Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  feministyczny film dokumentalny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Dzięki obserwacji współczesnego ruchu feministycznego można dostrzec zaskakujące nieraz połączenia z dokonaniami poprzednich pokoleń działaczek kobiecych, ujawniające się w reinterpretowanych wciąż od nowa strategiach działania, jak sięganie do osobistego doświadczenia. Podnoszenie świadomości, ukształtowane w czasie drugiej fali zachodniego feminizmu, wpłynęło na realizacje artystyczne, w tym na feministyczny film dokumentalny lat 70. Celem artykułu jest scharakteryzowanie różnych sposobów realizowania strategii podnoszenia świadomości w Janie’s Janie Geri Ashur (we współpracy z Peterem Bartonem, Marilyn Mulford i Stephanie Palewski, 1970), The Woman’s Film San Francisco Newsreel (1971) i Rape JoAnn Elam (1975). Przybliżywszy samą kwestię podnoszenia świadomości, autorka demonstruje, jak struktura grup podejmujących tę aktywność przekłada się na analizowane prace dzięki m.in. „opowieściom pestkom”, niehierarchicznym relacjom między filmowczyniami a bohaterkami czy chwytom naruszającym strukturę rzeczywistości.
EN
Observation of the contemporary feminist movement brings to mind often surprising connections with the achievements of previous generations of feminist activists, revealed in the constantly reinterpreted strategies of action, such as reaching for personal experience. Shaped by the second wave of Western feminism, consciousness raising influenced artistic production, including feminist documentary filmmaking of the 1970s. The aim of the article is to characterize the various implementations of consciousness raising strategies in Janie’s Janie (dir. Geri Ashur in collaboration with Peter Barton, Marilyn Mulford, and Stephanie Palewski, 1970), The Woman’s Film (dir. San Francisco Newsreel, 1971) and Rape (dir. JoAnn Elam, 1975). After introducing the concept of consciousness raising itself, the author shows how the structure of consciousness raising groups is being translated into the analysed works by means of “kernel stories”, non-hierarchical relationships between female filmmakers and their subjects, or devices that violate the reality structure, among others.
PL
Autorki analizują z perspektywy feministycznej cztery polskie filmy dokumentalne (Strajk matek, reż. M. Maciejewska, M. Malinowska, 2011; Solidarność według kobiet, reż. M. Dzido, P. Śliwowski, 2014; Strajk kobiet trwa, reż. M. Malinowska, 2018;  Siłaczki, reż. M. Dzido, P. Śliwowski, 2018). Dostrzegają obecne w nich wezwania do przeobrażania rzeczywistości społecznej oraz traktują jako przykłady „gatunku walczącego”. Ten zaś jest postrzegany w artykule jako rodzaj doświadczenia społecznego, w którym na pierwszy plan wysuwa się konieczność solidarnej walki o lepsze życie, widoczność w sferze publicznej oraz kolektywne uznanie wartości, historii czy praktyk istotnych dla określonych wspólnot kobiecych. Zastanawiając się nad różnymi wymiarami feministycznego dokumentu filmowego – interwencyjnym, herstorycznym, zaangażowanym i edukacyjnym – autorki pokazują, w jaki sposób praca nad filmem staje się również działaniem na rzecz polskiego ruchu kobiet.
EN
The authors look from a feminist perspective at four Polish documentary films: Strajk matek (Mothers on Strike, dir. M. Maciejewska, M. Malinowska, 2011), Solidarność według kobiet (Solidarity According to Women, dir. M. Dzido, P. Śliwowski, 2014), Strajk kobiet trwa (The Women’s Strike Continues, dir. M. Malinowska, 2018), and Siłaczki (Women Power, dir. M. Dzido, P. Śliwowski, 2018). They analyse these productions, recognizing in them a call to transform social reality, and treating them as examples of a “fighting genre”, which is perceived in the article as a kind of social experience, foregrounding the necessity for solidarity in the struggle for a better life, for visibility in the public space, and for the recognition of values, histories or practices relevant to particular women’s communities. Reflecting on the various dimensions of the feminist documentary film – interventionist, herstoric, committed, and educational – the authors show how working on a film also becomes a form of active support for the Polish women’s movement.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.