Search results

1

Językowa kreacja Jana Bohatyrowicza w Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej

100%

Kosmala-Dudek E.

Conversatoria Linguistica

|

2016

|

issue 10

77-107

PL

In her novel Nad Niemnem Eliza Orzeszkowa created the character of a young farmer, Jan Bohatyrowicz, a representative of the impoverished nobility. Taking a portrait of Jan the writer made use of special technique – showing him in the surrounding nature. The character is also presented in action. He is a clearly positive figure. He cultivates the basic ethical values in his life. He is honest and hard – working. In the descriptions of various elements which contribute to the complete picture of the character’s life, the writer made use of particular parts of speech (verbs, nouns, adjectives, adverbs, pronouns), conventional as well as occasional word combinations, and stylistic means (epithets, similes, metaphors, personifications, onomatopoeic words). Orzeszkowa individualized the language of the character, employing for that purpose Old Polish language features of lexicon and syntax. Jan’s language is rich in salutations, aphorisms, similes and deminutives. The young man cultivates the old customs and traditions. He sings the old folk songs. With the aid of systemic and extra–systemic linguistic means the novelist excellently made her character realistic.

2

Językowa kreacja psa i jej funkcje w poezji Jacka Kaczmarskiego

75%

Kępka I.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2017

|

vol. 16

135-148

PL

Celem artykułu jest odtworzenie językowej kreacji psa w piosenkach Jacka Kaczmarskiego oraz ukazanie funkcji, jakie spełnia wykreowany przez poetę obraz zwierzęcia. Pies w piosenkach Kaczmarskiego przedstawiany jest zgodnie z naszym stereotypem kulturowym. Jego wartościowanie jest dwubiegunowe – pozytywne i negatywne, przy czym wartościowanie często nie jest jednoznaczne i zależy od punktu widzenia i perspektywy nadawcy i odbiorcy. Perspektywa psa jest tą, z której wyłania się najbardziej pozytywny obraz zwierzęcia. Pies charakteryzuje siebie jako zwierzę pełne miłości i przywiązania do poniżającego go właściciela. Człowiek wartościuje psa na ogół negatywnie. Pies ukazany jest jako coś od niego gorszego, coś, co można bezkarnie dręczyć i poniżać. Sporadycznie tylko wspólny, zły los lub podobne upodobania czworonoga i jego właściciela tworzą szczególnie silną więź pana i zwierzęcia. Pies u Kaczmarskiego to nie tylko zwierzę dręczone, ale także niezwykle agresywna, krwiożercza bestia, pozbawiona jakichkolwiek zasad i poczucia solidarności z innymi zwierzętami (nawet własnymi braćmi – wilkami lub psami). Tę wieloaspektową kreację psa należy jednak rozpatrywać dodatkowo przez pryzmat kontekstu społeczno-politycznego, który jest główną perspektywą interpretacyjną wszystkich piosenek wykonywanych przez Kaczmarskiego. W tej perspektywie kreacja psa łagodnego, zastraszanego, bezwolnego, poddawanego ciągłej tresurze symbolizuje jednostkę lub społeczeństwo zniewolone przez system totalitarny. Krwiożercza bestia, zwłaszcza pies gończy, symbolizuje opresję aparatu władzy komunistycznej. Ta różnorodna kreacja psa stworzona została za pomocą licznych zabiegów językowych. Do najczęstszych należą wyliczenia, metafory, porównania, epitety. Ciekawymi zabiegami służącymi językowej kreacji są paradoksy.

XX

The purpose of the article is to reconstruct the linguistic creation of a dog in the songs of Jacek Kaczmarski and point to the functions of the image of the animal created by the poet. A dog in the songs of Jacek Kaczmarski is pictured in accordance with our cultural stereotype. Its valuation is bipolar – positive or negative, and frequently ambiguous at that, as it depends of the point of view and perspective adopted by both the sender and receiver of the message. It is the perspective adopted by the dog which reveals its most positive image. The dog characterizes himself as an animal full of love and attachment to the owner who humiliates him. The human point of view valuates the dog in general negatively. The dog is regarded as something inferior which can be tormented and humiliated with impunity. Only occasionally the common misfortune or similar likings of the quadruped and its owner create a particularly strong bond between the animal and its master. The dog in the songs of Kaczmarski is not only a tormented animal, but also an extremely aggressive, bloodthirsty beast, devoid of any moral principles or the sense of solidarity with other animals, even with his brothers – the wolfs or dogs. However, this multi-faceted creation of a dog should be considered in the social and political context, which constitutes the main interpretative perspective of all the songs performed by Jacek Kaczmarski. From such perspective the creation of a gentle animal, intimidated, passive, subject to a constant drill symbolizes an individual or society enslaved by a totalitarian regime. A bloodthirsty beast, particularly a hound, is a symbol of the aggression of the communistic power apparatus. This multifarious creation of a dog was attained with the use of numerous linguistic devices. The most frequent include the enumerations, metaphors, comparisons, and epithets. An interesting instrument of the linguistic creation are the paradoxes.

3

Funkcje barw w językowej kreacji świata Izabeli Łęckiej w Lalce Bolesława Prusa

75%

Modrzejewska R.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2014

|

vol. 13

157-171

EN

In creating the fictional world of the protagonist of The Doll, Bolesław Prus used a range of basic terminology concerning colours and chiaroscuro. The text provides those terms in the form of mainly adjectives, nouns and verbs, rarely participles, which directly or indirectly describe the colour or its shade. Stylistically speaking, the author of the novel used epithets and a few conventional colour similies. Lexical and stylistic indicators which name colours in the creation of Izabela’s character are chosen mostly on the basis of probability and their primary function is to make the portrait of the character more real and credible (the descriptive and expressive function of colours).

4

Językowa kreacja Kozaka w „Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza. Część III. Step ukraiński

75%

Mariak L.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2012

|

vol. 11

109-136

EN

This article contains the analysis of language-stylistic means used by H. Sienkiewicz in creating the Ukrainian steppe. Exploring of the collected lexical material refers to: 1. synonymous names of steppe as well as lexical compounds indicating the most important aspects of this geographical area; 2. topographical and natural names concerning steppe; 3. symbolic images of steppe.

5

Od subiekta do bogatego kupca – językowa kreacja Stanisława Wokulskiego

75%

Modrzejewska R.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2010

|

vol. 9

139-160

EN

The aim of the article is to present the linguistic creation of Stanisław Wokulski (the main character of Lalka (The Doll) – a novel written by Bolesław Prus) both as a shop assistant and a wealthy merchant. These two roles assigned by the author emerge mainly from Ignacy Rzecki’s diary, statements given by other characters and the narrator’s comments. As far as the linguistic layer is concerned, the creation of Wokulski as a shop assistant and a merchant who gains his fortune is achieved due to verbal and nominative forms, stylistic devices (similes, epithets) and set phrases. The diversity of techniques and linguistic devices used by Bolesław Prus in Wokulski’s creation influenced the realism of the character’s presentation.

6

„Oto jest wilk wolny!” – kreacja wilka jako symbolu wolności w poezji Jacka Kaczmarskiego

75%

Kepka I.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2018

|

vol. 17

117-189

PL

Celem artykułu jest ukazanie językowej kreacji wilka i funkcji, jakie pełni w piosenkach Jacka Kaczmarskiego. Wilki Kaczmarskiego są zwierzętami o silnym charakterze, który jest łamany niekończącymi się obławami, nagonkami i próbą eksterminacji gatunku. W utworach barda Solidarności widać dwa porządki podziału wilków. Pierwszy dotyczy wieku. Małe wilczki symbolizują dobro i bezbronność, młode wilki to siła, odwaga i niezłomność, stary wilk – przewodnik stada – jest tym, który dzięki doświadczeniu życiowemu zyskał mądrość. Teraz jest najważniejszy w całym stadzie. Drugi podział dotyczy zachowania zwierząt w stanie ciągłego zagrożenia i ucieczki przed śmiercią. Niektóre wilki zostają złamane psychicznie przez oprawców. Ciągła ucieczka przed śmiercią doprowadza ich do chciwości i zdrady. Inną grupę, reprezentowaną przez podmiot mówiący, stanowią osobniki niezłomne, których charakter wykuwa się w cierpieniu i nieustannej walce. Te zachowały swoją godność. Ich doświadczenie życiowe powoduje, że stają się przewodnikami dla tych, które przeżyły, ale zatraciły cechy charakterystyczne dla wilków. Ten drugi rodzaj daje nadzieję na zachowanie odzyskanej wolności. Wilki w poezji Jacka Kaczmarskiego reprezentują naród walczący z komunistycznym systemem o wolność. Społeczeństwo – podobnie jak wilki – jest podzielone. Wielu zostało złamanych przez system, są jednak również tacy, jak trójłapy wilk – walczący do końca, ci, którzy zachowali wolność wewnętrzną. To oni staną się przewodnikami narodu po upadku reżimu.

XX

The article presents the linguistic creation of the wolf and the function it fulfils in the songs of Jacek Kaczmarski. Kaczmarski’s wolves are animals of strong character, which is broken in never-ending dragnets, crackdowns and attempts to exterminate the whole species. In the songs of the ‘Solidarity’ bard there are two division orders of wolves. The first one refers to the age. Little wolf cubs symbolise defencelessness and everything that is good, young wolves – strength, courage and indomitability, and an old wolf, the pack leader, is the one that has acquired wisdom through his life experience, and therefore he is the most important in the whole pack. The second order refers to the behaviour of the animals escaping death under constant threat. Some wolves are psychologically broken down by villains. Constantly escaping death they become greedy and treacherous. Another group, represented by the speaking subject, was composed of steadfast individuals, whose characters had been forged in suffering and constant fighting. They kept their dignity. Their life experience made them become leaders for the others who had survived but lost the features typical of wolves. The steadfast individuals gave hope that the freedom would not be lost. The wolves in Kaczmarski’s poetry represent a nation fighting for freedom against the communist system. The society – like the wolves – is divided. Many had been broken by the system, but still there were the ones – like the wolf with three paws – who fought to the end and retained their inner freedom. And they would be the leaders of the nation after the collapse of the regime.

7

Językowa kreacja ojca w „Nagim sadzie” Wiesława Myśliwskiego

75%

Ciarkowska A.

Rozprawy Komisji Językowej ŁTN

|

2019

|

vol. LXVII

37-48

PL

Celem artykułu jest przedstawienie językowej kreacji ojca w powieści z tzw. nurtu chłopskiego – Nagi sad, autorstwa Wiesława Myśliwskiego. Analizie poddano sposoby: prezentacji ojca w utworze, przedstawienia jego wyglądu, mentalności, charakterystycznych zachowań, a także opisu interakcji z innymi bohaterami (ze szczególnym uwzględnieniem relacji ojciec–syn). Omówiono również role stylizacji na język potoczny i stylizacji gwarowej w językowej kreacji ojca. Na drodze analizy środków językowych i stylistycznych ukazano podstawowe zasady rządzące kreacją postaci ojca w omawianym utworze, np. dominującą rolę obrazowania kontrastowego.

EN

The aim of this article is to present the linguistic creation of the father in the novel in the so-called peasant manner – A Naked orchard, by Wiesław Myśliwski. An analysis has been made of: the presentation of the father in the novel, the presentation of his appearance, mentality, characteristic behaviors and the ways of describing his interaction with other characters (with particular emphasis on the father-son relationship). Also discussed are the roles of colloquial stylization and dialectal stylization in the father’s language. By analyzing linguistic and stylistic means, the basic mechanisms governing the creation of the father figure in the piece in question have been described; for example the dominant role of contrast imaging.

8

Obraz Boga w Raju Jacka Kaczmarskiego

75%

Kępka I.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2019

|

vol. 18

75-89

EN

The article presents the linguistic creation of God in the play Raj (“Paradise”) written by Jacek Kaczmarski and is based on the method used in research into linguistic creation of worlds in literary texts. The analysis of the excerpted material was to show in which way Kaczmarski presented God and whether his creation was in accordance with the stereotypical concept of the Supreme Being. Stereotypical conceptualisations of God has been identified: King and Judge. The God created by Kaczmarski is perfect. However, he is deprived of other features that are ste-reotypically attributed to him: goodness, love, essential identity and eternity. During the Final Judgement the heartless God deprived of any pity for people becomes an indicter of the human being. Consequently, he becomes alonely God, condemned to perpetual solitude. Such an image of God created by Kaczmarski results from his concept of totalitarian power. In this context the image of alonely God, aware of his failure, is supposed to give hope that better times will come.

PL

Celem artykułu jest ukazanie językowej kreacji Boga w spektaklu Raj Jacka Kaczmarskiego. Wykorzystano w nim metodologię związaną z badaniem językowej kreacji świata w tekstach literackich. Analiza materiału wyekscerpowanego z utworów miała pokazać, w jaki sposób Kaczmarski ukazuje Boga i czy Jego kreacja jest zgodna z ogólnie przyjętym pojmowaniem Istoty Najwyższej. Wyodrębniono stereotypowe konceptualizacje Boga: Króla, Sędziego. Boga wykreowanego przez Kaczmarskiego cechuje doskonałość i stwórczość. Pozbawiony jest natomiast innych cech zwyczajowo mu przypisywanych: dobroci, miłości, istotowej odrębności i wieczności. Podczas Sądu Ostatecznego bezduszny Bóg, pozbawiony miłości do ludzi, staje się Wielkim Oskarżycielem człowieka. W konsekwencji staje się Bogiem samotnym, skazanym na dożywotnią samotność. Taka kreacja Boga u Kaczmarskiego wiąże się z jego koncepcją władzy totalitarnej. W tym kontekście obraz Boga samotnego, świadomego swojej porażki, ma dać nadzieję odbiorcom na nadejście nowych, lepszych czasów.

9

Językowa kreacja dziecka w Konopielce Edwarda Redlińskiego

75%

Ciarkowska A.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2019

|

vol. 18

31-42

EN

The article deals with the linguistic creation of child characters in the novel Konopielka written by Edward Redliński in 1973. The novel is classified as an example of the peasant trend. The ar-ticle concentrates on the creation of child characters, i.e. their external appearance, feelings, behaviours, family relations. The article is an attempt to identify the linguistic mechanisms used by Redliński in his description of children. In Konopielka the following elements have been analysed and depicted: lexis, expressions and stylistic means, inter alia metaphors, epithets, similes, enumerations and their role in the creation of child characters in Konopielka.

PL

W artykule omówiono językową kreację dziecka w powieści Edwarda Redlińskiego pt. Konopielka z 1973 roku. Utwór ten zaliczany jest przez badaczy literatury do tzw. nurtu chłopskiego. Przedmiotem rozważań uczyniono kreacje bohaterów dziecięcych, tj. ich wyglądu zewnętrznego, uczuć, zachowań, relacji rodzinnych. W artykule podjęto próbę wskazania językowych mechanizmów wykorzystanych przez Redlińskiego w opisie dzieci. Analizie i opisowi poddane zostały leksyka, wyrażenie i środki stylistyczne, m.in. metafory, epitety, porównania, wyliczenia oraz ich rola w kreacji postaci dziecięcych w Konopielce.

10

Językowa kreacja doktora Szumana w Lalce Bolesława Prusa

75%

Modrzejewska R.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2012

|

vol. 11

151-164

EN

Bolesław Prus created the character of dr. Szuman as representing intelligentsia, a doctor and a scientist. This article recreates these roles linguistically via an analysis of the selected fragments of the novel such as the protagonist’s statements and the narrator’s comments as well as other characters’ utterances and “inside stories” taken from Ignacy Rzecki’s memoir. For the presentation of his characters the author used, first and foremost, concrete nouns, and only rarely abstract nouns as well as verbs as the entire novel is written in the journalistic style. Epithets are used only occasionally, mainly with regard to the creation of the protagonist’s appearance. The doctor’s eccentric demenanour is emphasized by the verbs and adverbial participles used to depict nonverbal expressions which Bolesław Prus utilizes in his book. The narrator’s and Rzecki’s statements provide us with the source material concerning the verbs and word combinations related to the doctor’s activities. The creation of the characters of the doctor and the scientist also comprises their: lexicon-related idiolect characteristics such as professionalisms, or scientific abstract lexicon; syntactical/inflection-related phenomena such the dominance of hypotaxis over parataxis, rhetorical questions, or simple compound sentences and; semantic/stylistic phenomena such as comparisons, metaphors, and irony. The linguistic-stylistic devices used by Bolesław Prus served to make the creation of dr. Szuman as a representative of intelligentsia, a doctor and a scientist more real and probable.

11

Językowa kreacja życia dzieci wiejskich w wybranych nowelach Elizy Orzeszkowej

75%

Seniów A.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2009

|

vol. 8

125-141

DE

In der Darstellung der sprachlichen Gestaltung vom Geschick der Dorfkinder verwendete die Schriftstellerin die Methode der Bilderkontrastierung. Soviel aber das Aussehen der Kinder eine Aufwertung erfährt und auch die Symbiose mit der Natur einen positiven Wert darstellt, werden das Schicksal selbst, die Lebensumstände sowie der Mangel an Fürsorge in grauen, auf die Armut hinweisenden Farben präsentiert. Die Beschreibungen der bei Eliza Orzeszkowa dargestellten Welt können als kreativ bezeich- net werden, sie bestehen nicht für sich selbst, sondern bilden funktionell die Ganzheit des Textes, sind der Hauptidee des Textes unterordnet. Auf Missgeschick, Einsamkeit sowie mangelnde Bedingungen zur normalen Entwicklung der Kinder hindeutend, versuchte Orzeszkowa ihren Zeitgenossen ins Gewissen zu reden. Sie appellierte an höhere Gesellschaftsschichten, den Kleinsten ein würdiges Leben zu sichern, und realisierte somit eine der wichtigsten Aufgaben der positivistischen Literatur.

12

Językowa kreacja obrazu Najświętszej Panny Rokitnickiej w Skarbie nieprzebranym dobrodziejstw Boskich ks. Jana K. Steczewicza

75%

Skorupska-Raczyńska E., Rutkowska J.

Język. Religia. Tożsamość

|

2017

|

issue 2(16)

155-168

EN

Published in 1672 in Poznań by the Wdowa y Dziedzice Woyciecha Regulusa printing house, Skarb nieprzebrany [Infinite treasure] by Rev. Jan K. Steczewicz is dedicated to the picture of the Virgin Mary in Rokitno, an image credited with numerous miracles. The author aims to describe the miracles credited to Our Lady of Rokitno and the history of the painting kept in the border area of Polonia Major. Rev. Steczewicz describes both the merciful image of the Blessed Virgin Mary of Rokitno, now referred to as Mother of God Listening Patiently, and the testimonies of miracles that happened through her intercession. Believers seek comfort, consolation and support from the Mother of God Listening Patiently for themselves and their loved ones as a last resort, when they face death, severe disease, or a life-threatening experience. The author reveals first-person accounts from numerous direct and indirect witnesses to the described events. Their testimonies are of both documentary and cultural value, providing an insight into the realities of the border area in 17th-century western Poland.

13

Językowa kreacja świata starego Szlangbauma w Lalce Bolesława Prusa

75%

Modrzejewska R.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2013

|

vol. 12

107-120

EN

In his novel Lalka (The Doll) Bolesław Prus created a realistic vision of the world of old Szlangbaum to whom he ascribed the role of a representative of the Jewish minority. He skillfully used a whole range of basic linguistic-stylistic means so as to present various elements of the world of the character in question. These means are the following: appearance, age, personality, opinions, family relations, language, work, way of spending leisure time etc. All the linguistic indicators and mechanisms as used by the writer contributed to making this, drawn as stereotypically Jewish (i.e. as a conservative, religious, thrifty, using Polish with interferences from Yiddish) a realistic, plausible and individualized (e.g. by showing his love for riddles) character.

14

Językowa kreacja życia dzieci wiejskich w wybranych nowelach Bolesława Prusa

75%

Seniów A.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2010

|

vol. 9

235-255

DE

Die in dem Beitrag analysierten Novellen von Bolesław Prus präsentieren zwei verschiedene Kindheitsbilder. Die realistische Beschreibungsweise vom Leben der Helden ist frei von poetischen Vergleichen, symbolischen Darstellungen oder Anhäufung bildhafter Attribute, und weist eher einen berichtenden Charakter auf. Die Naturschilderungen muten dagegen poetisch an, weil der Autor in ihnen zahlreiche Personifi kationen, farbige Epitheta und Metaphern anwendet; die Natur widerspiegelt psychische Zustände der Helden, wird der romantischen Konzeption entsprechend gestaltet. In der Beschreibung der Relationen Kind-Erwachsene bedient sich Prus vor allem des Dialogs als einer Form, die die Individualisierung von der Sprache der Helden ermöglicht. Kommentare gibt es nur wenige, auch der Standpunkt des Autors, außer dem letzten Satz in Antek, wird nicht direkt zum Ausdruck gebracht. Als Mittel der künstlerischen Darstellung, mit denen der Autor seine Ansichten signalisiert, treten hier Ironie, Humor, Karikatur und der den Unterschied zwischen der Welt von Eltern und Kindern hervorhebende Kontrast in Erscheinung. In beiden Novellen geht Prus auf das Problem der Erziehung von Kindern sowie der Bemühung um deren intellektuelle Entwicklung ein, was als eine wichtige Aufgabe der positivistischen Literatur betrachtet wird.

15

Językowa kreacja uczuć Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej

75%

Modrzejewska R.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2011

|

vol. 10

189-210

EN

The article presents the linguistic creation of Stanisław Wokulski’s feeling (the main character of “The Doll”) towords Izabela Łęcka. Bolesław Prus realizes this task mainly through Wokulski’s utterances and the descriptions of his thoughts as well as the narrator’s and other characters’ comments. There are two ways of presenting the creation of Stanisław’s feelings – one of them idealises love and woman, the other, realistic, depicts Wokulski’s commensensical deliberations on love. The idealization of love is expressed due to the stylistic devices typical of neoclassical, sentimental and romantic poetry such as metaphors, comparisons, hyperboles and metonymies. There appears a significant number of abstract nouns and verbal forms as well as numerous constructions with the lexeme happiness. The commonsensical deliberations are based on negatively marked metaphors, verbal forms, abstract nouns and terms. In a masterly fashion Bolesław Prus utilizes the richness of linguistic devices was to create a realistic view of the complexity at the main character’s feelings towords the woman of a different social class.

16

Wizerunek pisarza w dramacie Jarosława Iwaszkiewicza Wesela pana Balzaka

63%

Maczel M.

Język. Religia. Tożsamość

|

2023

|

issue 2 (28)

133-149

PL

Przedmiotem artykułu jest kreacja Honoriusza Balzaca w dramacie Jarosława Iwaszkiewicza Wesele pana Balzaka. Analizie poddane zostały dialogi różnych postaci dramatu odnoszące się do francuskiego powieściopisarza oraz wypowiedzi samego Honoriusza Balzaca. Badania te pokazały, za pomocą jakich środków i w jaki sposób autor dramatu tworzy wieloaspektowy i zgłębiony psychologicznie portret wielkiego twórcy.

EN

The subject of the article is the role of Honorius Balzac in the drama by Jarosław Iwaszkiewicz The Wedding of Mr. Balzac. Dialogues of various characters of the drama were analysed referring to the French novelist and the statements of Honorius himself Balzac. These studies showed by what means and how the author of the drama creates a multifaceted and psychologically deep portrait of the great artist.

17

„Próżność matczyna i miłość matczyna – jedność”. Obraz relacji rodzinnych w Matce Ignacego Maciejowskiego-Sewera

63%

Rutkowska J.

Język. Religia. Tożsamość

|

2017

|

issue 2(16)

141-154

EN

In his novel Matka [Mother], Ignacy Maciejowski creates an image of a traditional Polish family – Magda and Szymon Porębski and their three children: a daughter, Marysia, and two sons, Władek and Antek. The children have a healthy relationship with each other, which is reflected, above all, by mutual caring, support, and compassion. The family relation-ships depicted by the author are not only positive, traditional, appropriate and correct, but also stereotypical. The family ties are nurtured and strengthened at home, which brings together all generations, promotes tradition, soothes a savage breast, and is the centre of a small 19th-century peasant community like the Porębskis. The image of family relationships depicted in the novel Matka [Mother] by Ignacy Maciejowski represents one Polish proverb: Bez rodziny, ni domu niepotrzebnyś nikomu [Without your family or home, you are nobody].

18

„Boże, nie dajże mnie w starości na sieroctwo i nędzę, bez wyręki”. Językowa kreacja ojca (Szymona Porębskiego) z powieści Matka Ignacego Maciejowskiego – Sewera

63%

Rutkowska J.

Język. Religia. Tożsamość

|

2020

|

issue 1/2(21/22)

59-67

PL

Ignacy Maciejowski’s novel Matka features the character of Szymon Porębski – Magda’s father and Antek and Władek’s father. The creation of the character relies mainly on the distinct personal characteristics of Sewer’s protagonist. Szymon Porębski’s major traits include stubbornness, relentlessness, firmness, industriousness, thrift, consistency and respect towards his what matters the most – his fatherland, family, home, farm and work. The creation of the character is reinforced by the structure of his utterances.

Refine search results

Językowa kreacja Jana Bohatyrowicza w Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej

Językowa kreacja psa i jej funkcje w poezji Jacka Kaczmarskiego

Funkcje barw w językowej kreacji świata Izabeli Łęckiej w Lalce Bolesława Prusa

Językowa kreacja Kozaka w „Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza. Część III. Step ukraiński

Od subiekta do bogatego kupca – językowa kreacja Stanisława Wokulskiego

„Oto jest wilk wolny!” – kreacja wilka jako symbolu wolności w poezji Jacka Kaczmarskiego

Językowa kreacja ojca w „Nagim sadzie” Wiesława Myśliwskiego

Obraz Boga w Raju Jacka Kaczmarskiego

Językowa kreacja dziecka w Konopielce Edwarda Redlińskiego

Językowa kreacja doktora Szumana w Lalce Bolesława Prusa

Językowa kreacja życia dzieci wiejskich w wybranych nowelach Elizy Orzeszkowej

Językowa kreacja obrazu Najświętszej Panny Rokitnickiej w Skarbie nieprzebranym dobrodziejstw Boskich ks. Jana K. Steczewicza

Językowa kreacja świata starego Szlangbauma w Lalce Bolesława Prusa

Językowa kreacja życia dzieci wiejskich w wybranych nowelach Bolesława Prusa

Językowa kreacja uczuć Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej

Wizerunek pisarza w dramacie Jarosława Iwaszkiewicza Wesela pana Balzaka

„Próżność matczyna i miłość matczyna – jedność”. Obraz relacji rodzinnych w Matce Ignacego Maciejowskiego-Sewera

„Boże, nie dajże mnie w starości na sieroctwo i nędzę, bez wyręki”. Językowa kreacja ojca (Szymona Porębskiego) z powieści Matka Ignacego Maciejowskiego – Sewera