Search results

1

Klątwa Kartezjusza — czyli uwagi Jaegwona Kima o przyczynowaniu mentalnym

100%

Dziczek S. P.

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

|

2016

|

issue 22

119-130

PL

Zagadnienie przyczynowania mentalnego pozostaje niezwykle istotnym i ciekawym problemem w ramach współczesnej filozofii umysłu. Wśród rozmaitych ujęć i teorii znaczącą rolę pełnią rozważania koreańskiego filozofa Jaegwona Kima. Zyskujący na popularności nurt fizykalizmu nieredukcyjnego musi się zmierzyć z nakreślonymi przez Kima trudnościami. Ograniczeni zasadą przyczynowego domknięcia sfery fizycznej i groźbą przyczynowego wykluczenia sfery mentalnej, antyredukcjoniści poszukują wyjścia z tych arcytrudnych opresji

2

Fizykalistyczny panpsychizm

72%

STRAWSON G., Jarocki J.

Roczniki Filozoficzne

|

2018

|

vol. 66

|

issue 1

181-205

PL

W najogólniejszym sformułowaniu panpsychizm to pogląd, który głosi, że wszystko jest umysłem lub świadomością. Mimo że stanowisko to ma długą tradycję i staje się coraz popularniejsze we współczesnej debacie, wciąż ma ono wielu przeciwników. Celem tego artykułu jest dowiedzenie, że panpsychizm stanowi najlepsze metafizyczne wyjaśnienie natury tego, co stanowi ostateczne tworzywo rzeczywistości. Jest to zarazem odmiana fizykalizmu, zgodnie z którą doświadczenie (doświadczeniowość) jest budulcem wszystkich konkretnie istniejących przedmiotów.

EN

Rougly speaking, panpsychism is the view, that everything is mind or have consciousness. Although the view has a long and venerable tradition, and becomes more and more popular in the contemporary debate, it still has many opponents. The aim of this article is to prove that panpsychism is the best metaphysical account of the nature of the ultimate stuff of reality. At the same time, it is a kind of physicalism, according to which experience (experientiality) is the fundamental stuff of all concrete objects.

3

Nature and necessity in Aristotle’s "Physics"

58%

Olesiak J.

Studia Philosophiae Christianae

|

2015

|

vol. 51

|

issue 1

55-73

EN

In Physics II.8 Aristotle claims that the type of necessity found in natural processes is not simple necessity as the ancient physicalists maintained, but hypothetical necessity. The article first considers the textual context within which this issue arises. Then it examines two basic elements of Aristotle’s conceptual apparatus, nature and necessity. It considers his understanding of nature as an inner source of activity and calls attention to the ontological problem of the location of this source within the very entity whose source it is. Next, it examines the various sorts of necessity that Aristotle distinguishes, identifies the sense of necessity that is at work in the ancient physicalist account of natural coming to be, and contrasts it with the hypothetical necessity he proposes. It points out that there remains the unresolved problem of Aristotle’s use in the natural domain of the simple necessity that he elsewhere explicitly reserves to the realm of the unchanging and eternal.

Refine search results

1 Humanistyka i Przyrodoznawstwo

1 Roczniki Filozoficzne

1 Studia Philosophiae Christianae

1 Dziczek S. P.

1 Jarocki J.

1 Olesiak J.

1 STRAWSON G.

1 2018

1 2017

1 2015

Klątwa Kartezjusza — czyli uwagi Jaegwona Kima o przyczynowaniu mentalnym

Fizykalistyczny panpsychizm

Nature and necessity in Aristotle’s "Physics"