Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: generative poetics

Sort By:

Limit search:

Uczyć poetyk - dawnych i nowych!

100%

Wysłouch S.

Tematy i Konteksty

2013

vol. 8

issue 3

45-48

Poetics is of systemic nature and is dually dependent: on methodology (as it stems from methodological assumptions), and on literature (as it serves the purpose of analysing a literary work). Hence, when these two disciplines undergo transformations, poetics does too. Apart from the structural poetics which has now come in for a lot of criticism, one may also distinguish generative poetics (narratology) and cognitive poetics. Each of them has different aims and suggests their own and dissimilar research tools. Generative poetics postulates studying the mechanism of formation of the plot structures, whereas cognitive poetics aims at studying the perception of literature. The author of the article proposes “teaching poetics of both former and present times”, and check their usefulness in analysing literary works. She also postulates introducing cultural poetics which will serve the purpose of analysing texts which use various modes of expression.

Poetyka ma charakter systemowy i jest podwójne uzależniona – od metodologii (bo wyrasta z założeń metodologicznych) i od literatury (bo służy analizie dzieła literackiego). A więc razem z nimi musi się zmieniać. Jako przykłady odmiennych poetyk służą – obok obecnie atakowanej poetyki strukturalnej – poetyka generatywna (narratologia) i poetyka kognitywna, które stawiają sobie inne cele i proponują własne instrumentarium. Generatywna postuluje badanie mechanizmu tworzenia struktur fabularnych; kognitywna – procesu percepcji literatury. Autorka proponuje „uczyć poetyk – dawnych i nowych” i sprawdzać ich użyteczność w analizie dzieł literackich. Postuluje opracowanie poetyki kulturowej, predestynowanej do analizy tekstów wielotworzywowych.

Poetyka w działaniu. Czas i kod w poezji Johna Cayleya i poetów Rozdzielczości Chleba

99%

Pisarski M.

Forum Poetyki

2016

issue 4-5

6-19

The purpose of the article is to broaden readers’ understanding of how code is used in digital literary forms. Although digital poetics in the Polish context seems relatively established, the code aspect of works, particularly when we consider works in which a computer program becomes an active, causative subject beyond the full control of author and reader, requires some additional clarification. Using examples from Polish electronic literature, the article recapitulates the typology of code formulated by John Cayley, a pioneer in digital poetry; next, it examines a series of works by Cayley and Howe in which programmed “readers” – supplied with a source text and linguistic resources indexed by Google – are sent on a special mission in search of poetic originality. Three main theses are formulated: programming is a new kind of poetics in action; code in temporal or internet texts attains the status of an autonomous actor, situated in between text, author, and reader, and maintaining contact with other programs on the web; hypertext as a primary paradigm of digital textuality turns out to be a transitional form, from the point of view of the practices of Cayley and Polish cybernetic poets, much closer to the print paradigm, that was originally acknowledged.

Celem artykułu jest poszerzenie rozumienia kodu w cyfrowych formach literackich. Choć poetyka cyfrowa na polskim gruncie zdaje się ugruntowywać, to kodowy aspekt dzieła, zwłaszcza gdy przedmiotem refleksji są utwory, w których program komputerowy zamienia się w czynny podmiot sprawczy, poza pełną kontrolą autora i czytelnika, domaga się dodatkowych rozróżnień. Opierając się na przykładach polskiej literatury elektronicznej, zrekapitulowana zostaje typologia kodu według Johna Cayleya – pioniera poezji cyfrowej, a następnie przybliżona zostaje seria prac Cayleya/Howe’a, w ramach których zaprogramowane „czytniki” na podstawie tekstu źródłowego i zasobów językowych indeksowanych przez Google, wysyłane są na misję specjalną: poszukiwanie oryginalności poetyckiej. W pracy sformułowano trzy tezy: programowanie jest nowym rodzajem poetyki w działaniu; kod w tekście temporalnym i sieciowym osiąga statut autonomicznego aktora, sytuującego się pomiędzy tekstem, autorem i czytelnikiem, i będącego w kontakcie z innymi programami w sieci; hipertekst jako pierwotny paradygmat tekstualności cyfrowej okazuje się formą przejściową, z punktu widzenia praktyki Cayleya i polskich poetów cybernetycznych, bliższą paradygmatowi druku.

Refine search results

1 Forum Poetyki

1 Tematy i Konteksty

1 Pisarski M.

1 Wysłouch S.

1 2016

1 2013

Search results

Uczyć poetyk - dawnych i nowych!

Poetyka w działaniu. Czas i kod w poezji Johna Cayleya i poetów Rozdzielczości Chleba