Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  fleet
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Production of Trams and Trolleybuses in Ukraine in the Aspect of Transport Companies Fleet Capability

100%
Soczówka A., Rudakevych I.
Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego
|
2018
|
vol. Volume 32, Issue 2
105-128
EN
Production of trams in the area of Ukraine started during the interwar period. However, production of trolleybuses started at the end of the 1950s. Due to huge amount of imported fleet from Russia and Czechoslovakia, production of these means of transport stopped. At the beginning of the 1990s, due to economical crisis and financial problems, import was rapidly reduced. Economic disintegration as a result of dis106 solution of the Soviet Union constituted a serious problem for tram and trolleybus companies. Existing economic ties were severed not only between Central and Eastern European countries but also between ex-Soviet republics. In these tough economic conditions, Ukraine decided on resumption of trams and trolleybuses production. The aim of this article is the analysis of trams and trolleybuses system fleet capability in Ukraine, 25 years after Ukraine’s independence. The article shows comparison of two aspects: firstly, Ukrainian manufacturers market of trams and trolleybuses, secondly, transport companies fleet capability. The research areas of the article are Ukrainian border before 2014. The research is basic in character with data gathered mainly by the authors. The authors pass on an analysis of fleet production in Ukraine after 1991. The article describes not only the models and brands produced but also statistics of the size of production and its recipient. Situation on manufacturing market of trams and trolleybuses was compared with transport companies fleet capability. Research confirmed a systemic crisis. Municipal tram and trolleybus companies, each year generate financial losses and higher indebtedness. New trams and trolleybuses are bought rarely and in small number which results in the number of potential providers being limited. Moreover, when the choice of the most beneficial offers is made, native manufacturer is preferred. Therefore, offers do not have to be competitive in terms of price, quality and technology. What is more, it increases distance of development to main manufacturer in Europe. Due to relative poor quality of their portfolio products, native producers have to earn only with low-paid national production orders.
PL
Początki produkcji tramwajów na obszarze Ukrainy to okres międzywojenny, a trolejbusów – koniec lat pięćdziesiątych XX wieku. Jednakże wraz z masowymi dostawami importowanego taboru z Rosji i Czechosłowacji produkcję tych środków transportu na Ukrainie wstrzymano. Na początku lat 90. XX wieku – z powodu kryzysu ekonomicznego i problemów finansowych – dostawy zagraniczne uległy znacznemu zmniejszeniu. Sytuacja przedsiębiorstw tramwajowych i trolejbusowych pogorszyła się wraz z rozpadem ZSRR, kiedy to uległy rozerwaniu więzi gospodarcze nie tylko pomiędzy państwami Europy Środkowej i Wschodniej, ale również pomiędzy byłymi sowieckimi republikami. W tych trudnych ekonomicznie warunkach podjęto decyzję o wznowieniu na Ukrainie produkcji tramwajów i trolejbusów. Artykuł ma na celu analizę sytuacji taborowej komunikacji tramwajowej i trolejbusowej na Ukrainie po 25 latach od momentu odzyskania niepodległości, poprzez porównanie dwóch aspektów jej funkcjonowania: ukraińskiego rynku producentów taboru tramwajowego i trolejbusowego oraz sytuacji taborowej przedsiębiorstw. Jako obszar badań przyjęto granice Ukrainy sprzed 2014 roku. Badania mają charakter podstawowy i opierają się w dużej mierze na materiale zebranym przez autorów. W artykule przeanalizowano produkcję taboru na Ukrainie po 1991 roku – nie tylko opisano produkowane marki i modele, ale również przygotowano zestawienia statystyczne dotyczące wielkości produkcji i jej odbiorców. Sytuację na rynku producentów taboru porównano z sytuacją taborową tamtejszych przedsiębiorstw. Badania potwierdziły, że mamy do czynienia z kryzysem systemowym. Komunalne przedsiębiorstwa tramwajowe i trolejbusowe każdego roku generują straty i coraz większe zadłużenie. Nowy tabor kupowany jest nieregularnie i w niewielkich ilościach, co ogranicza liczbę potencjalnych dostawców, a w dodatku przy wyborze najkorzystniejszej oferty preferowany jest rodzimy producent. Tym samym nie musi on być konkurencyjny cenowo, jakościowo i technologicznie, co tylko zwiększa jego dystans rozwojowy w stosunku do czołowych producentów taboru w Europie. A z uwagi na relatywnie niską jakość produktów ze swojego portfolio musi utrzymywać się wyłącznie ze skromnych zleceń krajowych.
2
Content available remote

STRATEGIC VEHICLE FLEET MANAGEMENT - THE COMPOSITION PROBLEM

80%
Redmer A.
LogForum
|
2015
|
vol. 11
|
issue 1
119-126
EN
Background: Fleets constitute the most important production means in transportation. Their appropriate management is crucial for all companies having transportation duties. The paper is the second one of a series of three papers that the author dedicates to the strategic vehicle fleet management topic. Material and methods: The paper discusses ways of building companies' fleets of vehicles. It means deciding on the number of vehicles in a fleet (the fleet sizing problem - FS) and types of vehicles in a fleet (the fleet composition problem - FC). The essence of both problems lies in balancing transportation supply and demand taking into account different demand types to be fulfilled and different vehicle types that can be put into a fleet. Vehicles, which can substitute each other while fulfilling different demand types. In the paper an original mathematical model (an optimization method) allowing for the FS/FC analysis is proposed. Results: An application of the proposed optimization method in a real-life decision situation (the case study) within the Polish environment and the obtained solution are presented. The solution shows that there exist some best fitted (optimal) fleet size / composition matching company's transportation requirements. An optimal fleet size / composition allows for a significantly higher fleet utilization (10-15% higher) than any other, including random fleet structure. Moreover, any changes in the optimal fleet size / composition, even small ones, result in a lower utilization of vehicles (lower by a few percent). Conclusions: The presented in this paper analysis, on the one hand, is consistent with a widespread opinion that the number of vehicle types in a fleet should be limited. In the other words it means that the versatility / interchangeability of vehicles is very important. On the other hand, the analysis proves that even small changes in a fleet size / fleet composition can result in an important changes of the fleet effectiveness (measured for example by the utilization ratio).
PL
Wstęp: Floty pojazdów stanowią podstawowy środek produkcji w transporcie. Prawidłowe zarządzanie nimi jest zatem kluczowe dla wszystkich firm realizujących przewozy. Niniejszy artykuł jest drugim z serii trzech, jakie autor chce poświęcić tematyce strategicznego zarządzania taborem samochodowym. Metody: W artykule omówiono sposoby kształtowania flot samochodowych przedsiębiorstw. To znaczy ustalenia liczby (problem liczebności - FS) i rodzajów pojazdów (problem kompozycji - FC) we flocie. Istota obu problemów leży w równoważeniu podaży i popytu na przewozy z uwzględnieniem różnych rodzajów popytu, jakie trzeba zaspokoić, oraz różnych rodzajów pojazdów, jakie mogą znaleźć się we flocie wraz z wzajemną zastępowalnością owych pojazdów przy zaspokajaniu poszczególnych rodzajów popytu. W artykule zaproponowano autorską, matematyczną metodę (model optymalizacyjny) pozwalającą na prowadzenie analiz typu FS/FC. Rezultaty: W artykule zaprezentowano zastosowanie opracowanej metody na rzeczywistym przykładzie problemu decyzyjnego w warunkach polskich oraz uzyskane rezultaty. Rezultaty te pokazały, że istnieje pewne, najlepsze (optymalne) dopasowanie struktury floty do potrzeb przewozowych. Rozwiązanie pozwalające na wykorzystanie taboru w stopniu istotnie wyższym (10-15%), niż w przypadku innych, w tym losowych, rozwiązań. A zmiana owego optymalnego rozwiązania, nawet w niewielkim stopniu, powoduje pogorszenie wykorzystania taboru o kilka procent. Wnioski: Prezentowana w pracy analiza jest z jednej strony zgodna popularną opinią, iż ilość typów samochodów we flocie powinna być ograniczona. Oznacza to, że uniwersalność i możliwość zmian w liczbie samochodów ma bardzo duże znaczenie. Z drugiej strony, prezentowana analiza potwierdza stwierdzenie, że nawet małe zmiany w wielkości floty i jej składzie mogą powodować istotne zmiany efektywności całej floty (mierzone na przykład jako procent użytkowania).
3
Publication available in full text mode
Content available

Rozmieszczenie europejskich stoczni produkujących okręty wojenne

80%
Wilczyński P. L.
Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego
|
2015
|
vol. 29
|
issue 1
138-161
PL
Niniejszy artykuł przedstawia przegląd współczesnych korporacji i zakładów stoczniowych działających w krajach Europy, wraz z katalogiem wytwarzanych przez nie w ostatnich latach okrętów wojennych. Dla lepszego zobrazowania wykonano opracowanie kartograficzne pokazujące ten sektor w Europie, jego rozmieszczenie i poszczególne gałęzie. Będzie to stanowić podstawę do dalszej dyskusji na temat tendencji i zmian w przemyśle zbrojeniowym, przez co stanie się ona pomocna dla innych. Ze względu na położenie Polski i ograniczone możliwości objętościowe tej pracy zawężono temat opracowania do krajów Europy. Drugim koniecznym ograniczeniem jest wykazanie tylko producentów okrętów ciężkich oraz tych producentów okrętów, którzy podpisali kontrakty na dostawy choćby z jedną armią w Europie. Dlatego nie wzięto pod uwagę np. producentów wyłącznie okrętów sportowych, dla VIP-ów, łódek i pontonów lub okrętów szkoleniowych. Ze względu na powszechności zaliczanie do branży chemicznej pominięto także grupę producentów amunicji do dział okrętowych i rakiet stosowanych na okrętach. Metodą analizy kondycji przemysłu zbrojeniowego w gałęzi stoczniowej jest analiza bieżącej sprawozdawczości instytucji badawczych przemysłu zbrojeniowego oraz kontroli zbrojeń. Pozwoli to na ostateczne dokonanie syntezy w postaci mapy stoczniowego przemysłu zbrojeniowego Europy, co jest przedsięwziętym celem tego opracowania.
EN
This elaboration is an overview of modern corporations and manufacturing plants operating in Europe, along with a catalog of naval weaponry produced by them in recent years. To better illustrate the development the defense shipyards sector in Europe, its distribution and individual branches, some cartographic research has been performed. This subject is the basis for further discussion on trends and developments in the armaments industry, which can become a helpful notification for others who are interested in the topic. Due to the position of Poland and the paper’s limited volume, the research topic has been narrowed down to the naval industry development of the countries of Europe. The second necessary limitation is that the manufacturers who produce heavy ships are taken into consideration, and those producers who have signed contracts for the supply of at least one army in Europe. Therefore shipyards whose ships are only for sports, VIP, or supply smaller boats and pontoons or training ships will not be taken into account here. Due to the large prevalence and classification to the chemical industry the groups of manufacturers of ammunition for naval guns and manufacturers of missiles used on ships will also be omitted. The analysis of the condition of the arms industry in shipbuilding will be based on the current reports of research institutions, which focus on defense industry and arms control. This will allow for a final synthesis in the form of maps of shipbuilding defense industry in Europe, which is the main aim of this study.
4
Content available remote

STRATEGIC VEHICLE FLEET MANAGEMENT - THE MAKE OR BUY PROBLEM

80%
Redmer A.
LogForum
|
2014
|
vol. 10
|
issue 2
205-212
EN
Background: Fleets constitute the most important production means in transportation. Their appropriate management is crucial for all companies having transportation duties. The paper is the first one of a series of three papers that the author dedicates to the strategic vehicle fleet management topic. Methods: The paper discusses ways of fulfilling company's transportation needs (MAKE-or-BUY problem). It means the choice between using company's own and outside fleet (buying transportation services in a market). The essence of the MAKE-or-BUY problem lies in a time dependency, a seasonal nature of transportation needs. It leads to the MAKE-and-BUY solutions including utilization of both in-house and outside fleets. In the paper an original mathematical model (an optimization method) allowing for the MAKE-and-BUY analysis is proposed. Results: An application of the proposed optimization method in a real-life decision situation (the case study) within the Polish environment and the obtained solution are presented. The solution shows a low economic justification for using the MAKE option in practice. Especially when a fleet composed of brand new vehicles is considered. Conclusions: The paper will be continued in two further papers dedicated to strategic vehicle fleet management problems including fleet sizing / composition and fleet replacement.
PL
Wstęp: Floty pojazdów stanowią podstawowy środek produkcji w transporcie. Prawidłowe zarządzanie nimi jest zatem kluczowe dla wszystkich firm realizujących przewozy. Niniejszy artykuł jest pierwszym z serii trzech, jakie Autor chce poświęcić tematyce strategicznego zarządzania taborem samochodowym. Metody: W artykule omówiono sposoby zaspokajania potrzeb przewozowych przedsiębiorstw (problem MAKE-or-BUY). To znaczy wybór pomiędzy wykorzystaniem własnych środków transportu i/lub zakupem usług przewozowych na rynku. Istota problemu MAKE-or-BUY leży w aspekcie zmienności w czasie, sezonowości potrzeb przewozowych przedsiębiorstw. Prowadzi to do rozwiązań typu MAKE-and-BUY obejmujących jednoczesne wykorzystanie transportu własnego i obcego. W artykule zaproponowano autorską metodę (model optymalizacyjny) pozwalającą na prowadzenie analiz typu MAKE-and-BUY. Rezultaty: W artykule zaprezentowano zastosowanie opracowanej metody na rzeczywistym przykładzie problemu decyzyjnego w warunkach polskich oraz uzyskane rezultaty. Rezultaty te pokazały brak ekonomicznego uzasadnienia dla zastosowania opcji MAKE w polskiej praktyce gospodarczej. Szczególnie w przypadku, gdy rozwiązanie to miałoby być oparte o tabor złożony z pojazdów fabrycznie nowych. Wnioski: Niniejszy artykuł będzie kontynuowany w dwu kolejnych artykułach Autora, poświęconych strategicznemu zarządzaniu taborem samochodowym, w tym kwestii jego liczebności / składu oraz wymiany.
5
Publication available in full text mode
Content available

„Nasza przyszłość leży na morzu”. Wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania rozbudowy floty niemieckiej w latach 1898–1912

80%
Szlanta P.
Studia Maritima
|
2017
|
vol. 30
41-67
EN
Since the very beginning of his accession to the throne in June, 1888, German emperor William II strived to develop Germany’s naval potential, as an integral element of so called “world policy” Weltpolitik. He regarded the transition of the German Reich into a full-scale naval great power as one of the crucial aims of his reign. In his eyes a new fleet should perform many important tasks such as improving Germany’s international position and appeal as a potential ally. This would widen its freedom of movement and help gain new colonial acquisitions. In addition, a German fleet was needed to protect her growing overseas trade and defend communication lines with German colonies. The pride of a new, powerful navy should also help to establish a real unification of German society and to fight back the socialist influence within the working-class, which challenged the existing political and social status quo. In economic terms, this largescale naval armament program should improve Germany’s economic situation, acting as an important catalyst for developing branches of modern industry and for boosting employment. To convince German public opinion of the necessity of naval armaments, the German government started a huge, unprecedented, modern PR-campaign. A key figure of the whole project was Admiral Alfred Tirpitz, nominated in 1897 to the post of State Secretary of the Naval Office. Tirpitz framed the conception of “the risk fleet”. In his opinion Germany should possess a fleet so strong that it would discourage potential aggressor. Mainly, thanks to his efforts in 1898, the German parliament voted in favor of a naval bill. In the following years, until 1912, this law was amended four times. The aspirations of this project were quashed. Instead of strengthening the German international position among the great powers, this program lead to the isolation of Germany among them. Especially, the British politicians and British public opinion were convinced that the German battle fleet stationed permanently in home waters within striking distance of their islands could have only one meaning, namely that such a fleet was built to challenge British naval supremacy and prepare the way for the eventual German invasion. Great Britain was keen to maintain her naval preponderance, which it regarded as indispensable for defending the British Islands and maintaining its vast overseas empire. In vain they tried to work out a compromise with Germans on that issue. But William II was determined to not allow any foreign intrusion in his naval-building program. The last attempt of finding a compromise was the failed mission to Germany of lord Richard Haldane at the beginning of 1912. Thus Great Britain seemed to have no choice but to try to tighten political and military relations with countries regarded, until now, as potential enemies, namely France and Russia. The cost of the program weighed down the German state budget, thus necessitating financial reform and new taxes. During the First World War, the German battleship fleet did not play a substantial role in military operations and after the war was handed over to the victorious allies.
PL
Od momentu wstąpienia na tron w czerwcu 1888 roku cesarz Wilhelm II dążył do rozbudowy potencjału morskiego Niemiec jako integralnej części tzw. Weltpolitik (polityki światowej). Uznawał on przekształcenie Niemiec w mocarstwo morskie za jeden z kluczowych celów swego panowania. W jego ocenie nowa flota powinna spełniać wiele istotnych funkcji, m.in. poprawić międzynarodową pozycję Niemiec, uczynić z nich atrakcyjnego sojusznika i ułatwić pozyskanie nowych zdobyczy kolonialnych. Dodatkowo była potrzebna do ochrony handlu zamorskiego i szlaków komunikacyjnych z niemieckimi koloniami. Duma z nowej, potężnej floty miała pomóc w unifikacji społeczeństwa niemieckiego i przyczynić się do zwalczenia wśród klasy robotniczej wpływów podważającej polityczne i społeczne status quo socjaldemokracji. W aspekcie ekonomicznym zakrojony na szeroką skalę program zbrojeń morskich przyczynić się miał do poprawy sytuacji ekonomicznej w Niemczech, dając ważny impuls do rozwoju nowoczesnych gałęzi przemysłu i stymulując wzrost zatrudnienia. Aby przekonać niemiecką opinię publiczną do konieczności zbrojeń morskich, rząd niemiecki zainicjował bezprecedensową, nowoczesną kampanię propagandową. Kluczową postacią całego projektu stał się nominowany w 1897 roku na stanowisko sekretarza stanu w Urzędzie ds. Marynarki Alfred von Tirpitz. Opracował on tzw. koncepcję ryzyka. W jego ocenie Niemcy powinny posiadać flotę na tyle silną, aby odstraszyć potencjalnego agresora. Głównie dzięki jego wysiłkom Reichstag w 1898 roku przegłosował ustawę morską. W kolejnych latach, aż do 1912 roku, była ona aż czterokrotnie nowelizowana. Pokładane w projekcie nadzieje nie zostały spełnione. Zamiast wzmocnić pozycję międzynarodową Niemiec, program rozbudowy floty doprowadził do ich izolacji w gronie wielkich mocarstw. Zwłaszcza brytyjscy politycy i opinia publiczna byli przekonani, że stacjonująca na stałe w bazach nad Morzem Północnym niemiecka flota była budowana tylko w jednym celu, a mianowicie po to, aby zagrozić brytyjskiej dominacji na morzach i przygotować ewentualną inwazję. Wielka Brytania była zdeterminowana do zachowania swojej przewagi morskiej, którą uznawała za niezbędny warunek obrony Wysp Brytyjskich i utrzymania rozległego imperium kolonialnego. Brytyjczycy bezskutecznie próbowali wypracować kompromis z Niemcami w tej kwestii. Jednak cesarz Wilhelm II był zdecydowany, by nie pozwolić na jakąkolwiek obcą ingerencję w program budowy floty. Ostatnią próbą znalezienia kompromisu była nieudana misja lorda Richarda Haldane w Niemczech, podjęta w lutym 1912 roku. Wielkiej Brytanii nie pozostał zatem inny wybór niż zacieśnienie swych politycznych i wojskowych więzi z państwami uznawanymi dotąd za potencjalnych wrogów, czyli z Francją i Rosją. Koszty programu bardzo obciążyły niemiecki budżet, czyniąc koniecznymi reformy finansowe i wprowadzenie nowych podatków. Podczas pierwszej wojny światowej niemiecka flota pancerna nie odegrała znaczącej roli w operacjach wojskowych, a po jej zakończeniu została wydana zwycięzcom.
6
Content available remote

Strategic vehicle fleet management - the replacement problem

80%
Redmer A.
LogForum
|
2016
|
vol. 12
|
issue 1
17-24
EN
Background: Fleets constitute the most important production means in transportation. Their appropriate management is crucial for all companies having transportation duties. The paper is the third one of a series of three papers that the author dedicates to the strategic vehicle fleet management topic. Material and methods: The paper discusses ways of building replacement strategies for companies' fleets of vehicles. It means deciding for how long to exploit particular vehicles in a fleet (the fleet replacement problem - FR). The essence of this problem lies in the minimization of vehicle / fleet exploitation costs by balancing ownership and utilization costs and taking into account budget limitations. In the paper an original mathematical model (an optimization method) allowing for the FR analysis is proposed. Results: An application of the proposed optimization method in a real-life decision situation (the case study) within the Polish environment and the obtained solution are presented. The solution shows that there exist optimal exploitation periods of particular vehicles in a fleet. However, combination of them gives a replacement plan for an entire fleet violating budget constraints. But it is possible to adjust individual age to replacement of particular vehicles to fulfill budget constraints without losing economical optimality of a developed replacement plan for an entire fleet. Conclusions: The paper is the last one of a series of three papers that the author dedicated to the strategic vehicle fleet management topic including the following managerial decision problems: MAKE-or-BUY, sizing / composition and replacement.
PL
Wstęp: Floty pojazdów stanowią podstawowy środek produkcji w transporcie. Prawidłowe zarządzanie nimi jest zatem kluczowe dla wszystkich firm realizujących przewozy. Niniejszy artykuł jest trzecim z serii trzech, jakie autor chce poświęcić tematyce strategicznego zarządzania taborem samochodowym. Metody: W artykule omówiono sposoby kształtowania strategii wymiany flot samochodowych przedsiębiorstw. To znaczy ustalenia, jak długo poszczególne pojazdy we flocie mają być eksploatowane (problem wymiany - FR). Istota problemu leży w minimalizacji kosztów eksploatacji pojazdu / floty poprzez znalezienie równowagi pomiędzy kosztami posiadani a kosztami użytkowania z uwzględnieniem ograniczeń budżetowych. W artykule zaproponowano autorską, matematyczną metodę (model optymalizacyjny) pozwalającą na prowadzenie analiz typu FR. Rezultaty: W artykule zaprezentowano zastosowanie opracowanej metody na rzeczywistym przykładzie problemu decyzyjnego w warunkach polskich oraz uzyskane rezultaty. Rezultaty te pokazały, że istnieje optymalny okres eksploatacji każdego z pojazdów we flocie. Jednak kombinacja tych okresów daje plan wymiany dla całej floty niespełniający ograniczeń budżetowych. Jest jednak możliwe dostosowanie indywidualnych okresów eksploatacji poszczególnych pojazdów we flocie tak, by spełnić ograniczenia budżetowe i jednocześnie zachować optymalność / efektywność ekonomiczną uzyskanego rozwiązania, planu wymiany dla całej floty. Wnioski: Niniejszy artykuł jest ostatnim z serii trzech, które autor poświęcił tematyce strategicznego zarządzania taborem samochodowym z uwzględnieniem takich menedżerskich problemów decyzyjnych, jak: MAKE-or-BUY, liczebność / kompozycja i wymiana floty.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.