Search results

1

Rekomendacje i wytyczne KNF – dialog nadzorowany, czyli miękkie prawo z twardym skutkiem

100%

Maśniak D.

Prawo Asekuracyjne

|

2015

|

vol. 2(83)

3-14

PL

Artykuł stanowi kolejny głos w dyskusji na temat charakteru prawnego rekomendacji i wytycznych KNF. Podjęto w nim próbę odniesienia się do różnych poglądów orzecznictwa i doktryny na ten temat, w tym poglądów prezentowanych na łamach Prawa Asekuracyjnego. Zwrócono uwagę na różnice pomiędzy rekomendacjami/wytycznymi organu nadzoru a rekomendacjami wypracowanymi przez samorządy gospodarcze (ZBP i PIU). Wykorzystanie tych instrumentów do oddziaływania na zakłady ubezpieczeń zbiegło się z dostosowywaniem krajowych przepisów do dyrektywy Solvency II. Ta zbieżność nie wydaje się przypadkowa. Stanowi z jednej strony uzasadnienie, a z drugiej pretekst do wzmocnienia nadzoru ubezpieczeniowego, rozumianego jako element nadzoru nad rynkiem finansowym. Wytyczne dotyczące dystrybucji dla zakładów ubezpieczeń stanowić miały w założeniu uzupełnienie Rekomendacji U skierowanej do banków.

EN

The article is yet another voice in the debate about the legal nature of the recommendations and guidelines of the Polish Financial Supervision Authority (KNF). It attempts to refer to the different views expressed in the case law and the doctrine, including the standpoints presented in the Insurance Law quarterly. What is more, the differences between the recommendations/guidelines of the supervisory authority and the recommendations developed by the economic self-governments (the Polish Bank Association - ZBP and the Polish Chamber of Insurance - PIU) have been emphasised. The application of these instruments to influence insurance companies has coincided with the adaptation of national legislation to the Solvency II Directive. This convergence does not seem coincidental. On the one hand, it is a justification and on the other hand, an excuse to strengthen the insurance supervision, understood as an element of financial market surveillance. The distribution guidelines for insurance companies were supposed to supplement the U Recommendation addressed to banks.

2

Polityka lokacyjna ubezpieczycieli w Polsce jako przykład działalności inwestycyjnej na rynku finansowym

80%

Bac M.

Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie

|

2004

|

issue 6

27-38

PL

Artykuł zawiera analizę polityki lokacyjnej ubezpieczycieli prowadzących działalność inwestycyjną na rynku finansowym w Polsce w latach 1998-2000. Właściwa polityka lokacyjna ubezpieczycieli i odpowiednio dobrane instrumenty finansowe mogą decydować o ich rentowności i konkurencyjności. Osobne miejsce autorka poświęca bezpieczeństwu lokat i szczególnej w tym zakresie roli nadzoru ubezpieczeniowego.

EN

In the financial statement of economic entities performing insurance activities, investments are the primary element of the assets, largely influencing the financial results of the insurer. Safety of the investments is the subject of a special insurance supervision and it is regulated by the act of 28 July 1990 concerning insurance activity, amended in July 2000. The right investment policy of an insurance company and the appropriate financial instruments may decide about its profitability and competitiveness. The aim of the present paper is to describe the investment activities of insurance companies in Poland and to present their investment portfolio in the years 1998-2000.

3

Reżim prawny outsourcingu ubezpieczeniowego

80%

Mrozowska-Bartkiewicz B.

Prawo Asekuracyjne

|

2019

|

vol. 3(100)

3-17

PL

Na podstawie dyrektywy Wypłacalność II wprowadzono do systemu prawa ubezpieczeniowego szczegółowe zasady powierzania przez zakłady ubezpieczeń i reasekuracji zewnętrznym wykonawcom czynności własnych, w tym wymogi dotyczące treści umów na podstawie których wykonywane są powierzone czynności (umowy outsourcingowe). Zakłady ubezpieczeń, będące instytucjami zaufania publicznego, powinny swoje zadania realizować w sposób prawidłowy i bezpieczny dla klientów. Dlatego wymogi dotyczące outsourcingu określonych czynności i funkcji stanowią istotny element systemu zarządzania zakładem ubezpieczeń. Outsourcing ubezpieczeniowy podlega obowiązkom informacyjnym oraz jest nadzorowany przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF). W artykule omówiono przepisy prawne określające podstawowe zasady prowadzenia outsourcingu przez zakłady ubezpieczeń i reasekuracji, w tym zasady ustalania polityki wewnętrznej oraz realizacji obowiązków informacyjnych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na outsourcing określonych czynności i funkcji wchodzących w zakres systemu zarządzania. Przedstawiono wymogi dotyczące umów outsourcingowych, stawiane zakładom ubezpieczeń przez przepisy zarówno wspólnotowe, jak i polskie. Odpowiednie ukształtowanie praw i obowiązków stron umowy powinno zapewnić w szczególności zgodność z przepisami prawa oraz możliwość sprawowania faktycznego nadzoru nad wykonywaniem usługi przez przedsiębiorcę. Co ważne – KNF uzyskała uprawnienie do wykonywania czynności kontrolnych także w podmiocie wykonującym powierzone czynności.

EN

Following the Solvency II Directive, the detailed rules for delegating own activities to external providers by insurance and reinsurance undertakings have been introduced into the insurance law regime, including the requirements regarding the contents of agreements under which the outsourced services are provided (outsourcing contracts). As institutions of public trust, insurance undertakings should perform their functions properly and safely for customers. Hence, the requirements for outsourcing certain activities and functions constitute an important element of the insurance company management system. Insurance outsourcing is subject to disclosure obligations, and is supervised by the Polish Financial Supervision Authority (KNF). The article discusses legal provisions specifying the basic outsourcing rules for insurance and reinsurance undertakings, including the principles for the development of internal policy and the fulfillment of disclosure requirements, with special emphasis on the outsourcing of certain activities and functions of the management system. Moreover, it also presents the requirements for outsourcing contracts which are imposed on insurance undertakings both by EU and Polish legislation. An appropriate formulation of the rights and obligations of the parties to the contract should ensure, in particular, both compliance with the law and the effective services supervision. More importantly, the KNF has been authorized to perform inspection activities in respect of entities providing outsourced services.

4

Instytucja interwencji produktowej w Europejskim Systemie Nadzoru Finansowego

80%

Mrozowska-Bartkiewicz B.

Prawo Asekuracyjne

|

2019

|

vol. 1(98)

42-54

PL

Europejski System Nadzoru Finansowego (ESNF) stanowi ramy nadzoru finansowego w Unii Europejskiej. Głównym celem ESNF jest zapewnienie, aby zasady mające zastosowanie do sektora finansowego były odpowiednio wdrażane we wszystkich państwach członkowskich dla zachowania stabilności finansowej sektora finansowego, promowania zaufania i zapewnienia ochrony konsumentów. Co do zasady, nowe kompetencje dotyczą produktów o charakterze inwestycyjnym, oferowanych zarówno przez instytucje finansowe, jak i zakłady ubezpieczeń. Każdy z Europejskich Urzędów Nadzoru został wyposażony w kompetencje do stosowania instrumentów nadzorczych, w tym w możliwość przeprowadzenia interwencji produktowej, co oznacza posiadanie uprawnienia do wydania decyzji obowiązującej na terenie Unii Europejskiej czasowo zakazującej oferowania określonego typu produktów finansowych, prowadzenia pewnych rodzajów działalności lub praktyk, które zagrażają prawidłowemu funkcjonowaniu i integralności rynków finansowych oraz stabilności systemu finansowego w Unii Europejskiej. W 2018 r. kompetencje w zakresie podjęcia interwencji produktowej zostały po raz pierwszy wykorzystane przez ESMA w dwóch decyzjach. Są to precedensowe decyzje, które wyznaczają nowe kierunki sprawowania unijnego nadzoru nad instytucjami finansowymi.

EN

The European System of Financial Supervision (ESFS) sets a framework of financial supervision in the European Union. Its main objective is to ensure that the rules applicable to the financial sector are properly implemented in all the Member States to preserve the financial stability of the financial sector, promote trust and guarantee consumer protection. The new powers refer to investment-related products, offered by both financial institutions and insurance undertakings. Each European supervisory authority is endowed with the power to apply supervisory measures, including the product intervention, which means the power to issue a decision binding in the European Union to temporarily prohibit the provision of certain financial products, conducting some activities or practices which threaten the proper operation and integrity of financial markets or the stability of the financial system in the European Union. In 2018 the product intervention measures were adopted by ESMA for the first time in two decisions, namely on the prohibition of the provision, distribution and sale of binary options to retail clients and on the restriction of the provision, distribution or sale of contracts for differences (CFDs) to retail clients. These precedent decisions will set the new directions for the EU supervision of financial institutions, mainly because of the issuing authority, which is not national, but European, and whose decisions are automatically applied in the territories of the Member States.

Refine search results

3 Prawo Asekuracyjne

1 Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie

2 Mrozowska-Bartkiewicz B.

1 Bac M.

1 Maśniak D.

2 2019

1 2015

1 2004

Rekomendacje i wytyczne KNF – dialog nadzorowany, czyli miękkie prawo z twardym skutkiem

Polityka lokacyjna ubezpieczycieli w Polsce jako przykład działalności inwestycyjnej na rynku finansowym

Reżim prawny outsourcingu ubezpieczeniowego

Instytucja interwencji produktowej w Europejskim Systemie Nadzoru Finansowego