Search results

1

Wizja wychowania fizycznego Jędrzeja Śniadeckiego w perspektywie współczesnej wiedzy naukowej

100%

Błajet P.

Studia z Teorii Wychowania

|

2023

|

vol. XIV(4 (45))

25-39

PL

W artykule wybrane tezy z dzieła J. Śniadeckiego z 1805 roku „O fizycznym wychowaniu dzieci” poddano rekonstrukcji z perspektywy współczesnej wiedzy naukowej. Konstatacje sprzed 200 lat okazują się trafne i aktualne: postulat integralności wychowania, którego nadrzędnym celem powinno być budowanie zdrowia, krytyka jednostronnego intelektualnego kształcenia dzieci, przestrzeganie przed negatywnymi skutkami unieruchomienia dzieci w klasie, postulat włączenia w proces wychowawczy środków, które stosowali nasi praprzodkowie. Efektem analiz jest też propozycja edukacji kinestetycznej dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym oraz oddziaływań, które określono paleohominizacją, mających na celu aktualizację potencjału biologicznego.

2

Początek życia człowieka. Aspekt bioetyczno-teologiczny animacji

100%

Wolski J.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2007

|

vol. 16

277-284

EN

For ages, there have been discussions over the status of the beginning of human life. This discussion has been conducted on the common ground of many empirical studies such as biology, embryology or genetics, however it is also present in the studies of philosophy and theology. This study will apt to show some of the characteristic elements of this discussion. The study will attend to justify the need to ask questions regarding the beginning of human life. Then it will address the different stance in this regard and what are the subsequent consequences.

3

Człowiek - manifestacja wszechświata. Ewolucja człowieka według teilhardyzmu

84%

Słowińska B.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2012

|

vol. 4

305-315

EN

Peter Teilhard de Chardin was a French researcher of prehistoric man and a creator of an original evolutionist system. He distinguished the following basic stages of human growth: somatic, psychological, cultural and spiritual. Although they are different developmental stages, when taken together, they account for the history of humanity. The originality and the relevance of Teilhard de Chardin's thought is emphasized, among others by Cz. S. Bartnik. The latter researcher stresses that for de Chardin, the past does not mean decline, but climbing from the abyss to the top, like in the Alpha-to-Omega Point progress. The past ceases to be regarded as a cursed Moloch, but it starts to be seen a blessed giver of life, unswervingly actualizing the gift of creation. Thus, it seems that the growth of the human being is not endangered by stagnation or exhaustion. Hominization is continuously going on. Humanity evolves as a genre. It is human duty to get to know human nature. The bottom line is not to merely learn about the development stages of humanity, but first and foremost, it is to improve, to be more and more human, up to the ultimate of human growth.

4

Miejsce międzypokoleniowego uczenia się w procesie hominizacji

84%

Jarosz K.

Rocznik Andragogiczny

|

2015

|

vol. 22

163-180

EN

This article presents the results of a pilot and exploration study. The main objective of the research was to investigate the differences of intergenerational learning in the process of hominisation. For the purpose of the study the author used the quantitative strategy of research and author’s instrument of measurement. In the study participated 50 adult respondents from province opolskie. The research in question combines in a way such fields of knowledge as anthropology, pedagogics and psychology; the aim of the combination is to explore the processes which support the development of a human being in light of andragogy. Two conceptions have constituted the theoretical and methodological basis of the considerations: M. Mead’s system of three cultures (prefigurative, configurative, and postfigurative) and K. Popielski’s dimensions of being and becoming a man (biological, social, cultural, subjective and personal, neotic). The author of the article presents the relationship between learning in the abovementioned three types of culture and the dimensions of hominisation. All the above issues have been considered in the here presented analysis of results, which depicts the intergenerational learning as a common phenomenon present in all dimensions of existence. The results of the research indicate that the postfigurative culture predominates in biological, social, and neotic dimensions. However the configurative culture takes part in biggest degree in cultural and biological dimensions. The last type of culture it predominates in social and cultural dimensions of hominisations.

PL

Artykuł przedstawia wyniki pilotażowych badań eksploracyjnych, których celem było rozpoznanie różnic występujących pomiędzy udziałem trzech kultur w procesach uczenia się w obszarach hominizacji człowieka dorosłego. W związku z czym przedmiotem badań jest międzypokoleniowe uczenie się rozpatrywane w kontekście poszczególnych wymiarów egzystencji. Badania zostały przeprowadzone w województwie opolskim, próba badawcza liczyła 50 respondentów. Posłużono się ilościową strategią badań, stosując autorskie narzędzie pomiaru. Omawiane badania są przykładem połączenia wiedzy z zakresu antropologii, pedagogiki i psychologii do badania procesów wspierających rozwój człowieka na gruncie andragogiki. Za podstawę teoretyczno-metodologiczną rozważań przyjęto układy trzech kultur według Margaret Mead (kofiguratywnej, prefiguratynej i postfiguratywnej) oraz wymiary bycia i stawania się człowiekiem (biologiczny, społeczny, kulturowy, podmiotowo-osobowy, neotyczny) opisywane przez Kazimierza Popielskiego. Zaprezentowana analiza wyników, uwzględniając powyższe kwestie, obrazuje międzypokoleniowe uczenie się jako zjawisko powszechne, występujące we wszystkich wymiarach egzystencji. Rezultaty badań wskazują, iż kultura postfiguratywna w największym stopniu bierze udział w transmisji treści związanych z wymiarem neotycznym, a następnie społecznym i biologicznym. Z kolei układ kultury kofiguratywnej dominuje w kulturowym i biologicznym obszarze hominizacji. Prefiguratywna kultura odgrywa najmniejszą rolę w omawianym procesie, przy czym największy jej udział widoczny jest w wymiarze społecznym i kulturowym.

5

Koncepcja grzechu pierworodnego u Raymunda Schwagera

67%

Kaznowski M.

Studia Gdańskie

|

2012

|

issue 31

77-116

PL

Doktryna grzechu pierworodnego spotyka się dziś z licznymi przejawami kontestacji ze strony nauk pozytywnych jak i samego chrześcijaństwa. Narzędziem, które może posłużyć nowemu spojrzeniu na tradycyjną naukę Kościoła o grzechu pierworodnym i sprawić, że będzie ona w stanie wejść w dyskurs ze współczesną krytyką, jest teoria mimetyczno-oarnicza wypracowana przez francuskiego antropologa René Girarda, a rozwinięta przez szwajcarskiego teologa Raymunda Schwagera. Wykorzystanie tej teorii do reinterpretacji tradycyjnej doktryny o grzechu pierworodnym potwierdza aktualność tej ostatniej oraz pomaga lepiej zrozumieć mechanizmy, które mają decydujący wpływ na funkcjonowanie jednostek, instytucji i całych społeczeństw.

EN

The works on pastoral theology are interesting sources that allow to reconstruct the model of a parish priest functioning in the era. Selected works published in Polish in the years 1809‒1914 are the basis of the source article. These include not only worksbooks, but also handbooks, guides, as well as the pastoral publications. The image that emerges from the works is not only the postulated, imaginated or created image, they are not only the theoretical work. The authors, experienced pastors, en wrote about what they experienced, in many passages there were reports of what and how it was. Their analysis makes it possible to capture many aspects of the priest’s life, including some aspects of everyday life pastoral activity, social activity, as well as issues related to the state-church relations. The article could not be a detailed discussion of all aspects of the issues undertaken in the title, it was to pay attention to certain features or the problems connected with the requirements that had to be met in order to move closer to the ideal pastor. These requirements were a re;ection of the conditions and needs of the age, and, moreover, an expression of the pastoral concept professed by the authors of studied works.

6

Anthropology in a Globalized World. History, Culture and Philosophy

67%

WULF C.

Multicultural Studies

|

2017

|

issue 1

13-19

EN

Today’s anthropology attempts to relate the historicity and culturality of its concepts, viewpoints, and methods to the historicity and culturality of what is under investigation. Anthropology examines the findings of the human sciences and develops a critique of itself based on historical and cultural philosophy, thereby paving the way for the investigation of new questions and issues. At the heart of these efforts lies a restlessness of mind that cannot be stilled. Research in anthropology is not limited to certain cultural contexts or single epochs. Reflections on the integral historicity and culturality of the research enable the discipline to leave behind the Euro-centricity of the human sciences and to focus on the unresolved problems of the present and the future. This aim implies skepticism toward all-encompassing and universal anthropological interpretations, such as those occasionally found in biological science, for example. Anthropology is not a single discipline. It touches on many different sciences and disciplines, including philosophy. Speaking about anthropology in the humanities and social sciences, we have to consider the following five paradigms: 1) anthropology of evolution and hominization; 2) philosophical anthropology developed in Germany; 3) historical anthropology and the history of mentalities, initiated by historians in France and taking its cue from the Annales-School; 4) the American tradition of cultural anthropology, and 5) finally historical cultural anthropology. These paradigms also provide the basis for educational anthropology.

PL

Dzisiejsza antropologia próbuje powiązać historyczność i kulturę pojęć, poglądów i metod, którymi się zajmuje jako nauka z historycznością i kulturą przedmiotów badań. Antropologia bada odkrycia nauk humanistycznych i tworzy autokrytykę na podstawie filozofii historycznej i kulturowej, tym samym torując drogę dla badań nad powstającymi pytaniami i kwestiami. W sercu tych wysiłków leży nieposkromiony niepokój umysłu. Badania w dziedzinie antropologii nie ograniczają się do określonych kontekstów kulturowych czy pojedynczych epok. Refleksje dotyczące integralnej historyczności i kulturalności badań umożliwiają dyscyplinie odejście od eurocentryczności nauk humanistycznych i skoncentrowanie się na nierozwiązanych problemach teraźniejszości i przyszłości. Tak określony cel implikuje sceptycyzm wobec wszystkich, obejmujących cały przekrój zagadnień i powszechnych interpretacji antropologicznych, przykładowo tych spotykanych w naukach biologicznych. Antropologia nie jest dyscypliną funkcjonującą w izolacji od innych dziedzin nauki. Dotyczy zagadnień z wielu różnych nauk i dyscyplin, w tym filozofii. Mówiąc o antropologii nauk humanistycznych i społecznych należy rozważyć pięć następujących paradygmatów: 1) antropologię ewolucji i hominizacji; 2) antropologię filozoficzną opracowaną w Niemczech; 3) antropologię historyczną i historię mentalności, zapoczątkowane przez historyków we Francji i czerpiące inspiracje ze Szkoły Annales; 4) amerykańską tradycję antropologii kulturowej, 5) wreszcie antropologię historyczno- kulturową. Powyższe paradygmaty stanowią również podstawę antropologii edukacyjnej.

7

Girard’s gender neutrality and faithful feminism

59%

Eggen W.

Studia Gdańskie

|

2013

|

issue 32

189-206

EN

When René Girard applied his discovery about the role of mimesis in human social life to analyse the origin of culture and religion, he tackled Freud an Lévi‑Strauss for placing sexual relations rather than the sacrificial solution of rivalries at the centre. In so doing he ignored the role of gender in the sacrificial schemes by stressing that rivalries indiscriminately affect both genders. With the help of studies by Levinas and Kristeva, of some anthropological discoveries, and an alternative reading of the biblical trajectory from Genesis to the Book of Revelation, the article tries to show how Girard’s mimetic theory can both uphold gender neutrality and advance a Christian feminist option.

PL

Aplikując odkrycie roli mimesis w życiu społecznym ludzi do analizy początków kultury i religii, Girard skrytykował Freuda i Lévi‑Straussa za to, że przedmiotem swoich rozważań uczynili relacje seksualne, a nie ofiarnicze rozwiązanie rywalizacji. Tym samym Girard zignorował rolę płci w strukturach ofiarniczych, podkreślając, że rywalizacja w jednakowy sposób wywiera wpływ na obie płcie. Dzięki badaniom Levinasa i Kristewy, niektórym antropologicznym odkryciom, i alternatywnemu odczytaniu biblijnej trajektorii, począwszy od Księgi Rodzaju do Apokalipsy, artykuł stara się wykazać, że mimetyczna teoria Girarda może zarówno podtrzymać neutralność płci jaki wspierać chrześcijańską opcję feministyczną.

Refine search results

2 Studia Gdańskie

1 Multicultural Studies

1 Rocznik Andragogiczny

1 Roczniki Teologii Dogmatycznej

1 Studia z Teorii Wychowania

1 Łódzkie Studia Teologiczne

1 Błajet P.

1 Eggen W.

1 Jarosz K.

1 Kaznowski M.

1 Słowińska B.

1 WULF C.

1 Wolski J.

1 2023

1 2017

1 2015

1 2013

2 2012