Search results

1

Jihad Propaganda During the Military Intervention in Mali

100%

Styszyński M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2013

|

issue 3

225-235

PL

Artykuł analizuje techniki propagandowe stosowane przez dżihadystów podczas interwencji wojskowej w Mali. Publikowane na stronach internetowych manifesty manipulują emocjami odbiorców, wykorzystując połączenie klasycznej retoryki (balāgha) z religijnymi kazaniami (khuţba). Problemy poruszane w odezwach prezentowane są więc poprzez zastosowanie figur retorycznych i precyzyjne słowa, zwroty metaforyczne i silne argumenty.

2

FUNKCJA ODWOŁAŃ DO RELIGII W IDEOLOGII RADYKALNEGO ISLAMIZMU NA PRZYKŁADZIE OŚWIADCZEŃ LIDERÓW AL-KAIDY

63%

Kosmynka S., Uniwersytet Łódzki; Wydział Studiów Międzynarodowych i Politologicznych; Instytut Studiów Międzynarodowych

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2008

|

vol. 33

PL

Problem terroryzmu islamistycznego oraz zespół zagrożeń, jakie niesie, jest jednym z poważnych wyzwań współczesności. Zarówno upolityczniająca religię ideologia, jak i determinowana nią praktyka owocują częstymi aktami przemocy i spiralą strachu oraz nienawiści, którą starają się rozpalać wciąż na nowo „apostołowie świętej wojny”. W zdiagnozowaniu sposobu myślenia zaangażowanych w „świętą wojnę jednostek” bardzo pomocne jest zagłębienie się w wymowę pism jej ideologów oraz w treść oświadczeń kierowanych zarówno do współbraci w wierze, jak i do „niewiernych”. Banalne wydaje się być stwierdzenie, że słowo bywa orężem dużo groźniejszym od miecza. Jednak trudno odmówić tej metaforze sporej dozy słuszności, zwłaszcza jeżeli uwzględnimy destrukcyjną moc słów kierowanych przez przywódców ruchów islamistycznych do osób fanatycznie, radykalnie pojmujących przesłanie wiary. Dlatego też celem artykułu jest prześledzenie toku ich wywodu, zaakcentowanie mechanizmów interpretacji nakazów sacrum oraz legitymizacji nimi działań terrorystycznych, co wraz – uwagami o charakterze teoretycznym – obnaża wagę i znaczenie haseł ideologicznych i propagandowych oraz pozwala zbliżyć się do sposobu myślenia ich autorów, a tym samym do istoty roli religii we współczesnym islamizmie.

3

Fundamentalizm religijny muzułmańskich organizacji terrorystycznych a stan zagrożenia w Europie

63%

Kobzarska-Bar B.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2014

|

vol. 8

|

issue 1

167-182

EN

Muslim fundamentalism is one of the movements of the Islamic social-political thought while Islamic terrorism is a method of acting chosen by radical supporters of warring extremism. Those two notions concerning different social phenomena are often confused. The author’s aim is to set the knowledge about fundamentalism and jihadism in order as well as to convince the reader that one should not perceive internally diversified Islam merely through those two notions. A new ethnic policy based on a well-thought-out integration strategy is a challenge for Poland. Two kinds of threat should be taken into account in the immigration policy planning: those related to Islamic terrorism developing in parallel societies, and otherscaused by the increase of social tension resulting from ignorance and xenophobia giving rise to islamophobia.

PL

Fundamentalizm muzułmański jest jednym z nurtów myśli społeczno-politycznej islamu, a terroryzm islamski to metoda działania wybierana przez zradykalizowanych zwolenników wojującego ekstremizmu. Te dwa pojęcia, które odnoszą się do różnych zjawisk społecznych, są ze sobą mylone. Celem autorki jest uporządkowanie wiedzy na temat fundamentalizmu i dżihadyzmu, a także wskazanie, że zróżnicowanego wewnętrznie islamu nie należy postrzegać jedynie przez pryzmat tych dwóch pojęć. Polska stoi przed wyzwaniem nowej polityki etnicznej, opartej na dobrze przemyślanej strategii integracyjnej. W planowaniu polityki imigracyjnej należy brać pod uwagę dwojakiego rodzaju zagrożenia: te związane z terroryzmem islamskim, który rozwija się w społeczeństwach równoległych, jak również inne spowodowane wzrostem napięcia społecznego, które wyrasta z ignorancji i ksenofobii, dając początek islamofobii.

4

Koncpecja władzy państwowej i prawa w państwach muzułmańskich i demokratycznych

63%

Przybytek P.

Przegląd Geopolityczny

|

2018

|

vol. 23

158-179

PL

Artykuł zawiera analizę różnic w rozumieniu władzy państwowej i prawa na Zachodzie i w regionie Islamu. Jego celem jest znalezienie przyczyn szczególnej skłonności społeczeństw muzułmańskich do autokratyzmu i teokratyzmu. Zbadane zostały historyczne przemiany ustrojowe w Europie i w krajach muzułmańskich, ze szczególnym uwzględnieniem Sudanu. Następnie prześledzono procesy, jakie doprowadziły do rozwoju fundamentalizmu i radykalizacji społeczności muzułmańskich w Europie jak i w państwach arabskich. Stwierdzono nieefektywność polityki Unii Europejskiej mającej na celu upowszechnienie demokracji w regionie Islamu. W konkluzji stwierdzono, że podstawowym problemem i pierwotnym źródłem trudności jest nienaruszalność i dogmatyczny charakter prawa koranicznego.

EN

The article contains an analysis of differences in the understanding of state power and law in the West and in the Islamic region. Its purpose is to find the reasons for the Muslim societies' particular propensity for autocracy and theocracy. Historical political changes in Europe and in Muslim countries were examined, with particular reference to Sudan. Then, the processes that led to the development of fundamentalism and the radicalization of Muslim communities in Europe as well as in the Arab states were investigated. Ineffectiveness of the European Union's policy aimed at popularizing democracy in the Islamic region was found. In conclusion, it was stated that the basic problem and primary source of difficulty is the inviolability and dogmatic character of Koranic law.

5

Konrad Pędziwiatr, Przemiany islamizmów w Egipcie i Tunezji w cieniu Arabskiej Wiosny, Zakład Wydawniczy Nomos, Kraków 2019, ss. 298.

63%

Wach D.

|

2020

|

vol. 19

|

issue 2

109-112

EN

The review concerns a monograph on the transformation of Islamic movements in Egypt and Tunisia and their politicization, in particular after the Arab revolutions („Arab Spring"). The monograph presents an interdisciplinary approach to the discussed issues, but concentrates in particular on the achievements of social movement studies as well as studies of political Islam. The strength of the reviewed publication is also the analysis of the material obtained by the author during field research and interviews with the leaders of the Islamic movements and experts in the field of political Islam. Thanks to numerous fragments of interviews quoted in the book, as well as the publication of some of them selected in full, it aspires to enter the canon of publications about Islamism and broadly speaking policies in the Middle East and North Africa. Right balance between theory and practice further increases the attractiveness of the book.

PL

Recenzja dotyczy monografii poświęconej przemianom ruchów islamskich w Egipcie i Tunezji oraz ich polityzacji, w szczególności po rewolucjach arabskich określanych mianem "Arabskiej Wiosny". Monografia charakteryzuje się interdyscyplinarnym podejściem do omawianych zagadnień, lecz w szczególności czerpie z dorobku nauk o ruchach społecznych jak również z nauk o islamizmie. Mocną stroną recenzowanego opracowania jest również analiza materiału zdobytego przez autora podczas badań terenowych i wywiadów z liderami omawianych ruchów islamskich oraz ekspertami w dziedzinie islamu politycznego. To dzięki licznym fragmentom wywiadów, jak i zamieszczeniu wybranych z nich w całości, publikacja aspiruje do wejścia do kanonu lektur poruszających kwestie islamizmu i szerzej polityki na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej. Zachowanie odpowiedniego balansu pomiędzy teorią i praktyką dodatkowo zwiększa atrakcyjność książki.

6

Państwo Islamskie a kryzys ładu powestfalskiego na Bliskim Wschodzie. Konsekwencje dla Zachodu

63%

Zdanowski J.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2016

|

issue 4

13-27

PL

Państwo Islamskie reprezentuje nowy rodzaj podmiotu na arenie międzynarodowej. Jego struktura i funkcjonowanie podważają zasady ładu powestfalskiego, a głoszone przez jego przywódców poglądy propagują wizję świata postwestfalskiego, opartego na zasadach odmiennych od tych, które stanowią fundamenty współczesnych stosunków międzynarodowych. Negowana jest głównie zasada terytorialności państwa i granic współczesnych państw. Zjawisko Państwa Islamskiego należy analizować zarówno w kontekście sytuacji politycznej na Bliskim Wschodzie, jak i procesów globalnych ujętych w formule deterytorializacji i reterytorializacji.

EN

Islamic State represents a new type of subjects in contemporary international relations. Its structure and functioning question the principles of the Westphalian system of states and its leaders opt for a new post-Westphalian world based on different concepts than the system of modern interstates relationship has been founded. Particularly, ISIS rejects the principle of state sovereignty based on the concepts of territory and borders. The phenomenon of the ISIS refers directly to the political situation in the Middle East but it should perceived as well as in the wider context of globalization framed in the formula of deterritorialisation and reterritorialization.

7

Psychospołeczne determinanty aktywności europejskiej młodzieży w strukturach islamistycznych organizacji przestępczych

51%

Ober-Domagalska B., Uniwersytet Łódzki W. E.-S., Barbara Ober-Domagalska – dr nauk humanistycznych a. p. n. U. Ł. o. s. d. w. I. S. U. O. z. n. s. a. w. K. S. P. i. M. U. D. j. z. b. n. s. n., barbara.ober.d@gmail.com

Władza sądzenia

|

2015

|

vol. 7. Współczesna młodzież. Współczesność młodzieży

PL

Celem prezentowanego artykułu jest przedstawienie koncepcji wyjaśniających zaangażowanie dzieci i młodzieży w islamistyczną działalność terrorystyczną. Środki masowego przekazu forsują pogląd, zgodnie z którym przyczyną dla której młodzi ludzie przyłączają się do grup terrorystycznych jest ich stan psychiczny lub osobowość psychopatyczna. Najnowsze teorie dowodzą jednak, że to najzwyczajniejsza młodzież wpada w sidła przestępczości terrorystycznej. Przyczyną angażowania się w taką działalność jest raczej poczucie frustracji wynikające z nieakceptowania swojej pozycji społecznej, problemy tożsamościowe oraz potrzeba autorytetu. Niniejsze przyczyny tłumaczone są za pomocą teorii deprywacji potrzeb oraz poprzez teorię wpływu społecznego. Przytoczone w niniejszym artykule badania dowodzą również, że profil młodzieży angażującej się w działalność terrorystyczną zbieżny jest z profilem młodzieży, która staje się ofiarą sekt, czy innych, skrajnych, nieislamistycznych ugrupowań politycznych.

EN

The main goal of the presented article is the introduction to problem of children and youth involvement in Islamist terrorist activity. The Mass Media are pushing the idea, according to which the reason why young people join terrorist groups is their bad mental state or psychopathic personality. However, the latest theories have proven that it was the most normal, from psychiatric point of view, that young people fall into the trap of terrorist crime. The reason for engaging in such activities is rather a sense of frustration arising from the non-acceptance of their social position, the problems with self – identity and the need for authority. These causes are explained by the Relative Deprivation of Needs Theory and Theory of Social Impact. The study cited in this paper, also shows that the profile of young people engaging in terrorist activities coincides with the profile of youth who becomes a sect victims, or other, non Islamist, extreme political groups.

8

Ewolucja zagrożenia dżihadystycznego a przemiany demokratyczne w państwach Maghrebu

51%

Wejkszner A.

Przegląd Politologiczny

|

2014

|

issue 1

189-200

EN

The paper focuses on the presentation of the current stage of the evolution of the jihadist threat in the area of North Africa. It identifies the main terrorist groups belonging to the global Salafi-jihadist movement. A special role within this movement has been assigned to al-Qaeda in the Islamic Maghreb (AQIM). The paper presents the strategic objectives of the group and the most important examples of its activity. The author also discusses the main reasons for the lack of involvement of AQIM in the socio-political changes in the Arab world after 2011.

PL

W artykule skupiono się na przedstawieniu aktualnego etapu ewolucji zagrożenia dżihadystycznego na obszarze Afryki Północnej. Wskazano najważniejsze grupy terrorystyczne wchodzące w skład salafickiego ruchu globalnego dżihadu, szczególne miejsce przypisując Al-Kaidzie w Islamskim Maghrebie (AKIM). Przedstawione zostały strategiczne cele grupy oraz najważniejsze przykłady jej aktywności. Skupiono się także na wyartykułowaniu najważniejszych powodów braku zaangażowania AKIM w przemiany społeczno-polityczne w świecie arabskim po 2011 r.

9

Sudański „eksperyment” islamistyczny Hasana at-Turabiego

51%

Zasuń A.

Historia i Polityka

|

2023

|

issue 45 (52)

9-24

EN

Hassan al-Turabi is one of the key contemporary Islamic political thinkers and the initiator of Sudanese Islamism. The period of his political activity is also one of the most important moments in the history of Sudan, related to the process of Islamization of the country, rapid changes in the Sudanese political scene in connection with the influence of Muslim fundamentalism, mainly in the version of the Muslim Brotherhood. The article presents the influence of Islamist ideology on the shaping of the concept of the Islamic state and Islamic order in Sudan under the leadership of al-Turabi and leading political formations led by him, mainly the National Islamic Front (NIF). It presents also elements that shaped this specific form of Islamism – apart from the rapid changes in the structures of the highest power of the country, it was also Sufi influences, elements of pre-Muslim culture, and the more radical ones derived from Salafism, on which the worldview and beliefs of al-Turabi were shaped.

PL

Hasan at-Turabi jest jednym z kluczowych współczesnych islamskich myślicieli politycznych i zarazem inicjatorem sudańskiego islamizmu. Okres jego aktywności politycznej to jeden z ważniejszych momentów w historii Sudanu, związany z procesem islamizacji kraju, gwałtownymi przemianami sudańskiej sceny politycznej w powiązaniu z wpływami fundamentalizmu muzułmańskiego, głównie w wydaniu Stowarzyszenia Braci Muzułmanów. Artykuł prezentuje wpływ ideologii islamistycznej na kształtowanie się koncepcji państwa i porządku islamskiego w Sudanie pod przewodnictwem at-Turabiego i kierowanych przez niego czołowych formacji politycznych, w tym głównie Islamskiego Frontu Narodowego (IFN). Zostały także przedstawione elementy, które ukształtowały ten specyficzny islamizm – poza gwałtownymi zmianami w strukturach najwyższej władzy kraju są to m.in. wpływy sufickie, elementy przedmuzułmańskiej kultury oraz te bardziej radykalne zaczerpnięte z salafizmu, na których kształtował się światopogląd i przekonania at-Turabiego.

10

Państwo Islamskie w Iraku i Syrii (ISIS) a ład światowy

51%

Zdanowski J.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

issue 3

257-271

EN

The Islamic State in Iraq and Syria is growing out of the ideology of Islamism, which was born at the beginning of the 20th century in Egypt and became very powerful throughout the Muslim world. On the other hand, the structure and functioning of this organization make it diﬀ erent from many other Islamist organizations. Ideologists of the Islamic State undermined the principles of the Westphalian Order and began to propagate a vision of a new post-Westphalian world, based on principles different from those that form the foundations of contemporary international relations. First of all, ISIS the principle of territoriality of the state and borders of modern states has been questioned. The phenomenon of Islamic State should be analyzed in the context of the political situation in the Middle East related to the deprivation of Sunnis in Iraq after 2003, as well as global processes included in the form of deterritorialization and reterritorialization.

PL

Państwo Islamskie w Iraku i Syrii wyrasta z ideologii islamizmu, która zrodziła się na początku XX wieku w Egipcie i zyskała uznanie w całym świecie muzułmańskim, reprezentując nowy rodzaj podmiotu we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Struktura i funkcjonowanie tej organizacji czynią ją jednak różną od wielu innych organizacji islamistycznych. Ideolodzy Państwa Islamskiego podważyli bowiem zasady ładu powestfalskiego i zaczęli propagować wizję świata postwestfalskiego, opartego na zasadach odmiennych od tych, które stanowią fundament współczesnych stosunków międzynarodowych. Zakwestionowana została przede wszystkim zasada terytorialności państwa i granic współczesnych państw. Zjawisko Państwa Islamskiego należy analizować w kontekście sytuacji politycznej na Bliskim Wschodzie związanej z deprywacją sunnitów w Iraku oraz Syrii po 2003 r., jak i procesów globalnych ujętych w formule deterytorializacji i reterytorializacji.

11

Mawlana Wahiduddin Khan’s Critique of Political Interpretation of Islam

51%

Anwer A.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2023

|

vol. 32

|

issue 1

69-85

PL

Artykuł przedstawia krytykę politycznej interpretacji islamu, zaproponowaną przez indyjskiego myśliciela Malwanę Wahiduddina Khana. Pytanie o miejsce polityki w islamie nabrało olbrzymiego znaczenia, zwłaszcza wobec ekstremistycznych działań wojujących islamistów: czy tego rodzaju działania wpisują się w szczególne odczytanie islamu, które wypływa z pewnego rozumienia religii, czy też zmierzają do wypełnienia głównego celu religii? Czy ustanowienie islamskiego porządku politycznego jest podstawowym zadaniem każdego muzułmanina? Tego rodzaju pytania pojawiają się w sposób naturalny w każdym człowieku zaniepokojonym terrorystycznymi działaniami wojujących islamistów. Ponieważ próbują oni usprawiedliwić swoje działanie szczególną interpretacją islamu, konieczne jest przedstawienie narracji stojącej w opozycji do ich interpretacji, a także wykazanie, że tego rodzaju osoby będące daleko od szczerego wyznawania islamu ponoszą winę za poważny błąd w jego interpretacji. Artykuł służy temu celowi przez przedstawienie krytyki politycznego islamu, dokonanej przez Mawlanę Wahiduddina Khana. Przez określenie „polityczny Islam” rozumie się szczególny wykład religii islamu, który postrzega wiarę głównie w kategoriach społeczno-politycznych. Krytyka dokonana przez Khana jest jednym z najwcześniejszych intelektualnych sprzeciwów wobec takiego rozumienia islamu. Mimo że wielu myślicieli wniosło wkład w teorię politycznego Islamu, artykuł koncentruje się jedynie na pismach indopakistańskiego badacza Mawlany Sayyida Abul Ala Mawdudiego i ich krytycznej ocenie dokonanej przez Wahiduddina Khana. Ponieważ polemika pomiędzy dwoma myślicielami może często być lekceważona jako inspirowana osobistym konfliktem lub pretensjami, artykuł nie ogranicza się do krytyki Mawududiego przez Kahna, ale również ocenia ją w świetle późniejszych badaczy.

EN

The article presents a critique of the political interpretation of Islam, proposed by the Indian thinker Malwana Wahiduddin Khan. The question of the place of politics in Islam has become enormous especially in the face of the extremist actions of militant Islamists: do such actions fit into a particular reading of Islam that springs from a certain understanding of religion, or do they pursue the main purpose of the religion? Is the establishment of an Islamic political order the primary task of every Muslim? This kind of question comes naturally to anyone concerned about the terrorist activities of militant Islamists. Since they are trying to justify their actions with a particular interpretation of Islam, it is necessary to present a narrative in opposition to theirs interpretation, and to show that such persons, who are far from a sincere adherence to Islam, are guilty of a serious misinterpretation of it. The article serves this purpose by presenting Mawlana Wahiduddin Khan’s critique of political Islam. By the term „political Islam” is meant a particular interpretation of the religion of Islam that sees the faith mainly in socio-political terms. Khan’s criticism is one of the earliest intellectual objections to this understanding of Islam. Although many thinkers have contributed to the theory of political Islam, the article focuses only on the writings of the Indo-Pakistani scholar Mawlana Sayyid Abul Ala Mawdudi and their critical assessment by Wahiduddin Khan. Since the polemic between two thinkers can often be dismissed as inspired by personal conflict or pretension, the article is not limited to Kahn’s criticism of Mawududi, but also assesses it in the light of later scholars.

12

Teoria kalifatu Al-Mawardiego i jej związek ze współczesnym islamizmem

51%

Zasuń A.

Nowa Polityka Wschodnia

|

2024

|

issue 2(41)

189-211

PL

W artykule przedstawiono koncepcję kalifatu teologa i prawnika przełomu X i XI wieku Al-Mawardiego w oparciu o jego dzieło Al-Ahkam as-sultanijja oraz społecznopolityczny charakter okresu panowania dynastii Abbasydów, który stanowił kontekst jej powstania. Na podstawie szczegółowej analizy poglądów Al-Mawardiego na władzę polityczną w islamie (tradycyjny kalifat) celem autora było ukazanie związku tej teorii z wybranymi elementami współczesnej ideologii islamizmu, a tym samym próba odpowiedzi na pytanie o ciągłość muzułmańskiej myśli politycznej. Uwzględniając przemiany kalifatu, w szczególności w czasach Al-Mawardiego, ale też w okresach późniejszych, w tym zmiany jakie nastąpiły w świecie islamu po upadku imperium osmańskiego, autor dowodzi, że poglądy na temat władzy w islamie były uwarunkowane złożonym kontekstem społeczno-politycznym, na który wpływ miały czynniki wewnętrzne, ale i zewnętrzne względem świata islamu. Omawiana teoria kalifatu Al-Mawardiego stanowi podstawę do poszukiwań analogicznych elementów w doktrynie politycznej współczesnych reformatorów islamskich i ideologii islamizmu, co z kolei pozwala uznać poglądy Al-Mawardiego za odpowiednie także dla współczesnej koncepcji władzy w islamie.

EN

The article presents the concept of the caliphate of theologian and jurist at the turn of the 10th and 11th centuries, Al-Mawardi, based on his work Al-Ahkam as-sultaniyya and the socio-political nature of the period of the Abbasid dynasty, which was the context of its creation. Based on a detailed analysis of Al-Mawardi’s views on political power in Islam (traditional caliphate), the author’s aim was to show the connection of this theory with selected elements of the contemporary ideology of Islamism, and thus attempt to answer the question about the continuity of Muslim political thought. Considering the changes of the caliphate in times of Al-Mawardi, but also in later periods, including the ones that occurred in the Islamic world after the fall of the Ottoman Empire, the author argues that views on power in Islam were conditioned by a complex socio-political context, which was influenced by factors internal and external to the world of Islam. Discussed theory of Al-Mawardi’s caliphate constitutes the basis for the search for analogies in the political doctrine of contemporary Islamic reformers and the ideology of Islamism, which in turn allows Al-Mawardi’s views to be considered appropriate also for the contemporary concept of power in Islam.

13

Bunt młodych Egipcjan – dlaczego udało się „obalić” Hosniego Mubaraka?

45%

Lipa M.

Kultura i Polityka

|

2012

|

issue 11

32-43

PL

Pierwsza część artykułu obejmuje uwarunkowania polityczne i społeczno-ekonomiczne, w jakich przyszło żyć Egipcjanom i jakie stanowiły istotne tło dla wydarzeń, które nastąpiły po 25 stycznia 2011 roku. Kolejne dwie traktują o takich kwestiach, jak polityczna mobilizacja i strategia, w tym zastosowanie taktyki protestu bez przemocy. Nie byłaby ona skuteczna, gdyby nie pewne okoliczności, których dziś możemy się jedynie domyślać. Ostatnia część mówi więc o istotnych okolicznościach sprzyjających osiągnięciu celu, jakim była dymisja prezydenta, a także o możliwym scenariuszu na niedaleką przyszłość. Tezą artykułu jest konstatacja, iż polityczna mobilizacja, której skutkiem był masowy protest oraz dymisja Hosniego Mubaraka, okazała się skuteczna dlatego, że towarzyszyło jej pęknięcie w łonie autorytarnego systemu władzy (armia kontra partia dominująca i technokraci) – związane z problemem prezydenckiej sukcesji (po upływie kolejnej kadencji ponad 80-letniego Mubaraka) i lansowanie na stanowisko przyszłej głowy państwa Gamala Mubaraka, reprezentującego interesy technokratów („reżimowej burżuazji”), a nie armii.

EN

The first part of the paper focuses on political and socio-economic conditions in Egypt, offering a crucial background for a better understanding of events that took place after 25 January 2011. The following two parts concentrate on issues such as political mobilization and strategy, including protest policy without using violence. Were it not for some circumstances one can only speculate about, it would not have been possible. The final part concerns the most significant events that helped achieve this very goal, i. e. the resignation of the President Hosni Mubarak, and possible future scenario. The main thesis is that political mobilization resulting in mass protests and deposition of Hosni Mubarak was successful because it was accompanied with a breakdown in the very heart of authoritarian system (army against dominating party and technocrats) – which was connected with a problem of presidential succession (after over 80- years long tenure of Mubarak), and with lobbying Gamal Mubarak, representing not army but technocrats (so-called ‘regime bureaucracy’), to become next head of the state.

14

Czynnik religijny w procesie kształtowania nowego wymiaru nordyckiej wspólnoty kulturowej

45%

Michalak R.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2017

|

vol. 8

|

issue 4

7-43

PL

Czynnik religijny był nieodłącznym elementem historycznych procesów kształtowania jedności nordyckiej — np. wspólnota okresu dominacji politeizmu nordyckiego, wspólnota chrześcijańska IX-XIII wieku, wspólnota okresu reformacji. Jednocześnie te same zjawiska stanowiły, przynajmniej w pierwszym swoim stadium, wyzwanie dla ustalonego porządku kulturowo- religijnego i niosły ryzyko długotrwałej dezintegracji. Ta dychotomiczna rola czynnika religijnego wobec homogeniczności kulturowej ujawnia się także współcześnie, gdy nowym wyzwaniem stał się ekspansywny islam. Wobec kryzysu idei wielokulturowości pojawiły się dwa nurty społeczne postulujące restaurację tożsamości etnicznych przy jednoczesnym wzmacnianiu kulturowej wspólnoty nordyckiej: kierunek systemowy i natywistyczny oraz kierunek antysystemowy i kontrakulturacyjny.

EN

The religious factor was an unseperable part of the historical processes of shaping Nordic unity—for example the community of the Nordic polytheism domination period, the Christian community of the 9–13th centuries, the community of the Reformation. Simultanously, the same phenomena presented, at least in the first stage, a challenge to the established cultural and religious order, and bore the risk of prolonged disintegration. This dichotomous role of the religious factor in the face of cultural homogeneity is also emerging today as expansive Islam has become a new challenge. In view of the crisis of the multiculturalism idea, two social trends have emerged suggesting a renewal of ethnic identity while strenghtening the cultural Nordic community both the systemic and nativist as well as the anti-system and anticracial direction.

15

Sieć ekstremizmów religijnych i politycznych. Sojusznicy i wrogowie

38%

Izak K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2019

|

vol. 11

|

issue 21

96-134

PL

Zwiększa się zjawisko radykalizacji przekonań i zachowań różnych grup społecznych, co przyczynia się do wzrostu antagonizmów. Rzekomy lub uzasadniony strach i niechęć do obcych religijnie i kulturowo imigrantów wykorzystują ugrupowania populistyczne i skrajnie prawicowe, które zyskują coraz większe poparcie elektoratu. Krótkowzroczna polityka władz w wielu krajach UE, stawiająca przywileje imigrantów ponad prawa i bezpieczeństwo własnych obywateli, prowadzi do braku zaufania do państwa i szukania pomocy w środowiskach znajdujących się często na marginesie sceny politycznej, ale za to aktywnych społecznie, choć niekiedy wyłącznie na potrzeby propagandowe i z czystego koniunkturalizmu. Trudno nie przyznać racji niektórym środowiskom antyimigranckim, które wytykały władzom własnych krajów i Brukseli, że w wydawanych przez nich decyzjach brakuje poszanowania dla bezpieczeństwa własnych obywateli. Podważały one również politykę gloryfikującą wielokulturowość, która – jeśli chodzi o wyznawców islamu – już dawno poniosła klęskę. W odpowiedzi organizacje antyimigranckie i antymuzułmańskie spotykają się z oskarżeniami o rasizm, islamofobię, nacjonalizm i faszyzm, z którymi niekiedy niewiele mają wspólnego. W dialogu elit politycznych ze skrajną prawicą te pierwsze pomijają europejskie, chrześcijańskie dziedzictwo, tożsamość, kulturę i powoli odradzające się tendencje narodowe jako odpowiedź na „inwazję obcych”. Adwersarze z kolei oskarżają elity o arogancję, cynizm, obłudę, lenistwo umysłowe, krótkowzroczność oraz dbanie o własne interesy kosztem swojego narodu. Często są to słuszne uwagi, ponieważ uległość wielu polityków wobec islamu i nadmiar przywilejów dla wyznawców tej religii, łącznie z pobłażliwym traktowaniem przestępców wywodzących się z tego środowiska, musi prowadzić do sprzeciwu, a w końcu – do buntu, który rodzi przemoc. Zachodnia liberalna demokracja kierująca się prawami człowieka, wolnością słowa i wyznania coraz bardziej zatraca zdolność do ideologicznej konfrontacji nie tylko z obcymi religijnie i kulturowo mniejszościami, lecz także z własnymi obywatelami przyjmującymi coraz bardziej skrajne postawy. Obserwuje się ostrą konfrontację idei prezentowanych przez obie strony ekstremy politycznej, zarówno w cyberprzestrzeni, jak i na ulicach wielu miast, a po środku, między nimi, znajdują się nielegalni imigranci i radykalny islam. W dobie powszechnego i błyskawicznie rozwijającego się dostępu do źródeł komunikacji elektronicznej i mediów społecznościowych ten konflikt etniczno-religijno-kulturowo-narodowościowy musi narastać i coraz łatwiej będzie mu przekroczyć granice przemocy fizycznej. Z pewnością jest ona powstrzymywana przez dobrą koniunkturę gospodarczą Europy, ale nie wiadomo, jak długo ona potrwa. Próby tolerowania przez władze takiej sytuacji i szukania kompromisu lub porozumienia z ekstremistami różnych nurtów religijnych czy politycznych nigdy nie przyniosły uspokojenia nastrojów społecznych. Nie przyczyniły się też do poprawy bezpieczeństwa i porządku publicznego, a co najwyżej na krótki czas powstrzymały wybuch konfliktów społecznych. Metodą na ich uspokojenie nie są również obietnice i kolejne ustępstwa wobec środowisk ekstremistycznych, ponieważ prowadzą one do kolejnych żądań, często trudnych do spełnienia.

EN

The phenomenon of radicalization of beliefs and behaviors of various social groups is expanding, which contributes to the growth of antagonisms. Alleged or justified fear and reluctance to foreign religiously and culturally immigrants use populist and extreme right groups, which gain ever greater support of the electorate. Shortsighted policy of the authorities in many EU countries, which places immigrants’ privileges over the rights and security of their own citizens, leads to a lack of trust in the state and seeking help in environments often on the margins of the political scene, but socially active, though sometimes only for propaganda purposes and pure opportunism. It is hard not to admit to some anti-immigrant communities that have pointed out to their own authorities and Brussels that in the decisions issued by them there is a lack of respect for the security of their own citizens. They also undermined the policy of glorifying multiculturalism, which – when it comes to Islam’s followers – had long ago failed. In response, anti-immigrant and anti-Muslim organizations face accusations of racism, islamophobia, nationalism and fascism, with whom they have little in common. In the dialogue between the political elite and the extreme right, the former omit European Christian heritage, identity, culture and slowly reviving national tendencies as a response to the “foreign invasion.” Adversaries, in turn, accuse the elite of arrogance, cynicism, hypocrisy, mental laziness, short-sightedness and caring for their own interests at the expense of their nation. Often these are justifications, because the submission of many politicians to Islam and the excess of privileges for believers of this religion, including the lenient treatment of criminals originating from this environment, must lead to opposition, and finally to rebellion, which gives rise to violence. Western liberal democracy, guided by human rights, freedom of speech and religion, loses its ability to ideological confrontation not only with religious and culturally minority aliens, but also with its own citizens taking more and more extreme attitudes. There is a sharp confrontation of the ideas presented by both sides of political extremism both in cyberspace and on the streets of many cities, and in the middle, between them, there are illegal immigrants and radical Islam. In the era of widespread and fast-growing access to electronic communication sources and social media, this ethno-religious-cultural-national conflict must grow and it will be easier to cross the limits of physical violence. It is certainly held back by the good economic situation in Europe, but it is not known how long it will last. Attempts to tolerate such a situation by the authorities and to seek a compromise or agreement with extremists of various religious or political trends have never brought a calming down of social attitudes. They also did not contribute to the improvement of public safety and order, and at most prevented the outbreak of social conflicts for a short time. Their method of calming them is also not promises and further concessions to extremist circles, because they lead to further demands, often difficult to meet.

Refine search results

Jihad Propaganda During the Military Intervention in Mali

FUNKCJA ODWOŁAŃ DO RELIGII W IDEOLOGII RADYKALNEGO ISLAMIZMU NA PRZYKŁADZIE OŚWIADCZEŃ LIDERÓW AL-KAIDY

Fundamentalizm religijny muzułmańskich organizacji terrorystycznych a stan zagrożenia w Europie

Koncpecja władzy państwowej i prawa w państwach muzułmańskich i demokratycznych

Konrad Pędziwiatr, Przemiany islamizmów w Egipcie i Tunezji w cieniu Arabskiej Wiosny, Zakład Wydawniczy Nomos, Kraków 2019, ss. 298.

Państwo Islamskie a kryzys ładu powestfalskiego na Bliskim Wschodzie. Konsekwencje dla Zachodu

Psychospołeczne determinanty aktywności europejskiej młodzieży w strukturach islamistycznych organizacji przestępczych

Ewolucja zagrożenia dżihadystycznego a przemiany demokratyczne w państwach Maghrebu

Sudański „eksperyment” islamistyczny Hasana at-Turabiego

Państwo Islamskie w Iraku i Syrii (ISIS) a ład światowy

Mawlana Wahiduddin Khan’s Critique of Political Interpretation of Islam

Teoria kalifatu Al-Mawardiego i jej związek ze współczesnym islamizmem

Bunt młodych Egipcjan – dlaczego udało się „obalić” Hosniego Mubaraka?

Czynnik religijny w procesie kształtowania nowego wymiaru nordyckiej wspólnoty kulturowej

Sieć ekstremizmów religijnych i politycznych. Sojusznicy i wrogowie