Search results

1

Analogia jako odkrycie i narzędzie w myśleniu religijnym Jana Franciszka Drewnowskiego

100%

Wolak Z.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2022

|

vol. 41

|

issue 2

105-128

EN

Analogy is one of the basic ways of acquiring knowledge and expressing it with the help of language in order to preserve realism and rationalism. Drewnowski proposed the concept of analogy as “formal correspondence”. Later, when he was dealing with practical philosophy, he described an analogy in his “spatial scheme”. The article presents examples of the use of both types of analogy in the entire work of Drewnowski, especially in the field of theology. The use of concepts of analogy according to Drewnowski and Bocheński to the description of the dogma of the Holy Trinity was also compared, and the philosophical method of Drewnowski was presented as analogous to the method of physics.

PL

Analogia jest jednym z podstawowych sposobów zdobywania wiedzy i wyrażania jej za pomocą języka tak, aby zachować realizm i racjonalizm. Drewnowski zaproponował pojęcie analogii jako „formalnej odpowiedniości”. Później, gdy zajmował się filozofią praktyczną, ujmował analogię przy pomocy schematu przestrzennego. W artykule przedstawiono przykłady wykorzystania obu typów analogii w całym dziele Drewnowskiego, w szczególności w dziedzinie teologii. Porównano też zastosowanie analogii według Drewnowskiego i Bocheńskiego do opisu dogmatu Trójcy Świętej oraz przedstawiono metodę filozoficzną Drewnowskiego jako analogiczną do metody fizyki.

2

Badania na małych próbach celwych - kilka refleksji z perspektywy budowania teorii

100%

Woroniecka G.

Przegląd Socjologiczny

|

2013

|

vol. 62

|

issue 1

33 - 42

PL

Streszczenie Artykuł stanowi krytykę obecnej mody na prowadzenie badań eksploracyjnych na małych próbach celowych jedynie w celach opisowych. Twierdzę, że zaniechanie analiz komparatystycznych i pracy analitycznej nad socjologicznymi opisami (nawet bardzo dobrymi) znacząco zmniejsza ich użyteczność naukową. Praktyka taka pozostaje również w sprzeczności z własnymi źródłami teoretycznymi, wśród których najczęściej przywoływane, to interakcjonizm symboliczny, teoria ugruntowana i fenomenologia społeczna. Poprawne i zgodne z wytycznymi badania jakościowe na małych próbach celowych swoje bezdyskusyjne walory naukowe zawdzięczają integralnemu związkowi między wglądem empirycznym i refleksją teoretyczną oraz – co jest warunkiem powyższego – poszerzeniu pola badawczego o serie przypadków analogicznych (zgodnie z kryteriami wywiedzionymi z materiału empirycznego). Efektem badań jakościowych ma bowiem – zgodnie z tradycją interpretatywną – być rozwój teorii socjologicznej, a nie mnożenie izolowanych opisów.

EN

The paper criticizes current style of conducting explorative research on small, intentionally collected samples with descriptive aims mainly. I say, their cognitive, scientific value becomes significantly limited when comparative analysis and analytical work on descriptions (even pretty good) is neglected. Such a practice is also in conflict with its own theoretical tradition, including symbolic interactionism, grounded theory and social phenomenology that are most frequently cited. Proper and conducted in accordance with the guidelines, qualitative research on small, intentionally collected samples owe their indisputable advantages to the integral connection between empirical insight and theoretical reflection and – what is a condition of the former – to broadening their research field including analogous cases (according to criteria found in empirical material). The final effect of qualitative research is to be – according to the interpretative tradition – development of the theory, not proliferation of isolated descriptions.

3

Człowiek poznający samego siebie według koncepcji Seligmana (style wyjaśniania a wyuczona bezradność)

88%

Jasiński M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2014

|

vol. 13

|

issue 1

PL

Dr MAREK JASIŃSKI, prof. NWSP – psycholog, psychoanalityk IPA i seksuolog kliniczny, superwizor Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego. Od 2010 roku pełni funkcję rektora w Niepaństwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Białymstoku. W latach 1977-1982 studiował psychologię na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1982 do 2000 roku pracował jako psycholog i seksuolog kliniczny w Zakładzie Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich CMKP w Warszawie. W latach 2000-2002 kierował oddziałem nerwic w Szpitalu MSW w Otwocku k. Warszawy. W latach 2004-2011 pracował jako adiunkt, a następnie wykładowca w Katedrze Psychopatologii i Psychoterapii Wydziału Psychologii UW, kierowanym przez prof. dr hab. Lidię Grzesiuk. Od wielu lat prowadzi działalność kliniczną, przyjmując pacjentów w ramach prowadzonej przez siebie praktyki psychoanalitycznej oraz działalność dydaktyczną. Jest w trakcie pisania rozprawy habilitacyjnej.

EN

The article presents the concept of explanation styles and the theory of learned helplessness developed by cognitive psychologist Martin Seligman. His idea is very fruitful from the cognitive point of view, and, at the same time, it can be used in clinical practice. The author of the article presents Seligman’s theory with particular regard to the impact of a selected attribution style and learned helplessness on intrapsychological and interpersonal functioning of a human being. He has also highlighted deliberate application of a given style in order to avoid destructive effects. The author illustrates the concept under discussion with examples. The article also presents fundamental attribution errors and disfunctional beliefs that affect the correct assessment of the phenomena and, consequently, the emergence of errors in thinking and in attitudes towards the surrounding reality.

Refine search results

1 Przegląd Socjologiczny

1 Rocznik Teologii Katolickiej

1 Tarnowskie Studia Teologiczne

1 Jasiński M.

1 Wolak Z.

1 Woroniecka G.

1 2022

1 2014

1 2013

Analogia jako odkrycie i narzędzie w myśleniu religijnym Jana Franciszka Drewnowskiego

Badania na małych próbach celwych - kilka refleksji z perspektywy budowania teorii

Człowiek poznający samego siebie według koncepcji Seligmana (style wyjaśniania a wyuczona bezradność)