Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 14

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  genius
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Gertrude Stein’s Autobiographical Poses: From Identity to Entity

100%
Chiper S.
Linguaculture
|
2011
|
vol. 2011
|
issue 1
11-28
EN
The dominant pattern in the Western hermeneutics has been to view autobiography as an occasion for the celebration of the individual. This article tackles the dialectics between identity and entity, between self and other, and between genius and “everybody” in two of Gertrude Stein’s autobiographies: The Autobiography of Alice B. Toklas and Everybody’s Autobiography. Drawing on associations between autobiography and photography, I highlight the performativity of Stein’s autobiographical self, suggest posing as a metaphor for the autobiographical act, and discuss Gertrude Stein’s move from the question of identity to the question of genius as entity
2

Raros, extravagantes y diferentes en los trabajos críticos de Emilia Pardo Bazán

88%
López Quintáns J.
Estudios Hispánicos
|
2013
|
vol. 21
113 - 120
EN
The work concerns different types of people: rare, quirky, different. We analyse various critical texts on Emilia Pardo Bazán, especially Modern French Literature. Romanticism, Modern French Literature. Naturalism, Modern French Literature. The Transition, The Lyricism in French Poetry. Her contributions to the press, in La Nación of Buenos Aires and the Diario de la Marina of La Havana, have also been collated. These texts focus on important issues and concerns of different depth (especially in literary criticism) and an undeniable interest in the disturbance of individuals can be observed in them.
3
Publication available in full text mode
Content available

Biographical narrative in the novel “Measuring the World” by Daniel Kehlmann

75%
egela I., Mehela K.
Journal of Modern Science
|
2019
|
issue 4 (43)
59-72
EN
The article studies the problem of biographical narrative in the novel «Measuring the World» by Austrian writer Daniel Kelman. The purpose of the research is to consider genre features of the work, to determine its literary structure, the narrative system in the context of postmodernist Austrian prose, and, in particular, the «magic realism» in Latin American literature; to illustrate how the ironic reinterpretation of traditional forms and postmodern play with mass literature cliches, the combination of an exciting plot and deep philosophical problems allow the writer to carry out the process of decoding, on account of the fact that each reader interprets the text in their own way, subject to their knowledge and worldview. Portraying the fate of two German science geniuses of the 19th century, the prominent mathematician Karl Friedrich Gauss and the outstanding naturalist Alexander Humboldt, the Austrian writer depicts two different world views: the theoretical, presented by Gauss, and the practical, introduced by Humboldt. Two different personalities, two different characters are associated with the metaphor «Measuring the world.» It is argued that the combination of two plot lines is something more than just a compositional technique that refers to the peculiar biocentrism on which the entire narrative is based. To achieve the research aim, the following methods are used: biographical, culture-historical, contextual, comparative typological, structural and functional, psychoanalytic. Based upon the analysis, the following results are obtained: it is concluded that the novel «Measuring the world» is one of the most successful German-language novels of recent decades, a striking example of an effective combination of the Austrian literary and artistic tradition with the achievements of the Latin American novel. Subsequently, we have a complex intertexture with ambiguous imagery relative to the contemporary patterns in Austrian prose with regard to the renovation of literary language and the transformation of genre forms.
4

Etyczno-społeczny aspekt geniuszu kobiety w nauczaniu Jana PawłaII

75%
Rynio A.
Roczniki Pedagogiczne
|
2010
|
vol. 2(38)
53-60
EN
The present article, referring to the teaching of John Paul II, fundamentally shows the meaning of the very notion of the woman's genius that accepts her dignity and vocation as its foundation. Two dimensions of this genius are shown: ethical and social. The whole of the deliberations is concluded by reflections concerning contemporary situations deprecating the hopes connected with the woman's genius.
5
Publication available in full text mode
Content available

Avant-Gardes and the Changing Image of the Innovative Subject

75%
Hofer K. M.
Sztuka i Dokumentacja
|
2021
|
issue 24
165-182
6
Content available remote

Prístupy k nadaniu v kontexte dejín

75%
Dočkal V.
Psychologie a její kontexty
|
2012
|
vol. 3
|
issue 2
75-90
EN
Presented overview study aims at understanding the phenomenon of talent from the earliest times through antiquity, the Middle Ages and Renaissance, the philosophical views of the eighteenth century, to scientific research of talent in the nineteenth, twentieth and early twenty-first century. Notes the talents as a natural feature of every man and as well as depicts the talent as above average power potential. Selectively maps the exploring of talent as genius, intelligence, and finally the structure of several personality traits interacting with the environment. Registers also pedagogical approaches to talent, but only in theoretical level, practical activities designed to develop talents or activities of various non-governmental organizations in this field are not included.
7
Content available remote

Piękny, niebezpieczny, a może zniewolony? Niedoskonała percepcja doskonałego narządu, czyli filmowe perypetie umysłu

75%
Przytuła
Media – Kultura – Komunikacja Społeczna
|
2014
|
issue 10/3
91-103
EN
The purpose of this paper is to present different perceptual strategies presented in American popular cinema. In film reality, perception of the world is determined by many different factors. Among them we can distinguish two dominant groups: internal factors, genetically conditioned mental illness, and external factors – enforced ways of reading reality, determined by ideology, the political system and technical civilization. The first part of the elaboration includes analyses of films, describing the falsity of the existing reality. Dystopian images, such as The Matrix and The Truman Show, in fact clearly refer to the concept of “simulacra” by Jean Baudrillard, the theory of the “brain in a dish” by Hilary Putnam and the theatrum mundi theme. In the second part of the work, struggles with mental disorders were included, significantly affecting the perception of reality. In works such as A Beautiful Mind, Forrest Gump and Rain Man, the topic of genius affected by mental illness is visible.
8
Publication available in full text mode
Content available

Antoni Gaudí – samotność geniusza

63%
Grajber E.
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
|
2018
|
vol. 43
|
issue 2
EN
Antoni Gaudí was a Catalan architect: multi-talented, innovative, creative, considered as a genius. What does it mean to be a genius? Whether genius must be condemned to loneliness? He is a person endowed with exceptional abilities, and his way of perceiving and acting in the world goes beyond what would be considered normal, logic or acceptable. Usually, it is not easy for him to function in society, among not-so-illustrious people, where often he has a special role to play. Looking at Gaudí’s life we can see his struggles with the administration, with the clients of his projects which not always were realized and with the contractors doubting the strength of his constructions. His buildings often caused emotional reactions and criticism. They were an incentive for the press and caricaturists, just like their creator. Did Gaudí feel lonely? Or maybe the loneliness of genius is not like we comprehend or define it?
PL
Antoni Gaudí to kataloński architekt, wszechstronnie uzdolniony, innowacyjny, twórczy, uznawany za geniusza. Kim właściwie jest geniusz i czy musi być skazany na samotność? To osoba obdarzona wyjątkowymi zdolnościami, jej sposób postrzegania świata i działania wychodzi poza ramy tego, co uważa się za normalne, logiczne czy akceptowalne. Zazwyczaj nie jest mu łatwo funkcjonować w społeczeństwie, wśród mniej wybitnych jednostek, gdzie często ma do spełnienia jakąś szczególną misję. Patrząc na życiorys Gaudíego, można dostrzec zmagania z administracją, zleceniodawcami projektów, które nie zawsze były realizowane, czy z wykonawcami wątpiącymi w wytrzymałość konstrukcji. Jego budowle wielokrotnie wzbudzały emocje i były przedmiotem krytyki, były pożywką dla prasy i karykaturzystów, podobnie jak ich twórca. Czy Gaudí czuł się samotny? A może samotność geniusza nie jest taka, jak my ją pojmujemy czy definiujemy?
9
Publication available in full text mode
Content available

“God has Kindly Given Him Insanity…”. The Artist’s Melancholy, Depression and the State of Being Rejected. A Case Study of Józef Ignacy Kraszewski’s Historia kołka w płocie

63%
Kaczmarska E.
Świat i Słowo
|
2022
|
vol. 38
|
issue 1
207-215
PL
Józef Ignacy Kraszewski to najbardziej płodny twórca literatury europejskiej. Pracowite życie twórcy przełomu romantyzmu i pozytywizmu jest przepełnione obserwacjami społecznymi i poświęceniem się człowiekowi. Ukazane zostają źródła porzucenia czy konieczności odejścia oraz przyczyny rezygnacji z ewentualnych uczuć. Kraszewski w swoich obserwacjach społecznych zajmuje się badaniem życia jednostek wybitnych, prezentując ich samotność. Jednak życie artysty, tęsknota za minionym, szukanie tego, co poza zmysłowe, doprowadza także do wątpliwości, rozważań nad sensem egzystencji i inicjacji wewnętrznej. Z utworów Kraszewskiego można odtworzyć postawę estetyczną człowieka dziewiętnastego wieku, ustosunkowanie do zagadnień metafizycznych, religijnych, specyficzne zabarwienie epoki, wszechstronność, a nawet źródło natchnień. Głównym uczuciem, które warunkuje postawy bohaterów Józefa Ignacego Kraszewskiego, jest odrzucenie. Jego przyczyną jest melancholia. Jest to tęsknota za stratą, której nie można opowiedzieć ani ująć w słowa. To także żal i żałoba za czymś, co do końca nie zostaje wyrażone. Antoni Kępiński używa zaś tego pojęcia do szczegółowego opisu stanów depresyjnych, podkreślając, że XIX wiek przyniósł doprecyzowanie samego pojęcia.
10
Publication available in full text mode
Content available

Utopia as the Gift of Ethical Genius: Ernst Cassirer’s Theory of Utopia

51%
Kramer E.
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
|
2018
|
vol. 2
|
issue 1(3)
96–108
EN
In this essay, I explore Cassirer’s brief discussion of utopia in An Essay on Man, as likely built upon Kant’s theory of genius as from the Critique of Judgment. This exploration of Cassirer’s theory of utopia lays the groundwork to argue that a utopia is the dynamic product (work) of the “ethical genius,” a work that advances culture by luring it, via ideal imaginaries, to new realms of possibility for ethical advancement. Utopias have their dangers and limits, but nevertheless have a critical role to play in improving our ethical life.
11
Content available remote

Überlegungen über das Genie von František Xaver Němeček. Inhalt, Quellen und Inspiration

51%
Hlobil T., Bartilla S.
Hudební věda (Musicology)
|
2022
|
vol. 59
|
issue 1
70-92
EN
A text bringing for the first time a comprehensive survey of Němeček’s reflections on genius contained in all of his known published writings as well as in his lectures on aesthetics surviving in the handwritten student’s notes taken down by Peter Eduard Bolzano. A summary of Němeček’s views is followed by a review of their sources and inspirations. The study points to the relevance of anthropology textbooks and treatises for the time’s approaches to the thematization of genius.
CS
Studie představuje poprvé souhrnně Němečkovy úvahy o géniovi obsažené ve všech známých publikovaných pracích a rovněž v přednáškách z estetiky dochovaných v rukopisném studentském zápisu Petera Eduarda Bolzana. Shrnutí Němečkových stanovisek následně ústí v zamyšlení nad jejich zdroji a inspiracemi. Studie poukazuje na důležitost antropologických učebnic a pojednání pro dobové tematizování génia.
12
Publication available in full text mode
Content available

Un Pygmalion moderne. L’artiste aux limites de l’art dans "L’OEuvre" d’Émile Zola

51%
Rachwalska von Rejchwald J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
|
2018
|
issue 13
115-126
PL
Artykuł stanowi rozważanie nad naturą artysty wybitnego i tworzonego przez niego dzieła. Frenhofer i Claude Lantier są artystami-malarzami pragnącymi przekroczyć – siłą ich talentu – granice sztuki. Chcą płaskiej powierzchni obrazu nadać trzeci wymiar, pragnąc „ożywić” malowane przez siebie kobiety. Droga jednak do osiągnięcia tego artystycznego celu wiedzie poprzez częściową rezygnację z własnego człowieczeństwa, odrzucenie rzeczywistości i poświęcenie wszystkiego ideałowi istniejącemu wyłącznie w wyobraźni tych twórców. W imię tego ideału poddają swoje dzieła nieustannym poprawkom, które to, paradoksalnie, przynoszą odwrotny skutek, prowadząc do chaosu i dezintegracji całości. Na ile więc tworzone dzieło jest dialogiem ze światem, a na ile autoportretem samego artysty i jego wewnętrznych zmagań z ideałem?
EN
This article introduces a deliberation on the nature and work of an ingenious artist. Frenhofer and Claude Lantier are both artists-painters that try to transcend – thanks to their talents – the limit of their art form. They strive for enriching the otherwise two-dimensional painting plains with the third dimension by “invigorating” women they are creating. In order to do so they are forced to repudiate part of their humanity, to strongly confront reality and to utterly devote all their energy to an idealized concept formed by their imagination. They keep reiterating their work, introducing endless amendments that paradoxically bring about the contrary effect, since the pieces start to be overwhelmed with chaos and disintegration. The question arises whether the created pieces correspond to reality or are they maybe self-portraits of the ingenious artists that lead an inner fight with their internal exemplars?
13
Content available remote

„... in jeder Zeile von Shakespeare handeln“ – Zur Problematik des fiktionalisierten ‚Genies‘. Ein Vergleich zwischen Johann Gottfried Herders Shakespeare-Aufsatz (1773) und Egon Friedells Shakespeare-Essay (1911)

51%
Porath M.
Colloquia Germanica Stetinensia
|
2019
|
issue 28
83-100
EN
The term ‘genius’ induces to fictionalize the special person, who is considered to be a ‘genius’. As a consequence, it is often difficult to distinguish between fiction and truth. Therefore ‘genius’ is often used as a tool to convince somebody of a specific idea in literature. This thought pattern of ‘genius’ is formative since the 1700s until today. In these premises the English poet William Shakespeare is an incisive example: he is fictionalized as a ‘genius’ for the purpose of idealization and stylization or to analyze contemporary issues in Herder’s (1773) and Friedell’s (1911) essays about Shakespeare. Herder utilizes Shakespeare for his poetological scheme to underscore a new and progressive type of poet in the epoch of Sturm und Drang. Friedell tries to exemplify by reference to Shakespeare an entire era in contradistinction to his present age at the beginning of the 20th century.
DE
Der Begriff ‚Genie‘ verleitet zur Fiktionalisierung derjenigen Person, die für ein ‚Genie‘ gehalten wird. Dadurch kann häufig nicht mehr zwischen ‚Dichtung und Wahrheit‘ unterschieden werden. ‚Genie‘ fungiert daher besonders in der Literatur als Instrument, jemanden von einer bestimmten Idee zu überzeugen. Dieses Denkmuster von ‚Genie‘ ist seit dem 18. Jahrhundert bis in die Gegenwart prägend. Ein prägnantes Beispiel dafür ist der englische Dichter William Shakespeare, der sowohl in Herders (1773) als auch in Friedells (1911) Shakespeare-Essay im Sinne einer Idealisierung und Stilisierung oder Zeitkritik als ‚Genie‘ fiktionalisiert wird. Herder benutzt Shakespeare für sein poetologisches Programm im Sturm und Drang zur Herausstellung eines neuen, progressiven Dichtertypus. Friedell versucht, anhand von Shakespeare ein ganzes Zeitalter im Kontrast zu seiner Gegenwart zu Beginn des 20. Jahrhunderts zu exemplifizieren.
PL
Pojęcie ‘geniusza’ zachęca do fikcjonalizowania osób uważanych za ‘geniuszy’, wskutek czego trudno często odgraniczać między ‘zmyśleniem i prawdą’. ‘Geniusz’ funkcjonuje zatem szczególnie w literaturze jako instrument służący do przekonywania innych do określonych idei. Ten wzorzec myślowy dotyczący ‘geniusza’ dominuje od XVIII wieku do dzisiaj, czego najbardziej wyrazistym przykładem jest angielski twórca William Shakespeare, który zarówno w eseju Herdera (1773), jak i Friedella (1911) fikcjonalizowany jest w sensie idealizowania go bądź stylizacji na ‘geniusza’. Herder wykorzystuje Szekspira dla ukonstytuowania swojego programu literackiego w epoce ‘burzy i naporu’ do ukazania nowego, postępowego poety. Friedell próbuje poprzez postać Szekspira egzemplifikować nową epokę w kontraście do współczesnych mu czasów początku XX wieku.
14
Publication available in full text mode
Content available

Wszechświat genialnym dziełem Boga według Hbr 3, 4

45%
Obidowicz A. J.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2017
|
vol. 70
|
issue 3
EN
Of all the New Testament books, the Letter to the Hebrews emphasizes the function of God as the builder the most. This article analyzes only verse 3 : 4. Both the Polish and English translations of Hebrews 3:4 apply the term “builder” or the active participle of “to build” to God.  In the way of contextual analysis, the author justifies a translation of Hebrews 3 : 4 that emphasizes God’s conceptual design in creating the universe.
PL
Spośród pism Nowego Testamentu funkcja Boga jako budowniczego jest najbardziej eksponowana w Liście do Hebrajczyków. W przedstawionym tutaj opracowaniu omówiono jedynie werset 3, 4. Zarówno przekłady polskie, jak i angielskie stosują tam do Boga termin „budowniczy” lub jego pochodne odsłowne. W niniejszym opracowaniu przedstawiono – na drodze analizy kontekstowej – uzasadnienie dla przekładu Hbr 3, 4 eksponującego zamysł koncepcyjny oraz kunszt Boga przy tworzeniu wszechświata.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.