Search results

1

Criteria of Ecclesiastical Enrollment

100%

Sitarz M.

Journal of Modern Science

|

2017

|

issue 2(33)

27-48

EN

Those baptised are fully in the communion of the Catholic Church on this earth who are joined with Christ in its visible structure by the bonds of the profession of faith, the sacraments, and ecclesiastical governance. According to of the Church law, there are three bonds which guarantee a full afilliation with the Church. These are: faith, Sacraments, and Church governance. Undoubtedly, the main criterion which determines affiliation with the Church is Baptism, through which a human being is incorporated into the Church of Christ thus becoming a person in it with obligations and rights.

IT

Su questa terra sono nella piena comunione della Chiesa cattolica quei battezzati che sono congiunti con Cristo nella sua compagine visibile, ossia mediante i vincoli della professione di fede, dei sacramenti e del governo ecclesiastico. Secondo la giurisprudenza della Chiesa esistono tre legami che istituiscono la garanzia della piena appartenenza alla Chiesa. Questi sono: la fede, i sacramenti e il governo ecclesiastico. Senza dubbio il criterio principale determinante l’appartenenza alla Chiesa è il battesimo, attraverso cui l’uomo è incorporato nella Chiesa di Cristo diventando in essa una persona con doveri e diritti.

2

La trasmissione della fede in una società secolarizzata sulla base delle principali pubblicazioni di don Luigi Giussani

80%

Campagnaro M.

Roczniki Pedagogiczne

|

2023

|

vol. 15

|

issue 1

109-126

PL

The article explores the theological-pastoral thought of Luigi Giussani, a priest of the diocese of Milan and founder of the Communion and Liberation movement. We want to examine in particular the method proposed by Giussani for transmitting the Christian faith in a pluralistic and secularized society. Giussani’s theological-pastoral thought is characterized by his passion for rationality, by a paresia in wanting to transmit to young people a Christianity that is not dutiful, reduced to an ethical imposition, but as a ‘Fact’ that has happened, which can be experienced today in the reality of the ecclesial community. According to Giussani, in order to transmit faith to modern man it is necessary to offer a pastoral that proposes faith in Christ as an aesthetic encounter that responds, that is, to man's needs for beauty, truth and goodness and to which it is reasonable to adhere. Faced with the anthropological problem of modernity, an adequate response for Giussani can come from a faith that attracts man for his beauty, that is, for his rational correctness.

EN

Artykuł przybliża myśl teologiczno-duszpasterską księdza Luigiego Giussaniego, kapłana diecezji mediolańskiej i założyciela ruchu Comunione e Liberazione (Komunia i Wyzwolenie). W szczególności została przeanalizowana zaproponowana przez Giussaniego metoda przekazywania wiary chrześcijańskiej w pluralistycznym i zsekularyzowanym społeczeństwie. Myśl teologiczno-duszpasterska Giussaniego charakteryzuje się jego zamiłowaniem do racjonalności, parezją w pragnieniu przekazania młodym chrześcijaństwa nie moralistycznego, sprowadzonego do nakazu etycznego, ale jako „Faktu”, który się wydarzył, którego można doświadczyć dzisiaj w rzeczywistości wspólnoty kościelnej. Według księdza Giussaniego, aby przekazać wiarę współczesnemu człowiekowi, konieczne jest zaoferowanie duszpasterstwa proponującego wiarę w Chrystusa jako spotkanie estetyczne, które odpowiedziałoby na najgłębsze wymogi człowieka dotyczące piękna, prawdy oraz dobra, i do którego rozumną rzeczą jest przylgnąć. W obliczu antropologicznego problemu nowoczesności adekwatną odpowiedzią, według księdza Giussaniego, może być wiara pociągająca człowieka swoim pięknem, czyli racjonalną poprawnością.

IT

L’articolo approfondisce il pensiero teologico-pastorale di don Luigi Giussani, sacerdote della diocesi di Milano e fondatore del movimento di Comunione e Liberazione. Si vuole esaminare in particolar modo il metodo proposto da Giussani per trasmettere la fede cristiana in una società pluralistica e secolarizzata. Il pensiero teologico-pastorale di Giussani è caratterizzato dalla sua passione per la razionalità, da una paresia nel voler trasmettere ai giovani un cristianesimo non doveristico, ridotto ad un imposizione etica, ma come ‘Fatto’ accaduto, sperimentabile oggi nella realtà della comunità ecclesiale. Secondo Giussani, per trasmettere la fede all’uomo moderno è necessario offrire una pastorale che proponga la fede in Cristo come un incontro estetico che risponda, cioè, alle esigenze di bellezza, verità e bontà dell’uomo e al quale sia ragionevole aderire. Di fronte al problema antropologico della modernità, una risposta adeguata per Giussani può venire da una fede che attiri l’uomo per la sua bellezza, cioè per la sua correttezza razionale.

3

La teologalitàdellavita morale alla luce del pensiero di san TommasoD’Aquino

80%

Bramorski J.

Teologia i Moralność

|

2021

|

vol. 16

|

issue 2(30)

155-175

EN

The theological virtues (faith, hope, charity) adapt man’s faculties for participation in the divine nature, to live in a relationship with the Holy Trinity. They are the driving force of the Christian life as it advances towards full communion with God. They have God for their origin, motiveand object – God known by faith, God hoped in and loved for his own sake. The theological virtues are the foundation of Christian moral activity – the theological life. They are infused by God into the souls of the faithful to make them capable of acting as his children and of meriting eternal life. They reveal the goal of human existence – God calls us to his own happiness. The theological virtues are the pledge of the presence and action of the Holy Spirit in the faculties of human beings. The moral life of Christians is sustained by the gifts of the Holy Spirit. These are permanent dispositions which make man docile in following the promptings of the Holy Spirit.

PL

Cnoty teologalne (wiara, nadzieja, miłość) uzdalniają władze człowieka do uczestnictwa w naturze Bożej, do życia w jedności z Trójcą Świętą. Ukierunkowują one życie chrześcijańskie do pełnej komunii z Bogiem. Ich początkiem, motywem i przedmiotem jest Bóg, poznawany przez wiarę, w którym pokładamy nadzieję i którego miłujemy dla Niego samego. Cnoty teologalne kształtują, pobudzają i charakteryzują działanie moralne chrześcijanina – życie teologalne. Są wszczepione przez Boga w dusze wiernych, by uzdolnić ich do działania jako dzieci Boże i do zasługiwania na życie wieczne. Odsłaniają cel życia ludzkiego – Bóg powołuje nas do swojego własnego szczęścia. Cnoty teologalne stanowią rękojmię obecności i działania Ducha Świętego we władzach człowieka. Życie moralne chrześcijan jest podtrzymywane przez dary Ducha Świętego. Są one trwałymi dyspozycjami, które czynią człowieka uległym, by iść za poruszeniami Ducha Świętego.

4

La testimonianza della fede in famiglia come esigenza dell'anno della fede

80%

Brzeziński M.

Roczniki Nauk o Rodzinie (Annals of Family Studies)

|

2013

|

vol. 5(60)

23-44

EN

In his Apostolic Letter Porta fidei announcing the Year of Faith in the Church the Holy Father Benedict XVI pointed out that the family is one of the basic places, in which a man can grow up in faith, share his faith and develop his relation to Jesus Christ. It is so, because the family is the safest environment, as the relation of love that allows one to share his experiences, even the most intimate ones – and faith is such an experience – is at its foundations. In the family message of faith a special role is played by the parents, who, on the strength of the sacrament of marriage, are supposed to develop their faith, and asking for the sacrament of holy baptism for their children should be the first heralds and witnesses of faith for them. Authenticity of experiencing faith in performing everyday family duties is an important element of sharing faith; it is a testimony about a personal encounter with Jesus Christ offered to the family members.

PL

Ojciec święty Benedykt XVI w liście apostolskim Porta fidei zapowiadającym rok wiary w Kościele zwrócił uwagę, że rodzina jest jednym z podstawowych miejsc, w których człowiek może wzrastać w wierze, dzielić się wiarą i rozwijać swoją relację z Jezusem Chrystusem. Rodzina jest bowiem środowiskiem najbardziej bezpiecznym. U jej podstaw jest bowiem relacja miłości pozwalająca dzielić się swoimi doświadczeniami, nawet najbardziej intymnymi, a wiarą, jest takim właśnie doświadczeniem. Szczególną rolę odgrywają w rodzinnym przekazie wiary rodzice, którzy na mocy sakramentu małżeństwa mają rozwijać swoją wiarę, a prosząc o sakrament chrztu świętego dla dzieci mają być dla nich pierwszymi zwiastunami i świadkami wiary. Ważnym elementem dzielenia się wiarą jest autentyzm jej przeżywania w wypełnianiu codziennych rodzinnych obowiązków oraz międzypokoleniowa wymiana doświadczeń wiary – świadectwo osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem wobec członków rodziny.

5

God’s Holy Ordinance

71%

Benne R.

Philosophy and Canon Law

|

2020

|

issue 6

7-21

FR

Dans cet article, on soutient que l’Église doit ériger la théologie du mariage de manière ordonnée, car la culture n’a plus de fondement dans la pensée chrétienne. L’essence de l’argumentation repose sur la distinction provenant de la tradition luthérienne des « deux voies du royaume de Dieu ». Selon cette distinction, nous partageons avec d’autres personnes des « lieux de responsabilité », mais avec les vertus chrétiennes de foi, d’espérance et d’amour, nous les transformons en lieux du rayonnement du christianisme. Ensuite, je plaide fermement pour le rejet permanent du mariage homosexuel chez les chrétiens orthodoxes. En conclusion, j’inclus ce que j’espère être une approche pastorale compatissante – une tolérance gracieuse – envers les chrétiens homosexuels.

IT

In questo articolo si sostiene che la Chiesa deve stabilire la teologia del matrimonio in modo ordinato, perché la cultura non ha più un fondamento nel pensiero cristiano. L’essenza dell’argomentazione si basa sulla distinzione che deriva dalla tradizione luterana delle «due vie del regno di Dio», secondo cui condividiamo con altre persone «luoghi di responsabilità», però li trasformiamo in luoghi di radiosa cristianità con le virtù cristiane di fede, speranza e amore. Si sostiene anche il rifiuto permanente del matrimonio omosessuale tra cristiani ortodossi. In conclusione, si include quello che spero sia un approccio pastorale compassionevole – la graziosa tolleranza – verso i cristiani omosessuali.

EN

In this article, I argue that the church must build up its theology of marriage in a more disciplined manner because the culture no longer sustains the Christian notion. In making a substantive argument I rely on the Lutheran “two ways that God reigns” approach in which we share “places of responsibility” with all humans, but in which the Christian virtues of faith, love, and hope transform those places into genuine Christian callings. I then contend strongly for the continued rejection of same-sex marriage among orthodox Christians. I conclude with what I hope is a compassionate pastoral approach-gracious tolerance-toward homosexual Christians.

6

Migration - Ecumenism - Integration

61%

Kijas Z. J.

Ecumeny and Law

|

2021

|

vol. 9

|

issue 1

7-23

IT

I tre concetti: migrazione, ecumenismo e integrazione sono ricchi di significato. Il loro ordine e la gerarchia sono importanti. La migrazione è più o meno la libera circolazione delle persone, dei singoli o di interi gruppi. L’ecumenismo, a sua volta, è un appello e un’azione. La sua missione/compito è la necessità di riconoscere persone che rappresentano un’altra religione e di fare tentativi/sforzi per integrarle in un insieme con persone che credono in modo un po’ diverso, ma nello stesso Dio. L’integrazione è ripristinare o costruire un insieme integrale con persone che vivono in un dato territorio. La piena integrazione si chiama identità - individuale o collettiva. Poiché la migrazione disturba - in misura maggiore o minore - l’identità individuale o collettiva sia del Paese che accoglie gli emigrati che quella degli stessi immigrati, l’integrazione mira quindi a ricostruirla, ma non nelle strutture mentali esistenti, ma arricchita di nuovi impulsi che sono contributo degli immigrati. Il fondamento/la base - nel nostro contesto, si tratta della fede nel Dio di Gesù Cristo - rimane invariato, mentre cambia la sovrastruttura.

FR

Les trois concepts de migration, d’oecuménisme et d’intégration sont riches de sens. Leur ordre et leur hiérarchie sont importants. La migration est plus ou moins le déplacement plus ou moins libre de personnes, d’individus ou de groupes entiers. L’oecuménisme, quant à lui, est un appel et une action. Sa mission/tâche est la nécessité de représenter une minorité religieuse par rapport aux communautés existantes et de faire des tentatives/efforts pour les incorporer dans un même ensemble avec les personnes qui croient un peu différemment, mais au même Dieu. L’intégration consiste à restaurer ou à construire un tout intégral à partir des personnes vivant sur un territoire donné. L’intégration complète est appelée identité - individuelle ou collective. Puisque la migration perturbe plus ou moins l’identité individuelle ou collective du pays d’accueil et des immigrés eux-mêmes, l’intégration vise donc à la reconstruire, non pas dans les structures mentales existantes, mais dans une structure enrichie de nouvelles impulsions qui sont les contributions des immigrés. La base/le fondement - dans notre contexte, il s’agit de la foi dans le Dieu de Jésus-Christ - reste inchangée, tandis que la superstructure connaît un certain changement.

EN

The three concepts of migration - ecumenism - integration are rich in meaning. What is important is their order, the hierarchy of their occurrence. Migration is more or less any movement of people, individuals or whole groups. Ecumenism is in turn an appeal and an action. Its mission/task is to recognize in a certain group of people a religious difference and to make an effort to place it in an integral whole with other people who believe a little differently, but in the same God. Integration has the task of restoring or building an integral whole from people living in a particular territory. Full integration is called individual or collective identity. Since migration violates - to a greater or lesser extent - the individual or collective identity of both the country that receives immigrants and the immigrants themselves, integration aims to rebuild it, but no longer within the same mental structures, but rather ones enriched with new impulses that are the contribution of immigrants. The foundation - in our context, it is about faith in the God of Jesus Christ - remains unchanged, yet the superstructure undergoes some changes.

Refine search results

1 Ecumeny and Law

1 Journal of Modern Science

1 Philosophy and Canon Law

1 Roczniki Nauk o Rodzinie (Annals of Family Studies)

1 Roczniki Pedagogiczne

1 Teologia i Moralność

1 Benne R.

1 Bramorski J.

1 Brzeziński M.

1 Campagnaro M.

1 Kijas Z. J.

1 Sitarz M.

1 2023

2 2021

1 2020