Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: front włoski, Wielka Wojna, Karol Berger, Jerzy Alfred Tomasz Kossowski

Sort By:

Limit search:

Front włoski z czasów Wielkiej Wojny w zapiskach autobiograficznych Karola Bergera i Jerzego Alfreda Tomasza Kossowskiego

100%

Dorota I.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia

2016

vol. 23

issue 2

The Great War was the ‘armed conflict that radically altered the face of the 19th century world’. The old order of peace and hope lay in ruins. Of all that had seemed permanent and immutable, nothing had been restored to its former place, because things no longer had ‘their place’. When war broke out, Poland was without statehood, partitioned between Russia, Germany and Austria. Polish men of fighting age could not choose sides independently, but were conscripted on a territorial basis into the armies of the partitioning states, and thus many found themselves on opposite sides of the firing line, killing each other. Nonetheless, the fact that the 1914–1918 war was the first to involve directly all three partitioning states kindled profound hopes among the Polish people of regaining independence. Service in the Austro-Hungarian army did not initially bring discredit upon Poles, thanks to the policies upheld by Vienna, but later attitudes changed dramatically. In their autobiographical eye-witness reports of the fighting on the Italian front, Karol Berger and Jerzy Alfred Kossowski give us a detailed account of all the tragic, harsh realities of war. At the same time, Berger is perceptibly at pains to tone down the ferocity, to present war with as human a face as he is able, to create at least a surrogate of life and shared human existence. Kossowski, on the other hand, was a pilot, the man who prevented the bombing of the heart of Venice, St. Mark’s Square and Basilica, during the First World War. Their writings make clear how both men held the myth of Italy dear, striving not to be crushed by the machinery of evil, and also, whether through small gestures (Berger) or spectacular decisions (Kossowski), how both were able to dominate ‘the indomitable’.

Wielka Wojna to „konflikt zbrojny, który radykalnie zmienił oblicze dziewiętnastowiecznego świata”. Dawny porządek spokoju i nadziei rozpadł się. Nic, co wydawało się trwałe i niezmienne, po tym wielkim starciu nie wróciło już na swoje miejsce, nie było już bowiem żadnego „swojego miejsca”. Polska w chwili wybuchu Wielkiej Wojny pozostawała pod zaborami, podzielona pomiędzy Rosję, Niemcy i Austrię, była pozbawiona własnej państwowości. Polacy, nie mogąc o sobie niezależnie stanowić, zostali przymusowo wcielani do wojska zaborcy w zależności od terytorium, jakie zamieszkiwali; zmuszono ich do przywdziania uniformów obcych, zaborczych armii, w konsekwencji musieli do siebie strzelać i wzajemnie się zabijać. Wojna 1914–1918 to jednak pierwszy konflikt, w którym bezpośrednio zaangażowali się wszyscy trzej zaborcy, w związku z czym zrodziła ona wśród Polaków głęboką nadzieję na odzyskanie niepodległości. Służba w armii austro-węgierskiej początkowo nie przynosiła ujmy Polakom ze względu na prowadzoną przez Wiedeń politykę pozwalającą na zachowanie w jakimś stopniu „narodowego statusu”, ale sytuacja zmieniła się drastycznie wraz upływem czasu. Karol Berger i Jerzy Alfred Kossowski, uczestnicy i świadkowie walk na froncie włoskim, w swoich autobiograficznych zapisach przedstawili nam szczegółowe opisy tego frontu, które obnażają tragedię walk tam rozgrywanych, ale jednocześnie ujawnili okrucieństwo samej wojny. Uświadamiamy sobie jednak, że Polacy, a konkretnie Berger, czynili wszystko, aby oswoić tamtą straszną wojnę i nadać jej w miarę możliwości jakieś ludzkie oblicze, stworzyć choćby surogat życia i normalnego współistnienia. Dzięki Kossowskiemu i jego działaniom podczas pierwszej wojny światowej nie doszło do zbombardowania Wenecji, a dokładniej samego jej serca, tj. Placu św. Marka z jego Bazyliką. Zapiski autobiograficzne, o których mowa, pokazują, jak bardzo obu uczestnikom wojennych zmagań drogi był mit Italii i jak wiele robili, aby nie pozwolić się zniszczyć machinie zła. Zarówno przez drobne gesty (postawa Bergera) czy spektakularne działania (postawa Kossowskiego) czynili wszystko, aby opanować „nieopanowane” okrucieństwo wojny.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia

1 Dorota I.

1 2016

Search results

Front włoski z czasów Wielkiej Wojny w zapiskach autobiograficznych Karola Bergera i Jerzego Alfreda Tomasza Kossowskiego