Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: jawnogrzesznik

Sort By:

Limit search:

Jawni grzesznicy. Czy zasadne jest ich publiczne piętnowanie?

100%

Bar W.

Annales Canonici

2023

vol. 19

issue 1

39-63

The author, explaining the subject that includes the terms “manifest sinner” and “stigmatize” in a historical context, gives a synthesis of Church discipline towards manifest sinners. The analysis with the selected issues begins with so-called “non-practicing Christians” that is a topic rarely present in the teaching about the manifest sinners. The author mainly analyzes the issues regarding the refusal of admission to Holy Communion (can. 915) and granting a Catholic funeral (can. 1184 § 1 no 3), as well as other restrictions and sanctions that may apply to the manifest sinners (e.g. candidates for godparents – can. 874 no 3; in the anointing of the sick who persevere obstinately in manifest grave sin – can. 1007). Taking into account the current cases, especially those related to the application of can. 915 and 1184, it is noted that their application should takes into account the Catholic principles of judging the morality of human acts. It is recommended to use the wisdom of Benedict XIV, who advised to treat each person individually, remain calm, instruct the manifest sinner that accepting the Christ’s Body would not save him from the judgment of Christ but would charge him. If the manifest sinner perseveres obstinately in a manifest grave sin, his sin should be stigmatized. The most painful for him is the refusal of admission to Holy Communion and the Catholic funeral.

Autor, po nakreśleniu tematu i wyjaśnieniu terminów „jawny grzesznik” i „piętnować” w kontekście historycznym, podaje syntezę dyscypliny kościelnej wobec jawnych grzeszników. Rozpoczyna od zagadnienia niepraktykujących chrześcijan, stosunkowo rzadko pojawiającego się w nauczaniu o jawnogrzesznikach. Centralne miejsce w analizach zajmują kwestie odmowy dopuszczenia do Komunii św. (kan. 915 KPK) i udzielenia katolickiego pogrzebu (kan. 1184 § 1 nr 3 KPK) oraz inne ograniczenia i sankcje, jakie mogą dotknąć jawnych grzeszników (np. kandydatów na rodziców chrzestnych – kan. 874 nr 3 KPK; chorych, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim – kan. 1007 KPK). Uwzględniając aktualne przypadki, zwłaszcza związane ze stosowaniem do nich norm z kan. 915 i 1184 KPK, przypomina się, że przy ich aplikacji należy uwzględniać katolickie zasady osądu moralności ludzkich czynów. Zaleca się korzystać z mądrości Benedykta XIV, który radził, by do każdej osoby podchodzić indywidualnie, zachowywać spokój, pouczyć jawnogrzesznika, że przyjęcie Ciała Chrystusa nie uchroni jej przed sądem Chrystusa, lecz obciąży. Jeśli jawnogrzesznik nadal trwa w uporze, należy jego grzech piętnować, czego najbardziej dotkliwe są odmowa Komunii św. i pogrzebu kościelnego.

Refine search results

1 Annales Canonici

1 Bar W.

1 2023

Search results

Jawni grzesznicy. Czy zasadne jest ich publiczne piętnowanie?