Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: humbleness

Sort By:

Limit search:

Postęp, pycha, pokora: Ksenofanes z Kolofonu a Hezjod

100%

Kubok D.

Folia Philosophica

2014

vol. 32

There is a broadly shared belief among historians according to which the ideas of Xenophanes of Colophon (and especially fragment B 18 in Diels Kranz) should be understood as the earliest expression of the idea of progress, a belief in possibility of discovering possibilities of betterment. On the other hand, Hesiod’s story of five generations is usually recognized as a model example of quite the opposite thesis, stressing regress, the fall of humanity. This contradiction is highlighted by the fact that Xenophanes criticises the views on gods from Homer’s and Hesiod’s writings. In this paper I analyse Works and Days by Hesiod as well as remaining fragments of Xenophon’s writings. It seems that Hesiod is first of all interested in diagnosis of the sources of human misery and suffering, and not in describing some historical process of degradation of man. Contrary to this, Xenophanes develops a philosophical framework mostly consisting of epistemological reflection that calls for rejection of the hubris of reason which coincides with hasty and dogmatic judgement of both gods and the world itself. The two thinkers agree that the human fortune, however dependent on gods-established necessity, lays to a degree in man’s own hands thanks to humbleness, piety and wisdom. Thus, their standpoints are not contradictory in historical philosophical perspective, quite the opposite, they agree in belief in progress, in betterment.

The Mystery of the Lord’s Nativity in the Sermons of Leo the Great

86%

Jasiewicz A.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

2013

vol. 66

issue 1

Jednym z piewców misterium Bożego Narodzenia był papież, św. Leon Wielki. Znamy dobrze działalność św. Leona dzięki jego przepięknym kazaniom – zachowało się ich niemal sto, zapisanych wspaniałą i jasną łaciną, oraz dzięki jego listom – ok. stu pięćdziesięciu. Wśród jego kazań znajdujemy te, które najbardziej nas interesują: na Narodzenie Pańskie (11 mów) i na Objawienie Pańskie (8 mów). Z tego materiału źródłowego staram się przybliżyć główne myśli naszego autora dotyczące misterium Bożego Narodzenia. Najpierw zatrzymuję się na duchowych owocach Tajemnicy Wcielenia, następnie ukazuje przyjście Pana jako objawienie się Miłosierdzia Bożego, a przy końcu wskazuję na postawę, jaką człowiek powinien zająć wobec tajemnicy Bożego Narodzenia. Tak streszcza swoją naukę: „Uciekając się bowiem znowu do miłosierdzia Bożego – co w tak niewysłowiony sposób ku nam zstąpiło, że Stwórca ludzi zechciał stać się człowiekiem – poznajemy siebie w Tym, któremu Boską część oddajemy” (Na Narodzenie Pańskie 8).

Pope Leo the Great left a rich patrimony of letters and sermons, which were created as a result of his constant pastoral care for the community of Rome and for all the churches. The preserved collection contains about a hundred of sermons and about one hundred and fifty letters, all written in Latin. Among his sermons the ones that interest us the most are: on the Feast of the Nativity (11 sermons) and on the Feast of the Epiphany (8 sermons). On the basis of these source texts an attempt to elaborate on the main thoughts concerning the mystery of the Nativity is made. First the spiritual fruits of the Mystery of Incarnation are discussed, then the Divine Mercy and lastly – the approach of the faithful to the mystery of the Lord’s Nativity. Pope Leo summarises his teachings in the following way: “If we have recourse to that unutterable condescension of the Divine Mercy, whereby the Creator of men deigned to become man, by it we shall be raised to the nature of Him whom we adore in ours” (Sermon VIII on the Nativity).

Refine search results

1 Folia Philosophica

1 Ruch Biblijny i Liturgiczny

1 Jasiewicz A.

1 Kubok D.

1 2014

1 2013

Search results

Postęp, pycha, pokora: Ksenofanes z Kolofonu a Hezjod

The Mystery of the Lord’s Nativity in the Sermons of Leo the Great