Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  gallery
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Orzeźbianie przestrzeni. Galeria rzeźby w Poraju

100%
Kal E.
Estetyka i Krytyka
|
2016
|
issue 3(42)
23-50
EN
The paper provides a description of how the sculpture gallery originated in Poraj, Pom- erania, a culturally barren land in the post-state farm environments, in the vicinity of Łeba, the local tourist hub of popular entertainment. It began with the donation of sculptures from the Academy of Fine Arts in Gdańsk by Marcin Plichta, Tomasz Radziewcz, Tomasz Skórka, Tomasz Sobisz and Mateusz Stankiewicz. The gallery soon expanded after the works of other Gdańsk artists had been gifted. These included the sculptures by the acknowledged Sławoj Ostrowski and by the debutant, Mariusz Burdek. All the same, most of the exhibits in the Park of Poraj have been created during the outdoor sculpture events since 2009, attended by Christos Mandzios from Wrocław, Anna Szalast from Warsaw, Tomasz Sobisz, Rafał Synowiec from Lębork, Jan Tutaj from Cracow, Mariusz Białecki from the Academy of Fine Arts in Gdańsk, Michał Rosa from Ustka, Jarosław Pajek from Orońsko and Marek Rogulus – Rogulski from Gdańsk. Thus, apart from hosting figural park sculptures, the gallery also includes abstract works corresponding with the settings in both form and substance, as well as envir- onmental arrangements and effects of artistic actions. Since the gallery operations also include educational and disseminating activities, the space sculpting theme is not limited to the physical area occupied by art, but also dwells in the mental area of spectators’ awareness, particularly with regard to members of the local community. It can be interpreted as an extension of Joseph Beuys’s concept of social sculpture, according to which every individual can arrange their surroundings, environs, etc. In this case, an open sculpture gallery affects the space and the thinking process, both physically and symbolically [trans. J. Przybył].
2
Content available remote

Zmagania z Nike: Salon Sztuki Karola Tchorka

100%
Chmielewska A., Kucharska-Hornung K.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2018
|
vol. 72
|
issue 4(323)
103-114
PL
Zasadniczy zrąb artykułu stanowi rekonstrukcja historii Salonu Sztuki Nike (1943-1951), galerii sztuki współczesnej i antykwariatu prowadzonego przez Karola Tchorka, rzeźbiarza, ojca Mariusza. Autorki przedstawiają szczegółową historię walki o pozyskanie, wyremontowanie i utrzymanie lokalu sklepowego przy ul. Marszałkowskiej 63, problemy z odzyskiwaniem dzieł sztuki po powstaniu warszawskim i zwrotami dzieł powierzonych w komis w czasie okupacji, a także działalność handlową Nike i jej współpracę z różnymi instytucjami artystycznymi. Kluczowym kontekstem dla opracowania historii Nike był stosunek Mariusza Tchorka do działalności ojca. Chociaż historia Salonu rozegrała się w jego dzieciństwie to wpłynęła na całe życie – gromadzone zabytkowe przedmioty położyły się cieniem na relacje ojca i syna.
EN
The basic framework of this article is a reconstruction of the Nike Art Salon (1943–1951), a modern art gallery and antique shop ran by Karol Tchorek, sculptor and father of Mariusz. The author presents a detailed history of the battles waged for the sake of obtaining, renovating, and preserving the shop in 63 Marszałkowska Street, problems with regaining artworks after the Warsaw Uprising and returning works given on commission at the time of the German occupation, as well as the commercial activity of Nike and its cooperation with assorted art institutions. The key context for writing the story of Nike was the attitude of Mariusz Tchorek towards his father’s activity. Although the history of the salon took place during his childhood it affected Mariusz’s whole life – the gathered historical objects cast a shadow on the relations between father and son.
3

Contemporary Romanian Art in the United States1

63%
Altman D.
American, British and Canadian Studies Journal
|
2014
|
vol. 22
|
issue 1
87-93
EN
The article discusses the recent international interest in contemporary Romanian art and its growth in market share, with a focus on the United States. The theme is followed thorough in numerous museum exhibitions, increased collector following, art fair presence, gallery representation and auction activity initially in Europe and the United States. The phenomenon is discussed both in the context of the larger international movement conducive to the contemporary art price bubble, and in that of the local socio-economic changes. My chief interest lies in the factors leading up to the entry of post 1989 Romanian art in the global arena as a manifestation of market forces in the field. The analysis follows its grass roots local emergence through non-profit institutions, individual artists, small publications, low budget galleries, as well as the lack of contribution (with few notable exceptions) of state institutions, while pointing out the national context of increasing deregulation of social support systems resulting in lack of focus on cultural manifestations. The conclusion is that the recent ascent of contemporary Romanian art (and coincidentally, the award winning contemporary Romanian cinematography) is a fortuitous convergence of various factors, among which, increased international mobility and sharing. At the same time, it is also the result of the evolution of various individual artists that pursued a form of art rooted in Romanian artistic tradition but with a focus on the symbolic figurative. The result is a personal semiotics of raising the mundane to extraordinary levels that reconfigured the anxiety of entering a new system into an unmistakable and lasting visual language.
4
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane wyrobiska górnicze kopalni wielickiej w rejonie kopuły grot kryształowych

51%
Charkot J.
Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce
|
2020
|
vol. 34
8-80
EN
The Crystal Caves Dome is a non-typical fragment of the north-eastern area of the Wieliczka salt deposit, formed by tectonic movements of the Carpathian Mountains. It was developed as a result of different shaping of the northern slice of the bedded deposit, similar to an architectural dome. Mining works in this area were conducted for two centuries, that is, from 1730s until the pre-war period, leading – as a side effect – to discovery of the Crystal Caves in the late 19th century. Systematic works have led to development of a valuable complex of mining excavations. Their features are in many ways representative of the entire historic mine. These include, in particular, the deposit exploration methods, as well as mining techniques and solutions applied to secure the chambers and galleries. The extensive chambers with very well-preserved mining traces and the surviving historic maintenance equipment make tours of the area a unique sightseeing experience. Another interesting aspect is the origin of names given to the excavations. Usually, they are named after specific people. Some of them refer to persons known from political and economic life of the 18th and 19th century; most often, however, to the renowned administrators of the mine. In the 20th century, mining and maintenance works were focused mainly on the Crystal Caves. In this period, design, mining and maintenance works were carried out in only a few excavations. Their consistent continuation has been planned. Complex securing of this part of the mine will allow for creation of appropriate conditions for its use for tourism, education and research purposes.
PL
Kopuła Grot Kryształowych to nietypowy fragment północno-wschodniego rejonu złoża soli Wieliczki, który uformowały ruchy tektoniczne Karpat. Powstała ona w wyniku odmiennego ukształtowania północnej łuski złoża pokładowego, podobnego do architektonicznej kopuły. Prace górnicze w jej obrębie prowadzone były przez dwa stulecia, tj. od lat 30. XVIII w. do okresu międzywojennego, a ubocznym ich efektem było odkrycie pod koniec XIX w. Grot Kryształowych. Systematycznie prowadzone roboty doprowadziły do powstania cennego zespołu wyrobisk górniczych. Nagromadzone w nich walory są pod wieloma względami reprezentatywne dla całej zabytkowej kopalni. Dotyczą one w szczególności sposobu rozpoznania złoża, metod prowadzonej eksploatacji i rozwiązań w zakresie zabezpieczania komór i chodników. Rozległe komory z bardzo dobrze zachowanymi śladami eksploatacji, przetrwałymi historycznymi zabezpieczeniami stanowią o ich wyjątkowych walorach widokowych. Interesujące jest pochodzenie nazw wyrobisk. Z reguły mają one etymologię odimienną. Honorują osoby znane z życia politycznego i gospodarczego w XVIII i XIX w., częściej jednak zasłużone postacie z administracji kopalni. W XX w. prace badawcze i zabezpieczające koncentrowały się głównie na Grotach Kryształowych. W tym stuleciu prace projektowe i górniczo-konserwatorskie zrealizowano już w nielicznych wyrobiskach. Planowana jest konsekwentna ich kontynuacja. Kompleksowe zabezpieczenie tego rejonu kopalni stworzy warunki do jego turystycznego, dydaktycznego i badawczego zagospodarowania.
5
Content available remote

Rękopiśmienne wykazy malarstwa i grafiki zebrane przez Johanna Gustava Gottlieba Büschinga i przechowywane w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Część 2

51%
Bończuk-Dawidziuk U., Wojtyła A.
Hereditas Monasteriorium
|
2016
|
vol. 8
291-365
PL
Pierwsza część transliteracji akt dotyczących kolekcji malarstwa Królewskiego Muzeum Sztuki i Starożytności we Wrocławiu zebranych w jednym poszycie przez Johanna Gustava Gottlieba Büschinga (1783–1829) i przechowywanych obecnie w zbiorach Oddziału Rękopisów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu pt. Büsching. Verzeichnisse die Gemälde Sammlung betreffend (sygn. Akc. 1948/862) została opublikowana w poprzednim tomie „Hereditas Monasteriorum”. Niniejszym publikujemy drugą i ostatnią część, obejmującą kolejne karty poszytu, powstałe w latach 1811–1822 (z uzupełnieniami z 1929 r.). Dokumenty dotyczą kolekcji obrazów przechowywanych w budynku Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, która mieściła się w tym czasie na Piasku, w gmachu dawnego klasztoru kanoników regularnych św. Augustyna. Malowidła należały do zbiorów królewskich, a pochodziły głównie z klasztorów śląskich skasowanych edyktem króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III w dniu 30 X 1810 r. Pieczę nad malarstwem powierzono Büschingowi, który wybrane podczas sekularyzacji obrazy włączył do otwartej 29 VI 1815 r. galerii malarstwa przy uniwersytecie. Była to pierwsza placówka muzealna we Wrocławiu udostępniająca swoje zbiory publiczności regularnie raz w tygodniu. Licząca kilkaset obrazów wystawa została przez Büschinga zaaranżowana według trzech głównych części tematycznych: malarstwo średniowiecza i renesansu z obszaru niemieckojęzycznego, malarstwo europejskie, dzieła śląskiego malarza epoki baroku Michaela Leopolda Willmanna (1630–1706). Najobszerniejszymi z akt znajdujących się w poszycie są dwa inwentarze malarstwa Królewskiego Muzeum Sztuki i Starożytności we Wrocławiu z 22 III i 19 X 1821 r. Skorelowane z tymi inwentarzami tabele zamieszczone na następnych kartach stanowią podsumowanie decyzji o redukcji zasobów galerii malarstwa dokonanej w 1821 r. Kolejne tabelaryczne zestawienie znajdujące się w poszycie to cennik poszczególnych tematów malarskich. Poszyt kończy się spisem, w którym można znaleźć informacje o pochodzeniu eksponowanych w galerii dzieł.
EN
The first part of transliterations of records concerning the painting collection from the Royal Museum of Art and Antiquities in Wrocław, brought together in one bound volume by Johann Gustav Gottlieb Büsching (1783–1829) and currently kept in the Manuscript Department of the Wrocław University Library as Büsching. Verzeichnisse die Gemälde Sammlung betreffend (no. Akc. 1948/862), was published in the previous volume of “Hereditas Monasteriorum”. We are now publishing the second and final part encompassing the remaining leaves from the bound volume, which originated in 1811–1822 (with additions from 1929). The documents concern a collection of paintings kept in the University Library in Wrocław, which at that time was located in the former Monastery of Canons Regular of St. Augustine on the Sand Island. The paintings were part of the royal collection and came mainly from Silesian monasteries dissolved by the edict of the King of Prussia, Frederick William III, of 30 October 1810. Painting was entrusted to Büsching, who added works selected during the secularisation to the painting gallery opened at the university on 29 June 1815. This was the first museum in Wrocław regularly making its collections available to the public once a week. The exhibition, encompassing several hundred paintings, was divided by Büsching into three main thematic parts: Medieval and Renaissance painting from German-speaking countries, European painting, and works of the Silesian Baroque master Michael Leopold Willmann (1630–1706). The most extensive of the records in the volume are two inventories of paintings from the Royal Museum of Art and Antiquities in Wrocław of 22 March and 19 October 1821. The following leaves contain tables, correlated with the inventories, which sum up the decision to reduce the painting gallery holdings in 1821. Another table in the volume contains a price list of the various painting themes. The volume ends with a list containing information about the origin of the works exhibited in the gallery.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.