Search results

1

Konserwacja zabytków na Mazowszu wobec nowych wyzwań i zmian teorii konserwatorskiej

100%

Lewicki J.

Architectus

|

2020

|

issue 1(61)

99-114

PL

W tekście przedstawiono działania konserwatorskie na Mazowszu. Omówiono prace podejmowane przy najważniejszych grupach zabytków: zabudowie miejscowości uzdrowiskowych, architekturze drewnianej, militarnej, kolejowej. Przedstawiono także działania na rzecz ochrony i promocji architektury średniowiecznej i nowożytnej i prace podejmowane w kierunku określenia zasobu i wypracowania zasad ochrony architektury modernistycznej. Wskazano, że mimo narzuconych prawnie ograniczeń wojewódzki konserwator zabytków może być aktywnym uczestnikiem systemu ochrony zabytków oraz wykonawcą polityki państwa dotyczącym narodowego dziedzictwa. Może też bardzo sprawnie łączyć zrównoważony rozwój z ochroną konserwatorską oraz z przystosowaniem ich do zmieniających się potrzeb życia.

EN

This paper presents conservation activities in Mazovia. It describes the work carried out in the most important groups of monuments including timber, military and railway architecture and medieval and modernist architecture. It presents the activities undertaken to protect and popularise medieval and modern architecture, and the work conducted to determine the heritage and work out the principles for protecting the modernist architecture. It was pointed out that, despite the legally imposed restrictions, the Voivodeship Heritage Conservator can be an active participant in the monument protection system, as well as the executor of the state policy regarding national heritage. This person can also effectively combine sustainable development with conservation protection and adapt these to changing needs.

2

Przejmowanie przez salezjanów zaniedbanych zakonnych zabytków sztuki sakralnej w Polsce w latach 1898-1936

84%

Pietrzykowski J.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2016

|

vol. 37

|

issue 1

167-181

EN

Among the goals of the Society of St Francis of Sales there is no mention about reconstruction and renovation of historical monuments of sacred art. The religious congregation “transplanted” from Italy (1892, 1898) had no time and no resources to construct new buildings for its educational activity among young men. This is why Salesians were taking over ruined and empty monasteries with churches that were offered them. The religious men, while preparing the premises for educational purposes were, at the same time, saving the remnants of material culture and preserving them for future generations. In the years 1898-1936 nine historical monuments served as a material basis for the pastoral activity conducted by them. Those included historical buildings in: Oświęcim, Różanystok, Ląd, Czerwińsk, Lutomiersk, Poznan, Lublin, Vilnius and Supraśl.

PL

Wśród celów Towarzystwa św. Franciszka Salezego brak jest wzmianek o odbudowie i renowacji zabytków sztuki sakralnej. Zgromadzenie zakonne „przeszczepione” z Włoch (1892, 1898), nie miało czasu i zaplecza materialnego na wznoszenie nowych gmachów na prowadzenie działalności dydaktyczno-wychowawczej wśród młodzieży męskiej. Dlatego z konieczności salezjanie przyjmowali ofiarowane im zrujnowane i ogołocone klasztory z kościołami. Zakonnicy przygotowując pomieszczenia, jednocześnie ratowali pozostałości kultury materialnej i przechowywali ją dla przyszłych pokoleń. W latach 1898-1936 za podstawę realizacji posłannictwa młodzieżowego służyło dziewięć zabytkowych obiektów w: Oświęcimiu, Różanymstoku, Lądzie, Czerwińsku, Lutomiersku, Poznaniu, Lublinie, Wilnie i Supraślu.

3

The School of Patriotism in the Sermons of Karol Wojtyła

71%

Radej M.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2020

|

issue 36

197-215

PL

Patriotyzm jest wartością, która wciąż wywołuje wiele polemik. Pisząca z pozycji feministycznych Magdalena Środa stwierdza, że: „słowo patriotyzm kojarzy się z agresją lub ze śmiertelną nudą”. Dyskutantów rozważających ten problem dzieli nie tylko meritum sprawy, lecz także nawet liczba patriotyzmów. Tymczasem „patriotyzm jest jeden, tak jak uczciwość jest jedna, moralność jest jedna, godność jest jedna, honor jest jeden […]. Patriotyzm jest jeden, patriotyzm - czyli stosunek do ojczyzny. Stosunek do wartości. Stosunek do narodu. Stosunek do państwa” (Władysław Bartoszewski). Wobec wielu pytań, jakie nasuwa patriotyzm i jego rozumienie w XXI wieku, warto przyjrzeć się nauczaniu Karola Wojtyły, który był niekwestionowanym wielkim Polakiem i patriotą. Skłania do tego także przypadające w roku 2020 stulecie jego urodzin. Na podstawie kazań Karola Wojtyły sprzed wyboru na Stolicę Piotrową można wskazać, że jego patriotyzm kształtowały zabytki materialne historii Polski, przykłady wielkich, bohaterskich postaci i miłość do swojego narodu, jego języka, tradycji i kultury.

EN

Patriotism is a value which continues to lead to numerous polemics. Writing from a feminist perspective, Magdalena Środa claims that she associates the word “patriotism” with aggression or great boredom. Among those who have discussed this topic, there is a lack of consensus not only on the substance of the matter but even regarding how many kinds of patriotism there are. “There is but one patriotism, just as there is one honesty, one morality, one dignity, and one honor […]. There is but one patriotism, or one’s attitude towards his or her fatherland, one’s attitude towards values, one’s attitude towards the nation, and one’s attitude towards the state” (Władysław Bartoszewski). Among the many questions that patriotism and its understanding give rise to in the twenty-first century, it is worth recalling the teaching of Karol Wojtyła, who was unquestionably a great Pole and patriot. The centenary of the Polish Pope’s birth in 2020 is conducive to such an effort. On the basis of the sermons that Karol Wojtyła preached before his election to the Chair of St. Peter, we can indicate that his patriotism was shaped by the material monuments of Polish history, the figures of great national heroes, and love of one’s nation, language, tradition, and culture.

4

The iron or rustproof Felix?: Felix Dzerzhinsky as a symbol of revolutionary fanaticism, trivialization of injustice and dubious democracy in Soviet and Post-Soviet era Russia

51%

Sniegon T., Medková B.

Soudobé dějiny (Contemporary History)

|

2022

|

vol. 29

|

issue 3

772-795

EN

The article discusses the cult associated with the personality of Felix Edmundovich Dzerzhinsky (1877–1926), a revolutionary and the founder of the political police in the Soviet Union, and the changing meanings of this cult in various stages of the history of the Soviet Union and post-Soviet Russia. Thanks to Dzerzhinsky, as the head of the most significant repressive component, Soviet state terror acquired a very specific institutionalized form. The image of Dzerzhinsky as the basis for the mythologizing of the Soviet political police became very useful in all stages of the development of the Soviet system, most significantly for the development of the cult being the period after the Twentieth Congress of the Communist Party of the Soviet Union in 1956. Even later, despite many revelations of the crimes of communism, the glorification of Felix Dzerzhinsky and the trivialization of the terror he introduced has not completely disappeared. The myth about the founder of the “Cheka” remained very similar or even identical in its main features in all these periods, but its functions varied in time. State security officials in Russia still call themselves “Chekists” in reference to Dzerzhinsky’s VChK/Cheka. The author therefore concludes that his cult has become more useful for state power in the Kremlin in the long run than the cults of other Soviet-era leaders, including Vladimir Lenin and Joseph Stalin.

CS

Studie se zabývá kultem spojeným s osobností Felixe Edmundoviče Dzeržinského (1877–1926), revolucionáře a zakladatele politické policie v Sovětském svazu, a proměnami tohoto kultu v různých etapách dějin SSSR a postsovětského Ruska. Jako vedoucí nejvýznamnější represivní složky, známé pod zkratkou Čeka, stál Dzeržinskij jasně v pozadí zcela konkrétní institucionalizované podoby sovětského státního teroru. Jak autor ukazuje, obraz Dzeržinského jako základ mytologizace sovětské politické policie se stal velmi užitečným ve všech etapách vývoje sovětského systému, přičemž nejvýznamnější pro rozvoj tohoto kultu bylo paradoxně období po dvacátém sjezdu Komunistické strany Sovětského svazu v roce 1956. Glorifikace Felixe Dzeržinského a banalizace teroru, který zavedl, zcela nezmizely ani později, navzdory mnoha odhalením zločinů komunismu. Zatímco mýtus o zakladateli Čeky zůstával po celou dobu v hlavních rysech podobný, nebo dokonce totožný, jeho funkce se časem proměňovaly. Odkaz na Dzeržinského represivní organizaci je dodnes přítomný ve způsobu, jakým sami sebe označují příslušníci ruské státní bezpečnosti („čekisté“). Autor proto dochází k závěru, že kult tohoto muže se stal pro státní moc v Kremlu dlouhodobě užitečnějším než kulty jiných vůdců sovětské éry, včetně Vladimira Iljiče Lenina a Josifa Vissarionoviče Stalina.

Refine search results

1 Architectus

1 Poznańskie Studia Teologiczne

1 Seminare. Poszukiwania naukowe

1 Soudobé dějiny (Contemporary History)

1 Lewicki J.

1 Medková B.

1 Pietrzykowski J.

1 Radej M.

1 Sniegon T.

1 2022

2 2020

1 2016

Konserwacja zabytków na Mazowszu wobec nowych wyzwań i zmian teorii konserwatorskiej

Przejmowanie przez salezjanów zaniedbanych zakonnych zabytków sztuki sakralnej w Polsce w latach 1898-1936

The School of Patriotism in the Sermons of Karol Wojtyła

The iron or rustproof Felix?: Felix Dzerzhinsky as a symbol of revolutionary fanaticism, trivialization of injustice and dubious democracy in Soviet and Post-Soviet era Russia