Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  film criticism
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Fantastyka naukowa w polskim piśmiennictwie krytycznofilmowym przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku

100%
Dudziński R.
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
|
2020
|
vol. 28
|
issue 37
99-125
EN
The article is devoted to the Polish reception of science-fiction cinema; the statements of film critics from 1956–1965 were analysed. During this period, science fiction, previously absent from the screens of Polish cinemas for ideological and censorship reasons, returned to the repertoire and became the subject of press discussions and reviews. The analysis of articles devoted to this genre and published at the time allows reconstruction of the cultural context in which science-fiction productions operated. The article consists of three main parts. In the first of these, the author describes which science fiction films were present in Polish cinemas at the turn of the 1950s and 1960s. In the second part, he analyses press statements devoted to the history and aesthetics of the genre. The subject under consideration in the third part is the reception of two productions, which at the time enjoyed the greatest interest from contemporary critics: Godzilla (Gojira, 1954, dir. Ishirō Honda) and The Silent Star (Der schweigende Stern 1960, dir. Kurt Maetzig).
2
Publication available in full text mode
Content available

Evaluating Food and Beverage Experience: Paradoxes of the Normativity

87%
Zahrádka P.
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
|
2020
|
vol. 4
|
issue 3
99-112
EN
This article is concerned with an analysis of semantics and the normativity of evaluative judgments, in which “aesthetic concepts” and “predicates of personal taste” are used in the context of the evaluation of selected cultural forms (foods and beverages). Qualitative data obtained through semi-structured interviews with representatives in four categories of actors in the cultural field (non-experts, fans, makers, and professional critics) are analyzed. In the light of the findings, theories of aesthetic judgment are critically assessed, which on the one hand, postulate the categorical semantic and normative difference between aesthetic concepts and predicates of personal taste and, on the other hand, conceive aesthetic disputes from an epistemological point of view and do not sufficiently take into account their pragmatic context. In conclusion, a functional analysis of the semantics and normativity of evaluative judgments is presented, in which the speakers use terms from the field of aesthetics.
3

Duma i uprzedzenie – krytyczne dyslokacje filmu Zabić księdza Agnieszki Holland

58%
Ostrowska E.
Kwartalnik Filmowy
|
2021
|
issue 116 Kino i tożsamośc społeczna
146-170
PL
Przedmiotem badań zaprezentowanych w artykule są konteksty produkcyjne, dystrybucyjne i krytyczno-filmowe filmu Agnieszki Holland Zabić księdza (1988). Autorka dowodzi, że włączenie dzieła zrealizowanego jako transatlantycka koprodukcja do nurtu kina autorskiego i kina polskiego nie wynika z jego treści i cech stylistycznych, ale jest głównie efektem praktyk dystrybucyjno-krytycznych. Tekstualna analiza filmu demonstruje, jak dyskurs krytyczny rozwijany w systemie kina narodowego scala zaburzenia koherencji tekstu filmowego powstające w wyniku napięć narracyjno- afektywnych. Autorka analizuje również, jak rozmaite czynniki zewnątrztekstowe, zwłaszcza praktyki dystrybucyjne i krytyczne, nadają Holland status autorki filmowej, który włącza ją w obszar (narodowego) kina artystycznego.
EN
The author examines how Agnieszka Holland’s film To Kill a Priest (1988) functions in various systems of film production, distribution, and critical discourses. The main aim of the presented analysis is to demonstrate how certain distribution and critical strategies contribute to consideration of the film that was made as a transnational coproduction as belonging to auteur and national cinema. In her close analysis of the film, the author explains how the critical discourse developed within the system of national cinema consolidates the cinematic text whose coherence is frequently compromised by the narrative-affective tensions and oppositions. Finally, the article argues that Agnieszka Holland’s status of a film auteur is predominantly established by means of extratextual factors, especially the strategies of distribution and various critical practices.
4
Publication available in full text mode
Content available

SOCIAL CONDITIONS OF FILM CRITICS IN SOUTH KOREA FROM 2000 TO 2020

58%
WON E.
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
|
2021
|
vol. 7
83-99
PL
Niniejszy artykuł stanowi empiryczną analizę społecznego statusu krytyki filmowej w południowokoreańskim przemyśle filmowym. Krytycy filmowi, będący jednocześnie kreatorami określonych wartości w sztuce filmowej, przyczyniają się do powstawania filmów tworząc dyskurs kinematograficzny. Zatem jak zostaje się krytykiem? Jak funkcjonuje przestrzeń działalności krytyków filmowych, którą pojmować można jako strukturę wyrosłą z rozwoju rynku prasy filmowej w latach 90. wieku XX? Wyniki z analizy jakościowej i ilościowej naboru społecznościowego krytyków w latach 2000-2020 pokazują, że ci, którzy wygrywając nagrody w konkursach osiągnęli formalnie status krytyka filmowego, posiadają tzw. kapitał akademicki w wysokim stopniu. Ustalono również, że ci krytycy-laureaci wywodzili się głównie z seulskich uniwersytetów. Mimo, że zawód krytyka filmowego nie jest w pełni zinstytucjonalizowany i w pewnym stopniu pełnią oni misję artystyczną, to by stać się zawodowymi krytykami muszą oni podlegać kontroli już uznanych postaci, które dzielą podobny kulturowy i symboliczny kapitał. Sugeruje to, że w świecie krytyki filmowej istnieje symboliczna władza oraz, że struktura może być wykreowana przez tych, którzy ową władzę symboliczną posiadają.
EN
This paper empirically analyzes the social status of film critics in the Korean film industry. Film critics contribute to the creation of films as producers of specific values in film art by producing cinematographic discourse. Then how does one become a film critic? How does the film critic space operate – which can be understood as structured based on the development of the market for film magazines in the 1990s? The result of quantitative and qualitative analysis of the social recruitment of film critics from 2000 to 2020 shows that those who attained the legitimate status of film critic by winning awards in contests possess a high level of academic capital. It was also found that the location of higher education among these laureates was mainly concentrated in Seoul. Although film critics are not fully institutionalized and have an artistic mission to some extent, to access the profession of film criticism, they need to be controlled by established film critics who share similar cultural and symbolic capital each other. This suggests that symbolic power exists in the world of film criticism and that the structure can be reproduced through gatekeeping by the owners of symbolic power.
5
Publication available in full text mode
Content available

Dokumentarzyści i krytyk. Zygmunt Kałużyński a dokumentaliści „nowej zmiany”

58%
Jazdon M.
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
|
2017
|
vol. 20
|
issue 29
15-46
EN
The article offers the analysis of how Zygmunt Kałużyński, the film critic of Polityka weekly magazine, described and stigmatized documentary films by Krzysztof Kieślowski, Tomasz Zygadło, Grzegorz Królikiewicz and Krzysztof Gradowski presented at the Cracow short film festival in 1971. Kałużyński criticized and mocked the aesthetics of the Polish “new wave” documentary cinema in a series of articles published in Spring and Summer of 1971. He presented films by brave and talented directors, contradicting the current social and political situation, as the unreflective imitation of the banal television documentary style based on in-front-of-the-camera interviews. The author compares Kałużyński’s proceedings to actions of a British journalist Robert Pitmann described by Tadeusz Różewicz in his essay A Journalist and the Poet. Pitmann conducted a sneering interview with T.S. Eliot for Sunday Express in 1958 and Różewicz comments on the possible effects of his text for its readers.
PL
The Documentarians and The Critic, Zygmunt Kałużyński and Documentary Filmmakers of „The New Change” The article offers the analysis of how Zygmunt Kałużyński, the film critic of Polityka weekly magazine, described and stigmatized documentary films by Krzysztof Kieślowski, Tomasz Zygadło, Grzegorz Królikiewicz and Krzysztof Gradowski presented at the Cracow short film festival in 1971. Kałużyński criticized and mocked the aesthetics of the Polish “new wave” documentary cinema in a series of articles published in Spring and Summer of 1971. He presented films by brave and talented directors, contradicting the current social and political situation, as the unreflective imitation of the banal television documentary style based on in-front-of-the-camera interviews. The author compares Kałużyński’s proceedings to actions of a British journalist Robert Pitmann described by Tadeusz Różewicz in his essay A Journalist and the Poet. Pitmann conducted a sneering interview with T.S. Eliot for Sunday Express in 1958 and Różewicz comments on the possible effects of his text for its readers.
6
Publication available in full text mode
Content available

Obiektyw kamery Stefanii Zahorskiej

44%
Hendrykowska M.
Forum Poetyki
|
2021
|
issue 23
246-259
EN
The vast and varied literary output of Stefania Zahorska (1889-1961) including, among others, articles on art history and theory, philosophy, psychology, history of culture, out of which reflections on film theory and criticism have the most prominent position. Zahorska was the most distinguished film critic of the Polish interwar period, due not only to her talent for writing and criticism, but also her erudition, education, and most importantly, independent judgment. While in the 1930s film was commonly seen as a parasite preying on literature, Zahorska in her essay “What literature owes film”, published in 1934 in Kurier Literacko-Naukowy, states that the novel was also slowly getting something from film. She focused on the contemporary Polish novel and the potential benefits which literature could gain from film. She convincingly demonstrated how film inspirations influenced literary concreteness, how – under film’s influence – the spatiotemporal model changed in literature. By analyzing novels “infected” with film, she pointed to its role in shaping contemporary literary metaphors. Her originality of thought stemmed from her breaking from popular discourse regarding the similarities between an adaptation and its source, and her indicating that the relation between film and literature is not simply unidirectional: from literature to film. It can be described beyond the traditional domain of adaptation, in terms of metapoetics and the aesthetics of word and moving pictures. In Poland hers was an important, pioneering voice in terms of how the relations between film and literature were seen.
PL
W obszernym i różnorodnym dorobku Stefanii Zahorskiej (1889–1961) obejmującym m.in. publikacje z zakresu historii i teorii sztuki, filozofii, psychologii, historii kultury, istotne miejsce zajmuje refleksja teoretyczno- i krytycznofilmowa. Stefania Zahorska była najwybitniejszym krytykiem filmowym dwudziestolecia międzywojennego. Decydował o tym nie tylko jej talent pisarski, krytyczny, ale erudycja, rozległe wykształcenie, a przede wszystkim niezależność sądów. Gdy w latach trzydziestych dość powszechnie traktowano film jako hubę żerującą na organizmie literatury, Zahorska w artykule Co powieść zawdzięcza filmowi opublikowanym w 1934 roku na łamach „Kuriera Literacko-Naukowego”, stwierdza, że także powieść powoli zaczyna być dłużnikiem widowiska filmowego. Autorka skupia swoją uwagę na polskiej powieści współczesnej i na potencjalnych zyskach, jakie dla literatury płyną ze strony filmu. Przekonująco pokazuje, w jaki sposób inspiracja filmowa wpłynęła na literacki konkret, jak pod wpływem filmu zmienił się model czasoprzestrzeni w literaturze. Analizując „zainfekowanie” powieści filmem, wskazuje na jego udział w kształtowaniu współczesnej metafory literackiej. Oryginalność jej spojrzenia polega na przełamaniu popularnego dyskursu na temat podobieństw między ekranizacją a pierwowzorem oraz wskazaniu, że relacja między obiema dziedzinami nie przebiega wyłącznie jednokierunkowo: od literatury w stronę filmu. Można ją opisać poza tradycyjną domeną samej adaptacji, w kategoriach metapoetyki oraz estetyki słowa i ruchomego obrazu. W Polsce to ważny i prekursorski głos w sposobie widzenia głębszych relacji pomiędzy filmem a literaturą.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.