Search results

1

Chrystus i apostołowie jako fundament Kościoła

100%

Szlaga J.

The Biblical Annals

|

1971

|

vol. 18

|

issue 1

113-130

PL

Allen Texten, die im Neuen Testament die Fundamentsymbolik enthalten, ist gemein die Idee der Kirche. Das Bild vom Fundament ist ziemlich häufig im Neuen Testament; man bezeichnet mit diesem Symbol so Jesus wie auch die Zwölf, und zwischen den letzten im Besonderen Petrus. Es scheint; dass als Grundlage der Benutzung der Fundamentsymbolik in den ekklesialen Texten des Neuen Testaments die Idee des neuen Bundes, den Christus im Namen des neuen Gottesvolkes geschlossen hat, liegt. Deshalb ist er das erste und wichtigste Fundament der ganzen Struktur der Kirche. In Jesu Person begann die Idee des neuen Bundes sich zu verwirklichen; auch nach seiner Aufersteheung hörte er nicht auf die erste Person in der Kirche zu sein. Die Situation ist aber dann um soviel geändert, das gemäss seiner Bestätigungen, die Funktion der Vermittelung zwischen Gott und dem Gottesvolk des neuen Bundes nun von den Aposteln selbständig ausgerichtet wurde. Von Jesu gesandt, so wie er vom Vater gesandt worden war, haben sie in den einzelnen Gemeinden die Funktion des Fundaments der Kirche übergenommen. Ausgezeichnet in dieser Mission war Petrus, dessen Vorrechte nicht nur das evangelizierende Gottesvolk betrafen, sondern auch das Kollegium der Zwölf, die Pflichten für die Apostel und die Gläubigen; für die Apostel ist es die Treue den staments ist also ein Gottesvolk am strengsten so mit Christus wie auch mit den Aposteln, den Mittlern in der Realisation des neuen Bundes, vereinigt. Die ehrenvolle Vereinigung mit Christus - dem unersetzbaren Fundament - bestimmt auch die Pflichtne für die Apostel und die Gläubigen; für die Apostel ist es die Treue den Aufträgen Christi zu bewahren und nur seine Botschaft zu verkündigen. Von den Gläubigen, die auf dem Fundament der Apostel-Propheten aufgebaut sind, verlangt es eine unaufhörliche gemeinschaftliche Sorgfalt um das Wachstum der Kirche, die Dank der gemeinsam en Bemühung aller Gläubigen zu einem heiligen Tempel im Herrn wächst.

2

O fundamentach dla metafizycznego fundowania

67%

Lenart K.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2019

|

vol. 45

5-24

PL

W artykule bronię twierdzenia o meta-fundowaniu, zgodnie z którym fakty wyrażające metafizyczne fundowanie są również ufundowane (niefundamentalne). Wpierw uzasadniam słuszność przyjęcia tezy o meta-fundowaniu. Następnie poddaję dyskusji dwie teorie wyjaśniające ufundowanie metafizycznego fundowania: teorię wykorzystującą pojęcię superwewnętrznej relacji oraz teorię wykorzystującą pojęcie esencji faktów. Argumentuję, że drugie rozwiązanie posiada istotne zalety względem pierwszego.

EN

In this article I defend a meta-grounding thesis according to which facts that express metaphysical grounding are grounded (are not fundamental). First, I claim that it is justified to accept the meta-grounding thesis. In the next step I discuss two theories that explain how metaphysical grounding is grounded: a theory that involves a notion of superinternal relation and a theory that uses a notion of essences of facts. I argue that later theory is preferable over the former one.

3

Kamienie w fundamentach Nowego Jeruzalem – analiza obrazu Ap 21,19-20

67%

Nowińska J.

Verbum Vitae

|

2017

|

vol. 31

189-213

EN

The Book of Revelation uses many words connected with nature and the process of creation. One of the most interesting categories is that of jewels and precious stones, partly because of the great variety which are presented. They are incorporated into the foundations of the walls of the New Jerusalem – called the wife of the Lamb (21:9) – and present an image of the richness and variety of God’s relationship with his people. The localization of the stones seems to describe an intimacy, a spiritual depth and a latency. The spectrum of colors, available only in the light, is used here as a kind of God’s presentation – He is described by a gold, a brightness, a jasper and a clear glass. The level of intimacy with God is conditioned by the greatness of the sphere of beauty, available to a human being. The names of the Apostles on the stones focus attention on the aspect of community, and the sequence of ordinal numerals reveals the harmony and order of that relationship. It is interesting that the author does not relegate such intimacy with God to a future, eschatological time, but rather invites the reader to discover it now, in the personal reality of the spiritual life.

PL

Księga Apokalipsy św. Jana posługuje się licznymi terminami, przynależącymi do puli semantycznej świata stworzonego. Uwagę wśród nich przyciągają kamienie, z racji największego bogactwa rodzajowego. Włączone w obraz fundamentów Nowego Jeruzalem – Oblubienicy Baranka oddają bogactwo i różnorodność przejawów relacji Boga z człowiekiem. Ich lokacja wydaje się oddawać refleks intymności, ukrycia, głębi duchowej. Paleta barw, dostępna ludzkiej percepcji jedynie przy świetle, w konwencji Apokalipsy odsyła do Stwórcy, opisanego w porównaniu do złota, blasku, jaspisu, przejrzystości kryształu. Stopień bliskości z Nim warunkuje obszar odkrytego piękna. Aspekt wspólnotowy, oddany został wzmianką o imionach Apostołów na poszczególnych warstwach kamieni. Sekwencja wyakcentowana liczebnikami porządkowymi uwypukla harmonię i ład obecne w tej przestrzeni relacji. Co znamienne autor natchniony nie odsuwa tej ostatniej w przyszłość eschatologiczną, lecz zaprasza do odkrywania dziś, w rzeczywistości osobistego życia duchowego.

Refine search results

1 Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

1 The Biblical Annals

1 Verbum Vitae

1 Lenart K.

1 Nowińska J.

1 Szlaga J.

1 2019

1 2017

1 1971

Chrystus i apostołowie jako fundament Kościoła

O fundamentach dla metafizycznego fundowania

Kamienie w fundamentach Nowego Jeruzalem – analiza obrazu Ap 21,19-20