Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: feeling the loneliness

Sort By:

Limit search:

Cierpienie w samotności wśród ludzi – o samotności dziecka we współczesnej rodzinie

100%

Kowalewska M., Goździalska A., Jaśkiewicz J.

Państwo i Społeczeństwo

2013

issue 1

95-103

Loneliness is a complex and multidimensional phenomenon, defined on different plains. Loneliness can concern the man in every phase of his development, and depending on the period at which he will turn up, takes different forms. Usually is associated with negative sensations as sadness, sorrow, longing, nostalgia or also an anger are usually being associated with negative experiences, but also is combined with pleasant feelings, as a feeling of release or the rest. Increased states of the loneliness are difficult and can influence functioning of the adult man negatively. In humans, the adult loneliness is sometimes a choice, not a necessity. The child loneliness is always a negative overtone. The modern society is characterized with high degree of the egoism. With effect of it there is a drastic height of the number of children going the severe loneliness through amongst persons formally among others closest, in the family. Against this background a deﬁ ciency of the psychological contact of children with parents appears. The awareness of the universality of the phenomenon of leaving children alone in families is overwhelming. The factors that cause the feeling of loneliness a child include: lack of emotional ties between the child and the parents in the upbringing of autocracy and the use of inappropriate methods of education, improper system of penalties and rewards in the educational process. Factor in the feeling of loneliness can be a child’s illness or disability, dysfunctional family, a family history of pathological phenomena, parents addiction cause an increase in feelings of loneliness in all areas of a child – mainly in the emotional and social. The diversity of interactions and situations that makes family life contributes to the feeling of subjective feeling of loneliness children among the people.

Samotność to złożone i wielowymiarowe zjawisko, definiowane na różnych płaszczyznach. Samotność może dotyczyć człowieka w każdej fazie jego rozwoju, a w zależności od okresu, w którym się pojawi, przybiera odmienne formy. Zazwyczaj kojarzona jest z negatywnymi doznaniami, takimi jak: smutek, żal, tęsknota, nostalgia czy też gniew, ale również bywa łączona z przyjemnymi odczuciami: uczucie ulgi czy odpoczynek. Nasilone stany osamotnienia są trudne i mogą wpłynąć negatywnie na funkcjonowanie dorosłego człowieka. U ludzi dorosłych samotność bywa wyborem, nie koniecznością. U dziecka samotność ma zawsze wydźwięk negatywny. Współczesne społeczeństwo charakteryzuje się dużym stopniem egoizmu. Efektem tego jest m.in. drastyczny wzrost liczby dzieci przeżywających dotkliwe osamotnienie wśród osób formalnie najbliższych, w rodzinie. Na tym tle pojawia się niedostatek psychicznego kontaktu dzieci z rodzicami. Świadomość powszechności zjawiska osamotnienia dzieci w rodzinach jest przytłaczająca. Do czynników będących przyczyną poczucia samotności u dziecka, można zaliczyć: brak więzi emocjonalnej pomiędzy dzieckiem a rodzicami, autokratyzm w wychowaniu, a także stosowanie nieodpowiednich metod wychowawczych, niewłaściwy system kar i nagród w procesie wychowania. Czynnikiem powodującym poczucie samotności może być choroba lub niepełnosprawność dziecka, dysfunkcyjność rodziny, występowanie w rodzinie zjawisk o charakterze patologicznym, uzależnienia rodziców powodujące wzrost poczucia osamotnienia we wszystkich obszarach funkcjonowania dziecka – głównie w emocjonalnych i społecznych. Różnorodność interakcji i sytuacji, które stwarza życie rodzinne, przyczynia się do subiektywnego poczucia samotności dzieci wśród ludzi.

Refine search results

1 Państwo i Społeczeństwo

1 Goździalska A.

1 Jaśkiewicz J.

1 Kowalewska M.

1 2013

Search results

Cierpienie w samotności wśród ludzi – o samotności dziecka we współczesnej rodzinie