Search results

1

Recepcja zjawiska komunikacyjnego w teologii liturgii i homiletyce

100%

Gabara P.

Sympozjum

|

2012

|

issue 2(23)

63-84

EN

Willing to realize the mission eff ectively in the contemporary world, the Church is obliged to present the God’s Words via speech, images and gestures in such a manner that they are easily understood by human beings. Th e relevant and good theory coming from the domain of communication is a good starting point for refl ections on the reception of communication’s theory in theology. Th is phenomenon shows the necessity to adjust the universal character of salutary message to the specifi c system of communication in the society. However, in this process theology has to protect the invariability and versatility of this message. Not only the relation between the priest, the God’s Words and the auditor, who lives in a specifi c reality, decide about the eff ectiveness of prognostication but also the way of transmitting the meaning, which is the salutary proclamation. In the situation when we talk about the God’s Words’ crisis, the remedy does not seem to be the language of media, the excessive number of colloquial words and creating out of homily a show full of gadgets but the nearness to the God’s Words.

2

Recepcja zjawiska komunikacyjnego w teologii liturgii i homiletyce

51%

Gabara P.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2013

|

vol. 22

53-66

EN

Willing to realize the mission effectively in the contemporary world, the Church is obliged to present the God’s Words via speech, images and gestures in such a manner that they are easily understood by human beings. The relevant and good theory coming from the domain of communication is a good starting point for reflections on the reception of communication’s theory in theology. This phenomenon shows the necessity to adjust the universal character of salutary message to the specific system of communication in the society. However, in this process theology has to protect the invariability and versatility of this message. Not only the relation between the priest, the God’s Words and the auditor, who lives in a specific reality, decide about the effectiveness of prognostication but also the way of transmitting the meaning, which is the salutary proclamation. In the situation when we talk about the God’s Words’ crisis, the remedy does not seem to be the language of media, the excessive number of colloquial words and creating out of homily a show full of gadgets but the nearness to the God’s Words.

3

Konferencja naukowa Wielcy kaznodzieje Krakowa (Kraków, 12 października 2006)

45%

Wojnowski S.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2007

|

vol. 60

|

issue 1

4

Kierunki badań w homiletyce niemieckojęzycznej XXI wieku (cz. 2)

45%

Szewczyk L.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 12

165-182

EN

The first part of the study presented activities of the German Homiletics Association (AGH), a publishing series Okumenische Studien zur Predigt, and homiletic theology handbooks. The second part, based on several dozens monographs published between 2000-2018, presents directions of research in German-speaking homiletics. A traditional, internal classification of homiletics into fundamental, material, formal and detailed one may seem purely academic, but remains justifiable. It allows us to prove that homiletics truly is a theological science in all its sections. Analysis of specific studies is done in a way that refers to this traditional division.

PL

W pierwszej części opracowania omówiono działalność Zrzeszenia Homiletów Niemieckich (AGH), serię wydawniczą Ökumenische Studien zur Predigt oraz podręczniki do teologii homiletycznej. W drugiej natomiast części zostały zaprezentowane, na podstawie kilkudziesięciu opublikowanych w latach 2000-2018 monografii, kierunki badań w homiletyce niemieckojęzycznej. Tradycyjny, wewnętrzny podział homiletyki na fundamentalną, materialną, formalną i szczegółową, chociaż ma posmak dysputy akademickiej, nie jest pozbawiony racji. Pozwala na ukazanie faktu, że homiletyka jest nauką teologiczną we wszystkich swoich działach. Omówienie poszczególnych opracowań jest przeprowadzone właśnie w takim, odwołującym się do tradycyjnego podziału homiletyki, „kluczu”.

5

„Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?” O kurs podstawowy języka wiary

45%

Kalbarczyk A.

Teologia Praktyczna

|

2014

|

issue 15

PL

.

6

U początków Świętej Rusi. Koncepcje monarchiczne metropolity kijowskiego Iłariona (XI w.) i ich związek z bizantyńską „teologią polityczną”

45%

Brzozowska Z.

Studia Wschodniosłowiańskie

|

2014

|

vol. 14

29-40

PL

Zofia Brzozowska, Łódź

EN

In the work of the Kievan Metropolitan Hilarion from the mid 11th century, known as the Sermon on Law and Grace, we can find the earliest testimony of the penetration of Byzantine political elements into the East Slavic area. The Head of the Russian Church, highly educated, fluent in Greek, familiar with patristic tradition and medieval Eastern Christianity literature, seems to have no doubt that the imperial and princely authority come from God. Moreover, in connection with Justinian’s Novel 6, he calls for the need of consistent cooperation between the monarch and the clergy who manage the Church. Praising the grand prince of Kiev, Vladimir the Great, on the pages of the Sermon on Law and Grace, he creates his literary image in accordance with the canons functioning in Byzantine literature. An interesting issue is the issue of preliminaries, which appear in the text by Hilarion. The Metropolitan never named the Kievan prince as the Emperor/Tsar, but called him “Khagan” – a word taken from the language systems of Russia’s eastern neighbours.

7

Wideosłowa – o przepowiadaniu w formie audiowizualnej

38%

Szczepaniak M.

Polonia Sacra

|

2018

|

vol. 22

|

issue 1(50)

79-95

PL

Artykuł podejmuje zagadnienie audiowizualnego przepowiadania słowa Bożego poza liturgią, rozumianego jako uobecnianie się Kościoła „wyruszającego w drogę” (Evangelii gaudium). Często to właśnie środki społecznego przekazu, wśród nich zwłaszcza internet, stają się miejscami odległymi, ku którym powinniśmy wyjść, do których powinniśmy chcieć dotrzeć. Autor próbuje sformułować najważniejsze wskazówki dla głosicieli słowa Bożego w telewizji i internecie, podejmuje refleksję nad specyfiką mediów, treścią i formą przepowiadania oraz techniką przekazu. Przekaz audiowizualny – jak każda inna forma komunikacji werbalnej – wymaga od nadawcy umiejętnego posługiwania się pozawerbalnymi środkami przekazu. Nie jest to łatwe, bo w przeciwieństwie do komunikacji face to face nadawca nie widzi odbiorcy, nie odbiera informacji zwrotnej, nie wie, jakie emocje wywołuje jego wypowiedź. Mowa ciała jest tu elementem kluczowym. Przekaz audiowizualny sprzyja emfazie stanów emocjonalnych, wyrazu twarzy czy zachowań przestrzennych. Osobowość telewizyjną charakteryzuje świadomość panowania nad własnymi ograniczeniami i umiejętne wykorzystanie zalet. Ekran – bardziej niż perfekcyjny „model” człowieka, bez wad i ułomności – lubi człowieka autentycznego, który potrafi być sobą. Mimika, gesty, kontakt wzrokowy, szczery uśmiech, poczucie humoru, uprzejmość – stają się niezwykle ważne w przekazie ekranowym.

EN

The article takes up the issue of audiovisual proclamation of the word of God outside liturgy understood as the presenting of a Church which “goes forth” (Evangelii gaudium). It is often the social media, among them especially the Internet, that become the far places we should want to reach. The author seeks to formulate some crucial directions for those who proclaim the word of God on television and the Internet. While doing so, he also reflects on the specificity of the mass media, the content and form of the message as well as the technical aspects of its transmission. An audiovisual message – like any other form of verbal communication – requires from the sender competence in using non-verbal means of communication. This is not an easy skill, as contrary to face to face communication, here the sender does not see the receiver, gets no feedback, does not know what emotions his message evokes. Here, body language is the crucial element. Audiovisual message facilitates emphasis on emotional states, facial expressions or spatial behaviors. A television personality is characterized by the ability to consciously control their limitations and skillfully take advantage of their good points. The screen prefers someone who is authentic, who can be himself/herself rather than someone perfect, a “model” human without faults and defects. Facial expressions, gestures, eye contact, an honest smile, sense of humor, kindness – all of these become extremely important in an audiovisual message.

8

Kierunki badań w homiletyce polskiej na podstawie zawartości Bibliografii homiletycznej

38%

Szewczyk L.

Polonia Sacra

|

2017

|

vol. 21

|

issue 2(47)

45-62

PL

Baza bibliograficzna pozwala każdemu poszukującemu zlokalizować poszukiwane książki, dysertacje, artykuły, streszczenia i recenzje. Jest cennym źródłem informacji o publikacjach ukazujących się w ramach danej dyscypliny naukowej. Dotyczy to zwłaszcza stale aktualizowanych bibliografii elektronicznych. Celem niniejszego opracowania jest prezentacja kierunków badań w homiletyce polskiej na podstawie zawartości elektronicznej Bibliografii homiletycznej. Bibliografia homiletyczna w latach 2006–2015 wzbogaciła się o 800 dodanych opracowań dotyczących zagadnień homiletycznych. W najnowszych publikacjach homileci polscy realizują wiele postulatów wysuwanych w stosunku do nich. Wskazują na priorytetową rolę homilii w przepowiadaniu słowa Bożego, akcentują mistagogiczny wymiar homilii. Szeroko omawiane są zagadnienia z zakresu homiletyki formalnej, zwłaszcza zaś retorycznego wymiaru przepowiadania.

EN

A bibliographic database allows every researcher to locate desired books, dissertations, articles, summaries and reviews. It is a valuable source of information on publications in a field of a given scientific discipline. It applies in particular to the constantly updated electronic bibliographies. The aim of this paper is to present directions of research in Polish homiletics based on the electronic content of The Homiletic Bibliography. In 2006–2015 The Homiletic Bibliography expanded by 800 added items on homiletic issues. In the latest publications Polish homilists meet many demands formulated in relation to them. They point at a priority role of a homily in preaching the Word of God and emphasise a mistagogic dimension of a homily. Issues related to a formal homiletics are widely discussed, with a special emphasis on the rhetorical dimension of preaching.

9

"Robotnicy Bogiem silni" - perswazja w kazaniach szczecińskich bp. Kazimierza Majdańskiego

38%

Kabata M.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2019

|

issue 1

59-71

PL

Nauczanie biskupa Kazimierza Majdańskiego zakorzenione jest w długiej historii polskiego kaznodziejstwa, zapoczątkowanej między innymi przez ks. Piotra Skargę, św. Andrzeja Bobolę czy abp. Jana Pawła Woronicza. Na charakter omawianych kazań składa się przede wszystkim postawa szacunku mówiącego wobec dziedzictwa kulturowego, jego troska o życie religijne i społeczne w diecezji, również pewność w wyznawaniu wartości, nawiązania biblijne, przełamywanie schematyzmu. Celem artykułu było ukazanie mechanizmów językowych, które w zamyśle kaznodziei mają budować wspólnotę i poczucie tożsamości regionalnej szczecińskich robotników. Analizę przeprowadzono na przykładach kazań z lat 1980–1987, wygłoszonych do stoczniowców szczecińskich w rocznicę wydarzeń grudnia 1970 roku i strajków 1980 roku.

EN

The teaching of Bishop Kazimierz Majdański is rooted in the long history of Polish preaching, initiated, among others, by Rev. Piotr Skarga, St. Andrzej Bobola, Abp. Jan Paweł Woronicz. The character of the discussed sermons consists above all of the respectful attitude of the speaker for the cultural heritage, his concern for religious and social life in the diocese, as well as certainty in the values being held to, biblical references, and breaking schematism. The aim of this paper is to show the language mechanisms which in the preacher’s intention are to build a community and sense of regional identity of the Szczecin workers. Analyses were conducted on the examples of sermons from 1980–1987 delivered to the Szczecin shipyard workers on the anniversary of the December 1970 events and the 1980 strikes.

10

Interpretacja przypowieści o synu marnotrawnym w polskim kaznodziejstwie (1945-2000)

38%

Pindel R.

Verbum Vitae

|

2003

|

vol. 3

233-253

PL

Mit der Methode Wirkungsgeschichte werden die charakteristischen Tendenzen beschrieben, die unter den polnischen Theologen vorkommen worden sind, die ihre Auslegung des Gleichnisses über den Barmherzigen Vater (Luk 15,11-32) in den letzten 50 Jahren formuliert haben. Es geht dabei nur um populäre und pastorale Interpretationen, die für die breiten Kreisen adressiert sind. Die Resultaten werden mit einer ,,Kontrollgruppe“ konfrontiert. Die vergleichbare Gruppe, wenn es um ihre Kompetenzen und Ziel der Auslegung geht, werden die Lateinischen Väter (bis zu Augustinus) betrachten. Die gemeinsame Tendenz unter den polnischen Theologen kann man als das grosse Interesse an dem Barmherzigen Vater und seine Beziehung zum jüngeren Sohn bezeichnen. Als Ziel solcher Auslegung in der Nachkriegszeit kann man die Vertiefung der Praxis des Sakramentes der Busse vermuten. In den späteren Texten ging es mehr um die persönliche Beziehung zu Gott, der nicht nur barmherzig ist, sondern auch seine Kinder immer und grenzenlos akzeptiert. Diese Tendenz scheint es deutlich, wenn wir diese Beobachtungen mit der Auslegung der Kontrollgruppe konfrontieren. Es stellt sich heraus, dass bei den ersten Lateinischen Theologen nicht die Barmherzigkeit des Vaters, sondern die Folge der Sünde betont sind. Dazu muss man sagen, dass die Kirchenväter zurückhaltend das Gleichnis über den Barmherzigen Vater erklären. Man kann vermuten, dass die strenge Bussdisziplin in den ersten Jahrhunderten für diese Resultate der Wirkungsgeschichte verantwortlich ist. Unsere Antwort auf die Frage, warum so verschiedene Akzente in den beiden Epochen der Kirche vorkommen sind, lautet: die zeitgenössischen Theologen reagieren auf die Bedürfnisse der modernen Gesellschaft. Es scheint zu sein, dass eines von den ,,Zeichen der Zeit" die Suche nach dem wahren Gesicht des Vaters ist. Die theologische Absicht des Lukas verlangt jedoch die Verkündigung um solche Elemente zu ergänzen, die der pastoralen Voraussetzungen entsprachen. Es geht um die Akzeptanz für die Barmherzigkeit Gottes in Bezug auf die andere, aber auch um die Wahrheit über die Folgen der Sünde und des Bösen im Leben des Menschen.

11

Kierunki badań w homiletyce niemieckojęzycznej XXI wieku (cz. 1)

38%

Szewczyk L.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

vol. 66

|

issue 12: Homiletyka

107-122

PL

Celem niniejszej publikacji jest przybliżenie najnowszych kierunków badań w homiletyce niemieckiego obszaru językowego. Ze względu na mnogość publikacji opracowanie podzielono na dwie części. W pierwszej omówiona została działalność Zrzeszenia Homiletów Niemieckich (AGH), seria wydawnicza Ökumenische Studien zur Predigt oraz podręczniki do teologii homiletycznej. W drugiej części zaprezentowano – na podstawie kilkudziesięciu opublikowanych w latach 2000-2018 monografii – kierunki badań w homiletyce niemieckojęzycznej.

EN

The purpose of this publication is to provide some insight into the latest directions of research in homiletics in German-speaking regions. Due to multitude of publications the study has been divided into two parts. The first part describes activities of the German Homiletics Association (AGH), a publishing series “Okumenische Studien zur Predigt” and homiletic theology handbooks. The second part will present, based on several dozens monographs published between 2000-2018, directions of research in German-speaking homiletics.

12

Głoszenie słowa Bożego do mężczyzn

36%

Twardy J.

Roczniki Teologiczne

|

2021

|

vol. 68

|

issue 1

85-105

EN

In 19th and 20th century sermons to men were generally mentioned within the theory of missions and parish retreat. The problem was widerly presented by Rev. Szczepan Sobalkowski and Rev. Ferdynand Machay. Those homilets pointed the need of showing men’s duties, stressing their positive and negative attributes – showing at the same time the methods the priests may use preaching to this group of listeners. The author of the article emphasizevs that man devoted to Chistian life should pray and strive for perfection. Then he presents man’s devotion to life in marriage and family – stressing the love significance and concern for life. Next, there are indications concerning elderly and alone men. In the end, such circumstances of proclamation of the word of God as missions and retreat, Sundays and festivities, pastoral days of different professions, pilgrimages have been presented. It is advisable to develop reflection over man’s part in family, nation and in the Church.

PL

W XIX i XX w. o kazaniach do mężczyzn pisano ogólnie w ramach teorii misji i rekolekcji parafialnych. Szerzej ujęli ten problem ks. Szczepan Sobalkowski i ks. Ferdynand Machay. Homileci wskazywali na potrzebę akcentowania obowiązków stanowych mężczyzn, podkreślając ich cechy pozytywne i negatywne oraz metody oddziaływania kaznodziei na tych słuchaczy. Autor artykułu podkreśla, że mężczyzna jest powołany do życia chrześcijańskiego, powinien się modlić i dążyć do doskonałości. Omawiając jego powołanie do życia w małżeństwie i rodzinie, uwydatnił znaczenie miłości i troski o życie. Zaproponował wskazania dla mężczyzn samotnych i w podeszłym wieku. Zwrócił uwagę na takie okoliczności głoszenia słowa Bożego do mężczyzn, jak misje i rekolekcje, niedziele i święta, dni patronalne różnych zawodów czy pielgrzymki. Celowe jest m.in. rozwijanie refleksji na temat roli mężczyzny w rodzinie, narodzie i Kościele.

13

Wskazania homiletyczne zawarte w Listach o wymowie ojca Euzebiusza Statecznego

32%

Włodarczyk J.

Polonia Sacra

|

2014

|

vol. 19

|

issue 1

EN

The letters regarding eloquence (written by father Euzebiusz Franciszek Stateczny) were published in 1920 AD. In this book, its author gathered all instructions which had been issued by him earlier in parts. They were given a form of five letters. Father Stateczny stressed that his work is neither a manual of rhetoric or homiletics nor a proper elaboration of the discussed subject. The book is focused on orator’s and his speech’s attributes mainly.The present article depicts person of Euzebiusz Stateczny, introduces reader to his work and ponders on actuality of indications given by the author of The letters...

PL

W 1920 roku została wydana książka o. Euzebiusza Franciszka Statecznego Listy o wymowie. Autor zebrał w niej publikowane wcześniej w częściach wskazania dla mówców ujęte w formę pięciu listów. Zaznaczał, że jego dzieło nie ma charakteru podręcznika retoryki czy homiletyki ani nie jest pełnym opracowaniem zagadnienia. Swoją uwagę koncentruje na przymiotach mówcy oraz cechach jego dzieła. Artykuł niniejszy przybliża sylwetkę autora, prezentuje treść jego dzieła i podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie o aktualność zawartych w nim wskazówek.

14

„Ścisk na podatki, a suknia tak długa, że się po ziemi wlecze”, czyli o politycznym aspekcie mody w kazaniach ks. Józef Męcińskiego, wygłoszonych w lubelskim kościele św. Ducha w czasie Sejmu Wielkiego

32%

Gombin K.

Folia Historica Cracoviensia

|

2016

|

vol. 22

129-140

PL

Ksiądz Józef Męciński (1748–1814) to postać mająca od dawna swe miejsce zarówno w opracowaniach dotyczących dziejów polskiej homiletyki, jak i idei społeczno-gospodarczych czasów stanisławowskich. W latach 1786–1793 Męciński przebywał w Lublinie. Poczynając od 1788 roku. wygłosił w kościele św. Ducha serię kazań kierowanych do szlachty, w których nawiązywał do aktualnych wydarzeń – obrad Sejmu Czteroletniego. Jego opinie o modzie wpisują się w ówczesną dyskusję o modzie, obyczaju i roli rzemiosła. Męciński w swoich kazaniach głosił popularne w czasach oświecenia idee merkantylistyczne, zbytek w ubieraniu się porównywał do trądu, postulował, aby szlachta nosiła ubrania szyte jedynie z materiałów wyprodukowanych w Polsce. Podobne opinie już w latach 70. XVIII wieku przeczytać można było na łamach czasopisma „Monitor”, problemem tym zajmowały się też konstytucje sejmowe. Trudno się jednak dziwić, że Męciński w kazaniach zajął się ubiorem, który podczas Sejmu Wielkiego zyskał szczególny, polityczny wymiar. W kilku zdaniach omawianego lubelskiego kazania Józefa Męcińskiego mieści się właściwie esencja dyskusji z czasów stanisławowskich dotyczącej strojów i zbytku (brak jedynie wątku stroju narodowego), część jego poglądów zdaje się jednak oryginalna.

EN

Rev. Joseph Męciński (1748–1814) was a significant figure in both studies of the history of Polish homiletics and socio-economic issues of the Stanislavian period. Between 1786 and 1793 Męciński resided in Lublin. Starting from 1788 when he delivered a series of sermons addressed to the nobility at St. Spirit’s Church, in which he referred to current events – the meeting of the Four Years’ Seym. His opinions about fashion fit well into the contemporary discussion about the above, as well as customs and role of craft. In his sermons Męciński elaborated on mercantilist ideas, popular as they were during the Enlightenment. He would also compare dressing lavishly to leprosy, advocating the nobility to wear clothes produced from fabric made in Poland only. It was possible to trace similar ideas already in 1770s in the “Monitor” newspaper. These problems were being dealt with by Polish parliamentary constitutions as well. Yet it is hardly surprising that Męciński elaborated on the dressing code, which gained significant political dimension during the Great Seym. Short as it seems, Męciński’s Lublin sermon summarizes the essence of Stanislaus period’s discussions about clothes and opulence (the national costume issue was not covered). Some of his views seems to be unchanged.

15

Redefining Preaching: A Beginning

32%

Gaines S.

Res Rhetorica

|

2017

|

vol. 4

|

issue 3

31-45

EN

Scholarly disagreement about preaching has suffered confusion due to definitions of the subject that do not sufficiently consider the diversity of that interdisciplinary field of study. This article provides a summary of historical perspectives that is more comprehensive than any such summary in recent literature. That overview leads to suggestions for investigating what preaching is and does.

PL

Nieporozumienia naukowe dotyczące kaznodziejstwa spowodowały zamieszanie w związku z definicjami przedmiotu, które nie uwzględniają w wystarczającym stopniu różnorodności tej interdyscyplinarnej dziedziny badań. W artykule podsumowano historyczne perspektywy, które są bardziej wyczerpujące niż jakikolwiek podsumowanie w najnowszej literaturze. Przegląd ten prowadzi do wskazówek, jak badać, czym jest a czym nie jest głoszenie kazań.

16

Kaznodziejstwo w Kościołach wschodnich

32%

Olszewski M.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 30

|

issue 3-4

162-175

EN

The above considerations demonstrate that in their preaching, the Eastern Churches wanted to spread the Gospel so that it could move the people as the Saviour’s Word. If, in many cases, the preachers were monks, their preaching was very spiritual and ascetic. The preachings considered the political and social situation of the members of individual Eastern Churches. The churches were, to much extent, located on Muslim territories where they were persecuted. The preaching took this difficult situation of eastern christians into consideration as well. Now, the majority of the Eastern Churches are persecuted by Muslims or limited, as in Russia. This situation is a demonstration of the martyrdom of the Eastern Christians.

17

Il mistero dell’incarnazione nel commento al “Simbolo Apostolico” di san Quodvultdeus di Cartagine

32%

Degórski B.

Vox Patrum

|

2015

|

vol. 64

119-130

PL

The first Commentaries to the “Apostolic Symbol”, written in a quite simple language, spread about the IV century among the Latin Churches, which were accustomed to use professions of faith reproducing the “Roman Symbol”, a model for the textus receptus of the “Symbol” so called “of the Apostles”, an excellent summary of the revealed truths. St. Quodvultdeus of Carthage, in his Sermones de Symbolo, comments the first article of the “Apostolic Symbol” by affirming that it contains the whole faith in the Trinity and the plan of salvation. In commenting the second article, St. Quodvultdeus of Carthage explains how the Incarnate Son is the Messiah announced by the prophets of the Old Testament. Such Incarnation constitutes the second birth of the Word of God after that from the Father without any participation from a mother. He further highlights the great dignity of Mary, playing a quite active role in the work of the Incarnation by giving birth to her Creator. The coming of the Son of God into the world was carried out in a miraculous way, by the work of the Holy Spirit and without the participation of man. For this reason Mary remains virgin and the true Son of God becomes a true man, while still remaining equal to the Father in his divinity. By assuming the human nature in the Incarnation, the Son of God took on Himself all that constitutes a true human being: the soul and the body, already redeemed and sanctified in the very moment of the Incarnation.

18

Proces przygotowania homilii

32%

Twardy J.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 12: Homiletyka

073-087

EN

The author of the article first of all stresses in the light of homiletics an important meaning of proper preparation to God’s word proclaiming—which especially concerns homily as a significant form of preaching. So it is worthy to say with joy that pope Francis in his exhortation Evangelii Gaudium (EG) has dedicated a lot of attention to homily and to all careful preparations that allow to preach it. The most important element of creative work of homily preacher is the “cult of truth” (EG 146) which leads to reliable knowledge and exposes the biblical kerygma. To pursue a defined goal the preacher should first of all be himself the listener of God’s word, he must unreservedly be devoted to it, hiding it in the bottom of his heart—which pope de-fines as “Word’s interiorisation” (EG 149). The process of interiorisation may be obtained by Lectio divina (EG 152)—the prayerful, spiritual Bible reading. Recognizing God’s word and listening to it the homily preacher should also “listen to people” (EG 154) to solve properly problems of his listeners. Then his homily will be the mature and actual word for the people being in a concrete existential situation. That is why it is necessary for the preacher to perfect all his skills—to reach the spiritual maturity allowing him to preach the homily as an authentic witness of Jesus and faithful herald of his Gospel.

PL

Autor artykułu podkreśla najpierw, w świetle homiletyki, wielkie znaczenie bliższego przygotowania do głoszenia słowa Bożego, co szczególnie odnosi się do homilii jako priorytetowej formy kaznodziejstwa. Budzi więc radość fakt, że papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium (EG) dużo miejsca poświęcił homilii i starannemu przygotowaniu do jej wy-głoszenia. U podstaw tej pracy twórczej głosiciela homilii leży „kult prawdy” (EG 146), który prowadzi do rzetelnego poznania i uwydatniania kerygmatu biblijnego. W tym celu kaznodzieja powinien najpierw sam być słuchaczem słowa Bożego, posłusznie poddać się mu i uczynić je swoim, co papież określa mianem „personalizacji Słowa” (EG 149). Temu procesowi interioryzacji służy Lectio divina (EG 152), czyli modlitewne, duchowe czytanie Pisma Świętego. Rozpoznając słowo Boże i wsłuchując się w nie, głosiciel homilii powinien również „słuchać ludu” (EG 154), aby mógł trafnie odpowiedzieć na problemy swoich słuchaczy. Wtedy jego homilia stanie się słowem dojrzałym i aktualnym dla człowieka znajdującego się w konkretnej sytuacji egzystencjalnej. Dlatego istotne jest wymaganie, aby kaznodzieja ciągle doskonalił swoje umiejętności fachowe i dążył do duchowej dojrzałości, a dzięki temu będzie głosił homilię jako autentyczny świadek Chrystusa i wierny zwiastun Jego Ewangelii.

19

Głoszenie kazań odpustowych

32%

Twardy J.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

vol. 64

|

issue 12: Homiletyka

161-174

EN

As reflection on sermons and homilies during parish fair is not widely developed in Polish homiletics – that is why the author has indicated this problem bringing back the current theory of such sermons – emphasizing their significance, content and form. At the same time, he has stressed that each sermon of such type should be prepared very carefully. The examples concerning speeches addressed to gathered crowds may also be helpful while preaching the parish fair sermon. Those preaching the parish fair sermons should draw indications coming from sermons on Triune God, Christ, Mary, angels and saints. It would also be advisable to analyse the printed and recorded parish fair sermons – which may allow to know the changes that occure in such kind of Church word ministry.

PL

Refleksja na temat kazań i homilii odpustowych jest mało rozwinięta w polskiej homiletyce. Dostrzegając potrzebę w tej dziedzinie, autor wskazał najpierw na dotychczasową teorię tych kazań, a następnie uwydatnił ich doniosłość, treść i formę oraz podkreślił znaczenie starannego przygotowania każdej jednostki kaznodziejskiej. W głoszeniu kazań odpustowych pomocne będą także wskazania dotyczące przemówień kierowanych do licznie zgromadzonych słuchaczy, do rzesz lub tłumów. Kaznodzieje odpustowi powinni czerpać z homiletycznych wskazań na temat kazań o Bogu w Trójcy Jedynym, Chrystusie, Maryi, aniołach i świętych. Celowa jest także analiza drukowanych lub nagrywanych kazań odpustowych, aby można było poznawać kierunki przemian w tym rodzaju kościelnej posługi słowa.

20

Czym homilia nie jest – błędy w jej głoszeniu

32%

Twardy J.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 12: Homiletyka

47-72

EN

The Homiletic Directory (HD) is the sign of the special care of the Church for the high level of the homily preaching. The authors of the document stress the nature, purpose and functions of homily and firmly stand against unproper grasping of this prioritary form of proclamation of the Word of God (HD 6). (1) That is why the homily shouldn’t be identified with a conference or lesson, a thematic sermon on some abstractive subject – and shouldn’t be treaten as the catechetical teaching. Those forms of word ministry as a rule take place outside liturgy and are not closely connected with the purpose and the content of celebrated mystery. The relation of homily with the Biblical texts doesn’t mean however that the homilist ought to practice the exegesis exercises given from the lecturn – and lead the faithful into its scientific secrets. Although the preacher of the Word of God from his devotion is the witness of faith, his personal testimony, however, shouldn’t veil the proclaimed kerygma. It should be stated however, that the actual exegesis achievements, doctrinal insructions and personal homilist’s testimony may also be efficient as the elements of good homily (HD 7). (2) The homily level may also be deteriorated by such factors as: its neglectful preparation, wrong reading of sense of Biblical text, offering the faithful the shallow content in its doctrinal and moral meaning (HD 157.21). Similarly, the authors of the Directory citisize “specialistic theological language unknown to the listeners” – which is used in homilies (HD 31). Being in opposition towards the mistakes regarding the notion and homily preaching, the authors do it first of all taking into consideration the concern for the reliable and fruitful proclamation of the Word of God. That is why in kerygma actualization the homilist should stress its mystagogical relation with the celebrated liturgy – which belongs to the nature of homily and not to the other forms of preaching.

PL

Dyrektorium homiletyczne (DH) jest wyrazem szczególnej troski Kościoła o wysoki poziom głoszenia homilii. Autorzy dokumentu uwydatniają istotę, cele i funkcje homilii oraz zdecydowanie przeciwstawiają się niewłaściwemu pojmowaniu tej priorytetowej formy głoszenia słowa Bożego (DH 6). (1) Nie należy zatem utożsamiać homilii z konferencją lub lekcją, kazaniem tematycznym na jakiś abstrakcyjny temat oraz traktować homilię jako naukę katechetyczną. Te formy posługi słowa ze swej natury mają miejsce poza liturgią, nie wiążą się ściśle z celem i treścią sprawowanego misterium. Związek homilii z tekstami biblijnymi nie oznacza jednak, że homilista ma przeprowadzać na ambonie ćwiczenia z egzegezy i wprowadzać wiernych w jej tajniki naukowe. Chociaż głosiciel słowa ze swego powołania jest świadkiem wiary, to jego osobiste świadectwo nie powinno przesłaniać głoszonego kerygmatu. Należy jednak zauważyć, że aktualne zdobycze egzegezy, pouczenia doktrynalne i osobiste świadectwo homilisty mogą także „być skuteczne jako elementy dobrej homilii” (DH 7). (2) Na poziom głoszenia homilii negatywnie wpływa także: niedbałe jej przygotowanie, błędne odczytywanie sensu tekstu biblijnego, przekazywanie wiernym treści płytkich pod względem doktrynalnym i moralnym (DH 157, 21). Podobnie z krytyką autorów Dyrektorium spotyka się używanie w homiliach „specjalistycznego języka teologicznego, nieznanego ich słuchaczom” (DH 31). Przeciwstawiając się błędom związanym z pojęciem i głoszeniem homilii, autorzy wymienianego dokumentu czynią to przede wszystkim w trosce o wierne i owocne głoszenie słowa Bożego. Dlatego w aktualizacji kerygmatu homilista winien uwydatniać jego mistagogiczny związek ze sprawowaną liturgią, co należy do istoty homilii, nie zaś do innych form kaznodziejstwa.

Refine search results

Recepcja zjawiska komunikacyjnego w teologii liturgii i homiletyce

Recepcja zjawiska komunikacyjnego w teologii liturgii i homiletyce

Konferencja naukowa Wielcy kaznodzieje Krakowa (Kraków, 12 października 2006)

Kierunki badań w homiletyce niemieckojęzycznej XXI wieku (cz. 2)

„Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?” O kurs podstawowy języka wiary

U początków Świętej Rusi. Koncepcje monarchiczne metropolity kijowskiego Iłariona (XI w.) i ich związek z bizantyńską „teologią polityczną”

Wideosłowa – o przepowiadaniu w formie audiowizualnej

Kierunki badań w homiletyce polskiej na podstawie zawartości Bibliografii homiletycznej

"Robotnicy Bogiem silni" - perswazja w kazaniach szczecińskich bp. Kazimierza Majdańskiego

Interpretacja przypowieści o synu marnotrawnym w polskim kaznodziejstwie (1945-2000)

Kierunki badań w homiletyce niemieckojęzycznej XXI wieku (cz. 1)

Głoszenie słowa Bożego do mężczyzn

Wskazania homiletyczne zawarte w Listach o wymowie ojca Euzebiusza Statecznego

„Ścisk na podatki, a suknia tak długa, że się po ziemi wlecze”, czyli o politycznym aspekcie mody w kazaniach ks. Józef Męcińskiego, wygłoszonych w lubelskim kościele św. Ducha w czasie Sejmu Wielkiego

Redefining Preaching: A Beginning

Kaznodziejstwo w Kościołach wschodnich

Il mistero dell’incarnazione nel commento al “Simbolo Apostolico” di san Quodvultdeus di Cartagine

Proces przygotowania homilii

Głoszenie kazań odpustowych

Czym homilia nie jest – błędy w jej głoszeniu