Search results

1

Choroby przenoszone drogą płciową – zagrożenie na wakacjach

100%

Choroszy-Król I.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2011

|

issue 2

287-291

2

Kiła i jej konsekwencje jako zapomniany problem zdrowia publicznego

86%

Rzepa T., Żaba R., Jakubowicz O., Szramka-Pawlak B.

Polityka Społeczna

|

2012

|

vol. 39

|

issue 3(456)

19-23

EN

The purpose of hereby paper was checking the differences in scope of social functioning between the sick and healthy persons. The hypothesis was formulate that the knowledge regarding syphilis infection causes changes in way of social functioning. This changes concerns (1) evaluation of their current life situation; (2) relation to themselves under the influence of sickness; (3) position in large social groups (family, work, group of friends). The researches had comparison character: participated in it 40 syphilis sick and 62 healthy persons, selected on the criteria of gender and age.

PL

Celem niniejszej pracy było sprawdzenie różnic w zakresie funkcjonowania społecznego między chorymi na kiłę i osobami zdrowymi. Sformułowano hipotezę, iż wiedza o naznaczeniu syfilisem skutkuje zmianami, które dotyczą: (1) oceny aktualnej sytuacji życiowej; (2) stosunku do siebie pod wpływem choroby; (3) pozycji w znaczących grupach społecznych (rodzina, miejsce pracy, bliscy znajomi). Badania miały charakter porównawczy: uczestniczyło w nich 40 chorych na kiłę oraz 62 osoby zdrowe, dobrane odpowiednio ze względu na kryterium płci i wieku

3

Podwójnie wykluczeni? Skazani chorzy wenerycznie osadzeni w więzieniach Drugiej Rzeczypospolitej.

72%

Rodak M.

Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

|

2017

|

vol. 33-34

7-29

PL

W wydanej w drugiej połowie lat 30. powieści Cynk wielokrotny więzień polityczny Marian Czuchnowski zawarł wyjątkowo sugestywny opis więźniów zarażonych kiłą. Celem weneryków, tworzących wg pisarza odrębne środowisko, stawało się przede wszystkim ukrywanie choroby. Więźniowie będący w zaawansowanym stadium choroby, o ile nie znaleźli się w szpitalu, w obowiązującej w więzieniu hierarchii zajmowali bowiem najniższe miejsce. Celem rozpoczętych w 1933 r. badań kryminalno-biologicznych było m.in. wychwytywanie wśród skazanych osób chorych wenerycznie. Praktyka ta to naturalnie efekt realizacji jednego z elementów ówczesnej polityki społecznej - „walki z nierządem”, której zadaniem było m.in. minimalizowanie zasięgu rozprzestrzeniania się chorób wenerycznych. Analiza ówczesnych źródeł skłania jednak do zadania pytania o to, czy badania te służyły wyłącznie „walce z nierządem”? Odnieść można bowiem wrażenie, że była to również próba wyznaczenia w środowiskach wykluczonych grupy osób znajdujących się na marginesie marginesu. Widomym znakiem ostatecznego, nieodwracalnego upadku stawać się miała, realnie i symbolicznie, choroba weneryczna.

EN

In his novel, published in the late 1930’s and entitled “Tip-off”, Marian Czuchnowski, several times detained as political prisoner, painted a particularly striking picture of inmates who suffered from syphilis. To the say of the author, these “syphilitics” were first of all concerned with hiding their condition, as those who were in advanced stages of the disease and were not hospitalized usually found themselves at the very bottom of the prison hierarchy. In 1993 the criminal and biological research was initiated in order to identify in the prison population individuals who were suffering from venereal diseases. The practice came about as a result of the then-social policy labelled as “fight against prostitution” and aimed at reducing the spread of sexually transmitted diseases. However, sources of that time and their analysis may trigger another question, i.e. whether this research was truly about “fighting the prostitution”. It seems that it was also an attempt to identify among socially excluded groups those who were the most marginalized among the marginalized. The venereal disease would be, in real and symbolic terms, the sign of their final and irreversible downfall.

4

Alleged cases of syphilis immortalized in the Krakow Altarpiece by Veit Stoss in the light of new research on the origins of the disease in Europe

72%

Wiesław Grzegorczyk W., Joanna Grzegorczyk J., Krzysztof Grzegorczyk K.

Medical Review

|

2016

|

issue 3

340-357

EN

Syphilis is believed to occur in Europe as early as at the end of the fifteenth century when it was carried to Europe from America by Columbus’ sailors in 1493 (“Columbian” theory). In the nineteenth century this theory was questioned; reference was made to historical sources, pointing to the presence of syphilis in the Old World before Columbus (“pre- Columbian” theory). In 1933 a book was published by a Polish venereologist, professor Franciszek Walter on “dermatological details” of St. Mary’s Altar in Krakow by Veit Stoss. The author drew attention to the characters carved in the altar, which can show symptoms of late congenital syphilis (including saddle nose). Stoss’s work was completed in 1489, that is four years before the first Columbus expedition returned to Europe. If Walter’s hypothesis was true, syphilis would have existed in Europe before the discovery of America. In Krakow even older historical sights, mostly sculptures, can be found Prawwhich may suggest syphilis in the presented figures. Possible symptoms of syphilis seen in medieval works of art should be differentiated from other diseases, especially leprosy. Modern studies based on modern experimental methods (paleopathological, archaeological, phylogenetic) have not given yet definitive settlement of the dispute between supporters of two main theories of the origin of syphilis in Europe.

PL

Już w końcu XV wieku uważano, że kiła przywleczona została do Europy z Ameryki przez marynarzy Kolumba w roku 1493 (teoria „kolumbijska”). W XIX wieku zaczęto kwestionować tę teorię; powoływano się na źródła historyczne, mające świadczyć o obecności kiły w Starym Świecie już przed Kolumbem (teoria „prekolumbijska”). W roku 1933 wydana została książka polskiego wenerologa, profesora Franciszka Waltera o „dermatologicznych szczegółach” ołtarza Wita Stwosza w krakowskim kościele Mariackim. Autor zwrócił w niej uwagę na uwiecznione w ołtarzu postacie, które wykazywać mogą objawy późnej kiły wrodzonej (m.in. nos siodełkowaty). Tymczasem dzieło Stwosza ukończone zostało w roku 1489 – cztery lata przed powrotem do Europy pierwszej wyprawy Kolumba. Jeśli hipoteza Waltera byłaby prawdziwa, kiła musiałaby istnieć w Europie przed odkryciem Ameryki. W Krakowie można wskazać zabytki jeszcze starsze, głównie rzeźbiarskie,

5

Historia kiły

72%

Kubicki J.

Puls Uczelni

|

2013

|

issue 3

37-39

PL

Przedstawiono historię zakażenia kiłą, która przybyła do Europy wraz z wyprawami Krzysztofa Kolumba z tzw. „Nowego Świata” w roku 1492. Choroba ta bardzo szybko zaczęła się szerzyć w Europie od Włoch (Choroba neapolitańska) poprzez Francję (Choroba francuska), Niemcy, Polskę, Ruś, a później na inne kontynenty. W średniowieczu dotyczyła ona głównie dworów królewskich i magnackich, stąd jej nazwa „przymiotu dworskiego”. Pierwszą książkę o tej chorobie w Polsce napisał nadworny medyk królów - Stefana Batorego i Zygmunta III Wazy - Wojciech Oczko z Lublina w roku 1581. Na kiłę chorowali francuski król Ludwik XIV „Słońce”, car Iwan IV Groźny, polscy królowie Jan Olbracht, Aleksander, Jan III Sobieski i słynna Barbara Radziwiłłówna, żona króla Zygmunta Augusta. Pierwsze nowoczesne leczenie kiły zawdzięczamy niemieckiemu lekarzowi Paulowi Ehrlichowi, który zastosował preparaty arsenowe Salwarsan 606 i Salwarsan 914 (liczby to ilość prób na królikach). Dopiero w roku 1905 odkryto czynnik etiopato-genetyczny kiły – krętka bladego (Treponema pallidum). Z chwilą odkrycia penicyliny przez szkockiego uczonego Aleksandra Fleminga w roku 1928 w leczeniu kiły zastosowano antybiotyki. Przedstawiono odczyny serologiczne (Odczyn Wassermanna) powszechnie stosowane we wczesnym rozpoznawaniu zakażenia kiłowego, objawy kiły I, II i III-rzędowej, a przede wszystkim kiły wrodzonej prowadzącej do deformacji fizycznych, upośledzenia umysłowego i często umieralności okołoporodowej. Dzięki rutynowo wykonywanym 2. krotnie w ciąży badaniom serologicznym przypadki kiły wrodzonej są prawie niespotykane. Według WHO na świecie na kiłę choruje 12 milionów ludzi, głównie w krajach III świata.

EN

The article presents the history of syphilis which arrived to Europe along with the journeys of Christopher Columbus from ' The New World' in 1492. The disease quickly spread from Italy (Neapolitan disease) through France (French disease), Germany, Poland and Russia to the other continents. In Middle Ages it mainly affected royal and baronial courts, therefore it developed the name of 'a court trait'. The first book in Poland about the disease was written by Wojciech Oczko from Lublin in 1581 - a court medical to Stefan Batory and Zygmunt III Waza - the Polish Kings. Among others, the disease affected such famous royals as Louis IV, Tsar Ivan IV the Terrible and Polish kings such as Jan Olbracht, Aleksander, Jan III Sobieski and Barbara Radziwiłłówna - Zygmunt August's wife. First modern methods of treatment of syphilis were used by a German physician Paul Ehrlich, who made use of arsenic prepa-rations Salwarsan 606 and 914. The numbers refer to a number of trials on rabbits. Finally, in 1905 the ethiopathogenic factor was discovered and named as spirochete bacterium (Treponema pallidum). In 1928, when Aleksander Fleming discovered penicillin, the antibiotics were used to treat the disease. Then, the serological response, so called Wasserman factor, was presented. It is commonly used to diagnose early stages of syphilis infections as well as the inborn type of the disease which is responsible for physical deformations, mental retardation and perinatal deaths. Thanks to serological tests performed twice during pregnancy, the cases of the inborn syphilis are rare. According to the WHO statistics, 12 million people suffer from the disease worldwide, largely in the Third World countries.

6

Rozumienie wstydu oraz ocena jego źródeł przez osoby zdrowe i pacjentów z wstydliwymi chorobami

72%

Rzepa T., Żaba R., Jakubowicz O.

Opuscula Sociologica

|

2013

|

issue 4(6)

51-61

PL

Przeprowadzone badania miały na celu weryfikację: 1) współczesnego rozumienia wstydu; 2) sytuacji społecznych uznawanych za zewnętrzne źródło wstydu; 3) postępków osobistych ocenianych jako wewnętrzne źródło wstydu. Dodatkowo założono, że zmienną różnicującą jest brak bądź występowanie u osób badanych przewlekłych schorzeń, zaliczanych do chorób wstydliwych. Badania przeprowadzono od października 2012 roku do lutego 2013 roku w trzech grupach chorych, leczonych w tym czasie w Klinice Dermatologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. W skład grupy badawczej weszło 111 pacjentów: 1) osoby chore na schorzenia niezakaźne, tj. 43 osoby z łuszczycą i 43 z trądzikiem; 2) osoby chore na schorzenia zakaźne, tj. 25 chorych na kiłę. Do grupy kontrolnej weszły natomiast 103 osoby studiujące i pracujące w tym okresie w poznańskich uczelniach wyższych. Obie grupy wypełniły autorską ankietę, złożoną z 9 (grupa badawcza) i z 8 (grupa kontrolna) półotwartych zadań. Zadania ankietowe opracowano na podstawie doświadczeń medycznych i terapeutycznych zespołu badawczego. Analizy statystycznej dokonano za pomocą testu χ2 oraz testu „U” Manna-Whitneya, zakładając poziom istotności p < 0,05.

EN

The study aims at investigating the following: 1) contemporary perception of shame; 2) social situations that are perceived as external sources of shame; 3) individual actions that are erceived as internal sources of shame. It was assumed that the differentiation variable would be the absence or presence of chronic embarrassing conditions in the studied population. The study was conducted between October 2012 and March 2013 in three subgroups of patients treated at the Department of Dermatology and Venereology, Poznan University of Medical Sciences. In total, 111 patients were included into the study group (43 acne, 43 psoriasis and 25 syphilis cases), while 103 students and/or employees of Poznań colleges comprised the control group. The respondents filled in an original questionnaire, designed especially for the purpose of the study, consisting of 9 and 8 half-open tasks for the study group and the control group, respectively. The questionnaires were designed on the basis of medical and psychotherapeutic experiences of the investigating team. The χ2 test and U Mann-Whitney test were used for statistical analysis with p < 0.05 as statistically significant.

7

Kliniczne konsekwencje przerwania terapii antyretrowirusowej u pacjenta zakażonego HIV i kiłą

72%

Goździalska M., Bohdziewicz A., Mikuła T., Wiercińska-Drapało A.

Państwo i Społeczeństwo

|

2021

|

issue 1

163-171

EN

HIV is a pathogen transmitted through sexual contact, the bloodstream, from mother to child through the vertical pathway, and breastfeeding. Untreated HIV infection can lead to the development of AIDS – acquired immunodeficiency syndrome. According to UNAIDS reports, of the estimated 37 million people infected with HIV worldwide, only 26 million are currently receiving life-saving ART. HIV infection promotes other sexually transmitted infections as well as opportunistic infections for instance CNS cryptococcosis, pneumocystis pneumonia, Kaposi’s sarcoma, and HPV. We present the clinical consequences of ending antiretroviral therapy in a patient infected with HIV and syphilis. We present a case of a 28-year-old man infected with HIV, who due to irregular use of antiretroviral therapy developed opportunistic infections such as cryptococcosis of the CNS and Kaposi’s sarcoma. He also acquired other infections manifested in an atypical way (massive HPV-associated warts and an exacerbated syphilis-like skin lesion).

PL

HIV jest patogenem przenoszonym przez kontakty seksualne, drogą krwi, a także z matki na dziecko drogą wertykalną oraz poprzez karmienie piersią. Nieleczone zakażenie HIV może prowadzić do rozwoju AIDS, czyli zespołu nabytego niedoboru odporności. Zgodnie z raportami UNAIDS spośród około 37 mln osób zakażonych HIV na świecie, obecnie tylko 26 mln otrzymuje terapię ART ratującą życie. Zakażenie HIV sprzyja nie tylko innym infekcjom przenoszonym drogą płciową, ale także zakażeniom oportunistycznym, takim jak: kryptokokoza OUN, pneumocystozowe zapalenie płuc i mięsak Kaposiego. W artykule przedstawiono kliniczne konsekwencje przerwania ART przez pacjenta zakażonego HIV oraz kiłą. Prezentowany przypadek dotyczy 28-letniego mężczyzny zakażonego HIV, który w wyniku nieregularnego stosowania terapii antyretrowirusowej rozwinął zakażenia oportunistyczne, takie jak: kryptokokoza OUN oraz mięsak Kaposiego. Chory nabył także inne infekcje, które przebiegały u niego w sposób atypowy (masywne brodawki wywołane HPV oraz nasilona osutka charakterystyczna dla kiły).

Refine search results

1 Family Medicine & Primary Care Review

1 Medical Review

1 Opuscula Sociologica

1 Państwo i Społeczeństwo

1 Polityka Społeczna

1 Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

1 Puls Uczelni

2 Jakubowicz O.

2 Rzepa T.

2 Żaba R.

1 Bohdziewicz A.

1 Choroszy-Król I.

1 Goździalska M.

1 Joanna Grzegorczyk J.

1 Krzysztof Grzegorczyk K.

1 Kubicki J.

1 Mikuła T.

1 Rodak M.

1 Szramka-Pawlak B.

1 Wiercińska-Drapało A.

1 Wiesław Grzegorczyk W.

1 2021

1 2017

1 2016

2 2013

1 2012