Search results

1

Psychologiczne uwarunkowania podejmowania decyzji na drodze powołania zakonnego w świetle teorii L.M. Rulli

100%

Soiński B. J.

Filozofia Chrześcijańska

|

2013

|

vol. 10

161-186

EN

This article is based on research on the decision-making process about religious vocation. The progress of this process depends on many conditions and factors. The article analyzes the important role of freedom in decision-making. Determinants of vocational decisions are shown in the background theory of self-transcendence consistency by L.M. Rulla. The consistency of the vocation and the decisions of the progress growth in vocation depend on three essential components of personality: values, psychophysiological needs and attitudes. The task of psychology is to determine the personality traits of a candidate on the stage of formation and determine its developmental potential. Diagnosis of internal integration of the candidate to serve the selection or assistance that should be given to him before deciding sustainable.

2

Warunki przyjęcia do instytutu zakonnego

71%

DOMASZK A.

Prawo Kanoniczne

|

2016

|

vol. 59

|

issue 4

49-82

EN

The religious institutes in the Catholic Church priorities the issue of the formation of candidates. Vocation to a religious life is verified at the initial stages: in prenovitiate and novitiate. This article mentioned the canonical and legal requirements determining validity and honesty of the admission, first to a postulant and then to a novitiate. A decision concerning the admission of candidates is made by higher superiors. Guidelines in making the decisions are provided by recognition of age, health, personality and maturity of the interested. Subsequently, the superiors must exclude the existence of any obstacles which would cause nullity of the legal transaction: admission to novitiate. Their decision is based on prior familiarization with documents and certificates which are demanded or required by the common law of the Church and own law of a religious institute. They should also consider prohibitions concerning novitiate admissions since although they do not cancel the decision, ignoring them would be an ill deed. The actions of superiors, taken meticulously and in accordance with the Canon Law, will result in good discrimination and admission of appropriate and suitable candidates, and that, eventually, will prove favorable to the latter and the institute itself.

PL

Życie zakonne jest specyficznym zaproszeniem osoby, która odczytuje swoje życiowe powołanie w duchu wiary, jak również w przeżywaniu radości życia. Powołanie do życia zakonnego rozeznaje się na wstępnych etapach: przede wszystkim w prenowicjacie i nowicjacie. W opracowaniu przywołano kanoniczno-prawne wymagania, które stanowią o ważności i godziwości przyjęcia, najpierw do postulantatu, a następnie nowicjatu. Decyzję o przyjęciu kandydatów podejmują przełożeni wyżsi. Wytycznymi dla dokonania tej decyzji są rozeznanie: wieku, zdrowia, charakteru i dojrzałości zainteresowanych. Następnie przełożeni muszą wykluczyć istnienie przeszkód, które powodowałyby nieważność czynności prawnej: przyjęcia do nowicjatu. Ich decyzja opiera się na zapoznaniu się z dokumentami i świadectwami, których domaga się albo zaleca prawo powszechne oraz własne instytutu zakonnego. Powinni rozważyć także zakazy przyjęcia do nowicjatu, które choć nie unieważniają decyzji, to jednak ich zignorowanie powoduje niegodziwość działania. Zaniedbanie tych działań skutkować może negatywnymi konsekwencjami dla powołanego, jak i samego instytutu. Natomiast czynności przełożonych, dokonane skrupulatnie i zgodnie z prawem kanonicznym, owocują dobrym rozeznaniem i przyjęciem do instytutu odpowiednich oraz zdatnych kandydatów, co w sumie służy dobru tych ostatnich oraz samego instytutu. Kościół z największą starannością troszczy się o formację zakonników, co także jest współczesnym wyzwaniem. Zmniejszenie się liczby zakonników, co zauważa się w niektórych regionach świata, należy zrekompensować ich jakością, która w dużym stopniu zależy od formacji.

3

„Dyrekcya zakonnego życia” – nieznany traktat z 1744 roku o formacji monastycznej nowicjuszek benedyktyńskich

63%

Gwioździk J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2021

|

vol. 115

109-129

EN

In 1744, Joanna Sybilla Reytanówna, a Vilnius Benedictine abbess, published a book entitled “Dyrekcya zakonnego życia” (“Directions on Religious Life”). The tome comprises a collection of practical texts which were useful in the all-day formation of novices, hence it primarily contains specific teachings on various ways of improving life in the convent. The teachings are accompanied by appropriate prayers. The practical nature of the book can also be presumed given its small format, which means it could be read in any situation – all the more as the recommended exercises had to be performed throughout the activities planned for the entire day, following the rhythm of life in the monastery. The basic group of issues addressed in “Dyrekcya zakonnego życia” was related to specific methods of structuring the community life. The book presents a practical link between every activity and the spiritual realm, e.g. teaching distinct methods of meditation and spiritual conversation. It also provides instruction on imitating the Benedictine ‚virtues’ broken down into separate months as well as on practising excellence (broken down into days of the week). In her treatise, Joanna Sybilla Reytanówna referred both to the formation ideals pursued in the Chełmno congregation and the teachings and prayer customs promoted by Benedictines, former convent confessors and other ascetic authors. As a result, she managed to compose a unique compendium aimed at facilitating religious formation in a convent, which, at the same time, presents the ideals of monastic life in the Vilnius community.

PL

W 1744 r. wileńska ksieni benedyktynek Joanna Sybilla Reytanówna opublikowała książkę Dyrekcya zakonnego życia. Chodziło o rodzaj praktycznego zbioru tekstów, przydatnego w całodziennej formacji nowicjuszek, stąd zawarto tu przede wszystkim konkretne nauki, dotyczące różnych sposobów doskonalenia życia w zakonie. Uzupełniały je odpowiednie modlitwy. O praktycznej funkcji książki świadczy także jej mały format, umożliwiający lekturę w każdej dostępnej sytuacji, tym bardziej że przewidziane ćwiczenia należało prowadzić w trakcie zajęć przygotowanych na cały dzień, zgodnie z rytmem życia w klasztorze. Podstawowa grupa zagadnień poruszanych w Dyrekcji zakonnego życia odnosiła się do konkretnych metod kształtowania życia we wspólnocie. Każda czynność miała odniesienie do sfery duchowej. Odrębnie uczono sposobu medytacji oraz prowadzenia rozmowy duchownej. Przewidziano także opis naśladowania cnót św. Benedykta, z podziałem na poszczególne miesiące, oraz ćwiczenia się w doskonałości (z podziałem na dni tygodnia). W traktacie J.S. Reytanówna odwoływała się zarówno do ideałów formacji kongregacji chełmińskiej, jak i do nauk oraz zwyczajów modlitewnych, propagowanych przez benedyktynów, dawnych spowiedników konwentu oraz innych autorów ascetycznych. W konsekwencji powstało unikalne kompendium, mające na celu pomoc w formacji zakonnej, a jednocześnie ukazujące sposób ujęcia ideału życia mniszego w wileńskiej wspólnocie.

4

Kształcenie członków instytutów zakonnych w Polsce

63%

Borzęcki Ł.

Kościół i Prawo

|

2019

|

issue 8 (21) nr 2

73-85

PL

Prawo do kształcenia członków instytutów zakonnych gwarantuje zarówno ustawodawstwo Rzeczypospolitej Polskiej, jak też prawo kanoniczne Kościoła katolickiego. Potrzeba kształcenia tkwi w człowieku jako osobie i prowadzi do integracji tożsamościowej osoby. Dzięki temu profesi i duchowni mogą służyć Bogu i Kościołowi jako pełniący konkretny charyzmat własny dla każdego instytutu. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r., obficie czerpiąc z dokumentów Soboru Watykańskiego II, nakazuje rozszerzenie formacji duchowej, apostolskiej, doktrynalnej i pastoralnej na wszystkich konsekrowanych, gdyż dotąd tak szerokie kształtowanie zarezerwowane było głównie duchownym i zakonnikom tzw. „pierwszego chóru”. Wielkie znaczenie dla kształtowania się duchownych ma obecnie nowe Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis z 2016 r. pt. Dar Powołania do Kapłaństwa. Na jego podstawie konferencje biskupów oraz kleryckie instytuty zakonne wypracują własne szczegółowe normy formacji kapłańskiej. Nacisk położony w nim został na wymiar duchowy, ludzki i braterski, apostolski, kulturowy i zawodowy oraz wymiar charyzmatu spajający wymienione wcześniej płaszczyzny rozwoju i kształcenia kandydatów do kapłaństwa.

EN

The right to educate members of religious institutes is guaranteed both by the legislation of the Republic of Poland and by the canon law of the Catholic Church. The need for education lies in the person as a person and leads to the person’s identity integration. The professions and clergy with this can serve God and the Church as a concrete charism for each institute. The 1983 Code of Canon Law and the documents of the Second Vatican Council mandates the extension of spiritual, apostolic, doctrinal and pastoral formation to all consecrated persons, because until now such a broad formation was reserved mainly for clerics and religious of the so-called the “first choir”. The new Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis of 2016 titled “The Gift of the Priestly Vocation” is of great importance for the formation of the clergy. For this reason the bishop’s conferences and the clerical religious institutes are to develop their own detailed provisions on priestly formation. The significant feature of formation is spiritual, human and fraternal dimension of formation. It is also important to discover charism that holds together all the previously mentioned characteristics of the formation of candidates for the priesthood.

Refine search results

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Filozofia Chrześcijańska

1 Kościół i Prawo

1 Prawo Kanoniczne

1 Borzęcki Ł.

1 DOMASZK A.

1 Gwioździk J.

1 Soiński B. J.

1 2021

1 2019

1 2016

1 2013

Psychologiczne uwarunkowania podejmowania decyzji na drodze powołania zakonnego w świetle teorii L.M. Rulli

Warunki przyjęcia do instytutu zakonnego

„Dyrekcya zakonnego życia” – nieznany traktat z 1744 roku o formacji monastycznej nowicjuszek benedyktyńskich

Kształcenie członków instytutów zakonnych w Polsce