Search results

1

Uniwersyteckie kształcenie nauczycieli historii w okresie Drugiej Rzeczypospolitej.

100%

Nowarski C.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2001

|

vol. 1

203-236

PL

Graduates of historical studies from five State universities (University of Warsaw, Poznań, the Jan Kazimierz University in Lvov, and the Stefan Batory University in Vilnius) that were active during the Second Republic of Poland were primarily employed in the secondary school sector. With that perspective in mind, they were adeąuately trained in subject contents, methodology and (to a lesser degree) teaching techniąues. First of all, the students participated in historie seminars covering all major epochs in history and supplementary disciplines, social and economic history and regional history. They listened to lectures delivered by many outstanding historians, such as M. Handelsman, O. Halecki, W. Tokarz, L. Piotrowicz, W. Konopczyński, J. Dąbrowski, K. Tymieniecki, A. Skalkowski, F. Bujak. The supervisors of all seminars in contemporary universities were leading historians who guaranteed a high level of studies. There were few practical classes and assistants’ task was to prepare books, bibliographical sources and other didactic aids morę than to conduct teaching activities. An important factor that had a great influence on the course and the outeome of historical studies was eąuipping university libraries and laboratories with textbooks and other published materials. Universities varied considerably in that respect. Warsaw and Cracow were eąuipped best, in Vilnius the situation was the worst. The list of authors of major textbooks included the names of L. Piotrowicz, R. Gródecki, J. Dąbrowski, S. Zachorowski, W. Konopczyński, H. Mościcki, A. Szelagowski, O. Halecki, W. Sobieski and others. The mentioned Piotrowicz also prepared a set of wali maps for ancient history (Greece, Italy, and the Roman Empire). The system and course of M.A. seminars at the pre-war universities reveal a considerable strietness of studies completion and obtaining the M.A. degree. The activity of the Pedagogical College, and especially teaching programmes and curriculum of methods of teaching history course appear very interesting and may be an inspiration for the modem teacher training practice at university level nowadays.

2

Szkolnictwo Królestwa Polskiego w dokumentacji urzędowej

80%

Bieś A. P.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2022

|

vol. 25

|

issue 2

171-177

PL

Obraz przemian w organizacji i działalności szkół Królestwa Polskiego w latach 1815–1867. Tom 3. Część I: Lata konstytucyjne 1815-1830. Część II: Pod rządami Iwana Paskiewicza 1831–1839. Materiały i źródła do historii wychowania wybrał i przypisami opatrzył Karol Poznański, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa 2021, ss. 540.

3

Habilitacja z pedagogiki w II Rzeczypospolitej

61%

Przeniosło M.

Przegląd Pedagogiczny

|

2016

|

issue 1

41-55

PL

W historii szkolnictwa wyższego w II Rzeczypospolitej przeprowadzanie habilitacji jest problemem interesującym chociażby ze względu na znaczne różnice ze współczesną procedurą. Główne jej zasady w okresie międzywojennym określono w ustawach o szkołach akademickich. Przygotowując niniejszy tekst, chciano zarówno przeanalizować zasady przeprowadzania habilitacji, jak i zbadać konkretne procedury, by ustalić ich liczbę w przypadku pedagogiki oraz trudności w ich przebiegu. Habilitację przeprowadzano na podstawie jednej wydrukowanej pracy naukowej i uzyskanego wcześniej stopnia doktora, bez konieczności posiadania innego dorobku naukowego, choć ten zwykle brano pod uwagę. Dawała ona jedynie prawo do wykładania danego przedmiotu jako docent. Z pedagogiki i dyscyplin pokrewnych habilitacji przeprowadzono niewiele, na uczelniach państwowych tylko 18. Podobnie było i w innych dyscyplinach.

4

Maria Huelle – pierwsza studentka na Politechnice Lwowskiej

51%

Strojna-Krzystanek A.

Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku

|

2018

|

vol. 20

189-193

EN

In Polish literature on the history of education, there are just few sources on the basis of which we can fully recreate the circumstances in which women started studying at technical universities. Sources located outside of Poland make it even more difficult to fully elaborate this issue. In the following article the author describes the figure and history of Maria Huelle, one of the first women at the Lviv Polytechnic. She was one of the first students and assistants in the history of this university.

PL

W polskiej literaturze przedmiotu dotyczącej historii oświaty niewiele jest źródeł, na podstawie których w pełni możemy odtworzyć okoliczności, w jakich kobiety zaczęły studiować na uczelniach technicznych. Źródła znajdujące się poza granicami Polski dodatkowo utrudniają kompletne opracowanie tego zagadnienia. W poniższym artykule autorka przybliża postać oraz biografię Marii Huelle jednej z pierwszych kobiet na Politechnice Lwowskiej. Wpisała się ona w historię tej uczelni jako jedna z pierwszych studentek i asystentek.

5

Towarzystwo Uniwersytetów Ludowych RP (1945-1948) - przyczynek do powojennej historii uniwersytetów ludowych

51%

Maliszewski T.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2021

|

vol. 13

|

issue 4

191-203

EN

The article analyzes selected threads from the history of the Folk High Schools of the Republic of Poland Society (in Polish: Towarzystwo Uniwersytetów Ludowych Rzeczpospolitej Polskiej), which operated in the years 1945-1948. It was an independent educational organization that coordinated the activities of folk high schools in the first years after World War II – that is, the period in which these institutions reached the peak of their development in Poland, based on pre-war experience and preparatory work carried out during the occupation. Unfortunately, as a result of top-down political decisions, the Society was first merged with another organization into the Society of Workers' and People's University (in Polish: Towarzystwo Uniwersytetu Robotniczego i Ludowego), and finally it was liquidated in 1950.

PL

W artykule poddano analizie wybrane wątki z historii Towarzystwa Uniwersytetów Ludowych Rzeczpospolitej Polskiej, które działało w latach 1945-1948. Była to niezależna organizacja społeczna koordynująca działalność internatowych uniwersytetów ludowych w pierwszych latach po II wojnie światowej czyli w okresie, w którym - na bazie doświadczeń przedwojennych i prac przygotowawczych przeprowadzonych w okresie okupacji - osiągnęły one apogeum swojego rozwoju na ziemiach polskich. Niestety w wyniku odgórnych decyzji politycznych Towarzystwo zostało najpierw połączone z inną organizacją w Towarzystwo Uniwersytetu Robotniczego i Ludowego, by w roku 1950 ulec całkowitej likwidacji.

6

Ideały wychowawcze w edukacji oświeceniowej (w perspektywie historii intelektualnej). Z dziejów Komisji Edukacji Narodowej

51%

Janeczek S.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2015

|

vol. 6

|

issue 2

5-37

PL

Artykuł omawia ideały wychowawcze w szkołach Komisji Edukacji Narodowej (KEN) w dobie oświecenia na tle europejskim. Wykorzystuje metody historii kultury intelektualnej (intellectual history), które umożliwiają poszerzenie tradycyjnej historii oświaty i wychowania o wymiar społeczno-kulturowy. Działania Komisji, podobnie jak poprzedzające ją reformy przeprowadzone w Rzeczypospolitej na gruncie szkolnictwa kościelnego w połowie XVIII wieku, wpisują się w analogiczne zmiany na gruncie ogólnoeuropejskim. Podobny był ich duch, godzący nowożytny utylitaryzm – odpowiedni do potrzeb absolutystycznych państw, które przejmowały troskę o oświatę od grup wyznaniowych – z integralną wizją szkoły, w której elementem fundamentalnym jest wychowanie moralne zespolone z religijnym. Mimo przejawów pewnego racjonalizmu i naturalizmu w duchu epoki religia pozostała fundamentem moralności, a ta podstawą ładu społecznego. Artykuł potwierdza ideę tzw. długiego trwania (longue durée), ukazując ciągłość wychowawczą w szkole nowożytnej, mimo odmiennych deklaracji ideowych.

XX

This paper discusses the ideals of education present in the schools of the Commission of National Education (Pol. KEN) in the period of the Enlightenment against the backdrop of Europe. It applies the methods of intellectual history which permit to expand the traditional history of education and formation by the social and cultural dimensions. The activities of the Commission, like the preceding reforms in the mid-eighteenth century Polish Republic (based on church education), are part and parcel of the European reforms. They were similar in terms of their spirit that combined a critical approach to modern utilitarianism—appropriate to the needs of the absolutist states that were concerned about education in the manner of religious groups— with an integral vision of school whose fundamental element was moral formation in combination with religious formation. Despite certain manifestations of rationalism and naturalism in line with the spirit of the epoch, religion remained the foundation of morality, and the latter in turn was the foundation of social order. This paper confirms the idea of the so-called long duration (longue durée), and shows that in spite of different ideological declarations we observe educational continuity in the modern school.

7

Katedra i Zakład Historii Kultury i Oświaty Uniwersytetu Jagiellońskiego (1920–2020)

51%

Stinia M.

Rozprawy z Dziejów Oświaty

|

2021

|

vol. 58

133-158

EN

The centenary of the establishment of the Department for the History of Polish Culture at the Jagiellonian University is a good opportunity to recall the scientific achievements in this discipline. In Galicia, in the second half of the 19th century, research on the history of education, literature and culture was conducted at the Academy of Arts and Sciences, founded in 1872, and the Jagiellonian University, where Stanisław Tarnowski, Ignacy Chrzanowski, Kazimierz Morawski, Józef Szujski, Wacław Szujski, Antoni Karbowiak, Jan Ptaśnik, Jan Leniek and others delivered lectures. However, it was not until Stanisław Kot’s scientific activity that he was appointed associate professor at the Department for the History of Polish Culture at the Jagiellonian University in 1920. His seminar on the history of culture has enjoyed significant popularity and was attended by students of various political orientations and national identities. Between 1925 and 1939, Kot promoted 22 doctors and four of his students obtained habilitation. Due to his political involvement, the Sanation authorities, introducing a new law on academic schools in 1933, decided to abolish his chair. After the Second World War and a short diplomatic episode as an ambassador in Rome from 1945 to 1947, Kot remained in exile. In Kraków, research on the history of culture and education was continued by his students, Henryk Barycz and Jan Hulewicz. The administrative and human resources structure of their teams was changed several times. In 1971, the Department for the History of Education and Culture was established. After Barycz’s retirement, it was consecutively managed by Jan Hulewicz, Kamilla Mrozowska, Renata Dutkowa, Julian Dybiec, Andrzej Banach and Krzysztof Stopka. Currently, the entity bears the name of the Department for the History of Culture and Education. Its six employees carry out extensive research in the fields of cultural history, the history of science and education as well as the history of Polish Armenians.

8

Education Management as an Exact Science (Russia, First Half of the Nineteenth Century)

51%

Vishlenkova E.

Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

|

2018

|

vol. 63

|

issue 4

93–114

EN

The author reveals an essence of bureaucratic knowledge by means of which the nature of educational management (of schools and universities) in the Russian Empire in the 1830s was changed. The article shows the difference between bureaucratic and scientific knowledge. The author proves that the organization of regular and universal data collection (in the form of reports and references) has created a system of collective responsibility, general employment, vertical circulation of information. At the same time, the content of the created knowledge did not infl uence the decisions of the Ministry of Public Education. Disciplinary and representative aspects of this practice – humility of professors and teachers participating in it, timely implementation of the instructions coming from above, the consistency shown in tables and the text of digital indicators were much more important for bureaucrats. Collected data were used by the Ministry to showcase the efficiency of control it exercised.

9

Publikacje za lata 2010-2012

51%

Witkowski M.

Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny

|

2012

|

issue 15

199-205

10

Polskie czasopisma naukowe o profilu historyczno-oświatowym w XX i na początku XXI wieku

51%

Kalinowska-Witek B.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2022

|

vol. 41

|

issue 4

23-38

EN

Introduction: During the interwar period, the first attempts were made to create the historical-educational journals. It was not until after World War II that the intentions were realized. Currently, there are three of educational-historical journal on the publishing market. Research Aim: The aim of the consideration is to show the history of the origin and development of Polish historical-educational periodicals and to bring closer the issues raised in them. An important role in building the position of these periodicals on the publishing market was played by editors and people who formed editorial committees. Method: The research covers the creation and functioning of periodicals with historical and educational profile, published in Poland in the twentieth century. The method of critical analysis of the content of the magazines was applied and the literature on the subject was reviewed. Evidence-based Facts: The Polish science periodicals with a historical and educational profile are valued by specialists thanks to the commitment of the editors and attention to the high substantive level of the published texts. They also enjoy the interest of researchers. Summary: The journals established after World War II are still functioning today. They enable those involved in the history of education and upbringing to publish the results of their own investigations, and the articles posted provide inspiration for further scientific research. It would be worthwhile to disseminate knowledge about the above-mentioned journals among teachers to a greater extent than before.

PL

Wprowadzenie: W okresie dwudziestolecia międzywojennego podjęto pierwsze próby tworzenia czasopism o profilu historyczno-oświatowym. Dopiero po II wojnie światowej udało się zrealizować zamierzenia. Obecnie na rynku wydawniczym funkcjonują trzy takie czasopisma. Cel badań: Celem rozważań jest ukazanie historii powstania i rozwoju polskich czasopism historyczno-oświatowych oraz przybliżenie poruszanej w nich problematyki. Ważną rolę w budowaniu pozycji tych periodyków na rynku wydawniczym odegrali redaktorzy i osoby tworzące komitety redakcyjne. Metoda badań: Problematyka badań obejmuje powstanie i funkcjonowanie czasopism o profilu historyczno-oświatowym, ukazujących się w Polsce w XX wieku. Zastosowano metodę krytycznej analizy treści czasopism oraz dokonano przeglądu poświęconej im literatury. Stan wiedzy: Polskie czasopisma naukowe o profilu historyczno-oświatowym cieszą się dużym uznaniem specjalistów dzięki zaangażowaniu redakcji i dbałości o wysoki poziom merytoryczny zamieszczanych tekstów. Cieszą się też zainteresowaniem badaczy. Podsumowanie: Czasopisma utworzone po II wojnie światowej funkcjonują do dzisiaj. Umożliwiają osobom zajmującym się problematyką historii oświaty i wychowania publikację wyników własnych dociekań, a zamieszczane artykuły stanowią inspirację do dalszych badań naukowych. Warto byłoby w szerszym niż dotychczas stopniu rozpropagować wiedzę na temat wyżej wymienionych czasopism w środowisku nauczycieli.

11

Oświeceniowa kultura naukowa w kontekście filozoficznym. Z dziejów Komisji Edukacji Narodowej (cz. 2)

41%

Janeczek S.

Roczniki Filozoficzne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 4

67-114

PL

Artykuł przestawia dydaktykę KEN w zakresie sformułowań programowych, podręczników i praktyki dydaktycznej, ukazanych na tle reform charakterystycznych dla ówczesnej szkoły europejskiej. W ukazaniu realiów kultury naukowej funkcjonującej w szkolnictwie zarządzanym przez Komisję skupiono się na oddaniu specyfiki styku filozofii i nowożytnej nauki, nieraz znacznie odbiegającego od realiów współczesnych. Nauczanie w szkołach KEN należy niewątpliwie do programowo eklektycznej kultury intelektualnej oświecenia, godzącej szkołę tradycyjną z postulatami nowożytnymi. Postawa ta ujawniła się w całym szkolnictwie europejskim, a więc nie tylko we Francji, przodującej przynajmniej w zakresie deklaracji programowych, ale zwłaszcza w centralistycznie reformowanej oświacie w monarchii habsburskiej. Jest ona także właściwa tak reprezentacyjnemu świadectwu ówczesnej kultury naukowej, jakim była Wielka Encyklopedia Francuska, do której KEN wprost nawiązywała. Szkoły KEN odchodzą od utożsamiania kształcenia realnego z kursem filozofii, co nasili się wraz z upowszechnianiem się empirystycznej epistemologii, owocującego fenomenalizmem rugującym podejście ufundowane na filozofii, w szkole tradycyjnej właściwe nowożytnemu arystotelizmowi chrześcijańskiemu. W szkole europejskiej wzbogacano studium językowo-humanistyczne o kształcenie matematyczno-przyrodnicze, zachowując kurs filozofii w duchu philosophia recentiorum, przynajmniej na poziomie uniwersyteckim. Filozofia ta krytycznie asymilowała elementy nowożytnej epistemologii, a zwłaszcza osiągnięcia nowożytnego przyrodoznawstwa. Postawa ta była charakterystyczna także dla szkoły zreformowanej w połowie wieku XVIII na teranie Rzeczypospolitej Obojga Narodów, zwłaszcza przez zakon pijarów i jezuitów. KEN wprowadziła natomiast samoistne przedmioty matematyczno-przyrodnicze, co zaowocowało ograniczeniem wykładu filozofii, którą w szkołach średnich sprowadzono do kursu logiki i ukierunkowanej praktycznie etyki, a na uniwersytetach do prawa naturalnego z odniesieniami społecznymi, politycznymi i ekonomicznymi. Zaowocowało to nawet odejściem od tradycyjnej struktury uniwersytetu, z propedeutycznym wydziałem filozoficznym, gdy w duchu fizjokratycznego porządku fizycznego i moralnego ukonstytuowano dwuczłonową strukturę szkół wyższych. Tym niemniej presja tzw. długiego trwania (longue durée) tłumaczy zachowanie elementów filozoficznych nawet w przyrodoznawstwie, dzielone z ówczesną szkołą europejską, a więc w formie interpretacji korzystającej z kategorii substancji i jej właściwości, a nawet koncepcji duszy zwierzęcej.

EN

The paper depicts the didactic approach of the Commission of National Education (Pol. KEN). It shows curricula policy, textbooks, and didactic practice against the backdrop of reforms characteristic of the then European school. In presenting the reality of learned culture in education managed by the Commission attention is focused on the specific borderline between philosophy and modern science, the areas that many a time diverged from contemporary circumstances. Teaching in the KEN schools undoubtedly belongs to the policy of eclectic intellectual culture of the Enlightenment that seeks to reconciliate the traditional school with modern postulates. This attitude was manifested throughout European education, therefore not only in France, which was leading at least in her policy declarations, but especially in the Habsburg monarchy whose education was under centralistic reformation. It was also proper to the then learned culture of the Encyclopaedia, or a Systematic Dictionary of the Sciences, Arts, and Crafts, on which the KEN would directly draw. The KEN schools diverge from the identification real education with a course of philosophy, a fact became more prominent together with the popularisation of empiristic epistemology that resulted in phenomenalism; the latter eliminated the approach founded on philosophy in the traditional school, the approach proper to modern Christian Aristotelianism. The European school of linguistic and humanistic studies was enriched by mathematics and natural sciences, whereas a course in philosophy in the spirit of philosophia recentiorum was maintained, at least at the university level. This philosophy assimilated some elements of modern epistemology in a critical manner, especially the accomplishments of modern natural science. Such attitude was also characteristic of the school reformed in the mid-eighteenth century in the Polish-Lithuanian Commonwealth, especially by the Piarists and Jesuits. The KEN introduced independent mathematical and natural science subjects, a fact that resulted in limitation of the course of philosophy which in secondary education was reduced to a course in logic and practical ethics, and at universities to natural law with some social, political, and economic references. This resulted in departure from the traditional structure of university, with a propaedeutic faculty of philosophy, where a two-part structure of higher education was constituted in the spirit of physiocratic physical order and moral order. Nevertheless the pressure of the socalled long duration (longue durée) accounts for the maintenance of philosophical elements in Enlightenment school, even in natural science, in the form of interpretation that takes advantage of the category of substance and its properties, and even of the conception of animal soul.

12

Oświeceniowa kultura naukowa w kontekście filozoficznym. Z dziejów Komisji Edukacji Narodowej (Cz. 1)

41%

Janeczek S.

Roczniki Filozoficzne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 4

35-65

PL

Artykuł przestawia dydaktykę KEN, koncentrując się na ukazaniu reform oświatowych charakterystycznych dla epoki oświecenia. W szczególności ukazuje specyfikę styku ówczesnej filozofii i nowożytnej nauki, stopniowo wyzwalającej się z hegemonii filozofii. Wskazuje na dominujący podówczas duch utylitaryzmu, a w warstwie metodologicznej – programowy eklektyzm. Postawa ta ujawniła się w całym szkolnictwie europejskim, a więc nie tylko we Francji, przodującej przynajmniej w zakresie deklaracji programowych, ale zwłaszcza w centralistycznie reformowanej oświacie w monarchii habsburskiej. Jest ona także właściwa tak reprezentacyjnemu świadectwu ówczesnej kultury naukowej, jakim była Wielka Encyklopedia Francuska, do której nawiąże wprost KEN. W szkole europejskiej wzbogacano studium językowo-humanistyczne o kształcenie matematyczno-przyrodnicze, zachowując kurs filozofii w duchu philosophia recentiorum, przynajmniej na poziomie uniwersyteckim. Filozofia ta krytycznie asymilowała elementy nowożytnej epistemologii, a zwłaszcza osiągnięcia nowożytnego przyrodoznawstwa. Podejście to było typowe dla szkolnictwa reformowanego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów przez środowiska wyznaniowe, zwłaszcza zakon pijarów i jezuitów. Z czasem coraz bardziej upowszechni się empirystyczna epistemologia, owocująca fenomenalizmem kwestionującym możliwość uprawiania maksymalistycznie pojętej filozofii w formie nowożytnego arystotelizmu chrześcijańskiego funkcjonującego w szkole tradycyjnej. Mimo krytyki tego modelu kształcenia, presja tzw. długiego trwania (longue durée) tłumaczy zachowanie w szkole oświeceniowej elementów filozoficznych nawet w przyrodoznawstwie, w formie interpretacji korzystającej z kategorii substancji i jej właściwości, a nawet koncepcji duszy zwierzęcej.

EN

This paper depicts the didactic approach of the Commission of National Education (Pol. KEN). It focuses on the educational reforms characteristic of the Age of the Enlightenment. In particular, it shows the specific character of the then philosophy and modern science that gradually liberated itself from the hegemony of philosophy. It pinpoints the spirit of utilitarianism that dominated at that time, and in its methodological aspect policy eclecticism. This attitude was manifested throughout European education, therefore not only in France, which was leading at least in her policy declarations, but especially in the Habsburg monarchy whose education was under centralistic reformation. It was also proper to the then learned culture of the Encyclopaedia, or a Systematic Dictionary of the Sciences, Arts, and Crafts, on which the KEN would draw. The European school of linguistic and humanistic studies was enriched by mathematics and natural sciences, whereas a course in philosophy in the spirit of philosophia recentiorum was maintained, at least at the university level. This philosophy assimilated some elements of modern epistemology in a critical manner, especially the accomplishments of modern natural science. Such approach was typical of reformed education in the Polish–Lithuanian Commonwealth by religious milieus, especially the Piarists and Jesuits. In the course of time empiristic epistemology became more and more popular and bore fruit in the form of phenomenalism which questioned the pursuit of philosophy maximalistically understood in the form of modern Christian Aristotelianism in the traditional school. Despite criticism of this model of education, the pressure of the so-called long duration (longue durée) accounts for the maintenance of philosophical elements in Enlightenment school, even in natural science, in the form of interpretation that takes advantage of the category of substance and its properties, and even of the conception of animal soul.

13

Nauki dla wyzwolenia w okresie Upaniszad, czyli u źródeł hinduskiej edukacji religijno-filozoficznej

41%

Nowicki M.

Rozprawy z Dziejów Oświaty

|

2019

|

vol. 56

67-80

EN

The article presents the issue of religious and philosophical education in India during the Upanishadic period. It starts by placing the discussed phenomenon in the context of the history of ideas and the evolution of literature from the Vedas, through the Brahmanas and the Aranyakas, to the Upanishads. A proper analysis of the issue ensues by showing the reasons for the popularity of such education in India. In fact, it stems from the purpose of human life. The Upanishads are highly educational texts in both their philosophical and practical layers. Consequently, they were used to describe the teachings and methods which over time came close to the teachings of Samkhya and Yoga.

14

Przemiany uroczystości i świąt szkolnych jako efekt zmian społecznych

36%

Wróblewska U.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2012

|

vol. 8

|

issue 3(18)

98-111

EN

The aim of the article is to show transformations in selected Polish school ceremonies over decades during tens of years in a case study of schools in the city of Bialystok. The presented results are the result of the joint research project conducted by the Department of the History of Education of the Faculty of Pedagogy and Psychology at the University of Bialystok and the Bialystok Open Air Museum (the Branch of Podlaskie Museum in Bialystok) in 2011. The work shows the period of the Second Polish Republic (1918-39), the Polish People’s Republic (1945 – 89) and the present day (since 1989). It helps to show a more comparative point of view. The article describes the yearly cycle of school ceremonials, and especially shows those holidays which have undergone social changes most. The main goal of the ethnographic-historical research was to record forms of school ceremonies and to analyze their course and significance in the school system and the social system. Aschool environment is a microsphere of society, where the importance, kinds, and forms of school ceremonies are changed depending on social transformations. To collect empirical material, research methods and tools from social sciences were used (i.e. surveys, questionnaires collected from teachers, students, and their parents). The valuable basis of knowledge about ceremonies was school documents and school chronicles, which needed reliable and critical analysis because they are indirect historical sources.

Refine search results

Uniwersyteckie kształcenie nauczycieli historii w okresie Drugiej Rzeczypospolitej.

Szkolnictwo Królestwa Polskiego w dokumentacji urzędowej

Habilitacja z pedagogiki w II Rzeczypospolitej

Maria Huelle – pierwsza studentka na Politechnice Lwowskiej

Towarzystwo Uniwersytetów Ludowych RP (1945-1948) - przyczynek do powojennej historii uniwersytetów ludowych

Ideały wychowawcze w edukacji oświeceniowej (w perspektywie historii intelektualnej). Z dziejów Komisji Edukacji Narodowej

Katedra i Zakład Historii Kultury i Oświaty Uniwersytetu Jagiellońskiego (1920–2020)

Education Management as an Exact Science (Russia, First Half of the Nineteenth Century)

Publikacje za lata 2010-2012

Polskie czasopisma naukowe o profilu historyczno-oświatowym w XX i na początku XXI wieku

Oświeceniowa kultura naukowa w kontekście filo­zoficznym. Z dziejów Komisji Edukacji Narodowej (cz. 2)

Oświeceniowa kultura naukowa w kontekście filozoficznym. Z dziejów Komisji Edukacji Narodowej (Cz. 1)

Nauki dla wyzwolenia w okresie Upaniszad, czyli u źródeł hinduskiej edukacji religijno-filozoficznej

Przemiany uroczystości i świąt szkolnych jako efekt zmian społecznych

Oświeceniowa kultura naukowa w kontekście filozoficznym. Z dziejów Komisji Edukacji Narodowej (cz. 2)