Search results

1

Protection of Internally Displaced Persons: An International Legal Obligation?

100%

Silska M.

Polish Yearbook of International Law

|

2014

|

vol. 34

249-271

EN

This article examines the phenomenon of internal displacement from the perspective of the existing legal framework and those measures which should guarantee protection for internally displaced populations worldwide. With this aim in mind, the article begins by assessing the role of international law and try to ascertain which legal norms are applicable to protect internally displaced persons. As a second step, it analyzes the question of responsibility for the protection of internally displaced persons, i.e. whether this lies with the state of origin through its national law, or rather with the international community, and examines the relevant provisions of international law. While concluding and identifying the existing gaps in the current legislation, the article demonstrates that internally displaced persons should become the objects of a specific system of law and legal protection. At the same time, the text intends to contribute to the contemporary debate promoting efforts to strengthen the protection of internally displaced persons and to disseminate knowledge about this vulnerable group of people.

2

Korporacje międzynarodowe jako podmiot (?) międzynarodowego prawa praw człowieka

84%

Kilarski W.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2020

|

vol. 120

|

issue Tom 1

257 - 275

PL

Korporacja międzynarodowa jest uczestnikiem obrotu międzynarodowego, którego początków można szukać już w XVII wieku. Obecnie następstwa ich aktywności możemy zauważyć w różnych dziedzinach objętych prawem międzynarodowym, między innymi w międzynarodowym prawie praw człowieka. Z jednej strony liczne są, dość dobrze udokumentowane, przykłady naruszeń praw człowieka, z drugiej — coraz częściej wyrażany jest pogląd o konieczności rozciągnięcia ochrony, dotychczas przysługującej człowiekowi, także na korporacje międzynarodowe. Dlatego istotne wydaje się określenie ich pozycji w międzynarodowym prawie praw człowieka. Doktryna prawa międzynarodowego dysponuje licznymi próbami definicyjnymi, jednak żadna z nich nie ma charakteru prawnie wiążącego. Z tego względu raczej intuicyjnie wskazuje się jedynie podstawowe różnice między korporacją międzynarodową a innymi formami aktywności gospodarczej. Także przypisanie podmiotowości napotyka na trudności — brakuje prawnego jednoznacznego pojęcia i zakresu podmiotowości prawnomiędzynarodowej, co prowadzi do zróżnicowania poglądów doktrynalnych. Nie da się natomiast zaprzeczyć, że korporacji międzynarodowej przyznaje się pewien poziom ochrony w zakresie międzynarodowego prawa praw człowieka — orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka jest tego wystarczającym przykładem. Równie silnie w doktrynie brzmi teza o konieczności przestrzegania praw człowieka przez korporacje międzynarodowe, a w wypadku ich naruszania — odpowiedzialności wobec ofiar tych naruszeń. Brak prawnie wiążących rozwiązań w tym zakresie powoduje, że praktycznych rozwiązań w tej kwestii jest wiele, żadne z nich nie jest jednak wystarczająco efektywne. Prowadzone aktualnie w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych prace nad przyjęciem projektu wiążącego aktu prawa międzynarodowego daje pewną nadzieję na przyszłość. Trudno jednak z całą pewnością stwierdzić, czy i w jakiej ostatecznej formie wejdzie on kiedykolwiek w życie.

EN

Multinational corporations participate in international relations, whose origins can be traced back to as early as the 17th century. Currently, the consequences of their activity can be seen in various areas covered by international law, including in international human rights law. On the one hand, there are numerous, fairly well-documented examples of human rights violations. On the other, the view is being expressed increasingly more often regarding the need to extend protection previously available to human beings also to multinational corporations. Therefore, it seems important to determine their position in international human rights law. The doctrine of international law has a number of definitional attempts, but none of them is legally binding. Therefore, only basic differences between a multinational corporation and other forms of economic activity are indicated rather intuitively. Attribution of subjectivity also faces difficulties — the lack of a legal unambiguous concept and scope of legal-international subjectivity leads to a diversity of doctrinal views. But it cannot be denied that a multinational corporation is granted a certain level of protection in the field of international human rights law — the case law of the European Court of Human Rights is a sufficient example. Equally strong in the doctrine is the thesis that multinational corporations must respect human rights, and in the event of their violation — responsibility towards the victims of these violations. The lack of legally binding solutions in this area means that there are many practical solutions in this area, but none of them are effective enough. The ongoing work under the United Nations to adopt a draft binding act of international law gives some hope for the future. However, it is difficult to say with certainty whether and in what final form it will ever enter into force.

3

The Formula ‘Freedom of Religion or Belief’ in the Laboratory of the European Union

84%

Ventura M.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2020

|

vol. 23

7-53

PL

W artykule argumentuje się, że głębsza i lepsza wiedza na temat stosowanych w przeszłości i obecnie użyć formuły „wolność religii lub przekonań” może zaowocować większą spójnością pomiędzy stosowaną terminologią a odpowiadającymi jej ideami, przyczyniając się również do ubogacenia debaty prowadzonej na poziomie krajowym i międzynarodowym na temat ochrony i promocji praw i wolności odnoszących się do „religii lub przekonań”. W pierwszej części (The emergence – Geneza) Autor zarysowuje genezę i kontekst pierwszych zastosowań omawianej formuły. Potwierdzając znaczenie Narodów Zjednoczonych podkreśla, że związane z tym dokumenty powstałe w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych nie były ani jedynymi ani nie funkcjonowały w oderwaniu od innych. Akcentuje w szczególności rolę Konferencji (obecnie: Organizacji) Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie oraz znaczenie szerszej dyskusji na poziomie międzynarodowym, która nabrała przyspieszenia po roku 1988, kiedy to przyjęto amerykańską ustawę o wolności religijnej w stosunkach międzynarodowych (International Religious Freedom Act). W części drugiej (The features – Cechy) omówione są najważniejsze cechy tytułowej formuły. Zwraca się uwagę, że cechy te wyjaśniają sukces, który formuła ta odniosła na poziomie ONZ i OBWE oraz Unii Europejskiej (przede wszystkim w jej działaniach zewnętrznych). W części trzeciej (The EU laboratory – Laboratorium Unii Europejskiej) omawia się stosowanie określenia „wolność religii lub przekonań” w kontekście unijnym. Unia Europejska jest przy tym postrzegana jako laboratorium, w którym formułę tę przyjęto, poddano weryfikacji jej użyteczność i na różne sposoby przedefiniowano. W części czwartej i ostatniej (The Translation – Tłumaczenie) formułuje się dziesięć zestawów pytań dotyczących językowych i prawnych aspektów tłumaczenia omawianej formuły w państwach członkowskich UE. Autor twierdzi, że odpowiedź na nie może się znacząco przyczynić do lepszego zrozumienia omawianej formuły w dwojakim – oddolnym i odgórnym – ujęciu dynamicznym, dostarczając w ten sposób potrzebnych narzędzi naukowcom i innym osobom, których zadaniem jest połączenie globalnego potencjału tej formuły w języku angielskim z jej wariantami w różnych językach i kulturach.

EN

This article argues that more and better knowledge about the past and present of the formula ‘freedom of religion or belief’ is likely to result in a stronger consistency between the terminology and the concept, while being conducive to a richer national and international conversation on the protection and promotion of ‘religion or belief’ related rights and freedoms. In the first section (The emergence) the author maps the chronology and context of the emergence of the formula: while confirming the importance of the United Nations, it is emphasized that UN documents were not alone, and were not in isolation. In particular, the importance of the Conference, then Organisation for Security and Cooperation in Europe, and of a general international conversation, accelerated by the adoption in 1998 of the US International Religious Freedom Act, is underlined. In the second section (The features) the most significant features of the formula are identified, and it is suggested that those features should be taken as the reasons why in the last two decades the formula has proved successful at the UN and OSCE level, as well as in the context of the European Union, mainly in its external action. In the third section (The EU laboratory) the formula is mapped in the EU context and the EU framework is interpreted as a laboratory where the formula is received, challenged and reinvented in a variety of ways. In the fourth and final session (The translation) ten sets of questions are offered with respect to the linguistic and legal translation of the formula in EU Member States. If addressed, it is held, those questions might considerably improve knowledge on the formula in both its top-down and bottom-up dynamic unfolding, thus empowering scholars and actors engaged with combining the global power of the formula in English and its variations in different languages and cultures.

4

Convergence of International Humanitarian Law and International Human Rights Law in Armed Conflicts

84%

Orzeszyna K.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2023

|

vol. 32

|

issue 3

237-252

PL

Artykuł dotyczy konwergencji międzynarodowego prawa humanitarnego i prawa międzynarodowego praw człowieka w konfliktach zbrojnych. Międzynarodowe prawo humanitarne i prawo praw człowieka zbliżają się oraz wzajemnie przenikają, ponieważ u podstaw obu tych dyscyplin prawa międzynarodowego publicznego znajduje się prawo naturalne. Jakkolwiek międzynarodowe prawo humanitarne stanowi lex specialis, to jednak reguły ogólne dotyczące interpretacji traktatów wyraźnie wskazują, że prawo międzynarodowe praw człowieka musi być interpretowane w kontekście innych reguł prawa międzynarodowego, a jego ewentualne derogacje muszą być kompatybilne z innymi zobowiązaniami międzynarodowymi państwa, w tym z prawem humanitarnym. W przypadku konfliktu między międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem międzynarodowym praw człowieka mechanizm rozwiązywania sprzeczności między normami został przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości uzupełniony interpretacją w oparciu o zasadę integracji systemowej, co skutkuje „humanizacją” międzynarodowego prawa humanitarnego. W przypadku stosowania instrumentów uniwersalnych i regionalnych prawa międzynarodowego praw człowieka mamy do czynienia z „humanitaryzacją” tych praw. Dlatego w praktyce coraz częściej zwraca się uwagę na komplementarność międzynarodowego prawa humanitarnego i prawa międzynarodowego praw człowieka, co znajduje potwierdzenie w dyskusjach i rezolucjach dotyczących sytuacji w konfliktach zbrojnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

EN

The article concerns the convergence of international humanitarian law and international human rights law in armed conflicts. International humanitarian law and human rights law converge and permeate each other because both these disciplines of public international law are founded on natural law. Although international humanitarian law constitutes a lex specialis, the general rules on the interpretation of treaties clearly indicate that international human rights law must be interpreted in the context of other rules of international law, and its derogations, if any, must be compatible with other international obligations of the state, including with humanitarian law. Where a conflict arises between international humanitarian law and international human rights law, the mechanism for resolving conflicts between norms has been supplemented by the International Court of Justice by applying an interpretation based on the principle of systemic integration, resulting in the “humanization” of international humanitarian law. As regards the application of universal and regional instruments of international human rights law, we face a “humanization” of them. That is why more and more attention is paid in practice to the complementarity of international humanitarian law and international human rights law, and this is confirmed in United Nations discussions and resolutions on the situation in armed conflicts.

5

The current status of the right to the environment in the global international law

67%

Köböl-Benda V.

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

|

2022

|

issue 1

117-143

PL

Artykuł skupia się na prawie do zdrowego środowiska, które stało się wyzwaniem dla prawa międzynarodowego, gdyż dopiero niedawno kwestia ta została jednoznacznie podjęta na poziomie globalnym. Instrumenty związane z prawami człowieka, jakie posiada ONZ, nie zawierają postanowień dotyczących środowiska. Jednakże podejście do „zazielenienia” istniejących praw człowieka można zaobserwować w kilku formach, takich jak ogólne komentarze. Międzynarodowe prawo środowiskowe wprowadziło podobną ideę „podejścia praw człowieka”, które łączy kwestie środowiskowe z prawami człowieka. Zakładamy, że te dwa pojęcia ułatwią wypracowanie deklaracji o prawie do zdrowego środowiska. Zarazem jednak skuteczności tych idei nie można porównywać z formalnie przyjętym prawem do zdrowego środowiska. Stawiamy tezę, że uznanie na poziomie światowym prawa do zdrowego środowiska mogłoby połączyć te dwie gałęzie prawa międzynarodowego oraz złagodzić jego fragmentację. Artykuł ma na celu zbadać i ocenić istniejące prawne zaplecze na poziomach regionalnym i globalnym. Działając w tym kierunku, przeanalizujemy prawnie obowiązujące i miękkie instrumenty prawa oraz właściwe orzecznictwo w obszarach praw człowieka na poziomie prawa międzynarodowego i międzynarodowego prawa środowiskowego. Artykuł podkreśla ostatnie dokonania w sferze prawnej, w ślad za przyjęciem w roku 2021 Rezolucji nr 48/13 przez Komitet Praw Człowieka ONZ. Promuje ona prawo do czystego, zdrowego oraz zrównoważonego środowiska. W artykule proponuje się również sugestie co do opracowania tego prawa na poziomie światowym. Zarazem jednak analiza ujawniła, że międzynarodowe prawo posiada już kilka instrumentów i pojęć, które można uważać za punkt wyjścia dla ww. deklaracji. Jednakże proponujemy, aby nowe innowacyjne podejścia zostały wyrażone w przyszłości, w powiązaniu z prawem do zdrowego środowiska.

EN

This article focuses on the right to a healthy environment, which is a challenging aspect of international law because, until recently, it was not explicitly addressed at the global level. The United Nations’ human rights instruments do not contain provisions related to the environment. However, the approach of “greening” the existing human rights can be observed in several forms, such as general comments. International environmental law introduced a similar concept, the “human rights approach”, which connects environmental issues with human rights. We assume that these two concepts are likely to facilitate the declaration of the right to a healthy environment; however, their effect cannot be compared to the formally adopted right to a healthy environment. We argue that the global recognition of the right to a healthy environment could connect the two branches of international law and ease its fragmentation. This article aims to examine and evaluate the existing international legal background at the global and regional levels. While doing so, we will analyze the legally binding and soft law instruments and the relevant case law of international human rights law and international environmental law. The article emphasizes the recent legal development, as the United Nations Human Rights Committee adopted Resolution no. 48/13 in 2021, which promotes the right to a clean, healthy and sustainable environment. Here, we also present suggestions for the further global elaboration of the right. On the one hand, the examination reveals that international law already has several instruments and concepts that can be considered a starting point for the declaration. On the other hand, we propose that innovative new approaches should be expressed in the future, related to the right to a healthy environment.

6

Achieving sustainable development goals in Europa and Asia: the role of regional organizations in monitoring human right to health and well-being

59%

Tabaszewski R.

|

2019

|

vol. 13

|

issue 2

250-269

PL

Przedmiotem niniejszego artykułu jest rola międzynarodowych organizacji regionalnych w monitorowaniu realizacji celów zrównoważonego rozwoju oraz podejście normatywne krajów europejskich i azjatyckich do tych celów. W 2015 r. przyjęto Agendę ONZ na rzecz Zrównoważonego Rozwoju. W związku z tym instrumentem regionalne organizacje międzynarodowe, w tym Unia Europejska i ASEAN, zostały zobowiązane do uwzględnienia w swoich politykach 17 celów zrównoważonego rozwoju. W artykule skoncentrowano się na SDG 3, który dotyczy ochrony zdrowia i dobrostanu (well-being). Artykuł został przygotowany na podstawie następujących metod badawczych: metody dogmatycznej, metody komparatystycznej oraz analizy systemowej. Zwrócono uwagę na różne podejścia do zdrowia ludzi przyjęte przez UE i ASEAN. Przedstawiono również potencjalne podstawy normatywne wzajemnej współpracy organizacji regionalnych w zakresie realizacji SDG i SDG 3. Uznano, że wspólne wysiłki normatywne i instytucjonalne regionalnych organizacji międzynarodowych, zmierzające do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju, mają charakter komplementarny w stosunku do istniejących instrumentów prawnych w systemie uniwersalnym ochrony praw człowieka, stąd też w artykule uznano, że częściowo te instrumenty prawne wzajemnie się uzupełniają.

EN

The purpose of this paper is to investigate the role of European and Asian regional organizations in monitoring of progress towards SDG 3 and to scrutinize similarities and differences in the previous approach of European and Asian countries to sustainable development goals. In 2015, the UN Agenda for Sustainable Development was adopted. Since then, regional international organizations, including the EU and the ASEAN, have been obliged to include 17 Sustainable Development Goals in their policies. The article focuses on SDG 3, which concerns protecting health and well-being. The article was prepared on the basis of the following research methods: legal dogmatic, systematic and comparative. Attention has been drawn to different approaches towards human health adopted by the EU and the ASEAN, according to which it can be perceived as a human right or a quality important for the whole society and nation. Potential grounds for cooperation in SDG and SDG 3 are also presented. The normative and institutional efforts to achieve the Sustainable Development Goals and to effectively address them are complementary and mutually reinforcing.

Refine search results

1 Ius Novum

1 Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

1 Polish Yearbook of International Law

1 Przegląd Prawa i Administracji

1 Studia Iuridica Lublinensia

1 Studia z Prawa Wyznaniowego

1 Kilarski W.

1 Köböl-Benda V.

1 Orzeszyna K.

1 Silska M.

1 Tabaszewski R.

1 Ventura M.

1 2023

1 2022

2 2020