Search results

1

Kiedy dyskusja przeradza się w spór – różne odsłony programów telewizyjnych o charakterze publicystycznym w sztuce wymiany myśli i wywierania nacisków. Ujęcie genologiczne

100%

Kalisz A. K.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2019

|

vol. 62

|

issue 3

89-108

EN

The need, already known in ancient times, to influence the interlocutor, and thus the desire to interfere in his worldview, is inseparably connected with the necessity to expose the speaking “I”, showing its own point of view. A perfect example of creating a kind of narrative about oneself and one's own beliefs are contemporary current affairs programmes broadcast through audio and visual media. The aim of the presented article is to examine the discussion and dispute with the use of genological tools and to grasp the dichotomy between the above-mentioned constructions. Such an analysis will not only allow us to verify the thesis concerning the hybridization of both forms, but also to determine where in the television space of the studio the boundary between discussion and dispute lies and what factors determine the appearance of one of these species. The final stage of the reflection will be to look at how the environment itself, and therefore the media, can influence these forms.

PL

Znana już w starożytności potrzeba wpływania na rozmówcę, a co za tym idzie, chęć ingerowania w jego światopogląd, nierozerwalnie łączy się z koniecznością eksponowania „ja” mówiącego, ukazującego własny punkt widzenia. Doskonałym przykładem kreowania swoistej narracji o sobie samym i własnych przekonaniach są współczesne programy publicystyczne emitowane za pośrednictwem audiowizualnych mediów. Celem prezentowanego artykułu jest przebadanie dyskusji i sporu za pomocą narzędzi genologicznych i uchwycenie dychotomii zachodzącej między przywołanymi konstrukcjami. Tak poczyniona analiza pozwoli nie tylko na zweryfikowanie tezy dotyczącej hybrydyzacji obu form, lecz także na ustalenie tego, gdzie w przestrzeni telewizyjnego studia przebiega granica między dyskusją a sporem i jakie czynniki decydują o pojawieniu się jednego z tych gatunków. Końcowym etapem rozważań będzie przyjrzenie się temu, w jaki sposób samo otoczenie, a zatem środek przekazu, może mieć wpływ na omawiane formy.

2

Czy z każdym można grać we wszystko? Gatunki mowy a jednostronne gry komunikacyjne

100%

Jabłoński A.

Homo Ludens

|

2017

|

issue 1(10)

97-110

PL

Stale przekształcająca się rzeczywistość, w której zachodzi również zjawisko importu kulturowego, wymaga dynamicznej kompetencji w zakresie zmiennych reguł prowadzenia pewnych gier komunikacyjnych. Różnią się one od gier ludycznych cechą produktywności, albowiem uczestnik obiegu komunikacyjnego pozbawiony kompetencji dotyczących ich inicjowania i prowadzenia nie jest w stanie zrealizować przynajmniej pewnych aktywności społecznych. Jednocześnie przypadki niekompetencji, niekompatybilności lub narzucania innym na siłę uczestnictwa w nieakceptowalnych schematach gier komunikacyjnych można zaobserwować stosunkowo często. W niniejszym artykule temat gier komunikacyjnych zostanie podjęty w terminach nowo importowanych (do języka polskiego) gatunków mowy jako swoistych procedur, ze szczególnym naciskiem na jednostronne akty komunikacyjne.

EN

Changing reality, including the phenomena of cultural import, requires dynamic competence in changing rules of executing certain communication games. They are different from ludic games, since participants of a communication circuit deprived of competence regarding their initiation and execution are not able to perform at least some social activities. Accordingly, the cases of incompetence, incompatibilities or simply forcing the others to take part in an unacceptable schemes of communication may be observed in a relatively frequent manner. In this paper, the subject of communication games is going to be raised in terms of newly imported (into Polish) genres of speech as specific procedures, with special emphasis on the so-called unilateral communication acts.

3

Wina a niefortunność - o przeprosinach po polsku i japońsku

80%

Jabłoński A.

Półrocznik Językoznawczy Tertium

|

2016

|

vol. 1

|

issue 1&2

EN

Genres of speech may serve different pragmatic functions in various communication environments. In some cases these functions may reveal differences unintelligible for nonnative users of language and culture. This statement is especially valid in cross-cultural communication, on the verge of cultural environments. This paper brings an attempt at a schematic description of differences between the implementation of a speech genre (communication procedure) of apology in Polish and Japanese communication environments. Research postulates have been verified using actual examples of communication activity in a cross-cultural environment.

PL

Gatunki mowy mogą służyć odmiennym funkcjom pragmatycznym w rozmaitych środowiskach komunikacyjnych. Niekiedy funkcje te ujawniają zróżnicowania niezrozumiałe dla nierodzimych użytkowników języka i kultury. Stwierdzenie to pozostaje w szczególny sposób aktualne w komunikacji międzykulturowej, na granicy środowisk kulturowych. Niniejszy artykuł zawiera próbę schematycznej charakterystyki różnic między zastosowaniem gatunku mowy (procedury komunikacyjnej) przeprosin w polskim i japońskim środowisku komunikacyjnym. Postulaty badawcze weryfikowano na konkretnych przykładach aktywności komunikacyjnej w środowisku międzykulturowym.

4

Historyk literatury wśród gatunków mowy. Przypadek Stanisława Pigonia

80%

Ziołowicz A.

Tematy i Konteksty

|

2022

|

vol. 17

|

issue 12

31-42

EN

The article concerns Stanisław Pigoń's research on the "living word" of Adam Mickiewicz. The subject of the reflection are two volumes of Mickiewicz's "Complete Works", published in 1933, including "Speeches" and "Conversations" of the poet. First of all, the method of scientific procedure used by Pigoń was mainly interpreted. This issue was placed in the context of his concept of the history of literature and of the twentieth-century research on the oral aspects of literature. Both volumes published by the scholar deserve to be recalled and appreciated, as they are original Polish contribution to this area of scientific reflection. They also allow us to look at the culture of the Romantic era through the prism of forms and functions of orality and enrich our knowledge about personality of Mickiewicz.

PL

Artykuł dotyczy badań Stanisława Pigonia nad "żywym słowem" Adama Mickiewicza. Przedmiotem refleksji są dwa tomy "Dzieł wszystkich" Mickiewicza, opublikowane w roku 1933, zawierajace "Przemówienia" i "Rozmowy" poety. Celem interpretacji jest przede wszystkim opis metody naukowej zastosowanej przez Pigonia. Zagadnienie to zostało usytuowane w kontekście jego koncepcji literatury i dwudziestowiecznych badań nad oralnymi aspektami literatury. Oba tomy opubliowane przez uczonego zasługują na przypomnienie i uznanie, są bowiem oryginalnym polskim wkładem w tę dziedzinę naukowej refleksji. Pozwalają też spojrzeć na kulturę epoki romantyzmu przez pryzmat form i funkcji oralności i wzbogacają naszą wiedzą o osobowości Mickiewicza.

Refine search results

1 Homo Ludens

1 Półrocznik Językoznawczy Tertium

1 Tematy i Konteksty

1 Zeszyty Naukowe KUL

2 Jabłoński A.

1 Kalisz A. K.

1 Ziołowicz A.

1 2022

1 2019

1 2017

1 2016

Kiedy dyskusja przeradza się w spór – różne odsłony programów telewizyjnych o charakterze publicystycznym w sztuce wymiany myśli i wywierania nacisków. Ujęcie genologiczne

Czy z każdym można grać we wszystko? Gatunki mowy a jednostronne gry komunikacyjne

Wina a niefortunność - o przeprosinach po polsku i japońsku

Historyk literatury wśród gatunków mowy. Przypadek Stanisława Pigonia