Search results

1

Interwencja humanitarna a pragmatyzm polityczny państw w stosunkach międzynarodowych

100%

Żakowska M.

Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

|

2012

|

issue 3

62-106

PL

Artykuł poświęcony jest ukazaniu trudności jakie napotyka społeczność międzynarodowa przy uruchomieniu mechanizmu interwencji humanitarnej w sytuacji masowych naruszeń praw człowieka. Punktem wyjściowym do rozważań nad zjawiskiem interwencji humanitarnej jest przybliżenie jego pojęcia. Badania nad konfliktami wykazały istnienie zależności pomiędzy pragmatyzmem politycznym, a realizacją przez państwa zobowiązań zasady odpowiedzialności za ochronę. Rozważania prowadzą do wniosku, iż społeczność międzynarodowa uchyla się od stosowania interwencji humanitarnej, a decyzje o jej rozpoczęciu uzależnione są od pojawienia się wielu sprzyjających czynników geopolitycznych.

EN

The article uncovers the challenges of international organizations related to an installment of humanitarian intervention mechanism in the case of gross violation of human rights. The starting point of analysis is the explanation of the fundamentals of those conditions. The examination of conflicts showed the relationship between political pragmatism and the implementation of commitments by the state’s “responsibility to protect" principle. The analysis brings conclusion that the international community fails to comply with humanitarian intervention because the decisions of its commencement depends on the appearance of many favorable geopolitical factors.

2

Dylematy współczesnego prawa międzynarodowego – między legalną niehumanitarną nieinterwencją, a nielegalną interwencją humanitarną

100%

Aleksandrowicz T.

Securitologia

|

2018

|

issue 2 (28)

57-72

PL

W ciągu ostatnich dziesięcioleci pojawiły się w międzynarodowym środowisku bezpieczeństwa zagrożenia związane z funkcjonowaniem państw słabych, niezdolnych do wypełniania swoich funkcji w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i podstawowych praw człowieka swoim obywatelom, określanych w doktrynie mianem państw upadłych/upadających. Reakcją społeczności międzynarodowej stała się interwencja humanitarna wpisująca się w koncepcję odpowiedzialności za ochronę (Responsibility to Protect). Niniejszy artykuł poświęcony został kwestii umiejscowienia tej koncepcji w pozytywnym prawie międzynarodowym (uwagi de lege lata) i wypływających stąd wniosków (uwagi de lege ferenda).

3

Ultra viresacts and the responsibility of international organizations - selected issues

75%

Rzeszutko M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia

|

2011

|

vol. 18

|

issue 1

19-33

PL

Artykuł zawiera analizę zagadnień dotyczących odpowiedzialności organizacji międzynarodowych za akty ultra vires. W tekście zostały omówione najistotniejsze kwestie dotyczące m.in. przesłanek odpowiedzialności organizacji międzynarodowych za akty ultra vires; przykładów przekroczenia kompetencji przez organizacje międzynarodowe; zagadnienia interwencji humanitarnej w kontekście odpowiedzialności organizacji międzynarodowych.

4

Interwencja humanitarna: między ideą suwerenności państw a uniwersalnym wymiarem praw człowieka

75%

Turkot M.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2017

|

vol. 53

32-48

EN

Humanitarian intervention, as an action of international actors towards states, is an act under which the idea of state sovereignty and the requirements of a universally applicable human rights come into ambiguous relationships. The article presents the analysis of the idea of sovereignty in the context of humanitarian intervention and human rights as its moral reason. It turns out that the analysis of these relationships brings the opportunity to redefine the concepts of sovereignty and human rights. There is shown the re-identification of roles of these ideas, which can be made by analysis of these relationships.

PL

Interwencja humanitarna jako działania podmiotów międzynarodowych wobec państw to akt, wobec którego idea suwerenności państw i wymogi powszechnie obowiązujących praw człowieka wchodzą w niejednoznaczne relacje. W artykule przedstawiono analizę idei suwerenności w kontekście interwencji humanitarnej i praw człowieka jako jej moralnego uzasadnienia. Okazuje się, że analiza tych relacji przynosi możliwość przedefiniowania pojęcia suwerenności i praw człowieka. Ukazane zostaje ponowne określenie ról tych idei, które mogą być przeprowadzone w oparciu o analizy tych związków.

5

SOFT POWER ROSJI

63%

Łoś R.

Przegląd Strategiczny

|

2017

|

issue 10

565-579

EN

Russia has always been a country seeking the Great Power status. Even though it lost its importance after the collapse of the Soviet Union, the desire to return to the role of the creator of international order force it to introduce new strategy that will implement soft power resources. This represents a certain obstacle for Russia, which traditionally is accustomed to hard power resources like economic pressure or the use of armed forces. Culture is Russia's soft power resource that is significant. Values can be more problematic for Russia, because in Moscow's intentions they should be different from the Western values. Russia is trying to create an alternative soft power project, competitive to that of the West. Russia is trying to make good use of its diplomacy, including digital diplomacy, in order to show the use of its hard power to be seen as soft.

PL

Rosja zawsze była państwem, które dążyło, aby być mocarstwem. Nawet jeżeli straciło tematyce bezpieczeństwa międzynarodowego. W odniesieniu do roku 2016 autor dokonał (siłą rzeczy) subiektywnego wyboru tekstów, które znalazły się na łamach czterech publikacji- ,,Bellony", ,,Rocznika Bezpieczeństwa Międzynarodowego", ,,Rocznika Strategicznego" oraz ,,Stosunków Międzynarodowych". W naturalny sposób tematyka podejmowana przez autorów rzeczonych publikacji stanowi odzwierciedlenie obecnego stanu międzynarodowego środowiska bezpieczeństwa oraz prognoz co do kierunków jego dalszej ewolucji.

6

Podmiot, przedmiot, stan czy proces? Rozważania na temat typologii bezpieczeństwa

63%

Rewizorski M.

Cywilizacja i Polityka

|

2015

|

vol. 13

79-101

EN

The purpose of this article is to analyse security in three dimensions: subjective, objective and processual, taking into account rich domestic and foreign literature. The use of literature study allows not only to review the current state of research, but it also has ordering, or systematizing character within domain of security studies. It is also a pretext for employing theoretical perspective on each of the above-mentioned aspects of security inspired largely by works of Ken Booth, Barry Buzan, Hedley Bull, John Vincent and Nicholas Wheeler.

7

Suwerenność – bezpieczeństwo – prawa człowieka

63%

Raczyński R.

Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość

|

2015

|

vol. 12

133-151

EN

In classical way of thinking sovereignty is defined as a legal independence from any external factors and the competence, which allows to regulate of all relations within the state. However, such way of understanding of sovereignty, in recent years, is a subject of reinterpretation. One of the important determi-nants of this process was the development of ideas and international legal protection of human rights. The article, besides the introduction and recapitulation, consists of three main parts. In the first part, author showed the development of the international regime of human rights and norms protecting sovereignty, which took place after World War II. The second part of the article concerns the relationship between the principle of state sovereignty and human rights, considered in the context of humanitarian intervention. The last part describes the establishment and functioning of the International Criminal Court, perceived as an important factor, which affect the way of thinking about sovereignty.

8

Operacja w obronie jezydów w 2014 roku: od interwencji na zaproszenie do interwencji humanitarnej i odpowiedzialności za ochronę?

63%

Domagała A.

Studia Politicae Universitatis Silesiensis

|

2019

|

vol. 25

121-137

EN

The article presents an issue of the intervention to protect the Yezidis started in August 2014 in northern Iraq. The United States, the crucial intervener, had the consent of the Iraqi government to conduct military operations in favour of its territorial integrity and to protect Iraqi citizens. However, there were also other interveners and the military actions took place nor only in the Iraqi territory. The author of the article argues that in the military operation to protect the Yezidi people, much more elements of humanitarian intervention than of the responsibility to protect can be found. Thus the various components of the military action in 2014 to protect the Yezidis were presented through the prism of ideas of humanitarian intervention and responsibility to protect.

PL

W artykule przedstawiona jest interwencja w obronie jezydów zapoczątkowana w sierpniu 2014 roku w północnym Iraku. Podmiotem operacji były przede wszystkim Stany Zjednoczone dysponujące zgodą irackiego rządu na prowadzenie działań zbrojnych na rzecz integralności terytorialnej oraz ochrony obywateli Iraku. Autor artykułu dowodzi, że w operacji w obronie jezydów, wbrew powszechnym przekonaniom, można odnaleźć znacznie więcej elementów interwencji humanitarnej niż odpowiedzialności za ochronę. W tym celu poszczególne komponenty operacji w obronie jezydów zostały zaprezentowane przez pryzmat koncepcji interwencji humanitarnej i odpowiedzialności za ochronę.

9

Etyka interwencji humanitarnej w świetle realizmu Hansa Morgenthaua. Analiza zaangażowania zbrojnego USA w Libii w 2011 r.

63%

Waleczek M.

Przegląd Politologiczny

|

2022

|

issue 2

37-48

EN

Military intervention in Libya in 2011 led to regime’s overthrow, yet the rebels’ victory did not resulted in political transformation towards democracy. Post-war Libya was a fragile state, which eventually plunged into another civil war. The author analyses the ethical aspect of 2011 military intervention. The emphasis is put on the U.S. foreign policy in the eve of a potential genocide. Hans Morgenthau’s realism, which has both descriptive and normative aspect, is adopted as an analytical framework. The main purpose of diplomacy, the preservation of peace, is achievable, according to Morgenthau, only if foreign policy is devoided of „the crusading spirit”, defines its objective in terms of national interest, takes national interests of other states into account, and is willing to compromise. Referring to Morgenthau’s rules of diplomacy, it is argued that the U.S. decision to participate in the intervention was not prudent or ethical. The study shows also that the main assumptions of consequentialist ethics offered by Morgenthau are still a valid and interesting tool for analysing decision-making process preceding state’s involvement in a military intervention.

PL

Przeprowadzona w 2011 r. interwencja militarna w Libii doprowadziła do obalenia reżimu, jednak w jej następstwie nie doszło do transformacji ustrojowej w kierunku demokracji. Kolejne lata to okres destabilizacji wewnętrznej oraz drugiej wojny domowej. Mając to na uwadze, autor rozważa etyczny aspekt zrealizowanej operacji zbrojnej, skupiając się na polityce zagranicznej USA w obliczu potencjalnego ludobójstwa. Za ramy analityczne przyjęto realizm Hansa Morgenthaua – koncepcję o aspekcie deskryptywnym i normatywnym, która za nadrzędny cel dyplomacji uznaje utrzymanie pokoju. Jest to możliwe, jeśli polityka zagraniczna jest pozbawiona „ducha krucjaty”, kieruje się interesem narodowym, uwzględnia interesy innych państw oraz jest gotowa do osiągania kompromisów. Nawiązując do wskazanych przez Morgenthaua zasad dyplomacji, autor wyciąga wniosek, że decyzja USA o udziale w interwencji militarnej w Libii w 2011 r. była nieroztropna i nieetyczna. Analiza wskazuje również, że konsekwencjalistyczna etyka w wersji zaproponowanej przez Morgenthaua może stanowić użyteczną ramę analityczną pozwalającą ocenić proces decyzyjny poprzedzający udział państwa w interwencji zbrojnej.

10

POLSKIE ANALIZY STRATEGICZNE – PRZEGLĄD 2016 ROKU

51%

Wiśniewski R.

Przegląd Strategiczny

|

2017

|

issue 10

583-594

EN

This article is the third edition of a review of articles published in selected Polish academic journals in the field of international security. Covering the year 2016 the author has made a (necessarily subjective) selection of papers published in four periodicals: „Bellona”, „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego” (International Security Yearbook), „Rocznik Strategiczny” (Strategic Yearbook) and „Stosunki Międzynarodowe” (International Relations). Inevitably the subjects taken up by authors of texts under review reflect the current state of the international security environment and prognosis on its future evolution.

PL

Niniejszy artykuł stanowi kolejną odsłonę przygotowywanego od dwóch lat przeglądu artykułów publikowanych w wybranych polskich czasopismach naukowych poświęconych tematyce bezpieczeństwa międzynarodowego. W odniesieniu do roku 2016 autor dokonał (siłą rzeczy) subiektywnego wyboru tekstów, które znalazły się na łamach czterech publikacji – „Bellony”, „Rocznika Bezpieczeństwa Międzynarodowego”, „Rocznika Strategicznego” oraz „Stosunków Międzynarodowych”. W naturalny sposób tematyka podejmowana przez autorów rzeczonych publikacji stanowi odzwierciedlenie obecnego stanu międzynarodowego środowiska bezpieczeństwa oraz prognoz co do kierunków jego dalszej ewolucji.

11

Prawo siły czy siła prawa – reminiscencje w dwusetleciu Kongresu Wiedeńskiego 1815 r.

51%

Łaski P.

Studia Prawnicze KUL

|

2016

|

issue 2

81-103

EN

Analysing power and for her applying by you to raise belongs, that her nucleon - it is using the military force which is ultima ratio of contemporary couples in the defence of their territory and the population - with word of their statehood. And although in the sphere of the international law we are dealing with the ban on for her applying, in practice a relative capacity has it is that ban, what results not that much from the plot of the Charter o the United Nations, what above all from the practice of states. The one whereas in the individual, collective, preventive situation of the self-defence, in the fight against terrorism or in case of humane intervention as allowing situations for her using is appealing to the military force. Contemporary states with reference to using force are guided by a rule that where it is about business of the state she is before regulations. And this state of affairs didn't change in two hundred past years which passed from the Congress of Vienna 1815. Of him whereas participants were of the opinion then, which in spite of the expiry of two centuries, didn't change, and coming down to the fact that in world altogether his military and economic power is deciding on the position of the state, and only then participation in alliances of servicemen what results from the fact that legal-international regulations referring to using force don't have a deciding influence on taken action with for her using international relations towards other participants.

PL

Analizując siłę i jej stosowanie przez państwa podnieść należy, iż jej nukleon – to użycie siły zbrojnej, która jest ultima ratio współczesnych państwa w obronie ich terytorium i ludności – słowem ich państwowości. I jakkolwiek w sferze prawa międzynarodowego mamy do czynienia z zakazem jej stosowania, to ów zakaz w praktyce ma względny charakter, co wynika nie tyle z treści Karty NZ, co przede wszystkim z praktyki państw. Ta zaś odwołuje się do siły zbrojnej w sytuacji samoobrony indywidualnej, zbiorowej, prewencyjnej, w walce z terroryzmem czy w razie interwencji humanitarnej jako sytuacji dopuszczających jej użycie. Współczesne państwa w odniesieniu do użycia siły kierują się regułą, że tam, gdzie chodzi o interes państwa jest ona przed uregulowaniami prawnymi. I ten stan rzeczy nie uległ zmianie w minionych dwustu latach, jakie upłynęły od Kongresu Wiedeńskiego 1815 r. Jego zaś uczestnicy stali wówczas na stanowisku, które mimo upływu dwóch stuleci, nie uległo zmianie, a sprowadzające się do tego, że o pozycji państwa w świecie decyduje łącznie jego siła militarna i ekonomiczna, a dopiero potem uczestnictwo w sojuszach wojskowych, co wynika z faktu, iż prawnomiędzynarodowe unormowania odnoszące się do użycia siły nie mają decydującego wpływu na podejmowane działania z jej użyciem w stosunku do innych uczestników stosunków międzynarodowych.

12

Interwencja humanitarna w prawie i polityce międzynarodowej

51%

Czaja J.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

|

2018

|

issue 2(23)

3-19

EN

Humanitarian intervention is understood as an action undertaken by international society, against the sovereign state, that is intended to alleviate extensive human suffering as mass murders, ethnic cleanings, acts of genocide, within the borders of this state. Such intervention is breaking the rules of Westphal Order, particularly the principles of sovereignty of states and non-intervention. Though humanitarian intervention do not necessarily requires the use of military force, because it could include for example impose of sanctions, the term intervention refers practically to situations in which military power is used. As such intervention, especially without authorization of UN Security Council, is against the main principle of International Law, is becoming a major focus of debate within governments, international organizations (UN for example), academic circles, especially among lawyers, political and moral philosophers. The doctrine of humanitarian intervention was widely criticized, both in cases in which intervention was undertaken (Somalia, Iraq and Afghanistan, Kosovo, Sierra Leone) and in the cases in which was relinquished (Biafra, Rwanda). The author of the article describes different aspects of that important question.

PL

Interwencja humanitarna w klasycznym rozumieniu jest działaniem militarnym przedsięwziętym przez społeczność międzynarodową (organizację międzynarodową, grupę państw, państwo) przeciw państwu i na jego obszarze, w celu przeciwdziałania dokonującym się tam ekstremalnym naruszeniom praw człowieka, w tym masowym mordom, czystkom etnicznym i ludobójstwu. Nie musi mieć jednak charakteru militarnego – może przybrać formę sankcji. Interwencja humanitarna jest sprzeczna z dwoma podstawowymi zasadami prawa międzynarodowego: suwerenności i nieinterwencji, utrwalonymi w Europie wraz z pokojem westfalskim, zawartym w 1648 r. Prawo do interwencji humanitarnej (nawet bez upoważnienia Rady Bezpieczeństwa ONZ) jako moralna powinność społeczności międzynarodowej w sytuacjach brutalnych naruszeń praw człowieka lansowane jest zarówno przez doktrynę prawa międzynarodowego – lub jej część – jak i kształtowane równocześnie przez praktykę międzynarodową. Kwestia ta jest nadal przedmiotem debat politycznych, a także dyskusji wśród filozofów, prawników i organizacji pozarządowych. Podkreśla się wybiórczość podejmowania interwencji, które dokonywane są częściej na obszarach politycznych i gospodarczych interesów, np. na Bliskim Wschodzie (Irak, Afganistan, Syria), a rzadziej w regionach uznawanych z punktu widzenia takich interesów za mniej ważne (Biafra, Rwanda). Autor rozważa w artykule różne formalne i praktyczne aspekty interwencji humanitarnej.

13

Im Brennpunkt von Theologie und Ethik – Wladimir Putin

45%

Fonk P.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

|

2023

|

vol. 43

|

issue 2

51-68

PL

Niniejszy artykuł dotyczy wojny w Ukrainie i prawa tego państwa do samoobrony. Nie chodzi tylko o legitymowaną obronę konieczną, lecz o społeczną samoobronę. Stąd pod pewnymi warunkami jest wywodzone prawo do interwencji militarnej, tzw. interwencji humanitarnej. Koncepcja ta została sformułowana w dokumencie Komitetu Centralnego Niemieckich Katolików z 2000 r., a później poszerzona o zasadę odpowiedzialności w zakresie obrony albo Responsibility To Protect, która podczas szczytu Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku w 2004/2005 r. została przez prawie wszystkie państwa uznana i proklamowana jako obowiązek moralny. Kryteria tam sformułowane w swojej treści wykazują wyraźną zbieżność z katolickim nauczaniem na temat „wojny sprawiedliwej”. W przeszłości lepiej byłoby poważnie traktować hegemoniczne zamiary Putina, komunikowane już od wielu lat, i rozwinąć strategie prewentywne, gdyż nowoczesna wojna nie przynosi zwycięzcy, a jedynie przegranych. Ujęcie to przedstawia encyklika papieża Franciszka Fratelli tutti, którą można czytać jako encyklikę na temat pokoju, a wojna w Ukrainie je potwierdza.

EN

The presented article concerns the war in Ukraine and the right of this country to self-defense. There is no talk about legitimate necessary defense, but about social self-defense. From this, under certain conditions derived the right to military intervention, so called humanitarian intervention.This concept was formulated in the document of the Central Committee of German Catholics in 2000 and later extended by principle of responsibility in the defense – ResponsibilityTo Protect, which during the summit of United Nations in New York in 2004/2005 were acknowledged and proclaimed as a moral obligation. The criteria formulated in them demonstrate in their content an explicit convergence with the Catholic teaching on “just war”. In the past it was better to treat the seriously hegemonial intentions of Putin, as communicated for a lot of years, and developed preventative strategies, because modern warfare only brings beatings and not any winner. This approach is presented in the encyclical letter of Pope Francis Fratelli tutti, which can be read as a document about peace, and the war in Ukraine confirms it.

DE

Der vorliegende Beitrag handelt über den Krieg in der Ukraine und ihrem Recht auf Selbstverteidigung. Es geht nicht mehr um legitime individuelle Notwehr, sondern um soziale Notwehr. Daraus wird unter den gegebenen Voraussetzungen das Recht zum militärischen Eingreifen, zur so genannten humanitären Intervention abgeleitet.Dieses Konzept wurde in einem Thesenpapier des Zentralkomitees der deutschen Katholiken aus dem Jahr 2000 formuliert und später zur Schutzverantwortung oder Responsibility To Protect erweitert, das im Jahr 2004/2005 auf dem Weltgipfel der Vereinten Nationen in New York von fast allen Staaten der Erde anerkannt und sogar zur moralischen Pflicht erklärt wurde. Die dort formulierten Kriterien geben in der Sache eine deutliche Affinität zur katholischen Lehre vom gerechten Krieg zu erkennen. Besser wäre es gewesen, Putins hegemoniale Absichten, die er schon seit Jahren offen kommuniziert hatte, ernst zu nehmen und präventive Strategien zu entwickeln. Denn der moderne Krieg bringt keine Sieger mehr hervor, sondern am Ende nur Verlierer. In seiner Enzyklika Fratelli tutti, die man durchaus als Friedensenzyklika lesen kann, bringt Papst Franziskus diese Einsicht auf den Punkt. Der Krieg in der Ukraine wird diese Einsicht bestätigen.

Refine search results

Interwencja humanitarna a pragmatyzm polityczny państw w stosunkach międzynarodowych

Dylematy współczesnego prawa międzynarodowego – między legalną niehumanitarną nieinterwencją, a nielegalną interwencją humanitarną

Ultra viresacts and the responsibility of international organizations - selected issues

Interwencja humanitarna: między ideą suwerenności państw a uniwersalnym wymiarem praw człowieka

SOFT POWER ROSJI

Podmiot, przedmiot, stan czy proces? Rozważania na temat typologii bezpieczeństwa

Suwerenność – bezpieczeństwo – prawa człowieka

Operacja w obronie jezydów w 2014 roku: od interwencji na zaproszenie do interwencji humanitarnej i odpowiedzialności za ochronę?

Etyka interwencji humanitarnej w świetle realizmu Hansa Morgenthaua. Analiza zaangażowania zbrojnego USA w Libii w 2011 r.

POLSKIE ANALIZY STRATEGICZNE – PRZEGLĄD 2016 ROKU

Prawo siły czy siła prawa – reminiscencje w dwusetleciu Kongresu Wiedeńskiego 1815 r.

Interwencja humanitarna w prawie i polityce międzynarodowej

Im Brennpunkt von Theologie und Ethik – Wladimir Putin