Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: hyperrealism

Sort By:

Limit search:

Fides ex visu. O medialnych wizualizacjach wiary

100%

Draguła A.

Polonia Sacra

2019

vol. 23

issue 4(58)

159-174

Artykuł podejmuje temat teologicznego statusu obrazu w jego wersji elektronicznej, czyli jako ekranu. W chrześcijaństwie kwestia teologii obrazu podejmowana jest od czasów sporów ikonoklastycznych na Wschodzie (VIII–IX w.). Teologia zachodnia od X wieku, a potem na skutek Reformacji, krytycznie podchodziła do epifanijnej funkcji obrazu, która dla chrześcijaństwa wschodniego jest oczywista. Ten teologiczny dystans wobec spełniania funkcji epifanijnej dominuje w teologicznej interpretacji obrazu elektronicznego. Przyjmuje się, że obraz elektroniczny (ekran) nie jest zdolny, by transmitować misterium. Kategoria „symulakrum”, którą stosuje się w opisie obrazu elektronicznego, wskazuje na zerwanie z ikonicznym bądź mimetycznym odwzorowaniem rzeczywistości. Symulakrum imituje rzeczywistość przedstawioną, dlatego nie jest w stanie jej objawiać.

The article discusses the theological status of an image in its electronic version, i.e. as a screen. In Christianity, the theology of an image has been an issue since the iconoclastic disputes in the East (8th and 9th century). From the 10th century, and then as a result of Reformation, the Western theology approached the epiphanic function of the image, which is evident in Eastern Christianity, with criticism. This theological reserve towards an epiphanic function of an electronic image (screen) dominates the theological interpretation of it. An electronic image is assumed to be incapable of transmitting mystery. The category of “simulacrum”, used in the description of the electronic image, indicates a breakup with the iconic or mimetic representation of reality. Simulacrum only imitates the presented reality, so it is unable to perform a revelatory function.

Dycio Generator. O wariacyjności (w) poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego

83%

Staśko M.

Forum Poetyki

2016

issue 4-5

92-103

The article, beginning with an interpretation of the poem “CCCLXXI” from Piosenki o zależnościach i uzależnieniach (Songs about Dependences and Addictions), presents the new media, variational structure of Tkaczyszyn-Dycki’s poetry, in which each word can be replaced with any other word within its linguistic algorithm. Sign equivalence (the sign code proper to each form) constitutes, in the framework of Dycki’s poetry, a hyperreal space of identity (corresponding to a new media numerical representation) that is always Other (single-use, in a concrete interface and concrete hypertextual operations). The virtual space thus outlined operates as an autotelic surface with weak, even non-existent, (non)boundaries and differences (amounting to non-entities), and thus without ontological exclusions – a utopia.

Artykuł, wychodząc od interpretacji wiersza CCCLXXI z Piosenki o zależnościach i uzależnieniach, przedstawia nowomedialną, wariacyjną strukturę poezji Tkaczyszyna-Dyckiego, w której każde słowo zamienić można z dowolnym innym słowem w obrębie językowego algorytmu. Równoznakowość (kod znakowy właściwy każdej formie) w ramach poezji Dyckiego konstytuuje hiperrzeczywistą przestrzeń toż-samego (odpowiadającego nowomedialnej reprezentacji numerycznej) jako zawsze Innego (jednorazowego, w konkretnym interfejsie i w konkretnych hipertekstowych przebiegach). Tak zarysowana wirtualna przestrzeń działa jako autoteliczna powierzchnia bez mocnych graNIC i różNIC, a zatem bez ontologicznych wykluczeń – utopia.

Refine search results

1 Forum Poetyki

1 Polonia Sacra

1 Draguła A.

1 Staśko M.

1 2019

1 2016

Search results

Fides ex visu. O medialnych wizualizacjach wiary

Dycio Generator. O wariacyjności (w) poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego