Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  inmates
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Sociologie za mřížemi? Penitenciární sociologie v České republice

100%
Dirga L.
Sociologický časopis. Czech Sociological Review
|
2021
|
vol. 57
|
issue 4
411-432
EN
The aim of this paper is to introduce discipline of penitentiary sociology, discuss its forms in the context of the Czech Republic, and answer the question of why sociologists do not participate in everyday practice behind bars of Czech prisons even though they have formal ties with this environment. The findings presented in this paper are based on qualitative research conducted in Czech prisons. The data corpus includes qualitative interviews with selected actors in the prison world and an analysis of relevant documents relating to the research topic. Sociology and the prison system meet on two basic levels in the Czech Republic. As an external partnership that seems to have grown stronger over the years and as an internal bond that has weakened (and almost been dismissed) since the end of the 1990s. Sociology has formally retained a place behind the bars of Czech prisons thanks to the sociologists who according to the regulations of the Czech prison service should figure among the prison staff. In reality, the initial enthusiasm for this practice faded over the years and there are no sociologists currently working in Czech prisons. In this paper the author presents some possible explanations for this, ofers a historical description of the (non)participation of sociologists in Czech prisons, and discusses the possibilities for the future development of Czech penitentiary sociology.
2
Publication available in full text mode
Content available

O tzw. dobrych praktykach penitencjarnych. Obraz empiryczny i kilka ogólniejszych refleksji teoretycznych

87%
Stępniak P.
Archiwum Kryminologii
|
2018
|
issue XL
401-430
EN
The article discusses the issue of good penitentiary practices. It fits into the discussionabout how to work with inmates in prison, what axiological and substantive basis offersan alternative, new logic of interactions against the crisis of penitentiary resocialisation.According to the author, this discussion should be concentrated on the followingquestions: what can be achieved in prison conditions; how to work with prisoners; whatgoals should be present in penitentiary work. One of the ways of working is, therefore,good practice. The author discusses theoretical and methodological aspects of researchon good practices and defines them. He points out that what is usually referred toas a good practice is an action that has brought concrete, positive results, has somepotential for innovation, is durable, repeatable and applicable to similar conditionselsewhere or by other entities.According to the author, the sources of good penitentiary practices can be soughtin various areas of knowledge, experience and legal regulations. Most importantly, heindicates: praxeology and pragmatism, realism (with regard to what can be achievedin a total institution in given organisational, social and economic conditions), wisdomand experience of prison staff (conformism), international prison rules, penitentiarynational law and pedagogical interaction models. All these sources are discussed indetail.In the further part of the article, the results of research on good penitentiarypractices are discussed. They were carried out between January 2015 and September2016 in five largest prisons from the area of the District Inspectorate of the PrisonService in Poznań (prisons in Poznań, Gębarzewo, Krzywaniec, Rawicz andWronki). They were all of a closed type. The study covered a group of 180 convictsand 32 educators. In addition, 100 personal files were analysed for the mannerof penitentiary work described in them.Research shows that employment of convicts was the most desirable activity, es -pecially appreciated by the educators. In their opinion, referral to work organisestime, sets the rhythm and structure of the day. The work environment is also outsideof the cell. The convicts can go out, meet people from outside prison. This is especiallyvaluable in a closed-type penitentiary. Daily performance of professional duties developsa work habit, teaches responsibility, cooperation, understanding and duty.The second type of desirable interventions was organising and facilitating contactswith relatives. The third one was implementation of, and engaging convicts in, variouspenitentiary programmes. The programme offers possibilities for innovation andcan be repeated. It also provides an opportunity to use specialist preparation andinventiveness of its author (prison educator). The author of the article estimates that only the development and use of penitentiary programmes can be considereda good penitentiary practice according to the criteria given in the article. Other typesof influence pointed out by educators and convicts lie simply in the good performanceof duties by the prison staff. Therefore, they do not provide a starting point to proposesome new theoretical concept of penitentiary interactions.Commenting on these findings, the author assesses that the scientific way of defininggood practices is clearly not in line with how they are understood by prison staff.The former is determined by the criteria indicated in the article, the pragmatic realismof the other. It results from the pressure of prison conditions, and it is not enough togeneralise it to the theoretical level.Therefore, in the final part of the article the author poses the question how theobtained results can be used. In response, he states that the actions indicated by therespondents as desirable can be divided into two groups. The first one includes generalpenitent actions (e.g. differentiation of impacts on prisoners into long-term and shorttermones, intensification of interactions aimed at managing the prisoners’ free time,matching interactions according to the sentence execution’s phase), whereas the secondrefers to interactions aimed at intensifying an individual approach to pri soners (e.g. anindividualised plan of serving the sentence, better knowledge of the convicts, payingmore attention to their interests, reacting to their problems).In conclusion, the author of the article states that its findings provide the basis onlyfor formulating a catalogue of methodical, organisational and functional guidelines.He gives examples of such directives as well as the actions indicated as desirable byprison’s educators and inmates.The article ends with the remark that the catalogue of methodical guidelines isa kind of a prison penitentiary code, assuming the use of means and methods that canpotentially be implemented in prison conditions.
3
Publication available in full text mode
Content available

Dyspozycyjny optymizm u osób pracujących podczas odbywania kary pozbawienia wolności

86%
Lewicka-Zelent A.
Prawo w Działaniu
|
2022
|
issue 53
20-39
EN
Work is one of the rehabilitation interactions used for centuries with convicts. It has changed its functions, although at the moment it does not serve as a punitive measure, but rather as a motivating factor for change. Numerous monographs and articles have been written about the work of convicts, but most of them show only the legal aspect of its execution. However, from a practical point of view, it is also important to examine to what extent it can be directly linked to changes in the attitudes and behaviour of those who have committed a crime. Therefore, it was decided to conduct research aiming at determination of the level of dispositional optimism in convicts working while serving a criminal sentence. It was assumed that in the study the dependent variable is the level of dispositional optimism, and the independent variables: the two-year period of work performed by convicts while serving a prison sentence and the professional status of the respondents. The study was conducted twice using the Life Orientation Test (LOT-R) by Michael F. Scheier, Charles S. Carver and Michael W. Bridges in an adaptation of Zygfryd Juczyński.
PL
Praca stanowi jedno z oddziaływań resocjalizacyjnych wykorzystywanych od wieków ze skazanymi. Zmieniała ona swoje funkcje, aczkolwiek w chwili obecnej nie służy jako środek karny, ale raczej jako czynnik motywujący do zmiany. Na temat pracy skazanych powstały liczne monografie i artykuły, niemniej jednak większość z nich ukazuje wyłącznie aspekt prawny jej wykonywania. Natomiast z praktycznego punktu widzenia istotne jest również zbadanie, na ile można ją wiązać w sposób bezpośredni ze zmianami w postawach i zachowaniu osób, które dokonały przestępstwa. Dlatego postanowiono przeprowadzić badania, których celem było ustalenie poziomu dyspozycyjnego optymizmu u skazanych pracujących podczas odbywania kary kryminalnej. Przyjęto, że w badaniu zmienną zależną jest poziom dyspozycyjnego optymizmu, a zmiennymi niezależnymi: 2-letni okres wykonywania pracy przez skazanych podczas odbywania kary pozbawienia wolności oraz status zawodowy osób badanych. Badanie przeprowadzono dwukrotnie z wykorzystaniem Testu Orientacji Życiowej (LOT-R) autorstwa Michaela F. Scheiera, Charlesa S. Carvera i Michaela W. Bridgesa w adaptacji Zygfryda Juczyńskiego.
4
Publication available in full text mode
Content available

The Artistic Statements of Inmates about Freedom: the “Labyrinth of Freedom” Project and Its Possible Applications

72%
Piotrowski P., Bajek Z., Florek S.
Art Inquiry. Recherches sur les arts
|
2013
|
vol. XV (XXIV)
213-229
EN
It is characteristic for the male prison community that showing one’s attitudes, beliefs and feelings is quite risky. In such an oppressive environment the inmates exhibit various strategies of adjustment. In some cases getting involved in artistic activities is not only a way of spending the time of isolation constructively, but it may also become a stimulus for some positive changes after the inmate’s release. The aim of this article is to describe the “Labyrinth of Freedom” project conducted at the penitentiary in Nowy Wisnicz, near Krakow, Poland, in 2012 and to discuss the inmate's comments on freedom, the theme of the artistic project. Some possible benefits of the inmates’ artistic activity are also identified. The analyzed data consists of a se-lected set of inmates’ works, which share the common theme of freedom. The authors are convinced that the project had a therapeutic value because it created a chance for the inmates to express themselves through art and to reach the “outside” audience. Moreover, within the framework of the project, the inmates’ works were given the same status as the works of professional artists, which should have had a positive impact on the inmates’ self-esteem. Their artistic expression increased their sense of importance in the prison community, by reducing their feeling of isolation and dehumanization. The project was then an opportunity to develop the inmates’ awareness, and so to help them take a big step on the path to personal development and freedom.
PL
Specyfika społeczności więziennej sprawia, że nieskrępowane ujawnianie swoich postaw, przekonań lub uczuć jest ryzykowne. W tej specyficznej sytuacji psychologicznej, której istotnymi składowymi są przemoc, nuda i poczucie osamotnienia, osadzeni przejawiają różne wzorce przystosowania. Dla niektórych z nich zaangażowanie się w działalność artystyczną może być nie tylko sposobem na konstruktywne spędzanie czasu, ale także bodźcem do pozytywnych zmian po wyjściu na wolność. Celem artykułu jest dokonanie charakterystyki projektu „Labirynt wolności”, zrealizowanego w 2012 roku w Zakładzie Karnym w Nowym Wiśniczu, ze szczególnym uwzględnieniem wypowiedzi osadzonych na temat wolności. Podsumowaniem opracowania są wnioski dotyczące możliwości diagnostycznego i terapeutycznego wykorzystania artystycznych wypowiedzi osób pozbawionych wolności. Autorzy są przekonani, że opisany projekt, poprzez stwarzanie więźniom możliwości nawiązania dialogu z osobami „z zewnątrz” i kontaktu ze środkami ekspresji, które oferuje sztuka, ma wymiar terapeutyczny. Może przyczynić się do zredukowania stresu izolacji, podnieść samoocenę i zmniejszyć poczucie alienacji. Jest szansą rozwijania świadomości, a więc zrobie-nia istotnego kroku na drodze ku osobistej wolności.
5
Publication available in full text mode
Content available

Zmiany w strukturze podejrzanych, osadzonych i skazanych w kontekście starzenia się społeczeństwa – analiza danych statystycznych

72%
Włodarczyk-Madejska J.
Prawo w Działaniu
|
2022
|
issue 53
155-194
EN
The aim of the article is to analyse the changes in the structure of suspects, convicts and inmates in the context of aging society, based on statistical data: police, court and penitentiary, collected for two research projects carried out at the Institute of Justice in 2022. The article presents three main issues: the scale and dynamics of elder criminality, the type of crimes and misdemeanors committed by the elderly people, and the reaction to such behaviour. Conducting such analyzes seems to be important in the context of the aging population. Although elder people still account for a negligible percentage of suspects, convicts and inmates (about 5%), their share is increasing. It can be assumed that the current demographic situation will further support this growth. This article confirms the findings so far, that the crime of elderly people is different from crime in general. The reaction of law enforcement agencies and the judiciary to such behaviour is also different. The elderly people are visible among the perpetrators of misdemeanors, mainly theft and misappropriation of items of little value.
PL
Celem artykułu była analiza zmian w strukturze podejrzanych, osadzonych i skazanych w kontekście starzenia się społeczeństwa, na podstawie danych statystycznych: policyjnych, sądowych i penitencjarnych, zgromadzonych do dwóch projektów badawczych zrealizowanych w Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości w 2022 r. W artykule zostały przedstawione trzy główne zagadnienia: skala i dynamika przestępczości osób starszych, rodzaj przestępstw i wykroczeń popełnianych przez osoby starsze oraz reakcja na takie zachowania. Prowadzenie analiz w tym zakresie wydaje się istotne w kontekście starzenia się społeczeństwa. Choć nadal osoby starsze stanowią znikomy odsetek podejrzanych, osadzonych i skazanych (jest to ok. 5%), to ich udział zwiększa się. Przypuszczać także można, że obecna sytuacja demograficzna będzie sprzyjała temu wzrostowi. Niniejszy artykuł potwierdza dotychczasowe ustalenia, mianowicie że przestępczość osób starszych różni się od przestępczości ogółem. Niejednakowa jest także reakcja organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości na takie zachowania. Osoby starsze są też widoczne wśród sprawców wykroczeń, głównie kradzieży i przywłaszczeń przedmiotów o niewielkiej wartości.
6
Publication available in full text mode
Content available

Pandemia COVID-19 a bezpieczeństwo funkcjonariuszy i osadzonych w zakładach karnych – zmiany i zagrożenia

72%
Dróżdż A.
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
|
2022
|
issue 1(8)
30-47
PL
Celem artykułu jest omówienie pojęcia bezpieczeństwa w kontekście funkcjonariuszy Służby Więziennej i osadzonych, a także dostrzeżenie i poznanie zmian, które musiały zostać wprowadzone w zakładach karnych z powodu sytuacji epidemicznej, a także opis zagrożeń bezpieczeństwa (wyżej wymienionych podmiotów) spowodowanych koronawirusem w więzieniach. Podjęcie pewnych działań mających na celu utrzymanie dotychczasowego poziomu bezpieczeństwa, zarówno funkcjonariuszom Służby Więziennej, jak i osadzonym, zostało niejako wymuszone poprzez pandemię. Artykuł ma za zadanie ukazać odpowiedzi na następujące pytania: Czy i jak pandemia wpłynęła na widzenia z najbliższymi? Czy i jakie środki potrzebne do utrzymywania higieny przez osadzonych zostały zwiększone? Czy i jak sytuacja pandemiczna wpłynęła na zatrudnienie osadzonych? Czy wystąpiły ograniczenia związane z zajęciami dydaktycznymi prowadzonymi dla osadzonych oraz jakimi utrudnieniami musieli zmierzyć się prowadzący takie praktyki? Czy więźniowie mają prawo do modlitwy? Czy więźniowie zaangażowali się w prospołeczn prace związane z pandemią? Podstawową metodą badawczą realizującą wymienione cele, jest analiza literatury oraz dostępnych materiałów źródłowych poruszających tematykę ogólnie rozumianego bezpieczeństwa, a także zagadnienia związane z bezpieczeństwem funkcjonariuszy i osadzonych w zakładach karnych, w czasach pandemii COVID-19.
EN
The aim of this article is to discuss the concept of security in the context of Prison Service officers and inmates, as well as to perceive and present the changes that had to be introduced in prisons due to the epidemic situation, and to describe the security risks (of the above-mentioned entities) caused by coronavirus in prisons. Taking certain measures to maintain the current level of security, both for Prison Service officers and inmates, was in a way forced by the pandemic. The article aims to show answers to the following questions: Has the pandemic affected the visits of loved ones and how? Have the measures needed to maintain hygiene by prisoners been increased and what measures have been taken? Has the pandemic affected the employment of detainees and how? Were there any limitations related to the classes conducted for inmates and what difficulties did the practitioners have to face? Do prisoners have a right to pray? Were prisoners involved in pro-social work related to the pandemic? The basic research method to achieve the above-mentioned objectives is the analysis of the literature and available source materials on the subject of generally understood security, as well as issues related to the security of officers and inmates in prisons during the COVID-19 pandemic.
7
Publication available in full text mode
Content available

Formy aktywizacji zawodowej osadzonych w Polsce. Przegląd stosowanych rozwiązań

58%
Becker-Pestka D.
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
|
2018
|
vol. 21
|
issue Specjalny
161-174
EN
Promoting workforce readiness among prison inmates in Poland is relevant to the achievement of rehabilitation goals. To review the workforce readiness policies for prison inmates which are implemented in Poland and to assess their advantages, the paper first provides the basic data about the execution of prison terms in Poland. Then, the findings of a research study carried out in correctional facilities of four inspectorates in northern Poland (Gdańsk, Olsztyn, Szczecin, and Koszalin) in 2017–2018 are reported to draw conclusions about the workforce readiness policies for prison inmates applied in the Polish penitentiary system. The study relied on the diagnostic survey method. Questionnaires to be completed were sent to the correctional facilities with permission of the respective inspectorate’s authorities. Subsequently, interviews were conducted with the correctional staff responsible for the promotion of workforce readiness. The study found that the workforce readiness policies for prison inmates in Poland included European and national projects, therein original projects of the facility staffs, work, education, and vocational counselling for inmates.
PL
Pytanie o formy aktywizacji zawodowej osadzonych w Polsce ma istotne znaczenie z punktu widzenia realizowanych celów resocjalizacji. Próbując odpowiedzieć na pytanie o stosowane w Polsce rozwiązania w zakresie aktywizacji zawodowej osadzonych i korzyści wynikających z podejmowania tego rodzaju działań, w pierwszej kolejności przedstawiono podstawowe zagadnienia dotyczące wykonywania kary pozbawienia wolności w Polsce. Następnie na podstawie wyników badań w jednostkach penitencjarnych na terenie czterech inspektoratów w Polsce północnej (Gdańsk, Olsztyn, Szczecin i Koszalin) prowadzonych w latach 2017–2018 sformułowano wnioski na temat stosowanych rozwiązań w zakresie form aktywizacji zawodowej osadzonych wykorzystywanych w polskim systemie penitencjarnym. Badania zostały zrealizowane przy wykorzystaniu metody sondażu diagnostycznego. Po uzyskaniu zezwolenia władz inspektoratów do jednostek penitencjarnych rozesłana została ankieta z prośbą o jej wypełnienie. Następnie zostały przeprowadzone wywiady z personelem działów penitencjarnych zajmującym się zawodową aktywizacją osadzonych. Wśród stosowanych rozwiązań w zakresie aktywizacji zawodowej osadzonych w Polsce są projekty europejskie, krajowe – w tym również rozwiązania autorskie kadry jednostek, praca, edukacja i poradnictwo zawodowe dla skazanych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.