Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: friendship, consciousness, contingency, parable, coelia, narrative ethics

Sort By:

Limit search:

Trzy przyległości przyjaźni: przytomność – przygodność – przypowieść

100%

ZDRENKA M. T.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2013

vol. 26

issue 3 (103)

Friendship is the main issue of the article. The article has a specific form of narration. It is a story with no radical judgments, sharp demarcations or definitive conclusions. This form results from the ‘madness of excess,’ the main obstacle in the study of friendship: so much has been written about it that any attempt to deal with the problem of friendship seems naïve. The ‘excess’ in question applies to philosophical reflection as well as to trivialization of friendship in popular culture. In order to characterize the latter, the original category of coelia has been introduced. Coelia is a word formed from Paulo Coehlo’s name and it denotes banal aphorisms formulated in a simplified, catchy way which apparently grasp some hidden, especially philosophical, truth. The attempt to approach friendship is accomplished based on three additional terms, namely, consciousness, contingency and parable. In the Polish language, all of them, like the word przyjaźń itself, which denotes friendship, begin with the prefix przy. Consciousness refers thus to conscious – often one-sided – orientation toward the other, and it points to the uniqueness of friendship at the stage of its formation. Contingency describes the discontinuity of friendship, its inconsistency and ambivalence. And, last but not least, the parable, which involves a narrative thread, reflects the fact that friendship is accomplished in language and through language. It also justifies the specific form of the article. So does the fact that the human being is in the first place the speaking being (homo loquens).

W artykule podjęto przede wszystkim temat przyjaźni, posługując się szczególną formą narracji: tekst ten jest opowieścią unikającą kategorycznych i ostatecznych rozstrzygnięć pojęciowych. Podejście takie wypływa z „szaleństwa nadmiaru”, stanowiącego najpoważniejszą przeszkodę w badaniu zagadnienia przyjaźni: tak wiele o nim napisano, że każda próba zmierzenia się z tym tematem wydaje się naiwna. Nadmiar ów dotyczy zarówno refleksji filozoficznej, jak i trywializacji przyjaźni w kulturze popularnej. Na określenie tego zjawiska wprowadzono termin „koelia”, neologizm, który nawiązuje do nazwiska Paula Coehla i oznacza sformułowaną uproszczonym i chwytliwym językiem wypowiedź wyrażającą skrajnie trywialne prawdy przy jednoczesnym wywoływaniu złudzenia głębi, zwłaszcza głębi filozoficznej. W próbie ujęcia przyjaźni wykorzystano również terminy: „przytomność”, „przygodność” i „przypowieść”. Wszystkie one – podobnie jak słowo przyjaźń – cechuje obecność przedrostkowo usytuowanego przyimka „przy”. „Przytomność” oznacza świadome – często jednostronne – nakierowanie uwagi na drugiego i wskazuje na swoistość relacji przyjaźni na etapie jej konstytuowania się. „Przygodność” odnosi się do nieciągłości przyjaźni, jej niepewności i niejednoznaczności. Wreszcie „przypowieść” odsłania rys narracyjny przyjaźni, to, że jest ona współkonstytuowana przez język i wyrażana w języku. Fakt ten – podobnie jak to, że istota ludzka jest przez wszystkim istotą mówiącą (łac. homo loquens) – stanowi również uzasadnienie dla specyficznej formy artykułu.

Refine search results

1 Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

1 ZDRENKA M. T.

1 2013

Search results

Trzy przyległości przyjaźni: przytomność – przygodność – przypowieść