Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: impietas

Sort By:

Limit search:

Impietas G. Juliusza Cezara

100%

Kowalski H.

Wieki Stare i Nowe

2021

vol. 16

issue 21

23-40

The declining years of the Republic brought many transformations and the development of new political, social and religious ideologies. Gaius Julius Caesar was indisputably one of the greatest religious “innovators” in this period. In this context, accusations of impietas against Caesar, leveled by his adversaries, are characteristic. They can be divided into several categories:-- negation of the existence of the gods: this accusation concerned Caesar’s statement during the Catilinarian trials that death brought rest rather than agony; that beyond death there was no more worry or joy. Marcus Porcius Cato accused Caesar of the lack of belief in the afterlife and in punishment after death;-- violations of the sacrosanctitas of the tribunes of the people Epidius Marullus and Caesetius Flavus, whom Caesar deprived of power;-- profanatio templi, connected with the placing of the statute of the commander (Caesar) in the quadriga on the Capitoline Hill, with the globe at Caesar’s feet, and a picture bearing the inscription “To Invincible God” (Deo invicto), which was put in the Quirinus temple;-- violatio luci: Caesar was accused of cutting down the “holy grove” near Marseille;-- contra auspicia: Caesar was accused of ignoring the observation of the sky in 59 BCE and obnuntiatio of Bibulus;-- bella impia: the main charge was that of triggering the civil war, which was explicitly called: bellum impium, scelerum, nefandum, and, furthermore, supplicationes, ovatio and triumphus were not allowed for victories;-- posthumous impietas: Caesar was commemorated by special Parentalia and supplicationes, which Cicero regarded as “inexpiabiles religiones”.

Artykuł poświęcony jest oskarżeniom G. Juliusza Cezara o impietas. Zarzuty kierowane pod adresem dyktatora obejmowały: niewiarę w życie pozagrobowe i karę po śmierci, naruszenie sacrosanctitas trybunów ludowych, znieważenie świątyni Jowisza na Kapitolu, w której umieszczono posąg wodza w kwadrydze, oraz świątyni Kwirynusa, gdzie złożono portret Cezara z napisem „bogu niezwyciężonemu” (Deo invicto), a także violatio luci (wycięcie świętego gaju w okolicy Marsylii), działania contra auspicia w 59 roku p.n.e., wywołanie wojny domowej, uznawanej za bellum impium, oraz impietas pośmiertne (Parentalia i supplicationes ku czci Cezara).

Łacińskie pius a problemy definiowania słów i wyrażeń w językach historycznych

57%

Lipiński D., Kopernika U. M., Dawid Lipiński. Doktorant przy Katedrze Filologii Klasycznej UMK z. j. t. z. I. J. P. Z. m. l. i. i. s. w., dawid.t.lipinski@gmail.com

Acta Universitatis Lodziensis. Studia Indogermanica Lodziensia. Supplementary Series

2015

vol. 4

A linguist who studies historical languages, such as Latin, through synchronous perspective, meets one important problem - the lack of knowledge of language conventions. Basically, it is difficult to research by the lack of the ability to create your own sentences by intuition, and thus the inability to verify their hypotheses through semantic tests. As a result, he is convicted on contextual research. In this chapter, I propose a way of defining words and phrases in the historical languages. To do this, I arrange a semantic analysis of the Latin word pius. This term made many definitional problems for the authors of dictionaries and translators, above all, by the presence in a variety of contexts. As a result, the assumed existence of several equally-looking expressions was suggested. I explicates pius, assuming a theory of reductionist semantics, extended to my demands, for example verifying linguistic data with cultural data.

Językoznawca zajmujący się badaniem z perspektywy synchronicznej języków historycznych, np. języka łacińskiego, natyka się na jeden znaczący problem – brak znajomości konwencji językowych. Zasadniczo utrudnia mu to prowadzenie badań przez brak możliwości tworzenia własnych zdań dzięki intuicji i tym samym przez niemożność weryfikowania swoich hipotez dzięki zasadzie sprzeczności. W efekcie tego skazany jest on na badania kontekstowe. W niniejszym artykule proponuję sposób definiowania słów i wyrażeń w językach historycznych. Do tego celu służy mi analiza semantyczna łacińskiego słowa pius. Wyraz ten nastręczał wielu problemów definicyjnych autorom słowników i tłumaczom, przede wszystkim przez występowanie w różnorodnych kontekstach. W efekcie tego zakładano a priori istnienie kilku tak samo wyglądających jednostek leksykograficznych. Przyjmując założenia semantyki redukcjonistycznej rozszerzone o swoje postulaty, m.in. weryfikowanie danych językowych z danymi ogólnokulturowymi, dokonuję eksplikacji wyrazu pius.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Studia Indogermanica Lodziensia. Supplementary Series

1 Wieki Stare i Nowe

1 Dawid Lipiński. Doktorant przy Katedrze Filologii Klasycznej UMK z. j. t. z. I. J. P. Z. m. l. i. i. s. w.

1 Kopernika U. M.

1 Kowalski H.

1 Lipiński D.

1 dawid.t.lipinski@gmail.com

1 2021

1 2015

Search results

Impietas G. Juliusza Cezara

Łacińskie pius a problemy definiowania słów i wyrażeń w językach historycznych