Zaangażowanie uczniów w aktywności szkolne jest wielowymiarowym meta-konstruktem odzwierciedlającym identyfikację i poczucie więzi ze społecznością szkolną, akceptację wartości szkolnych, stopień inwestowania przez ucznia całokształtu energii psychicznej i fizycznej, przeznaczanej przez niego na realizację obowiązków szkolnych (opanowanie i zrozumienie wiedzy) oraz udział w życiu szkolnym. W modelu zaproponowanym przez Hazel, Vazirabadi, Gallaghera (2013) zmienna ta składa się z trzech wymiarów: aspiracji, przynależności i produktywności. Celem artykułu jest zaprezentowanie wyników pilotażowych badań nad polską wersją skali The School Student Engagement Measure (SSEM). Dane psychometryczne dotyczące skali zostały opracowane na podstawie badania z udziałem grupy 291 uczniów gimnazjum. Przedstawione wyniki prac adaptacyjnych wskazują, że narzędzie to spełnia podstawowe kryteria psychometryczne dla badań naukowych i nie odbiega w znacznym stopniu od wersji oryginalnej. Analizy czynnikowa i konfirmacyjna potwierdziły zasadność modelu trójczynnikowego zaangażowania uczniów w aktywności szkolne. Rzetelność całej skali wyniosła α = ,89, dla podskal mieściła się w przedziale α = ,76–,84. Trafność zewnętrzną narzędzia potwierdzona została analizą korelacji z konstruktami mierzącymi zjawiska przeciwstawne, tj. poczucie alienacji oraz wypalenie szkolne.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.