Artykuł prezentuje wybrane aspekty eksploracji miast chińskich z perspektywy Europejczyka/antropologa/turysty. Punktem wyjścia rozważań jest miasto, w którym najczęściej rozpoczynamy „odkrywanie” nowych obszarów. Miasto bowiem ogniskuje osiągnięcia cywilizacyjne i kulturowe dziedzictwo danej zbiorowości, będąc rzeczywistą i metaforyczną bramą do nieznanych obszarów. Tu mieszają się: stare i nowe, tu tradycja ugina się lub niknie pod naporem postępujących wraz z nowoczesnością przeobrażeń. Właśnie owe przemiany i ich konsekwencje stają się główną osią artykułu. Dawne, tradycyjne dziedzictwo chińskiej cywilizacji, mimo wielu starań niknie. Wpływy kultury Zachodu i galopujące tempo życia kształtują nowe formy i sposoby jego spędzania, które często pozostają w opozycji do tradycji. Równocześnie czynności związane z codziennością (przygotowywanie posiłków, higiena, wolny czas, itp.), jak dawniej, dzieją się na ulicach. Prywatne, intymne sfery życia jednostek są częścią życia zbiorowości. Dla Europejczyka, zarówno badacza jak i turysty doświadczanie takiej przestrzeni miejskiej ma zupełnie odmienny wymiar.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.