Search results

1

Stężenie glukozy w surowicy krwi w podostrym zatruciu chlorpyrifosem – insektycydem fosforoorganicznym

100%

Łukaszewicz-Hussain A.

Medycyna Pracy

|

2013

|

vol. 64

|

issue 4

527-531

EN

Background: Epidemiological studies suggest that exposure to organophosphate insecticides enhances the risk of various diseases, including neurological disorders, e.g. Parkinson's or Alzheimer's disease, arteriosclerosis and diabetes mellitus. For this reason the aim of the presented study was to estimate serum concentration of glucose in subchronic intoxication with low doses of chlorpyrifos, an organophosphate insecticide. Materials and Methods: The rats received chlorpyrifos at a daily dose of 0.2, 2 or 5 mg/kg b.w./day for 14 or 28 days. For biochemical determinations of serum glucose in the rats ready-to-use kit was applied. Results: In subacute intoxication with chlorpyrifos the increased serum concentration of glucose was observed after 14 days of intoxication with the highest dose (5 mg/kg b.w.) and after 28 days of intoxication with all dose levels used. Conclusions: The results of this study showing the increased concentration of serum glucose in subacute intoxication with low doses of chlorpyrifos, as well as the literature data suggest that exposure to organophosphate insecticides can increase the risk of diabetes mellitus. It may thus be concluded that people occupationally exposed to these compounds should be subjected to diagnostic tests for early detection of diabetes. Med Pr 2013;64(4):527–531

PL

Wstęp: Z badań epidemiologicznych wynika, że narażenie na pestycydy fosforoorganiczne zwiększa ryzyko zachorowania na niektóre choroby, m.in. neurologiczne (np. chorobę Parkinsona, chorobę Alzheimera) i układu krążenia, a także na cukrzycę. Celem niniejszej pracy była ocena stężenia glukozy w surowicy krwi szczurów przy podostrym zatruciu niskimi dawkami chlorpyrifosu - związku fosforoorganicznego stosowanego jako insektycyd. Materiały i metody: Badania wykonano na szczurach samcach szczepu Wistar, którym przez 14 lub 28 dni sondą dożołądkowo podawano raz dziennie roztwór olejowy chlorpyrifosu w dawce 0,2; 2 lub 5 mg/kg m.c./dzień. Zwierzęta z grupy kontrolnej otrzymywały olej. W surowicy oznaczano stężenie glukozy metodą kolorymetryczną przy użyciu gotowych zestawów. Wyniki: Stwierdzono wzrost stężenia glukozy w surowicy po 14 dniach podawania chlorpyrifosu w najwyższej badanej dawce oraz po 28 dniach podawania związku we wszystkich badanych dawkach. Wnioski: Zarówno uzyskane wyniki (wzrost stężenia glukozy w surowicy krwi w podostrym zatruciu chlorpyrifosem), jak i dane z piśmiennictwa sugerują, że narażenie na insektycydy fosforoorganiczne może sprzyjać rozwojowi cukrzycy. U osób mających zawodowy kontakt z tymi związkami konieczne jest więc częstsze wykonywanie badań diagnostycznych w kierunku jej wczesnego wykrycia. Med. Pr. 2013;64(4):527–531

2

Wyczerpanie ego, glukoza i kryzys replikacyjny: Dwadzieścia lat zasobowego modelu samokontroli

84%

Jędrzejczyk J., Lewczuk K.

Psychologia-Etologia-Genetyka

|

2017

|

vol. 35

25-44

PL

W ostatnich latach duża część badań dotyczących samokontroli weryfikowała założenia tzw. modelu zasobowego, który został zaproponowany przez Roya Baumeistera i współpracowników. Według tego modelu wszystkie formy samokontroli opierają się na ograniczonym zasobie, który wraz z kolejnymi jej aktami się wyczerpuje. To skutkuje stanem tzw. wyczerpania ego, w którym zdolność do efektywnej samokontroli jest ograniczona. W poniższej pracy zaprezentowano przegląd badań nad zasobowym modelem Baumeistera, w szczególności poszukiwania i próby weryfikacji biologicznej podstawy zasobu. Następnie przytoczono badania, które wskazywały na alternatywne wyjaśnienia mechanizmów samokontroli oraz opisano najnowsze propozycje teoretyczne, postulujące, że za efekt wyczerpania ego odpowiedzialne są nie tyle ograniczone zasoby, ile procesy decyzyjne i motywacyjne. Ostatnia część pracy dotyczy niedawnych doniesień ujawniających problemy z replikowalnością efektu wyczerpania ego. Zdaniem autorów niniejszego artykułu analiza wyników dotychczasowych badań oraz ich replikacje wskazują na znikomą użyteczność modelu zasobowego w objaśnieniu mechanizmów samokontroli.

EN

In the last years, much of research in the field of self-control was aimed to verify assumptions of the resource model of self-control, introduced by Roy Baumeister and colleagues. According to this model, all forms of self-control rely on a limited resource, which is depleted by engaging in further acts of self-control. This results is a state of ego depletion, in which the ability to perform self-control effectively is diminished. In this article, we provide an overview of research on ego depletion, focusing on experimental attempts to verify the biological basis of the resource. Additionally, we discuss research that postulate alternative explanations of the mechanisms of self-control and we describe the newest theoretic proposals, which put emphasis on motivational and decision--making processes as a cause of ego depletion effect, rather than on limited resource. Lastly, we reflect on implications of recent reports revealing problems with replicability of ego depletion. We argue that limited resource explanation did not provide a useful framework for explaining mechanisms of self-control.

3

The Effect of Glucose and Emotional Arousal on Memory in College Students

59%

Fox C., Becknell M. E., Belden A., Firmin R. L.

Konteksty Pedagogiczne

|

2019

|

vol. 1

|

issue 12

PL

Celem badania było sprawdzenie wpływu podania glukozy, oraz pobudzenia emocjonalnego, na pamięć. Uczestnikami byli studenci przydzieleni losowo do grup glukozy (50 g glukozy) i grup placebo (50,6 mg sacharyny), a następnie podzieleni na grupy o wysokim i niskim poziomie podniecenia emocjonalnego. Grupom o wysokim i niskim poziomie podniecenia emocjonalnego pokazano zestaw slajdów, którego treść była odpowiednio pobudzająca emocjonalnie lub neutralna emocjonalnie. Wykonano pomiary glukozy we krwi, a testy pamięci i rozpoznawania były przeprowadzane w różnych odstępach czasu w trakcie eksperymentu. Glukoza poprawiła pamięć natychmiastową tylko u kobiet, podczas gdy pobudzenie emocjonalne poprawiło zarówno pamięć natychmiastową, jak i przywoływanie wspomnień u wszystkich badanych. Pobudzenie emocjonalne poprawiło pamięć rozpoznawczą tylko u mężczyzn. Chociaż przedstawione w artykule odkrycia potwierdzają usprawniające działanie glukozy i pobudzenia emocjonalnego na pamięć, jednocześnie prowokują więcej pytań na temat różnic we wpływie tych dwóch czynników na pamięć u mężczyzn i kobiet.

EN

This study investigated the effect of glucose administration and emotional arousal on memory. Participants were undergraduate college students randomly assigned to glucose (50 g glucose) and placebo groups (50.6 mg saccharine) and further divided into high and low emotional arousal groups. High and low emotional arousal groups were shown a slide show whose content was either emotionally arousing or emotionally neutral, respectively. Blood glucose measurements were taken, and memory recall and recognition tests were given at various intervals throughout the experiment. Glucose improved memory for immediate recall in females only, while emotional arousal resulted in enhanced immediate and delayed recall for all subjects. Furthermore, emotional arousal enhanced recognition memory for males only. While the present findings confirm the facilitatory effects of glucose and emotional arousal on memory, they simultaneously stimulate more questions on the differences in the effect of these two factors on memory in males versus females.

Refine search results

1 Konteksty Pedagogiczne

1 Medycyna Pracy

1 Psychologia-Etologia-Genetyka

1 Becknell M. E.

1 Belden A.

1 Firmin R. L.

1 Fox C.

1 Jędrzejczyk J.

1 Lewczuk K.

1 Łukaszewicz-Hussain A.

1 2019

1 2017

1 2014

Stężenie glukozy w surowicy krwi w podostrym zatruciu chlorpyrifosem – insektycydem fosforoorganicznym

Wyczerpanie ego, glukoza i kryzys replikacyjny: Dwadzieścia lat zasobowego modelu samokontroli

The Effect of Glucose and Emotional Arousal on Memory in College Students