Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: gotowość do zadośćuczynienia

Sort By:

Limit search:

Gotowość do zadośćuczynienia a empatia u osób odbywających karę pozbawienia wolności – komunikat z badań

100%

Trojanowska E.

Kultura i Wychowanie

2017

vol. 12

11-22

Preparedness for redress is an extremely rare subject of research. An important aspect is the willingness of prisoners to compensate, as this may signal progress in their resocialization. The aim of the study is to determine the relationship between the willingness to undertake redress and the empathy of those who are sentenced to imprisonment. The research was conducted using a diagnostic survey. The group of respondents consisted of 44 men. The results of the research indicated that among the prisoners there was a positive relationship between a general readiness for reparation and an understanding of the viewpoint of others. There was also a positive correlation between willingness to redress in the form of service and understanding the viewpoint of others.

Gotowość do zadośćuczynienia jest niezwykle rzadko podejmowanym przedmiotem badań. Ważnym aspektem są uwarunkowania gotowości do zadośćuczynienia osadzonych, ponieważ mogą wskazywać kierunek oddziaływań resocjalizacyjnych. Dlatego też celem opracowania jest ustalenie zależności między gotowością do zadośćuczynienia a empatią osób odbywających karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym. Badania własne zostały przeprowadzone z wykorzystaniem sondażu diagnostycznego. Grupę badanych stanowi 44 mężczyzn. Wyniki badań własnych wskazują, że u osadzonych występuje pozytywna zależność między ogólną gotowością do zadośćuczynienia a przyjmowaniem punktu widzenia innych osób. Stwierdzono również dodatnią korelację między gotowością do zadośćuczynienia usługowego a przyjmowaniem perspektywy innych osób.

Gotowość do zadośćuczynienia a poczucie własnej skuteczności sprawców przestępstw z użyciem przemocy

84%

Trojanowska E.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

2023

vol. 42

issue 4

207-221

Introduction: According to the purpose of the completion of penalty it is important to foster a sense of responsibility in convicted persons. The assumption of the responsibility for the committed act is the basis for participation in mediation, one important aspect of which is redress. Therefore, it is essential to identify determinants of readiness for redress so as to be able to design social rehabilitation programmes aimed at the development of a sense of self-efficacy. One of these factors, which is subject to empirical verification, is a sense of self-efficacy. Research Aim: The aim of research consists in analysing the relationship between readiness for redress and a sense of self-efficacy of the persons who committed violent offences. Research Method: In author’s own research the diagnostic survey method was used in addition to the following tools: Readiness for Restitution Scale and Generalized Self-Efficacy Scale. Results: It was found that there is a positive correlation between the readiness for undertaking corrective measures and a sense of self-efficacy of the persons serving the penalty of deprivation of liberty for the committed violent offences. A sense of self-efficacy explains variance in the readiness for redress. Nonetheless, factors other than self-efficacy make a greater contribution into explaining the variance in the dependent variable. Conclusions: The conducted research is of an exploratory nature and needs to be repeated on a larger sample of prisoners. However, the obtained results already allow to draw the conclusion that by developing one of these variables – readiness for redress or a sense of self-efficacy, the level of the other one increases at the same time. It means that these aspects can be taken into account while designing social rehabilitation programmes aimed at the social readaptation of convicts.

Wprowadzenie: Zgodnie z celem wykonywania kary pozbawienia wolności ważne jest kształtowanie poczucia odpowiedzialności u skazanych. Przejęcie odpowiedzialności za popełniony czyn stanowi podstawę do udziału w mediacji, której jednym z ważnych aspektów jest zadośćuczynienie. W związku z tym istotne jest określenie uwarunkowań gotowości do zadośćuczynienia, aby móc projektować programy resocjalizacyjne ukierunkowane na rozwijanie poczucia odpowiedzialności. Jednym z tych czynników poddanych weryfikacji empirycznej jest poczucie własnej skuteczności. Cel badań: Celem badań jest analiza związku pomiędzy gotowością do zadośćuczynienia a poczuciem własnej skuteczności osób, które dokonały przestępstw z użyciem przemocy. Metoda badań: W badaniach własnych wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego oraz narzędzia w postaci: Skali Gotowości do Zadośćuczynienia oraz Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności. Wyniki: Stwierdzono, że istnieje dodatnia korelacja pomiędzy gotowością do podjęcia działań naprawczych a poczuciem własnej skuteczności osób odbywających karę pozbawienia wolności za dokonanie przestępstwa z użyciem przemocy. Poczucie własnej skuteczności wyjaśnia zmienność gotowości do zadośćuczynienia. Jednakże większy wkład w wyjaśnienie wariancji zmiennej zależnej mają inne czynniki niż poczucie własnej skuteczności. Wnioski: Przeprowadzone badania mają charakter eksploracyjny i wymagają powtórzenia w większej próbie więźniów. Jednakże uzyskane wyniki badań pozwalają już wysunąć wniosek, że rozwijając jedną z tych zmiennych – gotowość do zadośćuczynienia lub poczucie własnej skuteczności, poziom drugiej również wzrośnie. Co oznacza, że można uwzględniać te aspekty w projektowaniu programów resocjalizacyjnych ukierunkowanych na społeczną readaptację skazanych.

Refine search results

1 Kultura i Wychowanie

1 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

2 Trojanowska E.

1 2023

1 2018

Search results

Gotowość do zadośćuczynienia a empatia u osób odbywających karę pozbawienia wolności – komunikat z badań

Gotowość do zadośćuczynienia a poczucie własnej skuteczności sprawców przestępstw z użyciem przemocy