Search results

1

Czemu służy „gniew” Boga?

100%

Witczyk H.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 34

7-11

EN

The Editorial by the Editor-in-Chief, Professor Henryk Witczyk.

PL

Słowo wstępne redaktora naczelnego, ks. prof. dr. hab. Henryka Witczyka

2

Motyw gniewu Bożego w teologii Kronikarza

61%

Tronina A.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

45-58

EN

The Chronicler presents the history of David’s dynasty as a series of disloyal acts contrary to the covenant with God. The final stage of this history is marked by strong admonitions indicating the approaching wrath of God. However, the final sentence of the book, a quote from the decree of Cyrus, conveys the truth that God’s mercy is stronger than His wrath.

PL

Kronikarz przedstawia dzieje dynastii Dawida jako pasmo niewierności królów judzkich względem przymierza z Jahwe. Ostatni etap tych dziejów wiąże się z licznymi napomnieniami prorockimi, które zapowiadają nadchodzący gniew Boży. Jednak zakończenie księgi przytacza słowa dekretu Cyrusa, zezwalającego na powrót deportowanych z wygnania. Autor pokazuje w ten sposób, że miłosierdzie Boże jest większe od Jego gniewu.

3

„Gniew człowieka przyniesie Ci chwałę” (Ps 76,11)

41%

Węgrzyniak W.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 34

67-85

EN

The aim of this article is to analyze Ps 76:11, one of the most difficult verses in the Bible. First, the author analyzes (1) the Hebrew manuscripts and (2) the various ancient versions of this text. He then presents (3) the opinions of different biblical scholars and also (4) the rendering of the verse in selected modern Bible translations. In the conclusion, (5) the author offers three possible interpretations without resorting to emendation of the Masoretic Text.

PL

Celem artykułu jest analiza egzegetyczna Ps 76,11, jednego z trudniejszych fragmentów Biblii. Studium składa się z pięciu etapów: (1) analizy manuskryptów hebrajskich, (2) wersji antycznych, (3) opinii egzegetów, (4) propozycji współczesnych tłumaczeń, (5) próby syntezy, która zawiera propozycję trzech interpretacji wersetu bez konieczności zmiany tekstu hebrajskiego.

4

Gniew Boga a hermeneutyka krzyżokształtna. Gregora A. Boyda apologetyczna lektura starotestamentalnych tekstów o przemocy nakazanej przez Boga

41%

Stefański J.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 34

465-491

EN

G.A. Boyd proposes an innovative way of looking at divinely sanctioned violence in the Old Testament, viewing it as part of a divine accommodation that can only be understood in light of the Cross. Boyd suggests that just as God allows mankind to “act toward” His Son by crucifying Him and making Him bear the ugliness of sin, so are human beings allowed to act against the Creator by portraying Him in a distorted manner through images of divinely sanctioned violence. Boyd emphasizes that every depiction of God must be examined in light of God’s stooping toward mankind’s sinfulness through the Cross. If a given Old Testament image of God is in line with the divine acquiescence on the Cross, then the image is to be deemed authentic. If not, it must be deemed a divine accommodation, in the sense that it is not an authentic depiction of God but rather a divinely permitted projection of the inspired authors, who could only portray God within the limits of their sinfulness and of the culture in which they were immersed. Boyd’s thesis becomes problematic, though, because it is questionable whether the Cross can constitute the sole hermeneutical litmus test for the authenticity of a given Old Testament image of God. Even more arguable is Boyd’s contention that God’s intention in having inspired the composition of certain Biblical texts could be at cross-purposes with the intentions of their divinely inspired authors. Boyd’s Old Testament exegesis is engaged from a 21st century perspective and does not pay enough attention to the culpability and eternal consequences of human actions. His thesis is further weakened by a biblical exegesis too often steered by speculation and not always rooted in the biblical text itself.

PL

Problem przemocy nakazanej przez Boga w Starym Testamencie został już podjęty przez liczne publikacje. Spośród nich opracowanie G.A. Boyda jest nowatorskie, ponieważ wyodrębnia doświadczenie Chrystusowego krzyża jako punkt odniesienia, w świetle którego należy odczytać wszystkie nawiązania do Bożego nakazu przemocy w Starym Testamencie. Boyd dostrzega w Chrystusowym przyzwoleniu na ukrzyżowanie dowód na Bożą uległość, która w podobny sposób staje się przyzwoleniem na zniekształcony obraz Boga przedstawiony przez natchnionych autorów Starego Testamentu. Boyd zwraca uwagę, że każdy starotestamentowy opis relacjonujący nakaz przemocy przez Boga należy ocenić pod względem zgodności z uległością Syna Bożego na krzyżu. Jeżeli dany starotestamentowy opis odzwierciedla tę samą uległość, to znaczy – według Boyda – że jest właściwym obrazem Boga. Jeżeli nie, to znaczy, że obraz został wypaczony w wyniku grzeszności natchnionego autora i wpływu kultury, w której był osadzony. Teza Boyda jest jednak dyskusyjna, bo prowadzi do pytania, czy krzyż powinien być jedynym kryterium hermeneutycznym dla uwiarygodnienia starotestamentowego obrazu Boga nakazującego przemoc. Ponadto problematycznym założeniem Boyda jest przekonanie, że zamysł objawiającego się Stworzyciela może być sprzeczny ze zrozumieniem tego zamysłu przez natchnionego autora. Boyd patrzy na starotestamentowe zapisy działania Boga przez pryzmat myślenia człowieka XXI wieku, nie biorąc pod uwagę ludzkiej odpowiedzialności za grzech oraz wiecznych konsekwencji grzesznego czynu. Gdy do tego dochodzą niektóre spekulacje Boyda, które nie zawsze mają swoje potwierdzenie w tekście biblijnym, jego teza znacznie się osłabia.

5

Bóg niezdolny do gniewu. Obrona apathei Boga w teologii aleksandryjskiej: Filon, Klemens i Orygenes

41%

Mrugalski D.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

279-314

EN

Ancient Alexandria was the locus of an encounter between Greek philosophy and the Bible. It is where the Greek translation of the Hebrew Bible, the Septuagint, came into being, and also there that the first philosophical commentaries on the Greek Pentateuch appeared. The trained philosophers who examined this inspired text came across many anthropomorphic representations of God that they could not accept – precisely because of their education and their philosophical culture, which they valued as much as their faith. Yet insisting, for example, that God cannot have a body because He is transcendent, or that God cannot be angry because He is impassible, does nothing to explain why anthropomorphism occurs in the Bible. This article explores how the Alexandrian thinkers of the first three centuries CE, whether Jewish or Christian, explained the appearance of anthropomorphic representations of God in the sacred text, and the important functions they attributed to these controversial images.

PL

Starożytna Aleksandria to miejsce spotkania filozofii greckiej z Biblią. To tam powstało greckie tłumaczenie Biblii hebrajskiej zwane Septuagintą i to tam pojawiły się pierwsze filozoficzne komentarze do greckiego Pięcioksięgu. Wykształceni filozoficznie komentatorzy tekstu natchnionego natrafiali w nim jednak na wiele antropomorficznych przedstawień Boga, których nie mogli zaakceptować – właśnie ze względu na swe wykształcenie i kulturę filozoficzną, którą cenili tak samo jak swoją wiarę. Stwierdzenie, iż Bóg nie może posiadać ciała, gdyż jest transcendentny, oraz że nie może się gniewać, gdyż jest niecierpiętliwy, nie wyjaśnia kwestii, dlaczego w ogóle antropomorfizmy pojawiają się w tekście, który jest natchniony. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie, w jaki sposób aleksandryjscy myśliciele, żydowscy i chrześcijańscy, trzech pierwszych wieków naszej ery wyjaśniali fakt pojawienia się w Biblii antropomorficznych przedstawień Boga oraz jakie funkcje im przypisywali.

6

Nauka św. Augustyna o gniewie Boga w "Enarrationes in Psalmos"

41%

Czyżewski B. S.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

315-341

EN

God’s anger appears often in the Bible, especially in the Book of Psalms, a topic which Saint Augustine treated repeatedly in his extensive commentary "Enarrationes in Psalmos". The Bishop of Hippo created his comments on each of the psalms in the form of sermons or written tuition. His work on Psalms had spanned 30 years, and his analysis of God’s anger is based on this Book. He laid out three important aspects, the first connected with finding the cause of that anger. The Bishop explains that the first and chief reason is the sin of man. In the second matter, Augustine emphasizes the difference between God’s anger and human anger. God’s anger is never destructive, but has an educational role and includes a call to conversion. On the contrary, man’s anger, when uncontrolled, leads to self-destruction and harm to others, because anger nurtured in the human heart turns into the deadly sin of hatred. The third issue deals with the relation of God’s anger to his mercy and justice. The Bishop of Hippo concludes that God’s mercy is always stronger than his wrath and justice, especially when humans turn from sin and become new persons dedicated to God.

PL

Temat gniewu Boga pojawia się bardzo często na kartach Pisma Świętego, zwłaszcza w Księdze Psalmów. Ciekawym źródłem, w którym próbuje się wyjaśnić ten biblijny temat, jest niezwykle obszerny komentarz św. Augustyna zatytułowany Enarrationes in Psalmos. Objaśnienia biskupa Hippony do poszczególnych psalmów mają formę kazań i pisanych pouczeń, które powstawały na przestrzeni blisko trzydziestu lat. Św. Augustyn, podejmując temat gniewu Boga w oparciu o psalmy, skupia się na trzech istotnych zagadnieniach. Pierwsze związane jest z podaniem przyczyn tego gniewu, z których za najważniejszą biskup Hippony uznaje grzech człowieka. Następnie autor Objaśnień Psalmów zwraca uwagę na różnicę między gniewem Boga a gniewem człowieka. W przypadku Boga Jego gniew nigdy nie niszczy, przeciwnie, jest wezwaniem do nawrócenia i posiada rolę wychowawczą. Gniew człowieka, kiedy bywa nieopanowany, może prowadzić do zatracenia siebie i niszczenia innych, ponieważ pielęgnowany w ludzkim sercu przeradza się w niebezpieczny grzech nienawiści. W końcu św. Augustyn zastanawia się nad relacją gniewu Boga do Jego miłosierdzia i sprawiedliwości. Dochodzi do wniosku, że miłosierdzie zawsze bierze górę nad Bożym gniewem i sprawiedliwością, zwłaszcza wtedy, gdy człowiek odwraca się od grzechu i staje się nowym człowiekiem całkowicie skierowanym na Boga.

Refine search results

6 Verbum Vitae

1 Czyżewski B. S.

1 Mrugalski D.

1 Stefański J.

1 Tronina A.

1 Witczyk H.

1 Węgrzyniak W.

6 2018

Czemu służy „gniew” Boga?

Motyw gniewu Bożego w teologii Kronikarza

„Gniew człowieka przyniesie Ci chwałę” (Ps 76,11)

Gniew Boga a hermeneutyka krzyżokształtna. Gregora A. Boyda apologetyczna lektura starotestamentalnych tekstów o przemocy nakazanej przez Boga

Bóg niezdolny do gniewu. Obrona apathei Boga w teologii aleksandryjskiej: Filon, Klemens i Orygenes

Nauka św. Augustyna o gniewie Boga w "Enarrationes in Psalmos"