Search results

1

Czasoprzestrzeń – część struktury czy strukturalny aspekt? Ontologia czasoprzestrzeni w kontekście umiarkowanego ontycznego realizmu strukturalnego

100%

Luty D.

Studia Philosophiae Christianae

|

2016

|

vol. 52

|

issue 4

83-106

EN

The position called Moderate Ontic Structural Realism, presented by Michael Esfeld and Vincent Lam, is described and criticised. Three theses are proposed. First, that the regarded position is intertwined with treating Spacetime as a property (or aspect) of the gravitational field. Second, that the metaphysics of properties used in Moderate Ontic Structural Realism leads to unfortunate consequences such as abandoning the equality of heuristics of constructing representations of gravity in General Relativity. Finally, the third thesis is that Spacetime should be interpreted metaphysically as part of a wider gravitational structure. After a summary of Esfeld’s and Lam’s position, reference to the issue of the equality of heuristics is presented as a critical perspective. A criticism of Moderate Ontic Structural Realism is formulated and further postulates about the ontology of Spacetime are proposed. In conclusion, an answer to the question stated in the title is suggested: spacetime is a part of the structure.

PL

Opisane i skrytykowane zostaje stanowisko umiarkowanego ontycznego realizmu strukturalnego, zaproponowane przez Michaela Esfelda i Vincenta Lama. Postawione są trzy tezy: pierwsza, że odnośne stanowisko uwikłane jest w traktowanie czasoprzestrzeni jako własności (aspektu) pola grawitacyjnego; druga – wykorzystanie przez to stanowisko metafizyki własności generuje niepożądane konsekwencje w postaci odrzucenia równoważności heurystyk służących do budowania reprezentacji grawitacji w ogólnej teorii względności; trzecia, że czasoprzestrzeń powinna być metafizycznie interpretowana jako element szerszej struktury grawitacyjnej. Stanowisko Esfelda i Lama zostaje zrekonstruowane, odniesienie do zagadnienia heurystyk budowania reprezentacji grawitacji przedstawione jest jako perspektywa krytyczna, zrealizowana zostaje krytyka umiarkowanego ontycznego realizmu strukturalnego i przedstawione zostają z niej wnioski oraz dalsze postulaty dotyczące ontologii czasoprzestrzeni. Na pytanie postawione w tytule zostaje udzielona odpowiedź, że czasoprzestrzeń to część struktury.

2

Henry More's "Spirit of Nature" and Newton's aether

80%

Joseph J.

Teorie vědy (Theory of Science)

|

2016

|

vol. 38

|

issue 3

337-358

EN

The paper presents the notion of “Spirit of Nature” in Henry More and describes its position within More’s philosophical system. Through a thorough analysis, it tries to show in what respects it can be considered a scientific object (especially taking into account the goals of More’s natural philosophy) and in what respects it cannot. In the second part of this paper, More’s “Spirit of Nature” is compared to Newton’s various attempts at presenting a metaphysical cause of the force of gravity, using the similarities between the two to see this notorious problem of Newton scholarship in a new light. One thus sees that if Newton drew from Stoic and Neo-Platonic theories of aether or soul of the world, we need to fully acknowledge the fact that these substances were traditionally of a non-dualistic, half-corporeal, half-spiritual nature. Both More’s “Spirit of Nature” and Newton’s aether can thus be understood as different attempts at incorporating such a pneumatic theory into the framework of modern physics, as it was then being formed.

CS

Příspěvek představuje pojem Spirit of Nature u Henryho Mora a jeho pozici v rámci Morova filosofi ckého systému. Důkladnou analýzou se pokouší ukázat, v jakých ohledech je možné jej (s ohledem na cíle Morovy přírodní filosofi e) považovat za vědecký objekt a v jakých nikoli. Následně se pokouší na základě podobností Morova Spirit of Nature s Newtonovými pokusy o metafyzické vysvětlení příčiny gravitační síly nabídnout nový vhled do této v rámci newtonovských bádání zásadní otázky. Ukazuje se totiž, že pokud Newton čerpal ze stoických a novoplatónských teorií éteru a světové duše, je třeba vzít v potaz silně nedualistické, tělesně-duchovní pojetí těchto substancí. Spirit of Nature i Newtonův éter by tak bylo možné chápat pouze jako různé pokusy, jak takovéto tradiční pojetí pneumatu začlenit do rodící se moderní fyziky.

3

Udawane filozofowanie

61%

Jodkowski K.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2014

|

vol. 11

279-302

PL

Recenzja książki: Wojciech Grygiel, Stephena Hawkinga i Rogera Penrose’a spór o rzeczywistość, Copernicus Center Press, Kraków 2014, s. 412.

EN

Review of: Wojciech Grygiel, Stephena Hawkinga i Rogera Penrose’a spór o rzeczywistość, Copernicus Center Press, Kraków 2014, s. 412.

Refine search results

1 Filozoficzne Aspekty Genezy

1 Studia Philosophiae Christianae

1 Teorie vědy (Theory of Science)

1 Jodkowski K.

1 Joseph J.

1 Luty D.

2 2016

1 2014

Czasoprzestrzeń – część struktury czy strukturalny aspekt? Ontologia czasoprzestrzeni w kontekście umiarkowanego ontycznego realizmu strukturalnego

Henry More's "Spirit of Nature" and Newton's aether

Udawane filozofowanie