Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: faith, uncertainty, weakness, suffering, art, beauty

Sort By:

Limit search:

O bólu niesłyszenia Boga i bólu słabości. Milczenie – najważniejsza spowiedź Martina Scorsese

100%

BOBOWSKI S.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2017

vol. 30

issue 4 (120)

Man’s complaint about the silence of God, about the impossibility of hearing His voice, and thus about His alleged absence, has been ever-present in history. It has been accompanied by man’s lament over his own weakness and, above all, over his propensity for falling and sin. Both these lamentations have been convincingly expressed in Shusaku Endo’s novel Silence, as well as in its film adaptation made by Martin Scorsese. In the present article, I attempt to show the immersion of the novel, as well as of the movie, in a broadly understood Christian tradition of theology and philosophy (encompassing the Bible, as well as the writings of the Church Fathers), in the literary tradition (e.g. in Fyodor Dostoevsky’s works) and in certain currents of filmmaking (begun earlier by e.g. Ingmar Bergman or Scorsese himself). However, I emphasize the religious, or rather confessional dimension of both works I discuss, in particular of Scorsese’s movie. In fact the director himself called Silence his most important film. My main thesis is that despite Scorsese’s overt and sorrowful statement expressing the ‘pain of not hearing God’ and the ‘pain of weakness,’ the movie manifests his faith in Christ and his love for Him. Silence is Scorsese’s first open and clear declaration of faith.

Skarga człowieka na milczenie Boga, na Jego niesłyszalność i wnioskowaną stąd Jego nieobecność rozbrzmiewa od pradziejów, podobnie jak lament człowieka nad swoją słabością oraz skłonnością do upadku i grzechu. Obydwa te ubolewania zostały w sposób przekonujący ukazane w powieści Milczenie Shusaku Endo, a także w jej filmowej adaptacji, pod tym samym tytułem, w reżyserii Martina Scorsese. W artykule staram się ukazać zanurzenie powieści japońskiego pisarza oraz filmu amerykańskiego reżysera w szeroko rozumianej teologiczno-filozoficznej tradycji chrześcijańskiej (obejmującej Biblię i pisma Ojców Kościoła), a także literackiej (np. w twórczości Fiodora Dostojewskiego) i filmowej (np. w twórczości Ingmara Bergmana czy w dorobku samego Scorsesego). Podkreślam jednak najsilniej wymiar religijny – wręcz konfesyjny – obu dzieł, a zwłaszcza filmu. Sam Martin Scorsese nazwał Milczenie swoim najważniejszym filmem. Główna teza artykułu wskazuje, że bez względu na „ból niesłyszenia Boga” oraz „ból słabości”, które Martin Scorsese wyraża w Milczeniu w sposób głośny i lamentacyjny, reżyser ten po raz pierwszy tak otwarcie głosi swoją wiarę w Chrystusa i miłość do Niego.

Refine search results

1 Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

1 BOBOWSKI S.

1 2017

Search results

O bólu niesłyszenia Boga i bólu słabości. Milczenie – najważniejsza spowiedź Martina Scorsese