Search results

1

Wiedza a samodoskonalenie kompetencji motorycznych przez policjantów

100%

Bartoszewicz R., Zalewski P.

Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

|

2016

|

vol. 53

91-98

EN

Introduction. The aim of the research was to clarify the relationship between policemen’s knowledge and their real motor competence and physical fitness that enable them to execute operational tasks. Material and methods. The study was conducted on a group of 52 out of 224 officers of the Intelligence Department and the Municipal Police Intervention in Wroclaw in 2011. It analyzed the responses to the questionnaire developed by the authors and the internal police reports on the results of the physical competence test. Results and conclusions. Analysis of the test results obtained by officers in periodic performance testing indicates a low level of motor skill competence. The mean overall score of all trials is 3.41 for the whole sample. This represents only 56% of the lower limit of the maximum level of efficiency, but in practice, considering the nature of any potential operational activities taken, in many individual cases it seems to be insufficient. The profile of the tested police officers’ efficiency is rather strength-oriented with a clear trunk muscle strength dominance (4.25). Definitely, a weaker motor competence of all subjects is was the one identified on the basis of running tests. Strength test results can be considered quite as bad (2.85). The state of knowledge regarding the nature and manner of motor competence development is low and insufficient to affect self-improvement in the tested officers’ fitness. The respondents generally do not take advantage of the opportunity to improve their motor competence in specialized activities carried out by trained staff. A low level of health awareness of the policemen can also result in a low motor competence condition. The age of officers and their level of education slightly differentiates the results and do not give the grounds to a clear indication of dependence.

2

Temperament a zmęczenie przewlekłe u funkcjonariuszy policji

80%

Stępka E., Basińska M. A.

Medycyna Pracy

|

2015

|

vol. 66

|

issue 6

793-801

EN

Background Chronic fatigue is a problem affecting a still growing number of people. Among them there are representatives of different professions who are forced to cope not only with occupational stress, but also with the problem of fatigue. The police is one of such occupational groups, in which exposure to stressful and often traumatic situations, contact with those who violate the law, shift work and contact with superiors can play a key role in the development of chronic fatigue. However, chronic fatigue, induced by the above mentioned factors, does not affect all police officers since its occurrence also depends on many personal traits, including temperament. Material and Methods We studied a group of 61 police officers of the Kuyavian-Pomeranian garrison. The study was conducted using the Buss and Plomin EAS (emotionality, activity, sociability) Temperament Questionnaire, CIS-20R (community, innovation, survey) Questionnaire, developed by Vercoulen et al. and a questionnaire on socio-demographic data. Results The results indicated the relationship between chronic fatigue and emotionality. Statistical analyses showed a negative correlation between the nature of emotional components, distress, fear, anger, and the general rate of chronic fatigue. There was no statistically significant correlation between age, and service experience and the level of chronic fatigue. Conclusions The results indicate that the officers of the study group show dramatically high levels of chronic fatigue. The results also revealed that temperament characteristics, such as sociability and activity, reported in the literature as factors reducing fatigue and stress, did not show relevance to chronic fatigue in the study group. Med Pr 2015;66(6):793–801

PL

Wstęp Zmęczenie przewlekłe to problem dotykający coraz większej liczby osób. Wśród nich są przedstawiciele różnych zawodów, którzy są zmuszeni zmagać się nie tylko ze stresem zawodowym, ale także ze zmęczeniem. Należą do nich także policjanci, u których kluczowe w pojawianiu się zmęczenia przewlekłego mogą być takie czynniki, jak narażenie na stresujące, często traumatyczne sytuacje, kontakt z osobami łamiącymi prawo, praca zmianowa i kontakt z przełożonymi. Wskutek działania wymienionych czynników zmęczenie przewlekłe nie pojawia się jednak u wszystkich funkcjonariuszy – jego wystąpienie zależy od wielu innych właściwości, m.in. od temperamentu. Materiał i metody Badanie, w którym wzięło udział 61 funkcjonariuszy policji z garnizonu kujawsko-pomorskiego, przeprowadzono z wykorzystaniem Kwestionariusza Temperamentu EAS (emotionality, activity, sociability – emocjonalność, aktywność towarzyskość) Bussa i Plomina, Kwestionariusza CIS-20R (cykliczne badanie innowacji) Vercoulena i wsp. oraz ankiety na temat danych społeczno-demograficznych. Wyniki Uzyskane wyniki wskazują na związek emocjonalności ze zmęczeniem przewlekłym. Analizy statystyczne wykazały ujemną korelację między składowymi emocjonalności (tj. niezadowoleniem, strachem, złością) a ogólnym wskaźnikiem zmęczenia przewlekłego. Nie wykazano istotnego statystycznie związku między wiekiem badanych i stażem służby a poziomem zmęczenia przewlekłego. Wnioski Uzyskane wyniki wykazały niepokojąco wysoki poziom zmęczenia przewlekłego u zbadanych funkcjonariuszy policji. Nie wykazały natomiast związku tego zmęczenia z takimi cechami temperamentu, jak towarzyskość czy aktywność, wskazywanych w literaturze przedmiotu jako czynniki redukujące zmęczenie i stres. Med. Pr. 2015;66(6):793–801

3

Zmęczenie przewlekłe a strategie radzenia sobie ze stresem w pracy u funkcjonariuszy policji

80%

Stępka E., Basińska M. A.

Medycyna Pracy

|

2014

|

vol. 65

|

issue 2

229-238

EN

Background: Work as one of the most important activities in human life is related to stressful and difficult situations. Police officers make one of the many occupational groups that are particularly threatened by contact with a number of stressors. Therefore, their strategies of coping with stress are particularly important, because they play an important role in their functioning at work. The nature of the service as well as shift work and psychological costs incurred by police officers contribute to the emergence of chronic fatigue. The aim of this study was to evaluate the level of chronic fatigue in police officers and its relationship with the strategies of coping with occupational stress. Material and Methods: A group of 61 police officers was examined. The following research methods were used: 1) Latack Coping Scale examining stress coping strategies at work (positive thinking, direct action, avoidance/resignation, seeking help, alcohol or stimulants use); 2) Mood Assessment Questionnaire CIS-20R examining the level of chronic fatigue and its components (subjective feeling of fatigue, impaired attention and concentration, reduced motivation, reduced activity); 3) Personal questionnaire providing socio-demographic data. Results: It was found that the level of chronic fatigue in the group of the examined police officers was high (sten 8th). The most often used strategies of coping with stress were direct action and positive thinking, and the least often used strategy was the use of alcohol and stimulants. A significant negative correlation between the general level of chronic fatigue and the avoidance/ resignation strategy was found. Conclusions: The results indicate that chronic fatigue is a problem affecting police officers and it is related to the stress coping strategies used. Med Pr 2014;65(2):229–238

PL

Wstęp: Praca jako jedna z najważniejszych aktywności w życiu człowieka wiąże się z sytuacjami stresującymi i trudnymi. Funkcjonariusze policji, z uwagi na specyfikę wykonywanego zawodu, są jedną z wielu grup zawodowych szczególnie narażonych na stresory. Stosowane przez nich strategie radzenia sobie ze stresem są więc szczególnie ważne, ponieważ pełnią istotną rolę w funkcjonowaniu zawodowym. Rodzaj wykonywanej służby, a także zmianowy charakter pracy i koszty psychologiczne, jakie ponoszą policjanci, sprzyjają pojawianiu się zmęczenia przewlekłego. Celem przeprowadzonych badań była ocena jego poziomu u policjantów i jego związku ze strategiami radzenia sobie ze stresem w pracy. Materiał i metody: Badaniami objęto 61 funkcjonariuszy policji. Zastosowano następujące metody badawcze: 1) Latack Coping Scale - narzędzie badające strategie radzenia sobie ze stresem w pracy (myślenie pozytywne, bezpośrednie działanie, unikanie/rezygnacja, szukanie pomocy, używanie alkoholu i substancji pobudzających); 2) Kwestionariusz Oceny Samopoczucia CIS-20R do badania poziomu zmęczenia przewlekłego i jego składowych (subiektywnego odczucia zmęczenia, pogorszenia koncentracji uwagi, obniżenia motywacji, zmniejszenia aktywności); 3) formularz do pozyskania danych społeczno-demograficznych. Wyniki: Stwierdzono, że w grupie badanych policjantów występuje wysoki poziom zmęczenia przewlekłego (8. sten), najczęściej stosowanymi strategiami radzenia sobie ze stresem są bezpośrednie działanie i myślenie pozytywne, a najrzadziej - używanie alkoholu i substancji pobudzających. Odnotowano istotną statystycznie korelację ujemną między ogólnym poziomem zmęczenia a strategią unikanie/rezygnacja. Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują, że zmęczenie przewlekłe jest problemem dotyczącym funkcjonariuszy policji, powiązanym ze stosowanymi strategiami radzenia sobie ze stresem. Med. Pr. 2014;65(2):229–238

Refine search results

2 Medycyna Pracy

1 Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

2 Basińska M. A.

2 Stępka E.

1 Bartoszewicz R.

1 Zalewski P.

1 2016

1 2015

1 2014

Wiedza a samodoskonalenie kompetencji motorycznych przez policjantów

Temperament a zmęczenie przewlekłe u funkcjonariuszy policji

Zmęczenie przewlekłe a strategie radzenia sobie ze stresem w pracy u funkcjonariuszy policji