Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  fiscal multiplier
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Mnożnik fiskalny: reaktywacja

100%
EN
The article addresses a long-standing debate among economists over what is known as the fiscal multiplier effect. The author reviews a body of recent theoretical and empirical literature on the subject. The latest global financial crisis has led to a renewed interest in the role of discretionary fiscal stimuli, Lubiński says. He adds that the need for fiscal expansion was particularly acute because monetary policy had driven nominal short-term interest rates down to zero without heading off the contraction. Advocates of discretionary measures argue that government spending can stimulate additional private spending, producing the Keynesian multiplier effect, the author notes. Much of the recent economic debate on the impact of stimulus packages has focused on the size of the government fiscal multiplier, according to Lubiński. Government spending multipliers in the empirically-estimated and widely-cited new Keynesian model are much smaller than in old Keynesian models, the author says. Because of uncertainty, he adds, it is essential that policy evaluations are robust to alternative assumptions. Studies suggest that fiscal multipliers are typically positive but small, and while there is some evidence of negative fiscal multipliers, there is no clear consensus on the preconditions for such an outcome. The impact of government expenditure shocks depends crucially on key country characteristics, such as the level of capacity utilization, the exchange rate regime, openness to trade, public indebtedness, household behavior, and the crowding-out effect. Moreover, the effects of fiscal packages are nonlinear, Lubiński notes. As a result, the fiscal multiplier is an uncertain guideline for stabilization policy, the author concludes.
PL
Celem artykułu jest przedyskutowanie istniejących między ekonomistami kontrowersji wokół mnożnika fiskalnego. W tym celu dokonano obszernego przeglądu najnowszej literatury teoretycznej i empirycznej. Globalny kryzys finansowy doprowadził do ponownego zainteresowania dyskrecjonalnymi bodźcami fiskalnymi. Potrzeba ekspansji fiskalnej była szczególnie silna ze względu na spadek do zera krótkookresowych wolnych od ryzyka stóp procentowych. Zwolennicy dyskrecjonalnej interwencji fiskalnej podkreślali, że wydatki państwa mogą pobudzać, poprzez mnożnikowe efekty keynesowskie, dodatkowe wydatki prywatne. Dlatego znaczna część dyskursu ekonomicznego na temat pakietów fiskalnych skoncentrowała się wokół wielkości mnożników wydatków rządowych. Mnożniki wydatków rządowych w modelach nowej ekonomii keynesowskiej są niższe aniżeli w modelach tradycyjnych. Z literatury empirycznej wynika, że wprawdzie mnożniki fiskalne w większości przypadków są dodatnie, to jednak na ogół przybierają stosunkowo niskie wartości. Istnieją również dowody na występowanie ujemnych mnożników fiskalnych. Wpływ szoków fiskalnych na gospodarkę zależy od wielu czynników, takich jak stopień wykorzystania czynników produkcji, reżim kursowy, stopień otwarcia gospodarki, zadłużenie państwa, zachowania gospodarstw domowych oraz skala wypierania. Ponadto efekty polityki fiskalnej są nieliniowe. Dlatego mnożnik fiskalny jest niepewną przesłanką dla polityki stabilizacyjnej.
EN
The mechanism of autonomous expenditure multipliers in modern economics is one of the most important issues. The reason for this is that it reveals how much GDP changes as a result of changes in autonomous expenditure. In this context, the main purpose of the work is to attempt to verify the method of estimating fiscal, investment and export multipliers. In addition, the author attempted to estimate the autonomous expenditure multipliers for the Polish economy in the period 2005–2020. To achieve the goal, the author uses a classic methodology based on the theory of total demand. In addition, the basic assumptions of the Keynesian economic model were adopted. The main inspiration for this work is the frequent claim that it is difficult to estimate the levels of import intensity in accordance with the adopted concept of total demand. That is why the author attempted to present a new concept of import distribution. This allowed the  calculation of autonomous expenditure multipliers in the short term. Based on the described method, the author made detailed estimates of fiscal, investment and export multipliers for Poland in the analysed period.
PL
Mechanizm mnożników wydatków autonomicznych we współczesnej ekonomii jest jednym z ważniejszych zagadnień. Przyczyną tego jest fakt, iż ujawnia on o ile zmienia się PKB na skutek zmian wydatków autonomicznych. W tym kontekście głównym celem pracy jest próba rewizji metody szacowania mnożników fiskalnego, inwestycyjnego i eksportowego. Ponadto autor podjął próbę oszacowania mnożników wydatków autonomicznych dla polskiej gospodarki w okresie 2005–2020 roku. Dla realizacji celu autor wykorzystuje klasyczną metodę bazującą na teorii łącznego popytu. Ponadto przyjęto podstawowe założenia ekonomicznego modelu keynesowskiego. Główną przyczyną powstania tej pracy jest częste twierdzenie o trudności szacowania poziomów importochłonności zgodnie z przyjętą koncepcją łącznego popytu. Dlatego autor podjął próbę przedstawienia nowej koncepcji podziału importu. To pozwoliło na kalkulację mnożników wydatków autonomicznych w krótkim okresie. Na podstawie opisanej metody autor dokonał szczegółowych szacunków mnożników fiskalnego, inwestycyjnego i eksportowego dla Polski w analizowanych okresie. Okazało się, że zaproponowana metoda podziału importu pozwala na oszacowanie mnożników wydatków autonomicznych w krótkim okresie. Dzięki temu udało się uzyskać obraz zmian wartości mnożników w cyklach kwartalnych. Na tej podstawie wyciągnięto wniosek, iż wydatki rządowe i eksport są tymi wydatkami autonomicznymi, które w polskiej gospodarce najsilniej oddziałują na zmiany PKB w krótkim okresie.
PL
Celem artykułu było rozwiązanie problemów, sformułowanych w postaci pytania: czy polskiej gospodarce grozi katastrofa finansowa i dewastacja budżetu w wyniku uruchomienia w 2016 r. przez rząd dodatkowych wydatków na program Rodzina 500+, czyli poddanie analizie naukowej głównych elementów krytyki wobec programu gospodarczego rządu. Zaprezentowane wyniki badań powstały dzięki posłużeniu się rezultatami rozbudowy teorii J.M. Keynesa o koncepcję dodatkowego bodźca fiskalnego. Uruchomienie go nie naruszyło warunku stabilności fiskalnej systemu i tym samym nie groziło katastrofą finansową. Sukces eksperymentu gospodarczego polegającego na uruchomieniu dodatkowego bodźca fiskalnego w warunkach deficytu budżetowego został osiągnięty dlatego, że w gospodarce polskiej dominują keynesowskie gospodarstwa domowe i w związku z tym mnożnik fiskalny jest większy od jeden. Mechanizm mnożnikowy wywołuje wówczas znaczący efekt podatkowy. W rezultacie niedobór finansowania okazał się mniejszy od 50% wartości bodźca fiskalnego. Również spadek zrealizowanego deficytu budżetu w porównaniu z jego wielkością planowaną w ustawie budżetowej na 2016 r. nie potwierdził poglądu, że polityka gospodarcza obecnego rządu doprowadzi do dewastacji budżetu.
EN
The aim of the article was to solve the problems connected with the question: is the Polish economy threatened by a financial disaster and devastation of the budget as a result of additional government spending on the 2016 Family 500+ program, i.e. carrying out to the scientific analysis of the main points of the criticism of the government economic program. The presented research results were created thanks to the development of the concept of an additional fiscal stimulus contributing to the development of J.M. Keynes’s theory. Launching this stimulus did not breach the condition of fiscal stability of the system and thus there was no risk of a financial disaster. The success of the economic experiment of launching an additional fiscal stimulus in the budget deficit situation was achieved because Keynesian households dominate in the Polish economy and, therefore, the fiscal multiplier is greater than one. The multiplier mechanism then generates a significant tax effect. As a result, the funding shortfall turned out to be less than 50% of the value of the fiscal stimulus. Also, the decrease in the budget deficit, compared to its planned amount indicated in the 2016 budget law, did not confirm the view that the current government’s economic policy would lead to the devastation of the budget.
EN
The aim of this paper is to investigate the impact of fiscal policy shocks on GDP in six Central and Eastern European countries outside the Eurozone, i.e. Bulgaria, Croatia, the Czech Republic, Poland, Romania and Hungary. The study uses a structural vector autoregressive (SVAR) model with an identification scheme based on approach proposed by Blanchard and Perotti [2002], estimated separately for each country. The analyses are based on quarterly data. However, due to the data availability, figures for Poland and Croatia cover period 2002q1-2016q4, in case of Bulgaria and the Czech Republic – 2000q1-2016q4, for Hungary – 1999q1-2016q4, and in case of Romania – the period 1996q1-2016q4. The results indicate a positive reaction of GDP to structural spending shocks in each of the examined countries. The estimated maximum government spending multiplier ranged from 0.18 in Bulgaria to 0.76 in Poland. The impact of the structural revenue shock on GDP was initially negative in each of the countries examined, while the differences were observed between countries over the whole time horizon for which the impulse response function was investigated (16 quarters).
PL
Celem artykułu jest zbadanie wpływu polityki fiskalnej na PKB w 6 krajach Europy Środkowo-Wschodniej spoza strefy euro (Bułgaria, Chorwacja, Czechy, Polska, Rumunia, Węgry). Badanie przeprowadzono opierając się na strukturalnym modelu wektorowej autoregresji (SVAR) z identyfikacją szoków bazującą na podejściu zaproponowanym przez Blancharda i Perottiego [2002]. Analizy oparto na danych kwartalnych, przy czym, z uwagi na dostępność danych, w przypadku Polski i Chorwacji próba czasowa obejmowała okres 2002q1-2016q4, w przypadku Bułgarii i Czech – okres 2000q1-2016q4, w odniesieniu do Węgier – 1999q1-2016q4, zaś w przypadku Rumunii – 1996q1-2016q4. Wyniki badania empirycznego wskazują na pozytywną reakcję PKB na strukturalny szok wydatkowy w każdym z analizowanych krajów. Oszacowany dla wydatków mnożnik maksymalny nie przekraczał wartości 1 i kształtował się w granicach od 0,18 w Bułgarii do 0,76 w Polsce. W przypadku strukturalnego szoku w instrumencie dochodowym reakcja PKB w każdym kraju była początkowo ujemna, natomiast w całym horyzoncie, w którym analizowano funkcje reakcji na impuls (16 kwartałów), wystąpiły różnice między krajami.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.