Search results

1

Understanding Self and Others: Marriage Scenarios in Ford Madox Ford’s The Good Soldier and Leo Tolstoy’s Anna Karenina

100%

Shpylova-Saeed N.

Crossroads. A Journal of English Studies

|

2016

|

vol. 13

EN

Ford Madox Ford’s The Good Soldier and Leo Tolstoy’s Anna Karenina establish a literary and cultural dialogue through the exploration of the individual’s private space. The two writers are undoubtedly intrigued by a fluid nature of the individual: marriage appears to reveal inner conflicts, doubts, anxieties, as well as longing for happiness. Although pursuing different agendas when indulgingly devising sentimental love stories and outrageous adulteries, Ford and Tolstoy echo each other when delivering their vision of self and other. This essay explores the topos of marriage as an element that amplifies the textual double-coding and reveals ethic and aesthetic values Ford and Tolstoy communicate.

2

Aktywizacja w czasach niepewności. Między przymusem zmiany a stymulowaniem zmian

84%

Iwanowski M.

Relacje. Studia z nauk społecznych

|

2016

|

issue 1

83-96

PL

Strategie aktywizacji społecznej zdają się mówić swoim adresatom: będziecie postępowi wówczas, gdy będziecie gotowi na zmianę; bądźcie elastyczni, przystosowujcie się do zmieniającej się rzeczywistości; jeśli poprzestaniecie na tym, co macie, zatrzymacie się w rozwoju. Koresponduje to z menadżerskim podejściem do zarządzania, którego elementem jest zmiana sama w sobie, opisana przez prof. Zygmunta Baumana. Menadżerowie hołdują bowiem zasadzie, że istnieją tylko dwa rodzaje firm: te, które się zmieniają, i te, które wypadają z biznesu. W zarządzaniu sferą publiczną (nieuwarunkowaną względami stricte komercyjnymi) ta prosta zasada na szczęście nie obowiązuje. Przymus zmiany miałby pewne uzasadnienie w przypadku aktywizacji zawodowej, w obliczu zjawisk nazywanych współczesnym „koczownictwem zawodowym”, a także w kontekście zasady dyferencjacji opisanej przez Piotra Sztompkę – nie ma bowiem innego wyjścia. Od przymusu zmiany nie uciekniemy, zwłaszcza że uczestnictwo w aktywizacji jest z zasady uwarunkowane potrzebą artykułowaną przez samych jej uczestników. Jednakże z drugiej strony zmiana nie może być kryterium samym w sobie, nie może naruszać indywidualizmu jednostki. Przymus zmiany (wykazywanie się zdolnością do zmian) nie powinien być jedynym celem aktywizacji. Konieczne jest skrupulatne zdiagnozowanie rzeczywistości społecznej w obszarze objętym strategią aktywizacji, by wiedzieć, co takiego upośledza, paraliżuje lub ogranicza zawodową i obywatelską aktywność. Dociekając przyczyn, można przewidzieć skutki i wybrać najlepsze narzędzia aktywizacji w płynnym, niepewnym i nieokreślonym świecie, charakterystycznym dla późnej nowoczesności.

EN

Strategies of social activation seem to be saying to their recipients: you will progress when you are ready for a change; be flexible to changing reality; if you stop at what you have, you will stop the development. This corresponds to the managerial approach to management, one element of which is the change itself described by prof. Zygmunt Bauman. Managers follow the principle claiming that there are only two types of companies: those that undergo changes and those that fall out of the business. This simple principle fortunately does not apply to the managing of public sphere (that is not conditioned by purely commercial grounds). Coercion changes would have certain justification in case of professional activation, as facing contemporary phenomena called “professional nomadism” or the principle of differentiation described by Piotr Sztompka – there is no other choice. We cannot escape from coercion changes, especially since participating in the mobilization process is principally conditioned by the need articulated by the participants themselves. On the other hand, the change cannot be the criterion in itself, in order not to violate a person’s individualism. Coercion changes (demonstrating the ability to change) – cannot be the sole purpose of activation. There is a need for meticulous diagnose of social reality in the area covered by the strategy of activation in order to find out what impairs, paralyzes or restricts professional and civic activity. Inquiring the causes, one may predict the effects and choose the best tools of activation in the world of fluidity, uncertainty and indefiniteness, characteristic for late modernity. Keywords: activation, progress, change, fluidity, uncertainty

3

On Writing and Handwriting

67%

Kučera M.

Journal of Pedagogy

|

2010

|

vol. 1

|

issue 2

11-28

EN

Writing is often considered secondary to the spoken language, as it is only coded sound-by-sound. But other scholars have demonstrated that writing is similar to ‘arithmetic’: a cognitive structuring, a shift to the meta-level (‘for the eye’). Handwriting (referred to here as the cursive writing in the sense of joined up handwriting, of ‘écriture liée’) differs from writing (in the first analysis): it has its own grammar composed of paradigmatic gestemes and tracemes and its own syntagmatic rules that connect them. In emotional terms, handwriting is designed to provide a special pleasure by its own drive (instinct, ‘Trieb’). But there is also cognitive aspect to it: the rapidity and fluidity of a cursive writing could be (in professional writing, for instance) more important (at the climax of the creative process) than it being legible for all eternity. The project of the new handwriting reform for Czech schools, abolishing the liaison between letters, is shown to be a modern and technically simplified form of calligraphy.

4

Pour un processus catéchétique sans cesse (néo-)catéchuménal: un engendrement à tout âge

34%

Amherdt F.-X.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 6

5-20

EN

How can we deal with the double dimension of Christian initiation, which is both ended when it is “completed” and open to the future of Christian existence? In our postmodern era of fluidity and blurring of the ages of life, catechetical pastoral care is invited to transform itself by offering multiple entry doors for the preparation of the sacraments, since we can be baptized and receive the sacrament of confirmation at any age. This transformation is accomplished by making each sacramental journey and the whole of existence an unceasingly (neo-)catechumenal journey where the first-second kerygmatic announcement is each time repeated and deepened. It is so, because, according to an eschatological aim, the possible moments of spiritual maturity are numerous in life and the pedagogy of permanent initiation leads to a maturation never fully accomplished.

PL

W kierunku ciągłego procesu katechetycznego (neo-)katechumenalnego: płodność w każdym okresie rozwojowym Jak poradzić sobie z podwójnym wymiarem inicjacji chrześcijańskiej, która jest zarówno zamknięta, kiedy jest formalnie „ukończona”, jak i otwarta na przyszłość chrześcijańskiej egzystencji? W postmodernistycznej erze płynności i mieszania się okresów rozwojowych życia człowieka katechetyczna opieka duszpasterska powinna ulec transformacji, oferując wiele nowych sposobów do przygotowania się na przyjęcie sakramentów, ponieważ można być ochrzczonym i otrzymać sakrament bierzmowania w każdym okresie życia. Transformacja ta dokonuje się wówczas, gdy każda sakramentalna droga i całe życie staną się nieustanną drogą (neo-)katechumenalną, w której pierwsze i wtórne głoszenie kerygmatu jest za każdym razem wznawiane i pogłębiane. Dzieje się tak, ponieważ zgodnie z celem eschatologicznym możliwe momenty duchowej dojrzałości są liczne w życiu, a pedagogika ciągłego wtajemniczania prowadzi do dojrzewania, którego nigdy nie osiągnie się w pełni. Comment faire droit à la double dimension de l’initiation chrétienne à la fois close lorsqu’elle est « achevée » et ouverte sur l’avenir de l’existence chrétienne ? Dans notre époque postmoderne de fluidité et de brouillage des âges de la vie, la pastorale catéchétique est invitée à se transformer en offrant de multiples portes d’entrée pour la préparation aux sacrements, puisqu’on peut être baptisé et confirmé à tout âge ; en faisant de chaque parcours sacramentel et de l’existence tout entière un cheminement sans cesse (néo-)catéchuménal où la première-seconde annonce kérygmatique est à chaque fois reprise et approfondie. Car selon une visée eschatologique, les moments possibles de maturité spirituelle sont nombreux dans une vie et la pédagogie d’initiation permanente conduit à une maturation jamais pleinement accomplie.

Refine search results

1 Crossroads. A Journal of English Studies

1 Journal of Pedagogy

1 Relacje. Studia z nauk społecznych

1 Roczniki Teologiczne

1 Amherdt F.-X.

1 Iwanowski M.

1 Kučera M.

1 Shpylova-Saeed N.

1 2020

2 2016

1 2010

Understanding Self and Others: Marriage Scenarios in Ford Madox Ford’s The Good Soldier and Leo Tolstoy’s Anna Karenina

Aktywizacja w czasach niepewności. Między przymusem zmiany a stymulowaniem zmian

On Writing and Handwriting

Pour un processus catéchétique sans cesse (néo-)catéchuménal: un engendrement à tout âge