Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: intermezzo

Sort By:

Limit search:

„Echo w lesie” Józefa Elsnera i Wojciecha Pękalskiego – późny pogłos włoskiego intermezza na warszawskiej scenie narodowej?

100%

Chachulski J.

Muzyka

2020

vol. 65

issue 2

105-146

The paper presents Józef Elsner’s one-act opera Echo w lesie [The echo in the wood] to a text by Wojciech Pękalski in the context of the generic term ‘intermezzo’, originally applied by both its authors to this work, similarly as to several other pieces by Elsner, written in 1808–10 and now considered lost. Most of these compositions were written for performance by Jan Nepomucen Szczurowski and Joanna Szczurowska, a married couple of actors-singers. The historical context justifies the interpretation of this term as an intentional reference to late 18th-century Italian intermezzi buffi. I therefore analyse fragments of The Echo, revealing the associations between its textual content and the 18th-century opera buffa, the presence of stylistic qualities and composition techniques characteristic of that repertoire, as well as of elements of musical allusion, parody, and other intertextual references which are typical of the opera buffa. Furthermore, I discuss the existing sources and their problems, such as the major discrepancies between the libretto manuscript of 1808 and the surviving copy of the score, made after 1835. These differences, along with conclusions from my analysis, suggest that the version of the work now known to us is the original (and the only) one, though in the current state of knowledge the opposite hypothesis might also be true.

Przedmiotem artykułu jest jednoaktowa opera Echo w lesie Józefa Elsnera z tekstem Wojciecha Pękalskiego, rozpatrywana w kluczu określenia gatunkowego „intermezzo” nadanego jej oryginalnie przez obu twórców, podobnie jak kilku innym – dziś zaginionym – utworom Elsnera powstałym w latach 1808–1810, w większości z myślą o małżeństwie aktorów-śpiewaków Janie Nepomucenie i Joannie Szczurowskich. Tło historyczne uzasadnia uznanie tego określenia za sygnalizujące intencje nawiązania dla włoskich intermezzów buffa z końca XVIII w.; pod tym kątem zanalizowane zostają fragmenty opisywanego utwóru, ujawniając zarówno treściowe powiązania z osiemnastowieczną opera buffa, obecność cech stylistycznych i technik kompozytorskich charakterystycznych dla tego obszaru repertuarowego, jak i typowych dla opery buffa elementów muzycznych aluzji, parodii i innego typu nawiązań intertekstualnych. Omówione zostają także kwestie zachowanych źródeł, tj. istotne odmienności zachodzące pomiędzy rękopisem libretta z 1808 r. a zachowanym odpisem partytury powstałym po 1835 roku. Różnice te, wespół z wnioskami z analizy utworu, wskazują raczej na to, iż znana nam postać utworu jest wersją pierwotną (i jedyną), choć hipotezy przeciwnej przy obecnym stanie wiedzy także nie da się odrzucić.

Valentino Fioravanti i duet z opery „Echo w Lesie” Wojciecha Pękalskiego i Józefa Elsnera

80%

Chachulski J.

Muzyka

2022

vol. 67

issue 1

151-163

One of the six numbers in the one-act opera Echo w lesie [An echo in the woods], previously considered to be the work of Józef Elsner, actually uses music (in a virtually unaltered form) from Valentino Fioravanti’s opera Il furbo contra il furbo (the duet ‘Con un aria schizzinosa’). The borrowing, although acknowledged on the poster for the work’s premiere, has remained unidentified until now. This discovery invalidates some of the theses of my own paper titled ‘Echo w lesie Józefa Elsnera i Wojciecha Pękalskiego – późny pogłos włoskiego intermezza na warszawskiej scenie narodowej?’ [Józef Elsner and Wojciech Pękalski’s An Echo in the Woods: a late reference to Italian intermezzi in the repertoire of Warsaw’s National Theatre?] (Muzyka, 65/2, 2020), but at the same time contributes new arguments in favour of recognising the preserved score of Echo as that used for the work’s premiere.

Jeden z sześciu numerów jednoaktowej opery Echo w lesie, dotychczas uznawanej za dzieło Józefa Elsnera, w rzeczywistości wykorzystuje muzykę duetu „Con un aria schizzinosa” z opery Il furbo contra il furbo Valentina Fioravantiego, w praktycznie niezmienionej postaci. Zapożyczenie, choć sygnalizowane na premierowym afiszu, dotąd nie zostało zidentyfikowane. Odkrycie to przekreśla niektóre tezy stawiane przeze mnie w artykule „Echo w lesie Józefa Elsnera i Wojciecha Pękalskiego – późny pogłos włoskiego intermezza na warszawskiej scenie narodowej?” (Muzyka 65 (2020) nr 2), choć zarazem dodaje nowe argumenty za uznaniem premierowego pochodzenia zachowanej partytury Echa.

Refine search results

2 Muzyka

2 Chachulski J.

1 2022

1 2020

Search results

„Echo w lesie” Józefa Elsnera i Wojciecha Pękalskiego – późny pogłos włoskiego intermezza na warszawskiej scenie narodowej?

Valentino Fioravanti i duet z opery „Echo w Lesie” Wojciecha Pękalskiego i Józefa Elsnera