Search results

1

Dancing as Environmental Aesthetics from Indigenous America

100%

Chindoy Chindoy J. A.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2021

|

vol. 12

|

issue 1

65-73

EN

Contemporary studies on environmental aesthetics emphasize the relationship of continuity between nature and human action. Most of these critical approaches suggest that the emphasis on the continuity of nature with humanity implies a change of attitude to the natural environment, meaning that we should move away from the exploitation of the natural environment and focus on its preservation and conservation. In the two sections of this paper, it is argued that the idea for the continuity of humans with the natural environment has for a long time been a core philosophical belief in indigenous America, the oldest aesthetic manifestation of which has been expressed in the forms of dancing. The first section is dedicated to the idea of continuity in indigenous America, emphasizing on the concepts of Mother Nature and Human Spirit. The second part shows that native dancing embodies aesthetically the idea of continuity of human action and the natural environment.

PL

Taniec jako estetyka środowiskowa z rdzennej Ameryki Współczesne badania estetyki środowiskowej podkreślają ciągłość między naturą a ludzkim działaniem. Większość z tych podejść sugeruje, że nacisk na ciągłość przyrody z ludzkością implikuje zmianę podejścia do środowiska naturalnego, co oznacza, że powinniśmy odejść od eksploatacji środowiska naturalnego i skupić się na jego ochronie i zachowaniu. W dwóch częściach tego artykułu argumentuje się, że idea ciągłości człowieka ze środowiskiem naturalnym była przez długi czas rodzimą wiarą filozoficzną rdzennej Ameryki, której najstarszą estetyczną manifestacją był taniec. Pierwsza część poświęcona jest idei ciągłości w rdzennej Ameryce, z położeniem nacisku na koncepcje Matki Natury i Ducha Człowieka. Druga część pokazuje, że rodzimy taniec uosabia estetycznie ideę ciągłości ludzkiego działania i środowiska naturalnego.

2

Sztukocentryzm w Rozważaniach nad Estetycznym Doświadczeniem Natury

89%

Milczarczyk P.

Sztuka i Dokumentacja

|

2019

|

issue 20

85-93

PL

Artykuł ma na celu przedstawienie problematyki związanej z relacją między naturą a sztuką, w kontekście estetycznego doświadczenia codzienności. Za przedmiot analizy obrany zostaje, w szczególności, przypadek uwikłania kategorii artystycznych w potoczne doświadczenie natury – patrzenie na świat oraz rozumienie przez pryzmat sztuki. W pierwszej części tekstu zrekonstruowana zostaje historia filozoficznego toposu „świata jako dzieła sztuki:” od starożytności do nowożytnych propozycji estetycznych. Druga część poświęcona zostaje przywołaniu założeń dwóch najdynamiczniej rozwijających się subdyscyplin współczesnej estetyki filozoficznej: estetyki codzienności oraz estetyki środowiskowej. Analiza skierowana zostanie w kierunku tego, jakie konsekwencje niosą za sobą owe założenia w kwestii zapośredniczenia doświadczenia w schematach związanych ze sztuką (stanowiska sztukocentryczne oraz anty-sztukocentryczne). W ostatniej części artykułu zestawione zostają orientacje estetyczne wynikające z dwóch różnych podejść do tego rodzaju doświadczenia: afirmatywne stanowisko Thomas’a Leddy'ego oraz krytyczne Arnolda Berleanta.

EN

The main aim of this paper is to present issues related to the relationship between nature and art, in the context of the aesthetic experience of everyday life. The subject of the analysis is, in particular, the case of entanglement of artistic categories into the common experience of nature - looking at the world and understanding through the prism of art. In the first part, the history of the philosophical topos of „the world as a work of art” is reconstructed: from antiquity to the modern aesthetic proposals. The second part recalls the assumptions of the two most dynamically developing subdisciplines of the contemporary philosophical aesthetics: everyday aesthetics and environmental aesthetics. Here, the analysis is directed towards the consequences of these assumptions regarding the mediation of experience in art related schemes (art-centered and non art-centered positions). In the last part of the paper are summarized the aesthetic orientations resulting from two different approaches to this type of experience: the affirmative position of Thomas Leddy and the critical one of Arnold Berleant.

3

Medium tańca w ujęciu Arnolda Berleanta

89%

Bieszczad L.

Pamiętnik Teatralny

|

2023

|

vol. 72

|

issue 4(287)

121-137

EN

This article discusses the vision of dance in Arnold Berleant’s environmental aesthetics. The author recalls historical aesthetic concepts emphasizing the importance of the medium for the identity of the particular arts (Gotthold E. Lessing and Clement Greenberg) and identifies issues that arise when the human body is considered as the specific medium of dance. Against this background, she presents Berleant’s approach to dance as performance and argues that the notion of medium, as sometimes used by Berleant, has no ontological basis. This is because Berleant does not describe the world in terms of substance or matter, but in terms of processes and interactions; rather than isolating the arts or separating art from life, he emphasizes the continuity and holistic nature of experience. In his approach, dance is an integral experience in which movement creates the area of performance, unites the dancer and the spectator, body and consciousness, perception and thought. An important context for this theory, which does not separate aesthetic experience from environmental experience, is ecology.

PL

Artykuł jest poświęcony wizji tańca w estetyce środowiskowej Arnolda Berleanta. Autorka przywołuje historyczne koncepcje estetyczne podkreślające znaczenie medium dla tożsamości poszczególnych sztuk (Gottholda E. Lessinga i Clementa Greenberga). Charakteryzuje problemy, które wynikają z uznania ludzkiego ciała za specyficzne medium tańca. Na tym tle przedstawia sposób ujmowania tańca jako performance’u w pismach Berleanta i stawia tezę, że pojęcie medium, którym Berleant się niekiedy posługuje, nie ma u niego ontologicznego zaplecza. Berleant bowiem nie opisuje świata w kategoriach substancji czy materii, lecz w kategoriach procesów i interakcji, a zamiast separowania sztuk czy odrywania sztuki od życia akcentuje ciągłość i holistyczny charakter doświadczenia. Taniec jest w jego koncepcji integralnym doświadczeniem, podczas którego ruch kreuje obszar przedstawienia, zespala tancerza i widza, ciało i świadomość, percepcję i myśl. Ważnym kontekstem tej teorii, w której doświadczenia estetycznego nie oddziela się od doświadczenia środowiskowego, jest ekologia.

Refine search results

1 Pamiętnik Teatralny

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 Sztuka i Dokumentacja

1 Bieszczad L.

1 Chindoy Chindoy J. A.

1 Milczarczyk P.

1 2023

1 2021

1 2019

Dancing as Environmental Aesthetics from Indigenous America

Sztukocentryzm w Rozważaniach nad Estetycznym Doświadczeniem Natury

Medium tańca w ujęciu Arnolda Berleanta