Search results

1

How Jokes Change and May Be Changed: Simplifying, Transforming and Revealing

100%

Davies C.

Półrocznik Językoznawczy Tertium

|

2016

|

vol. 1

|

issue 1&2

PL

Wiele ze świetnych dowcipów może potencjalnie sprawić problemy, zarówno opowiadającym je jak i słuchaczom, gdyż wymagają znacznej wiedzy z dziedziny opowiadanego żartu. Co więcej, dowcipy często posiadają długą i wyszukaną strukturę narracyjną, do tego stopnia, że tylko osoby posiadające wyjątkowe umiejętności opowiadania są w stanie w pełni oddać ich puentę. W zurbanizowanym świecie, gdzie panuje demokracja i pluralizm, a życie płynie szybko, takie cechy dowcipów mogą być źródłem kłopotów, ponieważ oznaczają one, że w pewnych sytuacjach słuchacze mogą nie zrozumieć dowcipu, co może zniechęcić innych. Dowcipy z najwyraźniej bezsensownymi zakończeniami mogą podobnie rozczarować masowego odbiorcę, który woli jasne, dobrze skonstruowane dowcipy z mocnymi puentami i którego może znudzić dowcip rozpływający się w nonsensie. Każde z tych twierdzeń będzie omówione w kolejności, zarówno ze względów badawczych, jak i w związku z empirycznymi obserwacjami procesu ewolucji dowcipów anglojęzycznych w XX wieku.

EN

Many excellent jokes can pose potential difficulties for tellers and listeners since they require considerable knowledge of the subject of the joke and have a long and elaborate narrative structure such that only a very skilled joke-teller can do justice to them. In a democratic, fast-moving, plural, urban world such features can create problems since they mean that on a particular occasion when jokes are being told some of the listeners may miss the point of the joke and others will feel inhibited from telling a joke. Jokes with seemingly pointless endings may likewise disappoint the broad masse, who like clear, well structured jokes with a strong resolution and who may be bored by one that disappears into nonsense. Each of these points will be considered in turn, partly from an analytical point of view and partly in relation to empirical observations of how jokes in the English language have evolved in the course of the twentieth century.

2

Pojednanie i wielokulturowość. Podróż ku odkryciu praw człowieka

100%

Smolicz J. J.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2003

|

vol. 31

|

issue 1

7-20

EN

The paper is a sociological-political attempt to analyze the problems of multiculturalism, especially the rights to preserve one's own culture within the dominating one, as it takes place in Australia. The author pinpoints that Australian achievements as regards the principles of multiculturalism and human rights surpass many other countries with pluralistic systems. This is true especially from the time when Aborigines were granted political rights. Concerning Australia, the questions in the paper may inspire the research on other multinational and multicultural societies.

3

Analiza porównawcza tożsamości i praktyk przedstawicieli powojennej oraz współczesnej fali imigrantów ukraińskich w Stanach Zjednoczonych

80%

Rovenchak O., Volodko V.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia

|

2018

|

vol. 43

|

issue 1

EN

The article discusses specific national, ethnic and cultural attributes of Ukrainian immigrants in the USA. This is an interview-based study of Ukrainians experiencing living in the USA and representing the two waves of Ukrainian immigration in the USA in the 20th century: the post-WWII wave and the contemporary wave, which reveals similarities and differences of their identities and corresponding practices. Applying methods of discourse and comparative analysis, the study shows that similarities prevail on the levels of ethnic and national identities and practices of US Ukrainian immigrants, whereas significant controversy is found on their cultural and language levels.

PL

W artykule omówiono szczególne cechy narodowe, etniczne i kulturowe ukraińskich imigrantów w Stanach Zjednoczonych. Podstawę stanowiły wywiady przeprowadzone wśród Ukraińców mieszkających w USA i reprezentujących dwie fale imigracji ukraińskiej w XX w.: falę powojenną i współczesną. Opracowanie wskazuje podobieństwa i różnice ich tożsamości oraz odpowiadające im praktyki. Stosując metodę dyskursu i analizy porównawczej, autorki pokazują, że podobieństwa przeważają na poziomie etnicznej i narodowej tożsamości oraz praktyk amerykańskich imigrantów z Ukrainy, podczas gdy znaczące kontrowersje dotyczą ich poziomu kulturowego i językowego.

4

Этнічная карціна радзімы ў творчасці Артура Бартэльса

61%

Trafimchyk A.

Acta Albaruthenica

|

2022

|

issue 22

303-318

PL

Arthur Bartels (1818–1885), pisarz i artysta, pozostawił w swojej twórczości wystarczająco dużo przemyśleń, by można było naszkicować złożony obraz jego poglądów na etniczność i ojczyznę. Za swoje państwo ojczyste uznawał Polskę, lecz z kontekstów wynika, że chodziło mu o wielokulturową Rzeczpospolitą. Dlatego też A. Bartels uważał Litwę za swoją ojczyznę (również w historycznym znaczeniu tego terminu). Poeta nie wykształcił jeszcze narodowego rozumienia państw europejskich, a przynajmniej swojej ojczyzny. Warto jednak zauważyć, że zbliżał się do niego. Świadczy o tym, zawarte w jego dziełach literackich, postrzeganie Litwy, Białorusi i Polesia jako całości. To jest widoczne w jego pracach, choć jednocześnie nie ma w nich przedstawionej jednoznacznej recepcji autora procesów etniczno-narodowych. W utworach pisanych w swojej ojczyźnie i głównie dla siebie (przede wszystkim w poematach), w większym stopniu przejawia się tożsamość litwińska. Natomiast tożsamość polska wyróżnia się w wierszach (które były prezentowane publicznie), zwłaszcza w ostatnim już, krakowskim, okresie życia.

BE

Пісьменнік і мастак Артур Бартэльс (1818–1885) у сваёй творчасці пакінуў дастаткова разважанняў для стварэння карціны яго этнічных поглядаў на радзіму. У якасці роднай дзяржавы ён прызнаваў Польшчу. Але з кантэкстаў вынікае, што мелася на ўвазе Рэч Паспалітая. Нягледзячы на гэта, радзімай А. Бартэльс лічыў Літву (таксама ў гістарычным сэнсе гэтага паняцця). Паэт не меў нацыянальнае свядомасці, аднак адметна, што набліжаўся да яе. Сведчаннем таму – успрыманне як адзінага цэлага Літвы, Белай Русі і Палесся. Гэта прасочваецца ў літаратурнай творчасці. У той жа час у ёй няма аднароднасці ў справе рэцэпцыі А. Бартэльсам этнічна-нацыянальных працэсаў. Большая ступень ліцвінскасці ім выяўляецца ў творах, напісаных хутчэй для сябе (найперш, у паэмах), да таго ж, на радзіме. Выразная польскасць выяўляецца ў вершах (якія выносіліся на публіку), асабліва ў заключны, кракаўскі, перыяд жыцця.

EN

The writer and artist Arthur Bartels (1818–1885) left enough reflections in his works to recreate a picture of his ethnic views on his homeland. He recognized Poland as his native state, but from the context it follows that the Polish-Lithuanian Commonwealth was meant. Despite this, A. Bartels considered Lithuania (in the historical sense of this concept) his homeland. He had not yet come to a national understanding of the European peoples and, above all, of his motherland. However, it is noteworthy that he was approaching it: the combination of Lithuania, White Russia and Paliessie in unity is evidence of this. This can be traced in his literary works. But at the same time there is no homogeneity in A. Bartels' perception of ethno-national processes. Great Litvinism is manifested by him in works written more for himself (primarily poems), and in his homeland. Explicit Polishness is expressed in poems (which were made public), especially in the final, already Krakow, period of life.

Refine search results

1 Acta Albaruthenica

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia

1 Półrocznik Językoznawczy Tertium

1 Roczniki Nauk Społecznych

1 Davies C.

1 Rovenchak O.

1 Smolicz J. J.

1 Trafimchyk A.

1 Volodko V.

1 2022

1 2018

1 2016

1 2003

How Jokes Change and May Be Changed: Simplifying, Transforming and Revealing

Pojednanie i wielokulturowość. Podróż ku odkryciu praw człowieka

Analiza porównawcza tożsamości i praktyk przedstawicieli powojennej oraz współczesnej fali imigrantów ukraińskich w Stanach Zjednoczonych

Этнічная карціна радзімы ў творчасці Артура Бартэльса