exchange of gifts contributed to the development of the living faith of the people in dialogue. The dialogue of Jethro and Moses, which has been based on trust, respect and humble acceptance of good advice, may become a model, or an icon for each interreligious and ecumenical dialogue.

PL

Perykopa dotycząca spotkania Jetro z Mojżeszem (Wj 18, 1–27) dostarcza wiele interesujących wniosków na temat natury dialogu międzyreligijnego. Korzystając z biblijnej egzegezy, analizy literackiej, a także z komentarzy rabinów, podjęto w artykule zadanie zbadania charakteru i konsekwencji dialogu. Uznając spotkanie kapłana madianickiego i Mojżesza za „moment dialogiczny”, szczególnie podkreślono znaczenie wymiany darów w procesie omawianego dialogu. Aby ów dialog mógł się dokonać, Jetro najpierw usłyszał i wyruszył na pustynię, a z kolei Mojżesz wyszedł naprzeciw swego teścia i opowiedział, co Bóg uczynił z Izraelem. Owocem tego dialogu okazało się złożenie ofiary całopalnej przez kapłana Jetro, udział w kulcie na cześć Boga JHWH. Dokonująca się w ten sposób wymiana darów przyczyniła się do rozwoju życia wiary osób dialogujących. Dialog Jetro i Mojżesza nacechowany zaufaniem, szacunkiem i pokornym przyjęciem dobrej rady może stać się wzorem czy też ikoną dla każdego dialogu międzyreligijnego i ekumenicznego.

Refine search results

Joanna Nowińska SM, Co słyszysz poza słowem? Sound design Apokalipsy św. Jana, Rozprawy i Studia Biblijne 47, Vocatio, Warszawa 2016, ss. 211

Różne teksty – podobna wykładnia. Interpretacja prawa a interpretacja Biblii

Aurora – wierszowana Biblia autorstwa Piotra Rigi (ok. 1145–1209): stan badań i perspektywy

Problem synodalności Kościoła w świetle analizy egzegetycznej perykopy Mk 2,18-22

The Seizure of the Throne by Demetrius I Soter (1 Macc 7:1-4). Theological Interpretation of a Historical Event

O trzęsieniach ziemi w średniowieczu i ich badaniu. Wokół pracy Konrada Schellbacha Erdbeben in der Geschichtsschreibung des Frühund Hochmittelalters. Ursprung, Verständnis und Anwendung einer spezifisch mittelalterlichen Traditionsbildung

Ut figura sit. Beda Czcigodny o tropach Pisma

Doktrynalny wymiar "Hexaëmeronu" Roberta Grosseteste

Nowotestamentalny paradoks mocnej słabości w egzegezie biblijnej Orygenesa

„Expositio Symboli Apostolorum” Jana z Kwidzyna jako źródło badań nad średniowieczną teologią i egzegezą biblijną

Mary as a Sign of God’s Mercy Toward Women and the World

Die Bibel als erste Erkenntnisquelle der Theologie

Izydora z Sewilli "De ortu et obitu patrum": studium źródeł traktatu

Balaam’s she-ass and the coin in the fish’s mouth, or the problem of Biblical humour

Hermeneutyka i egzegeza biblijna w dobie ponowoczesności

The meaning of the noun ὁρκισμός in 1 Macc 6:62

Teologiczna symbolika wybranych postaci historii Izraela w mowie Matatiasza (1 Mch 2,51-61)

Implikacje dialogu – studium na temat spotkania Jetro i Mojżesza