Search results

1

Programatika a ideológia Ľudovej strany Naše Slovensko a Slovenskej pospolitosti – národnej strany

100%

Budajová M.

Politologická revue (Czech Political Science Review)

|

2018

|

issue 1

89-121

EN

The main goal of this study is the analysis of two main extreme right political parties in Slovakia – Kotleba – People’s Party Our Slovakia (ĽSNS) and Slovak Togetherness – National Party (SP – NS) and to find their historical, personal and ideological interconnections, using the comparative method of electoral programs and mobilization strategies. It offers a new tool allowing researchers to better understand the ideology of ĽSNS, the current most successful extreme right party in Slovakia, through four dimensions according to the relationship of the examined parties to nationalism, xenophobia, establishment and foreign aff airs. Using the conceptual frameworks of Case Mudde (2000) and of experts on the extreme right in Slovakia (Mesežnikov - Gyárfášová 2016; Mikušovič 2007; Mikuš et al. 2016). The study focuses on the period of the participation of ĽSNS’s members in the political activities of SP – NS from 2005 till 2006. Primary attention is paid to programmatic strategies, mobilization issues of these parties to address the public, voters or supporters and to their similarities and changes. It is the first major attempt to analyze the ideological interconnections of these parties in the field of study.

2

Obraz władzy w programach politycznych współczesnej niemieckiej skrajnej prawicy

100%

Kałabunowska A.

Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media

|

2019

|

vol. 4

|

issue 2

49-66

EN

One of the contemporary political powers characterised by an ambivalent attitude toward state authority are extreme organisations. Agata Kałabunowska undertakes this issue in the chapter The vision of authority in political programmes of contemporary German extreme right organisations, which aims at depicting the attitude of selected radical organisations toward a broadly defined authority. Based on qualitative content analysis of political programmes, declarations and performances of five German right-wing organisations the author tackles the question about their attitude towards the actual state authority, as well as about their desired model of executing power. Several elements of the far right’ criticism towards authorities have been analysed, such as subservience to the foreign power of international organisations, faulty immigration policies, pressure within political parties or excessive bureaucratisation. The author points out that the multitude of far right’ arguments against current authorities is not equaled by quality or quantity of suggested political alternatives. The potential efficiency of suggested solutions is uncertain, which is accompanied by lack of exact vision on how to put them in practice, which makes these proposals unrealistic. What is more, due to the fact that the German extreme right does participate in the contested political game its message seems untrustworthy. The far right appears not capable – and definitely not willing – to fix the current system, allegedly depriving the nation from its real influence on the decision making process. This observation leads to the conclusion that the far right’ ideal vision of exercising power would be based on negation or distortion of current solutions. Although it was not possible to outline how this ideal would look like in details, the author concludes that we can expect from the extreme right that its imagined political authority will be inconsistent with liberal democratic rules, albeit not necessarily authoritarian nor totalitarian.

3

IDEOLOGY OF THE HUNGARIAN FAR RIGHT ON THE EXAMPLE OF JOBBIK, THE MOVEMENT FOR A BETTER HUNGARY

100%

Bobek B.

Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem

|

2017

|

vol. 2(9) Security Issues in Sub-Saharan Africa

201-213

EN

The aim of this paper is to describe the profile of the far right political party Jobbik, which has been an integral part of Hungary’s political scene since 2009 and the third political power in the country since 2014. The article defines the party’s ideology and presents its key proposals. The paper analyses the rhetoric of leaders and makes an attempt at describing the party’s approach towards such issues as foreign policy and historical policy, which is an important reference point for the activity of the party. Moreover, the article shows who the real voters of Jobbik are and at the same time illustrates dynamics of support development for this movement.

4

Paremaarmuslik sonavabadus eesti rahvusradikaalide veebisuhtluses

100%

Madisson M.-L., Ventsel A.

Mäetagused

|

2014

|

vol. 57

69-90

EN

The article focuses on the processes of identification in hypermedia, trying to explicate the strategies of self-description that prevail on the websites of the activists of the Estonian extreme rights. The extreme right movements tend to use generally accepted discourses for the purpose of legitimising their own ethnocentric media practices. Extreme nationalist ideas form equivalences with concepts from the discourse of multiculturalism (‘justice’, ‘freedom’, ‘democracy’, ‘freedom of speech’), though at first sight they are incompatible. To explain this paradoxical situation, the authors employ the concepts of the hegemonic logic of signification and the empty signifier, as elaborated by Laclau, as well as the theoretical framework of cultural semiotics. The case-study is based on the extraordinarily forceful public feedback that followed the discussions about ACTA ratification in Estonia. ‘Information-freedom’ became an ambiguous core signifier: it played an important part in public discussions, but it also had a central role in the self-descriptions of Estonian radical nationalists. NO ACTA functioned in this case as an empty signifier, which united into a discursive whole these contradictory signifiers and self-models. The concept of a self-model is useful for explaining why some signifiers have a greater potential to become discursive dominants. It seems that in Estonian extreme-right meaning creation there are certain relations of equivalence between signifiers that are more likely to aggregate the discourse than the others, and these depend on the abstract level of the self-model.

5

Fala radykalizmu politycznego w Niemczech

100%

Janicka I.

Przegląd Zachodni

|

2013

|

issue 2(347)

219-232

EN

The Federal Republic of Germany has become in the first decade of the 21st century an arena of growing political radicalism. The article presents the three major aspects of this threat: terrorism on the part of the extreme right; greater activity of German armed groups of the extreme right and left; growing importance of the salafi movement. On account of the scale of inflicted destruction, the motives of its authors and the weakness of the state information services we witness the emergence of a real threat of growing chaos with unforeseen effects. In the context of an atmosphere of an uncertain future and a perspective of social degradation attention is also draw to the human factor which is responsible for the value crisis of German democracy.

6

Program i działalność CasaPound Italia a model antypartii Ryszarda Herbuta

94%

Józefowicz M.

Przegląd Politologiczny

|

2015

|

issue 1

121-136

EN

CasaPound Italia, program and organizational model of which are examined in this article, is one of the most important extreme right-wing socio-political groups currently active in Italy. The aim of the paper is to present the program, organizational structure and principles of operation of CasaPound in terms of the anti-party model formulated by Ryszard Herbut. The theoretical background for the anti-party model’s presentation is a result of a research on the conceptualization of the anti-partisanship’s idea and anti-party attitude (sentiments). Analysis of CasaPound’s campaigns, promoted values, proposed slogans and methods of facing challenges leads to answer to a question of whether it is possible to use the Herbut’s model to describe and systematize the organization’s profile.

PL

CasaPound Italia, której program i model organizacyjny są przedmiotem analizy, jest jednym z największych skrajnie prawicowych ugrupowań społeczno-politycznych działających obecnie we Włoszech. Celem artykułu jest prezentacja programu, struktury organizacyjnej oraz zasad działania CasaPound w aspekcie modelu antypartii sformułowanego przez Ryszarda Herbuta. Teoretycznym tłem dla przedstawienia modelu antypartii są wyniki badań dotyczące konceptualizacji pojęcia antypartyjności i antypartyjnych nastawień. Analiza przeprowadzanych kampanii, propagowanych wartości, wysuwanych haseł oraz sposobów podejmowania wyzwań przez CasaPound Italia prowadzi do odpowiedzi na pytanie czy można posłużyć się modelem Herbuta do deskrypcji i usystematyzowania profilu organizacji.

7

Podręczne mniejszości, skryte kolaborantki, prawdziwi Polacy

84%

Rawłuszko M.

Stan Rzeczy

|

2021

|

issue 1(20) Drapieżne tożsamości

79-109

PL

Wykorzystując tropy zaproponowane w Strachu przed mniejszościami Arjuna Appaduraia, autorka podejmuje w artykule refleksję nad współczesną przemocą polityczną wobec kobiet oraz osób nieheteronormatywnych w Polsce. Jej głównym celem jest próba pokazania, że sprzeciw wobec „ideologii gender i LGBT” nie może zostać wyjaśniony jedynie jako mechanizm redukcji niepewności w warunkach neoliberalnego kapitalizmu. W politycznym sporze o „gender” ważną stawką jest odzyskanie poczucia bezpieczeństwa w ramach czytelnej wspólnoty narodowej, która może nabrać wyraźnych granic dzięki osadzeniu mniejszości seksualnych i feministek jako nowych obcych, nie-Polaków czy zdrajców. Badaczka rekonstruuje w tekście ten argument i uzupełnia go poprzez przedstawienie alternatywnych wyjaśnień, które kładą nacisk na uwzględnienie uwarunkowań geopolitycznych oraz ujęcie samego porządku płci jako kluczowej zmiennej.

EN

The author of the article reflects on contemporary political violence against women and non-heteronormative people in Poland by using the concepts proposed by Arjun Appadurai in his article “Fear of Small Numbers.” The main goal is to show that opposition to “gender and LGBT ideology” cannot be fully explained if it is treated solely as a mechanism of reducing uncertainty in conditions of neoliberal capitalism. What is at stake in the political struggles over “gender” is the sense of regaining safety thanks to a clearly defined view of what constitutes the nation, which can acquire distinct boundaries through positioning sexual minorities and feminists as new others, non-Poles, or traitors. The article reconstructs this argument and builds upon it by presenting alternative explanations which involve geopolitical dynamics and the gender regime as a key variable.

8

Recent developments on the extreme right scene in Germany and the concept of waves of political extremism

84%

Kałabunowska A.

Acta Politica Polonica

|

2019

|

vol. 47

|

issue 1

5-13

EN

The academic literature generally recognizes three waves of popularity for the extreme right in postwar Germany. The most common periodization was devised by Ekkart Zimmermann and Thomas Saafeld and recognized by the vast majority of academics working in the English language. Nevertheless, there are several other possibilities for structuring the history of the German far right, by dividing it into four or more phases. The biggest shortcoming of the various periodizations is the fact that they do not cover the period of the migration crisis – a time of huge importance for Germany as a country and the German political scene in particular. This article aims at filling this gap. The author considers the plausibility of the hypothesis that over recent years, there has been a new wave of right-wing political extremism and provides substantial evidence for its existence.

PL

W literaturze dotyczącej ekstremizmu prawicowego w powojennych Niemczech wskazuje się zazwyczaj trzy fale popularności skrajnej prawicy. Najbardziej znany sposób periodyzacji zaproponowany został przez Ekkarta Zimmermanna i Thomasa Saafelda, a następnie przejęty przez znaczną część badaczy w obszarze anglojęzycznym. Niemniej jednak istnieją także inne możliwości podziału historii niemieckiej skrajnej prawicy − na cztery bądź więcej faz. Największym mankamentem dostępnych periodyzacji jest to, że nie obejmują one okresu kryzysu migracyjnego, mającego kluczowe znaczenie dla Niemiec, a zwłaszcza dla niemieckiej sceny politycznej. Niniejszy artykuł usiłuje wypełnić tę lukę. Autorka rozważa w nim prawdopodobieństwo hipotezy zakładającej, że w ostatnich latach mamy do czynienia z nową falą ekstremizmu prawicowego, a także przedstawia na jej poparcie liczne dowody.

9

„Śmierć wrogom ojczyzny!”. Przemoc zbiorowa w repertuarze działań skrajnej prawicy w Polsce, 1990–2013

84%

Płatek D., Płucienniczak P.

Studia Socjologiczne

|

2017

|

issue 2(225)

73-107

PL

W ostatnich dekadach obserwujemy wzrost aktywności ruchu skrajnej prawicy w Europie. W porównaniu do lat siedemdziesiątych XX wieku („pierwsza fala” działalności) oraz wczesnych lat dziewięćdziesiątych („druga fala”), na przełomie wieków wyraźnie wzrosła aktywność skrajnie prawicowych organizacji na płaszczyźnie polityki parlamentarnej („trzecia fala”). Nie we wszystkich krajach europejskich skrajna prawica odnosi bowiem sukces na płaszczyźnie parlamentarnej. Sukces bądź porażka są pochodną odmiennych możliwości mobilizacji politycznych, dostępnych tym ugrupowaniom. Na podstawie podejścia analizy struktur możliwości politycznych oraz metodologii badań prasy codziennej odtwarzamy czynniki, które wpływają na ograniczenie lub zwiększenie skali repertuaru przemocy stosowanego przez polską skrajną prawicę. Weryfikujemy tezę mówiącą, że skala przemocy skrajnej prawicy zmniejsza się, kiedy ruch podlega formalizacji, w porównaniu z okresami, kiedy żadna z organizacji należących do ruchu nie jest obecna na arenie parlamentarnej. W artykule kreślimy ilościowy obraz repertuaru przemocy wykorzystywanego przez polską skrajną prawicę. Badania nad aktywnością skrajnej prawicy w Polsce w latach 1990–2013 zostały przeprowadzone za pomocą szeroko stosowanej w socjologii ruchów społecznych metodologii analizy wydarzeń protestacyjnych (Protest Event Analysis, PEA). Metoda ta polega na zbieraniu danych o wydarzeniach protestacyjnych z prasy codziennej, a następnie kodowaniu ich pod kątem różnych charakterystyk.

EN

In the immediate aftermath of the fall of communism in Poland in 1989, popular discussions of the reemergence of the extreme right centered on concerns that it would take the form of ultra-nationalism or post-communist national populism (Pankowski 2009). However, these discussions mainly emphasized sensational events involving militant skinheads and tended to stress the cultural specificity of the nationalist movement. The perceived risk from the extreme right has contributed to the creation of a sociological explanation focused on a restricted number of arguments. Phenomena such as the rise of nationalism and extremism were in fact considered (at the macro level) to be aggressive reactions to frustrations resulting either from the rapid end to a period of economic stabilization and increased expectations or (at the micro level) from status inconsistency. In our article we suggest that Poland’s extreme right should be analyzed as a social movement, with a focus on the meso-organizational and action level, as this has never been done before. Looking at the broad spectrum of actors in the extreme-right milieu, we analyze their forms of action with the aim of understanding the use of violent versus nonviolent forms of action. We study factors that influence the scale of violence employed by the extreme right and verify the thesis that the violence decreases in periods when the movement undergoes a process of formalization, i.e., enters parliamentary politics, and increases otherwise. The paper is based on political opportunity theory and analysis of protest events in the years 1990–2013.

10

Ekstremizm polityczny w Nowej Zelandii

67%

Wałdoch M.

Świat Idei i Polityki

|

2020

|

issue 19

29-57

PL

W tym artykule autor sformułował hipotezę stanowiącą przypuszczenie, że ekstremizm polityczny w Nowej Zelandii jest zjawiskiem permanentnym i ulegającym ewolucji w wyniku dyfuzji idei, które docierają do Nowej Zelandii w wyniku procesów globalizacji. Jako perspektywę teoretyczną prowadzonego badania przyjęto teorię systemową oraz założono a priori, że ekstremizm polityczny pogłębia postawy statofobiczne. Jako metody badawcze wykorzystano analizę leksykalną oraz analizę porównawczą. W toku prowadzonego badania wykazano genezę zjawiska ekstremizmu politycznego w Nowej Zelandii oraz jego główne odmiany, czyli ekstremizm lewicowy, prawicowy, ekstremizm ugrupowań proekologicznych, ekstremizm islamski i ekstremizm związany z konfliktami postkolonialnymi oraz ekstremizm „samotnych wilków”. Zjawiska te ukazano w perspektywie potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa oraz podjęto się określenia źródeł ideologicznych postaw ekstremistycznych i ukazania najbardziej aktualnych nurtów myśli politycznej uzasadniającej ekstremizm oraz organizacji i aktorów politycznych o profilu ekstremistycznym.

EN

In this paper an author state a hypothesis that political extremism in New Zealand is a permanent phenomena that is present in New Zealand, which derives itself from globalization processes and evolves as the effect of idea’s diffusion. System theory is used as a theoretical perspective and a priori assumption that political extremism deepen state-phobia is made. Research methods such as lexical analysis and comparative analysis are used. During the research main extremist political trends are reveal, such as leftist, rightist, pro-ecological, islamic and postcolonial, and „lone-wolf” extremism. These phenomenon are highlighted in the perspective of potential security threats to the state. Ideological sources of extreme attitudes are revealed and shown in the most current political trends.

11

„Uczyńmy Hiszpanię wielką”. Partia Vox jako krystalizacja radykalnej prawicy na Półwyspie Iberyjskim

67%

Kosmynka S.

Przegląd Politologiczny

|

2021

|

issue 1

87-101

EN

The paper shows the phenomenon of the radical right in Spain in the context of the Vox party. It analyses the social and political conditions of the emergence of the populist radical right in the Iberian Peninsula and the ideological background of the Vox party. The article refers to its discursive strategy that is based on nationalism and nativism. It is also focused on the most important dimensions and fac tors of support for the party and on the social profile of its followers. The methodological analysis is based on the integration of historical and system method and refers to Cas Mudde’s concept of populist radical right. The main purpose of the paper is to approximate some crucial aspects of the ideology and political project presented by the Vox party. The main conclusion of the article is that the radical right in Spain, after the long-term lack of progress, has managed to occupy an important place in the Spanish politics. The Vox phraseology is accepted by some conservative voters opposed to the tradicional establishment. The paper analyses the components of the Vox strategy which emphesize the impact of the multicultural society on the threat for the Spanish identity and traditional values.

PL

Artykuł przedstawia fenomen krystalizacji radykalnej prawicy na hiszpańskiej scenie politycznej w kontekście sukcesów politycznych partii Vox. Ukazuje uwarunkowania polityczne i społeczne, oddziałujące na pojawianie się tej formacji, a także jej główne postulaty oraz zaplecze ideologiczne. Odpowiada na pytanie, na jakich płaszczyznach dyskursywnych partia Vox inkorporowała do swej narracji wątki nacjonalistyczne i natywistyczne. Artykuł analizuje przesłanki poparcia dla tego ugrupowania i ukazuje profil społeczny jego wyborców. Analiza ta bazuje na integracji metod historycznej i systemowej oraz – diagnozując fenomen ugrupowania Vox – odwołuje się do pojmowania radykalnej prawicy w ujęciu Casa Mudde’a. Głównym wnioskiem płynącym z zawartych w niej obserwacji jest stwierdzenie, że po latach nieobecności na hiszpańskiej scenie politycznej radykalnej prawicy partia o takim charakterze zdołała na niej zaistnieć i zająć znaczące miejsce. Jej przekaz znalazł odzwierciedlenie u wyborców reprezentujących postawy antysystemowe, rozczarowanych tradycyjnym układem sił politycznych. Artykuł wskazuje na te wątki dyskursywne partii Vox, które odwołują się do postaw konserwatywnych, ożywiają resentymenty historyczne oraz krytycznie postrzegają rozwój społeczeństwa wielokulturowego, upatrując w nim zagrożenie dla tradycyjnie rozumianych wartości i kultury Hiszpanii.

Refine search results

Programatika a ideológia Ľudovej strany Naše Slovensko a Slovenskej pospolitosti – národnej strany

Obraz władzy w programach politycznych współczesnej niemieckiej skrajnej prawicy

IDEOLOGY OF THE HUNGARIAN FAR RIGHT ON THE EXAMPLE OF JOBBIK, THE MOVEMENT FOR A BETTER HUNGARY

Paremaarmuslik sonavabadus eesti rahvusradikaalide veebisuhtluses

Fala radykalizmu politycznego w Niemczech

Program i działalność CasaPound Italia a model antypartii Ryszarda Herbuta

Podręczne mniejszości, skryte kolaborantki, prawdziwi Polacy

Recent developments on the extreme right scene in Germany and the concept of waves of political extremism

„Śmierć wrogom ojczyzny!”. Przemoc zbiorowa w repertuarze działań skrajnej prawicy w Polsce, 1990–2013

Ekstremizm polityczny w Nowej Zelandii

„Uczyńmy Hiszpanię wielką”. Partia Vox jako krystalizacja radykalnej prawicy na Półwyspie Iberyjskim