Wybór strategii zarządzania majątkiem ma decydujący wpływ na bezpieczeństwo funkcjonowania przedsiębiorstw oraz na ich rentowność. Poziom i struktura aktywów są inne w przedsiębiorstwach produkcyjnych, handlowych czy usługowych. Duży wpływ na ich strukturę i poziom ma wielkość przedsiębiorstwa oraz otoczenie konkurencyjne. Inaczej też wygląda zarządzanie aktywami w jednostkach działających w ramach grup zakupowych. Zarządzający przedsiębiorstwami w grupach zakupowych mogą wykorzystać wiele różnych strategii dla poszczególnych grup aktywów. Celem artykułu jest analiza i ocena zarządzania aktywami w przedsiębiorstwach działających w grupach zakupowych. Badania zostały przeprowadzone na grupie 25 przedsiębiorstw handlowych. Okres badań to lata 2013–2015. W celu oceny poziomu i struktury aktywów obrotowych wykorzystano wybrane wskaźniki analizy finansowej. Przeprowadzona analiza wykazała, że w tego typu organizacjach najczęściej wykorzystuje się strategie umiarkowano-konserwatywne, które jednak bardzo łatwo można przekształcić w klasyczną strategię konserwatywną.
Zatory płatnicze to jeden z najważniejszych problemów, z jakim spotykają się zarządzający przedsiębiorstwem. Brak wpływu środków pieniężnych i wzrost poziomu zobowiązań krótkoterminowych w długim okresie może doprowadzić do bankructwa. Przedsiębiorstwa, które zaczynają mieć kłopoty z regulowaniem bieżących zobowiązań, często ponoszą wysokie koszty utrzymania płynności finansowej. Otrzymują kredyty na niekorzystnych warunkach, wysoko oprocentowane pożyczki, sprzedają usługi i towar po mocno obniżonych cenach. Dużo większe możliwości w przypadku zarządzania płynnością finansową pojawiają się w grupach zakupowych. Przedsiębiorstwa tworzące grupy zakupowe, jeżeli tylko zdecydują się na współpracę, mogą korzystać z transakcji wzajemnych. Zastosowanie transakcji wzajemnych to proste i skuteczne narzędzie poprawiające poziom płynności finansowej. Celem artykułu jest przedstawienie, w jaki sposób przedsiębiorstwa funkcjonujące w branżowych grupach zakupowych przez zastosowanie transakcji wzajemnych mogą poprawiać płynność finansową.
Porozumienia (alianse) sprzedażowe stanowią jeden z najrzadziej poruszanych tematów w rozważaniach antymonopolowych. Co do zasady są dopuszczalne na gruncie obowiązujących regulacji, niemniej praktyczne ich zastosowanie nastręcza szereg obostrzeń i obaw. Niniejszy artykuł w swoim zamyśle jest próbą podjęcia dość trudnego tematu w obszarze prawnym, który w dobie postępującej konsolidacji przedsiębiorców może mieć niebagatelne znaczenie praktyczne. W artykule, po pierwsze, przedstawiono regulacje grup zakupowych i sprzedażowych w perspektywie amerykańskiej, unijnej i krajowej. Po drugie, omówiono obszary największych ryzyk antymonopolowych i jednoczesnych możliwości potencjalnych okoliczności, w których warto podejmować trud pogłębionej analizy zawierania porozumień sprzedażowych.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.