Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  handel niewolnikami
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Roczniki Nauk Prawnych
|
2020
|
vol. 30
|
issue 2
133-151
EN
The subject of consideration is the crime of slave trade, specified in art. 8 of provisions introducing the criminal code (hereinafter: p.i.c.c.). The author considers the genesis of the provision of art. 8 p.i.c.c., subject of protection, object, subject side, object side of the slave trade crime; attempts to characterize, among others, the concepts of “slavery”, “slave trade”, “putting another person into a state of slavery”, “maintaining in state of slavery”, referring to the views expressed in doctrine and jurisprudence. The author points out, that the crime of art. 8 p.i.c.c. takes source from international agreements, of which the Republic of Poland is a party. The subject of protection of art. 8 p.i.c.c. is freedom and human dignity. The causative object is universal. The crime has many-varieties and intentional nature; it can be committed with the direct intention and also seems possible - possible intention; is a felony prosecuted by public accusation; may be committed by action, omission seems feasible in the case of the keeping a person in a state of slavery. The issue of slavery should be interpreted in the light of the legal definition, and slave trade in the context of the statutory definition of human trafficking. The slave trade can have even a one-time transaction nature – even free of charge – in relation to one person being its subject (what is sufficient to implement this crime).
PL
Przedmiotem rozważań jest przestępstwo handlu niewolnikami, stypizowane w art. 8 przepisów wprowadzających kodeks karny. Autor rozważa genezę przepisu art. 8 p.w.k.k., przedmiot ochrony, podmiot, stronę podmiotową, stronę przedmiotową przestępstwa handlu niewolnikami; próbuje scharakteryzować m.in. pojęcia „niewolnictwa”, „handlu niewolnikami”, „oddania innej osoby w stan niewolnictwa”, „utrzymywania w stanie niewolnictwa”, odwołując się do poglądów wyrażanych w doktrynie i judykaturze. Autor wskazuje w konkluzji, że przestępstwo z art. 8 p.w.k.k. bierze swe źródło z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. Przedmiotem ochrony art. 8 p.w.k.k. jest wolność oraz godność człowieka. Podmiot sprawczy jest powszechny. Przestępstwo ma charakter wieloodmianowy; umyślny, toteż popełnione może być w zamiarze bezpośrednim, jak również, wydaje się, ewentualnym; jest zbrodnią ściganą z oskarżenia publicznego; popełnione może zostać przez działanie; zaniechanie zaś wydaje się realizowalne w przypadku utrzymywania osoby w stanie niewolnictwa. Zagadnienie niewolnictwa interpretować należy w świetle definicji legalnej, zaś handel niewolnikami w kontekście definicji ustawowej handlu ludźmi. Handel niewolnikami może mieć charakter chociażby jednorazowej transakcji – nawet nieodpłatnej – w stosunku choć do jednej osoby będącej jej przedmiotem.
PL
Celem artykułu jest prezentacja rzymskich regulacji dotyczących klauzul umownych dołączanych do umowy sprzedaży niewolnika: klauzuli ne manumittatur zakazującej wyzwolenia przez nabywcę i klauzuli ut exportetur, nakazującej jego wydalenie z określonego miejsca pobytu. Dzięki aktywności władzy publicznej, reskryptom i mandatom cesarskiej administracji klauzule mogły uzyskać oczekiwaną skuteczność, a właściciele niewolników uzyskać lepszą ochronę ich praw właścicielskich. Z drugiej strony, instytucje prawa prywatnego: prawa rzeczowego i obligacyjnego zostały “wzbogacone” o rozwiązania wychodzące poza prawo prywatne. Stały się one w rękach cesarzy rzymskich narzędziami kreowania polityki społecznej wobec niewolnictwa.
EN
The subject of this paper is an analysis of the provisions of article 4 of the European Convention of Human Rights [European Convention] compared with, in particular, the provisions of article 8 of the International Package of Civil and Political Rights. The prohibition of slavery is then analysed in sensu stricto, including trading in slaves, followed by an analysis of the prohibition of servitude in different contexts as presented in reasons for judicial decisions delivered by the European Court of Human Rights [ECHR] in Strasburg. The provisions of Convention No 29 and Convention No 107 of the International Labour Organisation on forced labour and its abolition, since they played an important role in the ECHR judgments, are given most attention. Likewise, excerpts of article 4 clause 3 of the European Convention regarding: prisoners’ work, military service, including alternative military service, extraordinary circumstances and ordinary civil duties are widely discussed. Sadly, slavery, servitude and forced labour do not belong to the past but are still vivid examples of the contemporary world, and international organised crime in particular. Consequently, article 4 continues to remain an important provision interpreted as a contemporary regulation that serves combating the “contemporary forms of slavery”.
PL
Przedmiotem opracowania jest analiza postanowień art. 4 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Autor rozpatruje je najpierw na tle porównawczym, zestawiając je zwłaszcza z art. 8 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. Następnie analizuje zakaz niewolnictwa sensu stricto, z uwzględnieniem zakazu handlu niewolnikami, by następnie przejść do analizy zakazu poddaństwa w różnorakich kontekstach, w jakich praktyki poddaństwa pojawiły się w orzecznictwie strasburskim. Szczególnie bogate (bo i odnośnego orzecznictwa było więcej) są rozważania na temat zakazu pracy przymusowej lub obowiązkowej, ze wskazaniem na ważną rolę, jaką w orzecznictwie strasburskim odgrywały Konwencje nr 29 i nr 107 MOP dotyczące zniesienia pracy przymusowej. Specjalna uwaga jest poświęcona wyjątkom z art. 4 ust. 3 Konwencji, a mianowicie – kolejno: pracy więźniów, służbie wojskowej (z uwzględnieniem problemu służby zastępczej i ewolucji orzecznictwa w tym zakresie), sytuacjom nadzwyczajnym oraz zwyczajnym obowiązkom obywatelskim. Niestety, problemy niewolnictwa, poddaństwa oraz pracy przymusowej lub obowiązkowej nie należą do „wykopalisk przeszłości”, lecz są problemami nader aktualnymi, wciąż „ożywianymi” przez współczesne praktyki w znacznym stopniu powiązane z międzynarodową przestępczością zorganizowaną. W związku z tym art. 4 zachowuje wciąż swoje niebagatelne znaczenie i jest interpretowany jako odpowiadający dzisiejszym warunkom oraz bardzo istotny dla zwalczania „współczesnych form niewolnictwa”.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.