Search results

1

What is a Genuine Intuitionistic Notion of Falsity?

100%

Shramko Y.

Logic and Logical Philosophy

|

2012

|

vol. 21

|

issue 1

3-23

EN

I highlight the importance of the notion of falsity for a seman- tical consideration of intuitionistic logic. One can find two principal (and non-equivalent) versions of such a notion in the literature, namely, falsity as non-truth and falsity as truth of a negative proposition. I argue in favor of the first version as the genuine intuitionistic notion of falsity.

2

Kłamstwo w działalności gospodarczej

63%

Sosenko K.

Prakseologia

|

2009

|

issue 149

151-165

EN

The author analyses the notion of lying, and deﬁnes a lie as a statement in disagreement with the speaker’s knowledge, spoken with the intent to be understood as the truth. The author considers various ways of lying and discusses lying in business, as well as a justiﬁcation of its negative ethical evaluation due to a) self-seeking intent, and b) practical economic dysfunctionality. The evaluation is graduated with egoistic, aggressive, active, materialistic and hedonistic lies being morally the worst.

3

Rola negacji w opisie świata według arystotelesowskiej Metafizyki

38%

Bigaj J.

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

|

2012

|

vol. 2

|

issue 2

265-291

PL

Pojęcia „byt” i „niebyt” weszły do języka filozoficznego, dając podstawę ontologii i meontologii, jako odpowiedniki greckich wyrażeń to on i to me on (urzeczownikowionych form, pozytywnej i negatywnej, imiesłowu czasownika einai. Wyrażenia te w oryginale nie oznaczały jednak pierwotnie nic przedmiotowego, lecz pełniły funkcję nazw metajęzykowych, reprezentujących spójkę zdaniową ‚einai’ we wszystkich jej formach, a najogólniej – jej formę twierdzącą i przeczącą. Sama zaś spójka ta, w której późniejsza filozofia dopatrzyła się znaczenia egzystencjalnego „istnieć”, pełniła tylko funkcję pustego znaczeniowo łącznika predykatów. Z czasem imiesłów o]n zaczął być stosowany jako uniwersalna nazwa wszelkich predykatów. Wymienione wyrażenia stały się centralnymi w greckiej terminologii filozoficznej dzięki zainicjowanym przez Parmenidesa sporom na temat roli negacji w opisie świata. Sam Parmenides zaproponował zupełne wykluczenie zdań negatywnych jako opisujących przez eliminację, i stworzył system pozytywno monistyczny, zarzucający wielość, podzielność i zmienność. Późniejsi filozofowie wystąpili w obronie negacji, zwalczając związane z nią paradoksy, jakie wysuwali eleaci, a potem sofiści. Platon zauważył, że nie da się bez zastosowania negacji opisać wielości rzeczy, wyróżnił też negację względną, która nie każe niczego eliminować, a pozwala tylko na konfrontację jednych rzeczy z innymi. Według atomistów podzielność rzeczy fizycznych zmusza do przyjęcia ich złożoności z elementu pozytywnego w postaci nieprzenikliwego ciała oraz czynnika, któremu trzeba odmówić wszelkich cech, tj. pustki. Wreszcie Arystoteles, analizując proces zmiany, uzasadniał niesprzeczność twierdzenia, że coś powstaje z „nie będącego” i „będącego”, przy założeniu, że pierwsze rozumie się jako bycie aktualne, drugie – potencjalne. We wszystkich tych koncepcjach nie ma teorii czegoś nieistniejącego, są tylko propozycje wskazania takich aspektów rzeczywistości, w których wyjaśnianiu uzasadnione jest stosowanie negacji. Forma twierdząca i przecząca powyższych wyrażeń prowokowała także refleksję nad zagadnieniem prawdy i fałszu. Zauważono, że służą one w języku potocznym nie tylko do stwierdzania zgodności lub niezgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, ale także jako formuły asercji i odrzucania.

Refine search results

1 ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

1 Logic and Logical Philosophy

1 Prakseologia

1 Bigaj J.

1 Shramko Y.

1 Sosenko K.

2 2012

1 2009

What is a Genuine Intuitionistic Notion of Falsity?

Kłamstwo w działalności gospodarczej

Rola negacji w opisie świata według arystotelesowskiej Metafizyki