Search results

1

„Plemię żmijowe” i psie wymiociny, czyli o funkcji antycznej inwektywy

100%

Rosik M.

Scriptura Sacra

|

2014

|

issue 18

51-59

EN

In the ancient literature (Greek, Roman, Jewish and Christian) we can easily find expressions full of irony and insults. In this article the author tries to present the role of invective in antiquity. As it results, it was necessary to use invective in polemical works, because expressions full of irony and insults were nothing else as rhetorical moods.

2

Metaforyczne inwektywy w naganie heretyków w Jud 10–13

100%

Mickiewicz F.

|

2019

|

vol. 28

|

issue 1

207-220

EN

In Jude 10–13 the biblical author uses blatant invectives that show the ungodly and demoralized attitude of heretics. In the ancient Greek literature and in some other biblical books there are similar means of stigmatizing erroneous knowledge and behavior incompatible with commonly accepted customs. For this reason in this article we first discuss inversion as a literary genre, and then analyze the sentences from Jud 10–13 in order to show the content and meaning of the instructions and reprimands contained in this passage.

3

Życie seksualne jako obiekt krytyki i źródło inwektyw w literaturze politycznej czasów stanisławowskich. Casus „Zagadek Sejmu Czteroletniego

84%

Kaczyński P.

Prace Polonistyczne

|

2013

|

vol. 68

73-109

EN

The paper focuses on the collection of political epigrams from the time of the Four-year Sejm. It is compilation of a few hundred pieces depicting in a different light all the participants of the parliamentary sessions, as well as a number of women in these circles. In critical epigrams, the role of an argument is often played by more or less open allusions to love life of the criticised people. Although the riddles touching upon this subject constitute only a minor part of this collection (approx. 14%), different strategies in employing the theme of love life can be distinguished: from delicate taunts to depicting the love life of the given character as the main argument against the person, related to allegations of indifference to the fate of their homeland or even treason. An interesting disparity can be observed while comparing the riddles about men and women. In the case of women, criticism of their love life occurs more frequently than in the case of men. Despite the use of sexual themes as an argument in the political struggle, Polish poetry of the Four-year Sejm era is much less radically vulgar or obscene compared to, for instance, French political literature of the Revolution.

4

»Vojna není kojná«, czyli koszarowy humor w warunkach totalitaryzmu

84%

BALOWSKA G.

Bohemistyka

|

2020

|

issue 4

551-568

EN

The article presents linguistic methods of achieving a comic effect in the hu- morous novel Černí baroni by M. Švandrlík. These include inter alia: combining elements from various varieties of the Czech language (spisovná čeština, obecná čeština, dialect) or Czech and Slovak language, introducing vulgarisms, skatological vocabulary and invectives into the language of totalitarian propaganda, contrast of form and content and syntactic parallelism. The important social functions of laughter are emphasized as a reaction to humor, especially during a difficult time of social life, which was the communist period, e.g. therapeutic, integrative and separating.

PL

Artykuł prezentuje językowe sposoby osiągania efektu komicznego przez Milo- slava Švandrlíka w powieści humorystycznej Černí baroni. Są to m.in. łączenie elementów z różnych odmian języka czeskiego (spisovná čeština, obecná čeština, gwary) lub czeszczyzny i języka słowackiego, wprowadzanie wulgaryzmów, słownictwa skatologicznego i inwektyw do języka propagandy totalitarnej, kontrast formy i treści, paralelizm składniowy. Podkreślone zostają istotne funkcje społeczne śmiechu jako reakcji na humor szczególnie w trudnym czasie życia społecznego, jakim był okres komunistyczny, np.: terapeutyczna, integracyjna i separująca.

5

Paszkwil mnicha Maksencjusza na papieża Hormizdasa jako przykład inwektywy chrześcijańskiej

84%

Koczwara S.

Vox Patrum

|

2005

|

vol. 48

215-231

EN

Hac in brevi dissertatiuncula auctor epistolam Joannis Maxentii monachi, quae responsio ad epistolam Hormisdae papae (514-523) habetur, uti exemplum invectivae christianae tractat atque late scrutatur.

6

Jeszcze o przezwiskach

84%

Wojtyła-Świerzowska M.

Językoznawstwo

|

2014

|

issue 8

107-115

EN

The nickname has an unofficial character and temporary. Intermingling in him the plane apelatywna and antroponimiczna. There characterizes it the large range of the expression, from contempts, mercy, malices, slights, across of taunterness, the irony until the friendship, the playfulness. It has a function characterizing. With material for the nickname can be names of objects animated and inanimate, features, activities and states, other personal names, prepositional expressions, continuous expressions, e.g. Ozaist, na ozaist ‘zaiste’ ‘indeed’. In nicknames come to light phenomena of the analogy and the formative radiation , e.g. the group of nicknames having the semantic basic value of the performer of the activity (from *choditi, *chodati): Chod, Chód, Chodz, Chodź-ko, Choda, Chodak, Chodek(ko), Chodacz, Chodzak, Chodaj, Chodal, Chodań, Chodasz, Chodzisz, Chodur(a), Chodera, Chodyra, Chodyka, Chodyła, Chodula. A sub-group of nicknames are the invective. They have a function degrading, insulting. Invectives are caused usually in situations characterized extremely negative emotions – hatred, the aggression, the contempt, the mockery, e.g. „Ty dupku żołędny!”, „bęcwał!”. Nicknames permit to observe the lively vocabulary and the word-formation (especially expressive), on one hand, and from second – they certify the lexis which more than once long ago fell into desuetude or is registered only in some dialects. Nicknames due to their function, enter on the area of the social psychology and the sociology of social groups, smaller or greater.

PL

Pseudonimy mają charakter nieoficjalny i tymczasowy. Przenikają się w nich płaszczyzny apelatywna i antroponimiczna. Charakteryzują się dużą ekspresją, obejmującą zakres od pogardy, litości, złośliwości, lekceważenia, przez drwiny i ironię, aż po przyjaźń i żartobliwość. Pseudonimy pełnią funkcję charakteryzującą. Materiałem do ich tworzenia mogą być nazwy obiektów ożywionych i nieożywionych, cechy, czynności i stany, inne imiona własne, wyrażenia przyimkowe, ciągłe wyrażenia, np. "Ozaist", na ozaist 'zaiste', 'rzeczywiście'. W pseudonimach ujawniają się zjawiska analogii i promieniowania słowotwórczego, np. grupa pseudonimów o podstawowej wartości semantycznej wykonawcy czynności (od *choditi, *chodati): Chod, Chód, Chodz, Chodź-ko, Choda, Chodak, Chodek(ko), Chodacz, Chodzak, Chodaj, Chodal, Chodań, Chodasz, Chodzisz, Chodur(a), Chodera, Chodyra, Chodyka, Chodyła, Chodula. Podgrupą pseudonimów są inwektywy. Pełnią one funkcję degradującą, obraźliwą. Inwektywy są zazwyczaj stosowane w sytuacjach charakteryzujących się skrajnie negatywnymi emocjami – nienawiścią, agresją, pogardą, szyderstwem, np. „Ty dupku żołędny!”, „bęcwał!”. Pseudonimy pozwalają obserwować żywy język i słowotwórstwo (szczególnie ekspresywne) z jednej strony, a z drugiej – świadczą o leksyce, która często dawno wyszła z użycia lub jest zarejestrowana tylko w niektórych dialektach. Pseudonimy, ze względu na swoją funkcję, wkraczają na obszar psychologii społecznej i socjologii grup społecznych, mniejszych lub większych.

7

Gatunek dziennikarski jako determinanta odpowiedzialności dziennikarza. Wybrane aspekty prawne. Część piąta

67%

Sobczak J., Kakareko K.

Studia Medioznawcze

|

2018

|

issue 3 (74)

13-27

EN

The journalist’s particular diligence and integrity is not limited to faithful representation of the information he/she has obtained. The journalist’s duty is to verify, which means checking information in other sources. The result of failure to observe diligence and reliability can be on the one hand defamation of the person, and on the other hand, can be seen as violation of personal rights. Analysing the problem of defamation, one should refer to the public character of this crime, which a journalist commits using media, including the Internet.

PL

Szczególna staranność i rzetelność dziennikarza nie ogranicza się do wiernego przedstawiania informacji, które uzyskał. Jego obowiązkiem jest także ich weryfikacja, czyli sprawdzenie informacji w innych źródłach. Efektem niezachowania staranności i rzetelności może być z jednej strony zniesławienie jakieś osoby, z drugiej – naruszenie jej dóbr osobistych. Analizując problem przestępstwa zniesławienia, należałoby się odnieść do publicznego charakteru tego przestępstwa, które dziennikarz popełnia przy użyciu środków komunikowania masowego, w tym również za pośrednictwem internetu.

8

Inwektywy związane z nazwami części ciała we frazeologii polskiej i rosyjskiej. Analiza leksykalno-semantyczna

67%

Klyus J.

Językoznawstwo

|

2018

|

vol. 12

145-170

EN

The article provides an analysis of invectives in Polish and Russian phraseology with a somatic component. It contains a definition of invective and describes functions it performs in communication. In article phraseological phrases with an invective, containing names of parts of the body are considered. The semantic field approach was used for analysis. 15 comparative subcategories were identified as specific, invective semantic fields of specific parts of the body. There are 52 essential meanings hereinafter later called traits, which are connotated by the meaning of the analyzed phrasemes. These traits create specific semantic micropols. The analysis shows the similarities and differences in the studied area of the Polish and Russian linguistic worldview.

PL

Niniejszy artykuł stanowi analizę inwektyw we frazeologii polskiej i rosyjskiej z komponentem somatycznym. Zawiera opis pojęcia inwektywy oraz funkcji, jakie pełni ona w komunikacji. Rozpatrywane są w nim frazeologizmy o wydźwięku inwektywnym zawierające nazwy części ciała bądź odwołujące się do nich znaczeniowo. Do analizy zastosowano metodę pól semantycznych. Wydzielono 15 subkategorii porównawczych stanowiących swoiste inwektywne pola semantyczne określonych części ciała. Wyróżniono 52 zasadnicze znaczenia, zwane dalej cechami, które są konotowane przez znaczenie badanych frazeologizmów. Cechy te tworzą swoiste mikropola semantyczne. Analiza ukazuje podobieństwa i różnice w badanym obszarze polskiego i rosyjskiego językowego obrazu świata.

Refine search results

2 Językoznawstwo

1 Bohemistyka

1 Prace Polonistyczne

1 Scriptura Sacra

1 Studia Medioznawcze

1 Vox Patrum

1 Łódzkie Studia Teologiczne

1 BALOWSKA G.

1 Kaczyński P.

1 Kakareko K.

1 Klyus J.

1 Koczwara S.

1 Mickiewicz F.

1 Rosik M.

1 Sobczak J.

1 Wojtyła-Świerzowska M.

1 2020

1 2019

2 2018

2 2014

1 2013

1 2005